Chapter 11

Days passed by after my short meeting with the Prince, but what happened that day seemed just like a yesterday to me. Ibang-iba siya sa inaakala ko base sa una kong pagkakilala at pagkikita sa kanya. Well, I nearly expected that every upper class shares the same arrogant attitude dahil sa ilang beses ko na ring mga naengkwentro. I'd, of course, also expect more if the person involved is a direct Royalty.

I sighed in annoyance. That said, every bit of Prince Dale that day did not resemble any bad vibes of someone who has the authority and the right to brag about status. It was a bit shocking.

"Elize quit daydreaming!"

"Ah! Sorry."

Inabutan ako ni Miss Marga na nakatigil sa paglilinis. She's with us for supervision right now na labis ko ring pinagtataka. Normally, she's not really keen on monitoring us in our work. Ginagamit niya rin ang sarili niyang oras para sa mga iba pang bagay, yet right now here she is, standing in the middle of the Grand Lobby to see our tasks in cleaning for our afternoon shift. Nakakubra na naman paarko ang kanyang mga kilay, all looking sharp.

Theo's beside me dusting off the dust in the huge paintings in the wall. Nakasampa siya sa isang hagdan na kinuha namin sa bodega ng vicinity kanina. Malalaki ang mga nakasabit at naka-display na painting sa Grand Lobby para hindi magawang maabot ni Theo ang itaas na parte. Not that she's really that tall, pero masasabi ko na mas matangkad siya ng ilang dangkal sa akin.

I am carefully wiping all the statue displays and vases while looking at the painted pictures. Nasa kaliwang parte kami ng lobby kung saan ang mga nakapintang mga larawan ay pawang mga importanteng mga kaganapan sa Royal family at sa buong Lionalle. The right side has painted pictures of different important people in the kingdom.

The painting that Theo is currently wiping is more like a family picture of all royalties. Napansin ko na pamilyar ang mukha ng isa sa mga malalapit sa former royal family.

"Hey, isn't that the current King of Lionalle?" Tanong ko.

"Ahh, you mean Duke Deos? He is technically the spouse of Her Highness pero Duke pa siya noong mga panahong iyan." Napakurap ako sa narinig kong title ng taong katuwang ng Reyna.

"Huh? Is that allowed? I mean, crowning a King who does not have royal blood?" I asked reluctantly. Hindi ba prinsipe rin o sinong direct descendant ng isa pang royal family mula sa ibang bansa ang pwedeng magpakasal sa royal family ng Lionalle?

"Well, the former royals approved of him kaya siya ang consort ngayon. Besides, He and Queen Adaela showed interest in each other back then. Iyon ang kwento. He may not be a descendant pero he already has his title as the Duke of Corden."

I see. Maybe it doesn't really matter whether the consort of the next ruler is a descendant or not as long as the official ruler is a descendant of the former. Like how the Queen of this kingdom holds the supreme power who was the daughter of the last family. It might also be a way to protect the country from dispute lalo na kung sakaling ang panggagalingan ng mapapangasawa ng tagapagmana ay isang patriarchal-centered country.

Also, base sa historical books ng Royal family ng Lionalle, this is the first time that a woman rules the Lionalle Kingdom. All the former rulers were all Kings and their counterparts which are their spouses gained the title of the Queen consort which may be considered technically as their female counterpart.

However, when the Queen is the reigning ruler, her spouse would not gain the title as the King consort. That is to avoid conflicts in supremacy. The title King is technically deemed as the highest position – higher than a Queen.

What matters the most is to preserve the authority of the Royals in their own nation, rather than to preserve the blood by marrying another royal blood who is a direct descendant of the original ruler of that country in the past.

I see. Maybe it was a mistake to address the husband of the Queen as King. Baka malagay pa ako sa alanganin kung sakaling nasabi ko pa ito sa iba.

"Magkukwentuhan o mag-tatrabaho?" Muntikan kong mabitawan ang hawak-hawak kong vase nang biglang sumulpot sa likuran ko si Miss Marga. Agad napako ang atensyon ni Theo sa ginagawa niya at mukhang natauhan nang marinig ang Head. I instinctively uttered sorry. Sa palagay ko ay nasasanay na ang katawan ko na lagi akong napapagalitan.

Tinalikuran din kami agad ng Head nang makitang bumalik na ang isip namin sa pagtatrabaho. Sinulyapan ko ito at nakitang ang ibang mga kasamahan namin ang pinapagalitan niya. She's awfully stricter today.

"Theo, ano bang meron at parang kakaiba naman ngayon ang palasyo?" I asked almost in a whisper. Malayo naman sa amin ang Head pero mahirap na at baka mahuli na naman kami.

Theo shrugged, not even giving me a side glance. Mukhang desidido siyang seryosohin na ang ginagawa. Hindi naman siya mainit sa mata ng Head, sadyang minsan ay nadadamay siya dahil sa akin. Maghihigit isang oras na rin kami rito at sa tingin ko ay ilang oras na lang ay magiging break na namin para sa agahan. The lobby is filled with servants today na kung dati rati ay normal na araw naman ay halos puro knights ang nakaestasyon dito.

I wonder if something's going on.

Come to think of it, hindi ko na rin ulit nakita pa ang Prinsipe matapos ang araw na iyon.

Morning duty ended, at kasalukuyan na rin kaming kumakain ng agahan. Bumabalik kami sa servant vicinity para doon kumain at magpalit ng damit kung gusto naming magpalit. We only have an hour para magpahinga. Miss Marga would deliver the orders after for the afternoon duty.

I was slowly chewing food in my mouth while thinking about the usual set-up today. Pakiramdam ko mas naging busy ang palasyo. Knights are noticeably missing today dahil halos nararamdaman kong walang mga matang nakabantay sa akin. I don't really mind the business of the royalties. Kahit anong araw naman, buhay na buhay ang palasyo.

"Elize, pinagtimpla kita." Theo generously offered me a hot cup of coffee saka niya ako tinabihan sa table. Sumimsim ako sa kapeng inihanda niya. It is far sweeter than I expected.

"Sweet," wala sa sarili kong komento.

Binigyan ako ni Theo nang tingin mula sa gilid ng kanyang mga mata. "Ahh, ayaw mo ba ng masyadong matamis? Pasensya na. Nasanay kasi akong mas maraming gatas ang nilalagay ko sa kape," katwiran niya. Umiling na lang ako. I don't really mind coffee with milk kahit na mas sanay ang panlasa ko sa kape lang mismo.

"No, it's nothing. Naalala ko lang ang kapatid ko. He likes milk in his coffee."

Tahimik ang namalagi sa aming dalawa. Awkward silence. Hindi niya siguro inaasahan na mapapaalala niya ang kapatid ko. I absolutely understand though. Bihira ko na lang din binubuksan ang topic na 'yon. I feel like they think that I'm too gloomy kapag dumadating ang usapan kay Ros at Mama.

Hindi na rin nagtagal ay narinig na namin ang palakpak ng Head. It is a sign that our break has ended, and it is time for afternoon shifts. I frowned. Ang bilis talaga ng oras ng pahinga.

Miss Marga faced us with her usual calm expression, that is, nakataas ang kilay niya kaming pinagmamasdan. Hindi na rin nagtagal ay isa-isa niya na ring ibinigay sa amin ang mga susunod naming gagawin. My forehead creased in confusion sa mga lugar na lilinisin ngayon ng ilan.

"Tina! Doon ka sa Private Chamber. Siguraduhin niyong malinis ang mga kwartong nandoon."

"Mari, kayong dalawa ni Lilia ang magliligpit at magpapalit ng ibang mga gamit at kobre-kama sa mga kwarto."

Dumako ang tingin niya sa aming dalawa ni Theo. "Theodora, sa Throne Hall. Sumama ka sa mga sinabihan kong maglilinis doon." Throne Hall?

"Elize! Sa buttery ka at doon ka maglilinis at magliligpit," taas-noo niyang utos. Tumango na lang ako kahit na hindi ko sigurado kung saan ang tinutukoy niya. Itatanong ko na lang kay Theo.

"Dismiss!"

Mabilis kumilos ang lahat at madalian ding umalis si Miss Marga sa harapan namin. She seems in hurry. Ang ibang mga kasamahan namin ay mabilis kinuha ang mga gamit panlinis na gagamitin nila. Ang ilan naman ay nakuha ring umakyat pabalik sa kanilang mga silid upang magpalit. Sa tingin ko ay sila ang mga naatasan sa private chambers – parte ng palasyo kung saan panandaliang tumutuloy ang ilang miyembro ng Royal court.

"Saan ang buttery?" bulong ko sa katabi kong si Theodora. Kasalukuyan niyang tinatali ang mga ribbon sa uniform niya dahil nagpalit ito panandalian. Duty in Throne Hall seems meticulous too. Kung hindi ako nagkakamali, doon ako dinala noon sa araw ng paghatol.

"Pinakadulong bahagi sa West wing," sagot nito sa akin. Tumango ako nang makuha ang sagot. Hindi ko pa napupuntahan ito dahil wala akong sapat na oras para libutin ang palasyo.

"Pero sa Throne Hall ka? Ngayon lang yata karami naatasan ngayon maglilinis sa Throne Hall," wala sa sarili kong sabi. Bitbit ko na ang mga gagamitin kong panlinis sa pwesto ko habang gano'n din ang dala ni Theodora.

"Hmm... sa tingin ko ay may mahahatol na naman ang palasyo," wala sa sarili niya ring sagot. Napatigil ako at napakurap sa narinig. Mahahatol? Ibig bang sabihin may hahatulan na naman ulit na kriminal?

Hindi nawala sa isip ko ang sinabi sa akin ni Theo. Sinong kriminal naman kaya ang mahahatulan? Pantay lang ba ang paghatol ng Royals sa upper class, middle at lower class? I frowned with the thought. The Prince seems fair enough in his duties, pero alam ko naman na ang salita ng supreme ruler ang batas.

We separated ways at tinungo ko rin ang daan papuntang West wing. The palace is unbelievably enormous kaya naman gumagamit kami ng general directions para sa mga lugar sa loob. This time, buttery is located in the west kung saan nandoon din ang mga iilang silid na ginagamit bilang storage ng mga gamit at ilan pang kailangan sa White Castle.

A huge hallway came in sight kung saan may mga nakahilerang naglalakihang mga pinto. This is a building for all the storage like buttery. Unang beses ko makapunta sa gawi rito, and thankfully all the rooms had labels in each of them.

"Oh, here it is," I muttered as I open the door which the label was engraved on a metal plate.

Series of shelves will be the first thing that anyone would see upon entering the buttery room. Kapansin-pansin din na gawa lang sa kahoy at iilang retaso ng bakal ang silid. Malayo sa eleganteng interior sa loob ng palasyo. That said, hindi pa rin naman pahuhuli ang mismong loob nito dahil masasabing maayos at pang-mayaman pa rin naman ang dating. I could say that it is still far greater than the usual room and home interior in the Black Market.

"Who are you?"

A man in a black suit vest with white sleeves underneath asked. He confidently addressed me and walked on his way close to where I am. His hair was cleanly pushed back and his clothes were all wrinkled-free. Nakadagdag impresyon din ang suot niyang grey neck tie at ang silver pin na nakalagay dito.

The pin symbolized that he is in a higher position than me. I doubt that there would be someone who would be placed lower than who I am, but this man's pin is probably placed in an equal position as Miss Marga or maybe higher than that.

"Pardon my intrusion, Sir. I am tasked to clean the buttery area of the palace for this afternoon," I politely informed him and offered a slight bow.

Tumango ito sa akin. "I see. I am the butler of the Count William of Rionsburgh, Lucio." A butler of a count! The second rank in the Queen's peerage after a duke!

There's no need for curtsy dahil tanging sa Royal family at iba pang miyembro ng nobility namin iyon binibigay. He is a butler of a noble, but he is still a servant like me. Malayo at magkaiba lang ang sa posisyon. A butler is like the male counterpart of a Housekeeper like Miss Marga, but higher.

Pero kahit na mas mataas siya kay Miss, mukhang mas mabait naman ito. He's younger; I believe a few years older than Prince Dale himself. Malayong-malayo sa mataray na aura na nilalabas ni Miss Marga. Maybe age really plays in the role.

He smiled at me. "Do your task and don't mind me. I'm only inspecting the liquors that will be served to Her Majesty and to the other royals for tomorrow."

Tumango ako sa sinabi niya. I remember that a butler is responsible for the tasks na directly involved sa pinagsisilbihan niya. Dumiretso siya sa pinakalikod na bahagi ng buttery room kung saan hile-hilera ng wine racks ang makikita.

For tomorrow, he said? Anong mayroon bukas?

Dalawa lang kami sa loob at napakatahimik naming dalawa. I'm not really expecting a conversation, but I hope that I might get a piece of information or a two from him.

"What is your name?" Napapitlag ako sa bigla niyang tanong. I exhaled to calm myself bago ko siya hinarap. His gaze is still centered in the different liquors in the rack that he's currently facing.

"Elize," I shortly said. I saw a glimpse of his smile once again bago siya ulit nagsalita. I wonder kung kabilang siya sa upper class even before as a butler?

"Miss Elize, can you get those wineglasses near you?" malumanay niyang pakiusap. Agad ko namang hinanap ang tinutukoy niya and found it near the shelves na katatapos ko lang din linisin.

Inihatid ko iyon at kinailangan ko pang pumunta sa may bandang pinaka likurang bahagi kung saan siya nakatayo. He muttered thanks. I really don't like the atmosphere here.

Iniutos niya sa aking ilagay ko iyon sa cart na mukhang dala niya rito.

"Hey, are you also from the Black Market?" Nanlaki ang mga mata ko sa narinig sa kanya. I met his glance and my heart pumped faster for a moment hanggang sa kumalma rin ako agad. I guess my place is not really a secret as I thought it would be.

Binalik ko ang atensyon ko sa mga wineglass na nilalagay ko isa-isa sa cart. I stopped when I realized something. What does he mean by 'also'? Napatigil pa ako ng ilang mga segundo bago ko mapagtanto ang tanong niya. I gulped as I felt the urge to ask him. Would it be alright?

Inipon ko na ang lahat ng lakas na loob na mayroon ako. "Sir, are you perhaps..."

"Yeah. Umalis lang ako roon para magkaroon ng magandang buhay rito."

My mouth fell open. Sa hindi malamang dahilan ay medyo gumaan ang pakiramdam ko. Magtatanong pa sana ako dahil baka mayroon siyang koneksyon sa labas. He's a butler of a count, right? Unlike the direct royals like Prince Dale, may teritoryo sa labas ng palasyo ang nobles na katulad ng pinagsisilbihan niya.

I was uncertain to ask him, but he cut me off and bid his goodbye to me. Nataranta ako dahil baka hindi na kami magkita ulit pagkatapos nito. I don't really have the authority to enter rooms in the castle kung saan pwedeng naroroon ang miyembro ng Royal Court.

"Wait! Uhm... what's going on? Anong mayroon bukas? And ano ng nagaganap sa labas?"

"It would be better if you will not be interested in knowing what's happening outside. As for your first question, there will be a royal session again for the Royal court and the Royal family," he said, cutting me off.

Wala akong naintindihan sa sinabi niya. Bakit hindi ko na kailangan malaman ang nangyayari sa labas? My intention was solely to gain knowledge in the outside dahil halos isang buwan na akong nakakulong dito. May nangyayari ba?

"What do you mean by that? Also, a royal session?" Tumango ito.

"Two to three days from now, another verdict of a criminal will be issued. Ah, I heard that this time, once again, after you... galing ulit sa Black Market ang hahatulan."