Chapter 5

I wasn't able to pass the narrative report the other day, because I was too busy trying to figure things out about that guy—Asriel.

"Bakit mo lang ngayon 'to napasa?"

Nandito na naman ako sa eksenang ito, habang nasa loob ng teacher's office. Paulit-ulit na lang bang ako yung nasisita? I know what I'm doing. Isang salita lang, sapat na sa akin 'yon para hindi ko gagawin ulit ang ginawang pagkakamali.

"Kaysa naman 'di pinasa," sambit ko't inirapan ko si Ma'am Garcia.

"Ms. De Castro!" sigaw niya.

I smirked. "Bakit ma'am? May problema?"

"I asked you already. Don't make me repeat it." Kitang-kita ko ang unti-unting pag-iiba ng kaniyang ekspresyon.

Hindi ko siya sinagot. Pinagmasdan ko lamang siya habang kinakagat-kagat ko ang sariling labi. I don't need to explain myself. Because of that punishment, something shitty happened so she shouldn't blame me for passing it late. I even forgot that she was the one who told me about that Fright Night Party even before a stranger did.

"Tapos ko na 'yan, even before Fright Night," sambit ko't tinitigan siya sa mga mata. "I'm not lying so don't push your eyes to make mine look lying."

Bumuga siya ng hangin at iniyuko ang ulo. "Bakit hindi mo pinasa before the deadline?"

"It was a deal, Ma'am Garcia," I said, getting a hold of my temper. "You said two days after LVU's Fright Night Party."

Inilapat niyang muli ang mga mata sa akin. "But you broke the deal, Ms. De Castro!"

"And you know that's also not important anymore. Bakit? Tuturuan mo ako maging punctual? Stop this nonsense."

She then crossed her arms over her chest. Ginaya ko rin ang ginawa niya habang nakatayo ako sa kaniyang harapan. I want to show to her that I'm not a kid anymore, and that I can already speak and stand for my own sentiments and excuses as well. Of course, 'di ko kalilimutang balido dapat ang mga excuses ko.

"This is not nonsense. I'm telling you this—"

"Blah... blah..."

"Ms. De Castro!" hiyaw niya ulit sa akin. "Huwag mong subukan ang pasensya ko!"

"Hindi mo na kailangang sabihin pa ang mga sasabihin mo sa akin. As a matter of fact, hindi pa 'yon lumalabas sa bibig mo, alam ko na 'yon. I'm not a kid anymore, Ma'am Garcia," sambit ko't tumalikod sa kaniya. "Don't make do this anymore. It's fucking annoying me because of what happened then."

Lumabas na ako ng teacher's office pagkatapos. Nagulat ako dahil naghihintay pala si Aurora sa akin sa labas.

"Oh, bakit ka ba nandito? Hindi pa ba nagsisimula ang klase?" tanong ko.

"Hindi pa," tipid niyang sagot. "Nga pala, ilan score mo sa exam natin kahapon?"

Nagsimula na kaming maglakad pabalik ng classroom. "Seventy-eight points lang nakuha ko."

"Perfect ko yung exam," sambit niya't nagpa-cute pa ang sira.

"Congrats kung gan'on. Hindi na rin naman ako naninibago diyan sa talino mo," I said. "Ako, nakaangat lang ng tatlong palapag mula sa passing score."

"Ano ka ba?! Ayos na rin 'yon dahil hindi ka naman nakapag-aral, pero nakapasa ka pa rin!"

"Ayos lang ba 'yon?" Napatingin ako sa kaniya, at sinuklian niya lang ako ng ngiti. "Thank you, ha."

"Walang anuman, besh!" masaya niyang tugon.

Nang makarating kami ng classroom ay napakagulo na rito. The chairs were scattered, na hindi ko na alam kung classroom pa ba 'tong nakikita ko. It's more of... like garbage. Idagdag pa natin yung mga mukha ng mga kaklase kong basura din—double kill!

May dibisyong nangyayari ngayon. May ibang halatang naglalaro ng Mobile Legends, halos mga lalaki pero may mga babae rin namang nakikisali. Nagmumura din dahil namatay raw sila, dahil pinabayaan ng kasama. Ano 'yan? Horror or thriller movie?

May iba ring nag-se-selfie, pero yung mga mukha naman nila'y nakababasag ng quality ng camera. May parte rin ng classroom namin na parang may nagpatayo ng salon. May isang part din na nag-uusap lang at parang may mga pinag-uusapan.

Nagkatinginan kami ni Aurora. Napasampal kaming dalawa ng noo. In all honesty, kami lang dalawa rito ang close. Those fucking weirdos, wala akong planong kaibiganin sila. Mukha nga nila, 'di papasa sa akin, yung pagkawirdo pa kaya nila?

Umupo na lamang kami ni Aurora sa mga armchairs namin, hinihintay yung guro naming butanding pa yung katawan—ang mukha gan'on din.

IT'S WEEKEND and I thought of reading the book which Asriel threw in front of me. Hindi ko lang alam kung bakit niya binigay 'to sa akin. Napapaisip nga akong siguro ginagawan niya ako ng mga magagandang gestures in exchange for my forgiveness of what he did.

Hindi ako nadadala sa favor na mga 'yan. Hangga't hindi pa dumadating si dad, I have to do whatever I can to gather information from him and from his friends.

Binuksan ko na ang libro... heto na.

Prologue

It was dark and there was nothing I could see after opening my eyes. I touched my boobs, wondering where my clothes were. All of a sudden, a rough hand of a guy traced its way up to that slice found between my thighs.

"Come, baby," I heard him said when he started rubbing it with his hand. "Come for me!"

"What are you doing? W—Who are you?" I began to stutter when I felt one of his fingers going inside my thing. I moaned because it felt good.

"Do you like it?" he asked with voice so hoarse that I couldn't help it but feel more aroused.

"That's it! Ugh!" I uttered sexual expressions I didn't know I would be uttering. I couldn't even get my mind straight!

"Wait, are you a virgin?" he asked, but didn't stop what he was doing. I could feel he only inserted a finger inside me.

"You're very tight," he added.

"Ah... yeah. It feels so good. Come on! Harder, please!" I asked.

"First timer?" he asked once more. "Then, let me devirginize you. Are you ready, baby? It's not yet the pleasure—"

At that moment, the lights turned on like flash and I woke up—touching my body if I still have clothes on me. I sighed because I realized it was only just a dream.

Fortunately.

This is just the usual way of starting a book, to catch the attention of the readers. Ito ang mga gusto ng mga kabataan ngayon kaya ganito ang intro. I want a romantic erotic novel which doesn't revolve only on two characters having sex.

This book is no good. Maganda lang yung description, pero 'di ko gusto yung prologue. There were no themes presented! Well, there was—pleasure. Akala ko kasi may mas malalim pang hugot yung pamagat. Siguro mayroon, pero babasahin ko na lang mamaya kung mayroon nga.

Inilagay ko na lamang ang libro sa ibabaw ng aking study table. My phone vibrated after I placed the book near it.

Harasser:

Tahiti, right? Ashton told me about you.

Sira talaga 'tong si Ashton, bakit ba niya sinabi kay Asriel na akin ang phone number na 'to?! I accidentally called one time, and I couldn't find anything to reason out with validity.

But why am I acting like this? Puwede ko namang sabihin na lang sa kaniya na aksidente lang iyon, 'di ba? Pero kasi, baka hindi maniwala. Pake ko ba kung hindi siya maniniwala? It's his choice to make whether he'd believe me or not, because I don't fucking care at all.

When I was about to lie down on my bed, a chat head popped out from my screen. It was from Ashton's.

Ashton:

Gotta go and ride some horse!

Ako:

Sml?

Ashton:

Saktan mo lalat? Kaninong ano ba? Just kidding. HAHAHAHAHA!

Ako:

Hoy!

Ashton:

Nandito yung nang-harass sa'yo. Go ka lang kapag gusto kang pumunta rito sa lugar nila.

Ako:

Punta mo muta mo!

Ashton:

Pumunta ka na rito sa La Verga Paradise, kung ayaw mong sabihin ko sa kaniya lahat ng sinabi mo at sinabi ko tungkol sa kaniya. Kung hindi ka pupunta, nako baka kung ano mangyari. Alalahanin mo yung lahat ng pinag-usapan natin.

Hindi na ako nakapagpigil at madaling nagbihis ng damit. Tinawagan ko kaagad ang personal driver ni dad, para ihatid ako roon sa sinasabing lugar ni Ashton. He's fucking using my words against me.

Nakasuot lamang ako ng isang puting dress na sleeveless na hanggang tuhod ang taas. I'm also wearing a short-length denim jacket to cover the sleeveless part of my dress. Duh, I'm not going there to seduce them so I must cover—dapat defensive. Kumuha na rin ako ng purple derby hat mula sa closet ko. I think this suits me very well.

Ako:

Ashton, wait for me outside that place.

Ashton:

Okay, tumatahiti.

Binababoy na naman niya pangalan ko. Kaagad na akong sumakay sa backseat ng kotse habang nasa loob na yung personal driver namin.

"Kuya Carlito, alam mo ba kung saan yung La Verga Paradise?" tanong ko't tiningnan siya.

"Ah, hindi ka pa ba nakakapunta roon, hija? Maganda ang lugar na 'yon. Maraming kabayo't marami-rami rin yung mga taong pumupunta roon."

"Okay po," matipid kong sabi't naaalala ko na naman si Ashton kasi ganoon siya sumagot pareho kay kuya. Nakakainis din talaga ang lalaking 'yon.

Pinaharurot na ni kuya yung kotse, habang ako nama'y nananatiling kalmado sa backseat—iniisip na baka may mangyayari na namang hindi maganda sa akin sa lugar na 'yon. I don't even know how to ride a horse so what can I do there? Just watch them having fun while I sit alone with the horses inside the stables? Iniisip ko pa lang, ang tahimik na medyo magulo na ng magiging buhay ko roon. Ironic.

But I badly want to ride a horse. Dad didn't permit me to ride one, when I was a child. Siguro, gusto ko lang i-try para naman magka-experience ako.

Bumaba na ako ng kotse nang sabihin sa akin ni kuya na nakarating na kami.

Sinilip ko siya sa front seat window. "Kuya, puwede ka nang umalis. Tatawagan na lang kita kapag uuwi na ako."

He just answered me with a nod and left with the car. Napapihit ako kay Ashton habang nakasuot ng kaniyang horse riding attire. Ganoon ba talaga magsuot dapat kapag mga ganiyan? Ang arte, ha.

"Hoy, Ashton!"

Lumingon siya sa direksyon ko. He then waved his hand at me while holding his phone and smiling. Nilapitan niya ako, dahil hindi na rin naman ako kailangang lumapit kasi sa pagkakaalam ko, dito ang entrance sa lugar na 'to.

Hindi ko rin maipagkakailang ang ganda ng lugar kahit sa labas pa lang—it's like a tourist spot. The walls outside are colored with dim yellow, making it look like brownish, with some abstract black irregular lines tapped on the color.

"Oy, nandito ka na pala!" he exclaimed.

"Hindi, nandoon pa ako sa bahay namin," I said and made a serious face. "Obvious na ngang nandito na ako, tinatanong pa... parang tanga lang."

"Toinks," he said poking the tip of my nose with his index finger. "Pasok na tayo."

He's really childish.

"Saan na ba si Asriel?" I asked, while he was busy massaging his brown horse. "Akala ko ba nandito siya?"

"Nandito nga, pero nandoon sa field, nakasakay rin ng kabayo," sambit ni Ashton.

Napansin ko ang suot niyang nakikita ko lang sa tv kay may nagaganap na equestrian jumping.

He was wearing an equestrian helmet, a black shadbelly with a stock tie pinned inside, a blurred yellow-colored full-length trousers or jodhpurs, a pair of black paddock boots and a pair of white gloves. It suits him well. It's just that he acts so childish.

"Ashton, required ba talaga na nakasuot ng ganiyan kapag nag-ho-horse riding?" tanong ko.

"No, you have several choices to choose from naman. Hindi lang ganito ang puwedeng suotin. You could also wear vests, dress boots—"

"Oh, tama na, ayaw ko nang makinig," putol ko sa kaniya. "Nasaan na ba kasi si Asriel?"

"Hala, hinahanap mo siya? Ibig sabihin, nami-miss mo na siya, 'no?!" He stopped massaging the horse and stared at for a while and bursted out a laugh. "Ikaw, ha! Umeegat ka na!"

"Tumahimik ka nga! Miss ka riyan! Gusto ko lang siyang makita dahil baka nagsisinungaling ka lang—ay tang-inang pakshet!"

I got interrupted when Asriel showed up between us. Napahawak din ako sa dibdib ko dahil sa bigla niyang paglitaw. "Kanina ka pa riyan?!"

Hinubad niya ang riding gloves na suot-suot, habang halatang pawisan dahil siguro doon sa sinabi ni Ashton na nakasakay siya sa kabayo. 

Kinuha niya yung maliit na puting towel na nakasabit sa balikat ni Ashton. Pinunasan niya pagkatapos ang leeg at mukha dahil mukhang naiinitan siya. Hinubad niya pagkatapos ang kaniyang kulay maroon na vest, at sinampay sa braso. With his chocolate brown eyes, he stared at me in the eye.

"First of all, why are you here?" tanong niya at taas-noo ko naman siyang hinarap. Ganoon pa rin ang mukha niya—ang bigat tingnan na parang palaging galit sa mundo.

"Ashton told me to come here," sambit ko. "Bakit? May problema ba kung pupunta ako rito? You're such an assuming annoying fucking asshole. Baka nakalilimutan mong may ginawa ka sa akin?"

"Umuwi ka na lang. I don't need you here," sambit niya't tinalikuran ako.

"Hoy, wala ka man lang balak aminin yung ginawa mo? Baka sakaling mapapatawad pa kita! Tang-ina mo, ikaw pa yung may kasalanan, ikaw pa may ganang gumanyan! Tang-ina talaga!"

"Could you please stop cursing?" giit niya habang nakatalikod pa rin sa akin, samantalang si Ashton naman ay halatang nagpapanggap lang na minamasahe yung kabayo.

"Pake mo ba kung minumura kita?" I moved the side of my mouth to the side, while crossing my arms across my chest.

Umalis na lamang siya't lumabas. Nakita kong ang dami ring tao sa labas, na nakasakay ng mga kabayo.

Si Ashton naman ay patuloy na minamasahe ang kabayo. Sabi ko na nga bang ganito lang ang mangyayari sa akin n'ong magdesisyon akong pumunta rito.

Nakita kong may lumapit na isang babae kay Ashton na pumasok dito stables. Nagulat na lang ako nang hinalikan siya ng babae sa pisngi. Kita ko rin namang hindi makagalaw si Ashton sa ginawa ng babae.

Damn.

"I love you!" sabi pa nito't umalis nang nakangiti.

"Wow, ang daming admirers," tukso ko sa kaniya't unti-unting nilalapitan. "Sino ba 'yon?"

He finally stopped what he was doing. He returned his horse to its stall. Tiningnan niya ako pagkatapos. "Kagaya rin 'yon sa'yo, pero sa ibang school lang nag-aaral. She's very childish, and she's still 17 years old."

"Ay, bagay kayo! Ano ba pangalan?"

"Hindi kami bagay," seryosong niyang sambit.

"Wow, serious," I teased. "Pakipot ka pa. Maganda kaya siya. Balingkinitan ang katawan, cool yung skin tone, maganda—"

"But she's not my type," putol niya sa akin.

"Oh no, ondoy, huwag mong sabihin 'yan," I said pulling my head a bit backwards. Umiling-iling ako pagkatapos. "Alam mo bang ang dami ko nang kilalang lalaki na ganiyan? Sasabihin nilang hindi nila type yung babae pero nagugustuhan din nila kalaunan?"

"Same with you, girls, especially you. Remember what you told me about Asriel?" sambit niya't natawa na naman.

My face lost its balance. "Oh, shut up. When I said I don't like him, I fucking mean it."

"Hayan kasi, inuunahan ako," he said, barking out a laugh. "Ang dami ko kasing admirers, kaya huwag ka nang magugulat sa susunod na encounter."

Hindi na lamang ako nagsalita at lumabas na rin ng stables. Naramdaman ko ang pagdampi ng sinag ng araw sa aking balat. I was just observing some children and adults having fun with those horse jumping obstacles.

"Go, anak!" a daddy screamed at his child who's doing equestrian jumping. "Kaya mo 'yan!"

Pumapalakpak pa yung daddy niya na parang timang na nakangiti. Tumayo lahat ng mga balahibo ko nang dahil sa nakikita. Hindi ko alam, pero naisip ko biglang paano kaya kung si dad gumaganiyan sa akin noon o kahit ngayon? Kaya wala man lang akong ni isang field na nagustuhan, dahil wala akong nakukuhang suporta sa kaniya—ang gusto niya lang ay maging katulad ko siya. Same case with my older sister, mom always tells what to do and she must follow it. Otherwise, she'll be expelled from the house.

Napunta ang tingin ko sa kanan. Nakita ko si Asriel na may kausap na babae. Mukhang girlfriend niya yata—pero sabi naman ni Ashton na wala pa siyang love life, e. Siguro, flirt-flirt lang pero walang label.

Hindi ko ba alam kung bakit, bigla na lamang akong naglakad papunta sa direksyon nila habang tinititigan ko yung babae. Nang makalapit ako, I looked at the girl from head to toe. She's even wearing squarepants kahit hindi naman bagay sa kaniya.

Ibinalik ko ang tingin sa kaniyang mukhang libo-libong foundation ang tinampal-tampal. Napansin ko ring nabaling ang tingin ni Asriel sa akin kahit sumisingkit na yung mga mata niya sa init.

"Hey, girl, crush mo ba si Asriel?" usisa ko't napakibit ng balikat. "He's a sensual maniac, you know? You should be scared at him. Double kill na 'yon kapag magpapagalaw ka sa kaniya. Hindi ka na nga maganda, ma-ha-harass ka pa."

I remained my eyes on her. She let out a short laugh.

"Stop it. She's a family's friend," depensa pa ni Asriel.

"So ganoon na lang? Ang bilis mong makaakit ng babae, ha?" I turned to look at him. "Huwag ka ngang magbiro. Alala mo pa naman siguro ang ginawa mo sa akin, 'di ba?"

"Girl, just stop," sambit ng babae. "If he already had sex with you, tama na 'yon at sex lang 'yon. Suwerte ka pa nga dahil si Asriel naka-sex mo!"

"Hindi namin 'yon ginawa," Asriel uttered and closed his mouth. His jawed moved and I could hear the grit from his teeth.

"Advance mag-isip, girl?" tanong ko't tiningnan siya. "Ikaw ba? Nag-sex na siguro kayo noon, ano?"

"Tama na nga!" hiyaw ni Asriel, kung kaya't napalingon kami sa kaniya. Nagulat din ako sa kaniya dahil unang beses ko siyang narinig na sumigaw.

Bumuntonghininga siya pagkatapos at bumalik sa mukha niyang parang palaging galit sa mundo. "I never did that thing to the both of you, are we clear?"

"Who's this girl, Asriel? She's irritating me!" sambit ng babae't umalis at nakita ko namang marahang ipinikit ni Asriel ang kaniyang mga mata.

"Wala ka pala, e!" sigaw ko sa babae, bago pa man ito nakalayo sa aming dalawa.

Ibinalik ko ang tingin kay Asriel. "Pati mga babae na na-harass o hindi mo pa na-ha-harass pero pinapalagpas lang dahil crush ka, ang wild mag-isip nang dahil sa'yo. Ikaw ba namang sinabihang nag-sex na tayo?"

He turned his icy gaze at me, habang pawisan na ang kaniyang noo't leeh dahil sa init ng araw. His Adam's apple moved when he swallowed saliva. "So?"

"Gusto ko lang sabihin sa'yo na 'di ko palalagpasin ang ginawa mo! I will gather enough evidences!"

"If that's what you want," matipid niyang sambit at sumakay na sa kaniyang kabayo.

He placed his feet on the saddles and held the reins. Isinout rin niya ang kaniyang equestrian helmet.

Nagseselos ako kasi wala akong kabayo na pareho sa kaniya.

"Ano ba breed ng horse mo? Ang ganda ng kulay, ha. White," I complimented, ignoring what he said earlier.

"Arabian horse, the most common one," sambit niya't umalis kasama yung kabayo niya.

"Hoy, tinatanong pa kita! Tang-ina!"

"Umuwi ka na," pahabol pa niya bago tuluyang makaalis.

Ang bastos talaga ng lalaking 'to. Hindi man lang marunong magtiis sa pakikipag-usap. Ang iksi lang kasi ng pasensya.

I glared at him, while he was getting far from my sight. Gusto ko lang naman kasing mag-try sumakay sa kabayo. Siguro, kadalasan sa mga lalaking gumaganiyan, magaling sa pakikipag-sex.

Ano ba 'yang iniisip mo, Tahiti?! Gusto ko lang mag-try... na sumakay sa kabayo. Kung ano-ano na naman pumapasok sa isip ko't napasampal na lamang ako sa noo.

Nagulat na lang ako nang bumalik si Asriel. He offered me a bottled water. "Inom."

Tinanggap ko na lang dahil bigla akong nakaramdam ng panunuyo sa lalamunan. Diretso ko namang ininom iyon at inubos. Napatigil ako nang bumaba si Asriel mula sa kabayo.

"Ang init na ng sikat ng araw. Bumalik ka na roon sa stable," sambit niya't naghubad ng vest. "Use this to shield your head from the sun. Manipis lang 'yang derby hat mo."

Iniwan na niya ako pagkatapos habang nakahawak pa rin ako sa bottled water na binigay. Hindi ako makagalaw. I could also smell his sweat from his vest—ba't ang bango?! Tang-ina lang.

I know that he's doing this on purpose in exchange for my forgiveness dahil sa ginawa niya, but his eyes were telling me they're sincere.

Nakaiilang tang-ina na ako pero tang-ina pa rin, ba't pakiramdam ko mas lalong uminit yung katawan ko?

I hurriedly ran back to the stable, shielding myself from the sun's heat with his maroon vest.