Share
Kabanata 55
Kabanata 55
Kanina pa ako nakatingin sa bintana ng sasakyan. Mukhang malayo 'yong destinasyon namin. Wala na rin ni isang nagsalita sa amin ni Tita, mukhang hindi rin naman ako makakatanggap nang maayos na sagot pa. Sa tuwing nagtatanong ako sa kanila pilit niya itong iniiwasan o hindi niya sinasagot na.
Habang nasa biyahe kami ay unti-unti kong napapansin ang paglubog ng araw, sobrang ganda talaga tignan.
Hindi kalayuan ay may nakikita akong malaking simbahan. Hindi ko alam kung saan kami ngayon ang tanging nakikita ko lang ay baybayin ng dagat at bundok na sa likod nito ay ang araw na papalubog na.
'Di nagtagal ay bigla na lang huminto ang sasakyan.
Kaugnay na kabanata
The Brave Girl Kabanata 56
Kabanata 56"What do you mean, Tita Tatianna?""Don't worry about anything, Addison. We already got it!" She exclaimed.Liningon ko ang coordinator at nakita kong kasama na niya ngayon sila Daddy.Teka lang, nalilito na ako sa nangyayari. May hindi ba ako alam dito?"Make-up, please. Kailangan nang retouch ang ating bride!" Sigaw pa nang coordinator, dali-dali namang may lumapit sa akin at inayos ang aking make-up.Napalingon naman ako kila Daddy, "Ano bang nangyayari, Daddy?" Napatawa naman siya sa tanong ko, may nakakatawa ba sa tanong ko?"Do you really don't know what is happening right now?" He asked, umiling naman ako."I really what to tell you but its gonna spoil the event for today." Event?"Okay, Daddy and the bride please get ready!" The coordinator said.Bride? What does it mean?Tumunog ulit ang kampana. Sa pagtunog ng kampana ay kasabay no'n ay ang pagbukas ng pintuan ng simbahan at ang pagtugtug ng magandang musika. Tila ba nasa isang malaking panaginip ako.Nakita ko s
The Brave Girl Kabanata 57
Kabanata 57Parang kay bilis nang panahon, limang taon na ang lumipas simula noong kinasal kami ni Tyler, isang sorpresang kasal para sa akin.Hindi ko pa rin makakalimutan ang sandaling iyon. Ang araw na 'yon ay isa sa mga importanteng araw nang buhay ko. Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang araw nang kinasal kaming dalawa.Kung nasabi ko man noon na mahirap ang magfiance na stage, mas mahirap ang pag-aasawa. Ito lang siguro ang mahirap na parte ng buhay ko na pinakagusto ko.Ang pag-aasawa ay hindi naging madali sa aming dalawa. Hindi kailanman puro saya lang pagsasama naming dalawa.Unang taon namin bilang mag-asawa ay sinubok ito. Pagkatapos ng aming kasal ay hindi kami agad biniyayaan nang anak. Nagkaroon ako ng mga sintomas ng pagbubuntis pero akala ko lang pala, may iba pa pala akong kondisyon. Naagapan naman iyon agad.Sinubukan namin ulit at mukhang biniyayaan naman kami. Ngayon mayroon na kaming apat na taong kikay na babaeng anak.Sa loob nang limang taon na mag-as
The Brave Girl Kabanata 58
Kabanata 58Sa pagbukas ko sa aking mga mata ang tanging nakikita ko lang ay purong puti. Hindi kalayuan ay may nakita akong nakaputi na tila masayang-masaya na sumasayaw.Lumingon-lingon ako sa buong lugar para alamin kung saan ako. Pero nagkamali ako dahil puti lang din ang nasa paligid ko at wala akong alam kung nasaan ako ngayon.Tumingin ulit ako sa gawi kung saan ang babae kanina pero nagulat ako nang mawala siya. Namamalikmata ba ako?Naglakad-lakad ako sa lugar, nagbabakasakali ako na may taong makita at pwedeng tanungin kung saan ako ngayon.Pero habang naglalakad ako ay nakita ko ulit hindi kalayuan. Tumakbo ako nang mabilis sa kanya pero mukhang wala iyong epek dahil habang lumalapit ako sa kanya ay gano'n din ang kanyang paglayo sa akin. Sinubukan kong sumigaw para tawagin siya pero mukhang wala lang siyang naririnig mula sa akin.Sinubukan ko muli na lumapit sa kanya at mukhang napansin niya na ako dahil bigla siyang lumingon sa akin.Napanga-nga ako at napa-iyak nang mak
The Brave Girl Kabanata 59
Kabanata 59"Ma'am? Can I ask you something?" The nurse asked."Sure, you can." Sagot ko."Kayo lang po ba mag-isa?"I am with my husband.""Bakit po wala siya dito?" Now I am kinda annoyed at her."Now, can you stop talking? It makes my head hurt.""It is just one question."Hindi ko alam kung saan na ba ako tinutulak nitong nurse. Hindi kalayuan ay may nakita akong mga security guards at narinig na lalaking sumisigaw."I don't care! Just find my wife! I will fire you instantly to the moment that something will happen to my wife!""Is my room near already?" I asked."Opo, Ma'am. Mukhang ang kwartong kinaguguluhan ay 'yong kwarto niyo po." Nanlaki naman ang mata ko sa narinig."Hello po, Ma'am pero hindi po kayo pwedeng pumasok dito. Private room po ito. Baka naliligaw lang po kayo." Sabi ng isa sa mga security."She is actually the patient and this is her room." Sabi nang nurse.May lumapit na isang security sa kausap naming security at mukhang may sinabi siya roon sa isa at pumasok
The Brave Girl Kabanata 60
Kabanata 60Isang buwan ang lumipas nang nalaman ko ang resulta ng mga test. Nang nalaman ko 'yon ay halos parang dinaganan ako ng mundo. Buong araw ako umiyak sa C.R. ng kwarto namin.Nakita ako ni Tyler na walang malay sa loob ng C.R. Kwento niya pa sa akin ay halos nasiraan daw siya nang bait nang makita ako na walang malay. Hindi na niya ako dinala sa hospital pa at tumawag na lang nang doktor. Wala pa rin siyang alam tungkol sa kung bakit ako nawalan ng malay. Kahit na nagtaka siya kung bakit namamaga ang mga mata ko ay sinabi ko na lang na wala akong alam.Sa buong buwan ay napansin ko rin ang pag-iiba ng mood ko, madali na lang akong mapikon o magalit sa mga anong bagay, madalas na rin sumasakit ang ulo ko na halos binibiyak na, hindi ako sigurado dito pero may mga panahon na may nakakalimutan ako at hindi ko maalala, at nagpunta na rin kami sa eye clinic para sa mata na halos paminsan-minsan ay malabo na ang tingin ko.Minsan ay nalilimutan ko na may sakit ako pero may palatan
The Brave Girl Kabanata 61
Kabanata 61Sa pagdilat ko ulit sa mga mata ko ay ang tanging nakita ko lang ay puti na kisame. Wala akong marinig na kahit anong ingay sa paligid. Pakiramdam ko nasa mapayapang lugar ako.Bumangon ako sa pagkakahiga. Napatingin naman ako sa suot ko kulay puti lang. Nalito ako kung saan at kung anong ginagawa ko dito.It was all bright and white. Kahit saan ako lumingon ay puros maliwag at puti lang.Hindi kalayuan ay may nakita akong babae na nakaputi rin. Tinawag ko siya nang paulit-ulit pero hindi siya lumilingon sa akin. Sinubukan kong lumapit sa kanya pero 'pag lumalapit ako ay lumalayo siya."Bakit ka ba lumalayo? Gusto lang sana kitang kausapin!" Sigaw ko sa kanya mula sa malayo.No'ng nagsalita na siya ay bigla akong napatigil sa pagtawag sa kanya. Para akong binuhusan nang malamig na tubig sa katawan.Hindi ko inaasahan na makikita ko siya rito. Ilang taon na ang lumipas simula no'ng huli ko siyang nakita."What are you doing here?" I asked."I should be the one asking you th
The Brave Girl Kabanata 62
Kabanata 62Today is my operation day. I am hoping that the operation will be successful and I will be able to wake up after.Before going to sleep, Tyler told me that my family will visit me today.Nakikinig ako nang kay Tyler kagabi habang tinatawagan niya si Daddy para sabihin ang kondisyon ko. Narinig kong bigla na lang humagulhol ang iyak ni Daddy. Pagkarinig ko no'n ay biglang sumikip ang puso ko.Dumating na sila Daddy kasama ang mga kapatid ko. Pagkakita nila sa akin ay labis ang pag-aalala sa mga mukha nila. Hindi sila agad nakapagsalita maliban na lang kay Daddy na agad na umiyak pagkakita sa akin."Are you okay, Adi?" Daddy asked while he is holding my hand."Of course, Daddy. I will be okay. Don't worry too much baka tumaas na naman ang altapresyon mo." Tumango-tango naman siya habang nakayuko sa kamay ko.Alam kong nag-aalala siya sa kalagayan ko pero ayoko siyang mabahala sa akin. Nand'yan naman si Tyler at ang mga kapatid ko para tulungan ako.Biglang bumukas ang pintua
The Brave Girl Kabanata 63
Kabanata 63Lumaban ako. Nilabanan ko ang sakit ko. Nagising ako sa kabila nang maliit na tyansa na magigising pa ako pagkatapos nang operasyon ko.Simula nang magising ako ay ang tanging naririnig ko lang ay mga kwento ni Theresa noong mga panahon na hindi kami magkasama. Samantalang, sila Daddy naman ay nangangamusta at nag-iiwan ng mga pagkain sa kwarto ko.Si Tyler naman ay inaalagaan ako. Siya ang umaakay sakin kapag kinakailangan kong magcr. Siya rin ang nagpapakain sa akin dahil wala pang sapat na lakas ang katawan ko para gumalaw.Nalabanan ko ang sakit ko pero habang tumatagal ang araw ay napapansin ko na mas nanghihina lang ang katawan ko. Hindi ko alam kung kailan bibigay ang katawan ko kaya nang matanong ni Tyler kung ano ang gusto ko ay napagpasyahan ko na gusto kong makita ang mga kaibigan ko.Hindi ko alam baka ito na ang huling pagkakataon na makita sila."Are you sure about that?" Sagot naman ni Tyler, tanging ngiti ko lang ang isinagot.Lumayo muna nang bahagya si Ty
Pinakabagong kabanata
