Chapter 14

ASAMI’S POV

Ala-5 na ng umaga. Kailangan ko na pala bumangon para makagawa ng pandesal. Pumunta muna ako sa kwarto ni Jai baka sakaling umuwi siya kagabi.

Pagbukas ko ng kwarto ay bigo ako dahil wala pa rin siya. Saan kaya siya nagpalipas ng gabi? Kasalanan ko naman ‘to dahil nasaktan ko siya at nasigawan pa in public place.

Nag-aalala rin ako dahil sa katotohanan na nalaman niya. Kung bakit naman kasi nasabi ko yun?

Bumaba na ako at pumunta na sa kusina para makapag-umpisa na sa paggawa ng pandesal. Medyo tinanghali ako ngayon dahil late na rin ako nakatulog. Hindi sinasagot ni Jai ang mga tawag at text ko eh.

Dahil wala naman siya, ako na lang ang nagbenta ng pandesal. Wala naman akong trabaho ngayon dahil day-off ko. Tagal ko ng hindi nagagawa ‘to. Simula kasi ng tumigil si Jai sa pag-aaral ay siya na lang ang pinagbenta ko para matuto siya makapagtrabaho. Pero minsan may katigasan pa rin ng ulo, ang laki-laki