Chapter 3 : The Legend

Hindi pagkabigla ang makikita sa mukha ng headmaster, takot. Tila tattoo ang sunog na parte ng aking braso, isang dragon tail. Kahit ako ay nabigla. Ito ang kanina pang mainit ,mahapdi at kumikirot.

“Mukhang mangyayari na ang kinatatakutan ng karamihan Frea.. Makakaalis ka na, sana ay walang makaalam ng kung ano ang nakita mo rito.”

“Masusunod po headmaster.” Tumayo na si Frea at yumuko bilang paggalang at umalis na ng kwarto

Pagkalabas ni Frea tinabihan ako ng headmaster sa couch, sumeryoso ang itsura ng headmaster, nakikita nya na kahit ako ay naguguluhan na sa mga nangyayari.

“Dane, may alam ka pa bang kakaiba sa kakayahan mong kapangyarihan, bukod sa pagiging invisible?”

“Pwede nyo po bang ipaliwanag lahat ng nangyayari? Kanina pa sinasabi ni Frea ang tungkol sa isang legend. Nauupos na ang pasensya ko.”

Tumayo ang headmaster at ikinumpas ang kamay nya na kanina pa binabalot ng mahaba nyang manggas. Itinaas nya iyon na pantay sa kanyang dibdib at nakatapat sa akin. Kulay dilaw na liwanag ang lumabas doon. Nakakasilaw. Napapikit ako sa tila nakakabulag na liwanag nito.

Nagising ako sa hindi kilalang lugar. Luntian ang buong lugar, malawak iyon. Matatayog ang mga puno, naglakad ako habang nagmamasid sa paligid. Narating ko ang mga puno at may isang tao, nababalot ang buong katawan nya ng isang navy blue na coat, hanggang talampakan nya iyon. May hawak sya na staff at kada kumpas nya ay may kulay berdeng ilaw na lumalabas.

Nagtago ako sa isang katawan ng puno. Isang iglap lang ay may lumitaw na puno, kasing pula ng dugo ang katawan nito, itim at puti ang mga dahon at ang ilan ay nakapalibot sa katawan nito. Natigilan sya at luminga linga, napigil ang paghinga ko, nakita nya ba ako? 

“Alleria.” sigaw nya at mula sa lugar ko ay nagbagong anyo ang tinataguan ko. Napaupo ako sa nangyari.

Sya siguro ang forest charmer na tinutukoy ni Chief Pietro. Huminga sya ng bahagya at nagkaroon ng kakaibang barrier ang bawat puno na nilikha nya.

“Esther, magpahinga ka na… Inuubos mo ang lakas mo.”

Isang lalaki ang lumapit sa babae, inalalayan nya ito at ngumiti. Matingkad na kahel ang suot nyang robe na hanggang tuhod lamang ang haba, simpleng sandals lang ang suot nya. Strikto ang itsura nito at kulay kape ang kulay ng buhok.

“Pietro, ayos lang ako.” sabi niya habang tinutulak ng mahina ang lalaki palayo.

Natigilan ako sa sinabi nya. Iniangat saglit ni Pietro ang manggas ni Esther.

“Lumalala na ang seal. Baka hindi kayanin ng katawan mo ang kapangyarihan na tinatago nito.” Tinabig ni Esther ang kamay ni Pietro.

Tinignan nya ang lalaki at nagsalita ng may mapait na ngiti, “Magpakalayo ka na Pietro, maghanap ka ng lugar na maari mong pamunuan.”

“Bakit? Ayaw mo ba akong kasama dito? Tayo ang mamumuno, Esther”

“Lumayo ka na Pietro, pumunta ka sa norte. Mauulit muli ang nangyayari sa akin, at kapag dumating iyon pipiliin ko ang lahi mo na mangalagaga sa matinding kapangyarihan ko.”

“Esther…”

Pinakita ni Esther ang tattoo nya kay Pietro.

Lumiwanag muli at pagkadilat ko ay nasa ibang lugar ako. Nasa bayan namin ako. Nakikita ko ang mga magulang ko, si mama may kakaibang marka din sya, napapangiwi sya sa itim na iyon na tila nagliliyab.

Papunta sila sa isang bahay na gawa sa kahoy, napapaligiran iyon ng halaman at may dalawang puno na kakaiba. Inaakbayan ni papa si mama palakad sa bahay ni Chief Pietro, inalalayan nya ito papasok. Maya maya ay nagliwanag muli. 

“Paano kung isa sa kanila ang magmana ng tattoo ni Esther?”  Tinig ng babae ang naririnig ko.

Malumanay ang boses at malambing iyon, mararamdaman na nag aalala sya.

“Kailangan nyong ingatan ang anak nyo, obserbahan nyo silang dalawa ni Faye.” Tinig ng matandang lalaki ang narinig ko, doon ko na nalaman na kami ni Faye ang pinag uusapan, at ako ang nagmana ng tattoo na nagmula kay Esther.

“Hindi titigil ang tattoo na iyan hanggang may buhay na Leviathan. Si Esther ang pumil ng lahi natin, patunayan natin sa kanya na hindi sya nagkamali sa kanyang pagpili.” tugon ni Chief Pietro.

“Hanggang kamatayan ay sasamahan namin sya, Chief.” tugon ni papa.

Nagliwanag muli at pagmulat ko ay nasa isang kwarto na ko. Masakit ang ulo ko. May fairy sa tabi ko at tila sya ang nagbantay sa akin.

Lumipad sya ng bahagya nang makita nya na nagising ako. Tahimik lang sya, ngayon lang ako nakakita ng lalaki na fairy, kulay pula ang mahaba nyang buhok, wala syang saplot pang itaas, at tila paldang bagsak ang kanyang pang ibaba, meron syang loose na pantalon sa loob at sandals ang pangyapak. Tumabi sya sa akin, tinignan nya ako . Dahan dahan akong tumayo, at lumipad sya palayo ng konti.

“Dane isuot mo yung damit na nasa couch.couch” utos nya.

Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko na may isang shirt na puti at pinalalamutian ng berdeng kristal, ang pantalon ay maluwag  pero fitted ang bandang sakong.

“Ano ang meron? At paano mo nalaman ang pangalan ko?”

“Si Headmaster Regina ang nagsabi ng pangalan mo, nawalan ka ng malay ng tatlong araw. Pista ngayon sa bayan. Dhirma ang pangalan ko.” Yumuko ito bilang paggalang.

“Ipinakita na sayo ni headmaster ang pinanggalingan ng tattoo. Ikaw ang isa sa napili na magmana ng Esther tattoo.”

“Paniniwala ni headmaster na ikaw ang iniingatan ng lahi mo, dahil ikaw ang nagkaroon ng tattoo. Iyon din siguro ang dahilan kaya nagkaroon ng wipeout.” Sabi ni Dhirma.

“Mag - aasikaso muna ako Dhirma.” ang naging tugon ko sa kanya

Ilang saglit lang ay naglakad na ako palabas sa kwarto, “Dane isuot mo itong crest. Pangangalagaan ka nyan sa kung ano mang kapahamakan.”

Isa iyong rosegold na crest na may silhouette ng dragon, octagon ang sukat nito at hindi na la-laki sa sukat ng kamay ng bagong silang na sanggol.

Pagkasuot ko non ay nanguna si Dhirma sa lugar. May  pixie dust na nahuhulog habang lumilipad sya. Tila dahon ang mga pakpak nya na kulay luntian. Pagkadating namin sa hallway ay isa isang nagsiyuko ang mga palace guards. Naroon na rin si Frea at ang lalaki na may fairy din, si Rhei.

Naka ayos rin sila.

“Tayo na Dane, hinihintay ka na nila.” sabi ni Dhirma.