AFTER TWO YEARS..
"Bez, malapit na graduation, pa-make-over tayo..."Nag-angat si Toni ng tingin mula sa mga reviewers na nasa harapan niya nang magsalita ang kaibigan.
"Huh? Bakit? Okay na yan, maganda na tayo, no! No need." nakangiti niyang sabi ngunit dahil kilalang-kilala siya ni Tin, nakita agad nito na walang buhay ang ngiting pinakawalan niya.
Lihim itong malungkot na nailing.
Sa loob ng dalawang taon ay ilang beses niya ring binalak na kausapin si Greg kung bakit nito iyon nagawa sa kaibigan niya.
Naramdaman at nakita niya kung gaano nito kamahal si Toni nang kausapin siya nito na gawing espesyal ang araw iyon para sa nobya, habang ito naman ang punong-abala sa paghahanda ng dinner party para dito.
Kaya't hindi siya makapaniwala nang sabihin sa kanya ni Toni na iniwan siya ni Greg at hindi niya alam kung bakit.
Makailang beses siyang tumawag dito... at may ilang pagkakataon ding pumunta siya sa opisina nito para makausap lamang ang binata ngunit laging sinasabi ng sekretarya nito na out of town daw ang binata.
"Saka, may isang exam pa tayo, next week, remember? So, exam muna, baka hindi tayo maka-graduate, kapag bumagsak tayo, no." muling sabi ni Toni sa kalmadong tinig.
"Ikaw, babagsak?! E, kulang na nga lang 'yong mga libro mo na lang ang kausapin mo, eh. Mula noong mawala si Greg, parang ayaw mo nang maki-socialize."
Doon muling nagbaba ng ulo si Toni at ibinalik ang tingin sa binabasa.
"Bez, don't say bad words, please..." mahina niyang sabi.
Nagpakawala si Tin ng isang buntong-hininga. "Bez, it's time for you, to move on. Two years, in the making na iyang topak mo, no."
Muli siyang nag-angat ng tingin at ginawa ang lahat ng makakaya niya upang pakaswalin ang ekspresyon ng kanyang mukha. Nagpakawala pa siya ng pilit na tawa.
"Topak ka diyan. Topak ba para sa iyo ang mag-aral ng mabuti, para magkaroon ng magandang future?"
Ngunit hindi pa rin kumbinsido ang kaibigan.
"Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin, eh. I mean, socialize... lumabas ka naman sa lungga mo. Entertain suitors, make friends! Ako na lang yata ang kaibigan mo, eh." ani Tin.
Wala siyang pakialam kung nagmumukha na siyang pakialamera. She just want her bestfriend back to her old self. Iyong masayahin niyang kaibigan. Iyong puno ng buhay.
"Not that nagrereklamo ako, pero nag-aalala ako sa'yo, Bez..Lagi mong ipinapakita na okay ka, ngumingiti ka kahit hindi umaabot sa mga mata mo. Bez, i've known you, since we're both in elementary, for me not to noticed that you're still hurting." wika nito sa malumanay na tinig. "Please, speak up! Hindi makakatulong sa iyo kung sasarilinin mo lang 'yan. Mula nang umalis si Greg, wala kang pinag-sabihan ng feelings mo, ayaw mong aminin sa amin na nasasaktan ka."
Unti -unting nangilid ang mga luha niya sa mga sinabi ng kaibigan. May katotohanan ang mga sinabi nito. Mula nang umalis si Greg ay wala siyang pinag-sabihan ng kung ano ang nararamdaman niya.
Kahit minsan, ay hindi siya dumaing na nasasaktan siya.
Pilit niyang ikinakaila, maging sa sarili na malaki ang epekto sa kanya ng ginawang pag-iwan sa kanya ni Greg.
Pasimpleng pinahiran niya ang nanlalabo nang mga mata, sanhi ng mga luhang nagbabanta nang pumatak, saka pinilit na ngumiti. Ngunit malinaw pa rin iyong nakita ng mapanuring mga mata ng kaibigan. Malungkot itong napailing.
"Hay nako, Bez, haba ng litanya mo. I'm over it, okay? Sige na sasama na ako sa iyo sa make-over na gusto mo, pero after na ng exam, okay?"
Wala nang nagawang marahan na lamang iting tumango.
"May usapan pala kami ni Kevin na magre-review ng sabay bukas ng gabi, sama ba kayo ni Lloyd?" pag-iiba ni Toni sa usapan.
Alam nitong umiiwas siya.
"Bez, tanong ko lng, bakit hindi mo na lang bigyan ng chance si Kevin? Malay mo siya talaga ang 'the one' mo, 'di ba?"
Ipinaikot niya ang mga mata.
"Hay bez, ayan ka na naman sa pagiging cupid mo, napag-usapan na namin 'yan no."
Pinandilatan siya nito ng mga mata.
"Correction... ikaw lang ang nagsalita. Ayon sa kuwento mo sa akin, nakayuko lang
siya at wala lang magawa dahil tinakot mo na kahit bilang kaibigan, mawawala ka kapag nagpilit siya!"Napabuntong-hininga siya. Totoo ngang iyon ang sinabi niya kay Kevin kaya lulugo-lugo itong wala nang nagawa kundi mahinang tumango.
"Bez naman, eh... hindi pa talaga ako handang pumasok ngayon sa isang relasyon." aniya rito. Not that, hindi pa ako nakaka-move-on, ha, pero baka hindi ko na kayang magtiwala uli."
"Bez, two years nang laging nakabuntot sa iyo 'yang si Kevin, no. Sa tingin mo ba,
iiwan ka rin niyan kapag binigyan mo siya ng chance? Lumipat pa nga 'yan sa school natin para lang makasama ka lagi, ano pa ba ang kulang?""Christina Marie...!!!" tila kunsumido niya nang mariing angil sa buong pangalan nito.
"Makabuo naman!" irap ni Tin sa kanya.
Matipid niya itong nginitian. "Sorry, bez, one day, mag-o-open din ako, ayoko pang pag-usapan, baka mawala ang focus ko sa exam, eh." nagpapa-unawang sabi niya na lamang dito. "At iyong kay Kevin, ayokong maging unfair sa kanya. Kung sasagutin ko siya, dahil lang mahal niya ako, unfair iyon. Wala talaga akong maramdaman sa kanya, eh... ayoko siyang gawing rebound. Kung pwede lng talagang turuan ang puso, ginawa ko na.""Osha..." pagpapatianod na lamang nito. "Basta kapag ready ka na, nandito lang ako, ha."
Noon lamang siya matamis na ngumiti.
"Promise!" aniyang itinaas pa ang kanang kamay.
"'SIS, may early graduation gift ako, para sa'yo."
"Wow! Talaga, ate?"
Nakangiting inabot sa kanya ng kapatid ang isang malapad na pulang kahon.
Nanlaki ang mga mata niya nang makita kung ano ang laman niyon.
"Wow, ate, totoo ba 'to? Hindi kaya 'to gold plated lang?" nanlalaki pa rin ang mga mata, ngunit naka-ngiti nang sabi niya.
"Isuot mo iyan sa graduation mo, ha."
"Oo naman, ate. Ang ganda kaya." nakangiti pa ring sabi niya, na hindi inaalis sa regalo ang tingin.
Kinuha niya iyon sa kahon at isinuot. Isa iyong gold bracelet na may palawit na puso.
Isang tingin pa lang ay makikita nang mamahalin ito.
Bahagyang nangunot ang noo niya at natigilan siya nang mapagmasdan ang palawit ng bracelet.
"Baka coincidence lang..." aniyang pilit iwinaksi ang ibinubulong ng puso.
Kung nag-angat siya ng tingin, ay makikita niyang teary-eyed na nakatingin sa kanya ang ate niya.
AFTER THE EXAM
"Yesss! Sa wakas, ga-graduate na rin tayo. Nag-bunga na rin ang lahat ng pinaghirapan natin!" abot ang ngiting bulalas ni Tin.
Palabas na sila ng University, kasama si Lloyd, na nasa tabi ni Tin, at si Kevin naman, ay sa tabi niya. Nakagitna sila sa dalawang lalaki.
"Ano? Celebrate tayo? Sagot ko..." nakangiti ring baling ni Kevin sa kanya.
Tatanggi sana si Toni, pero naunahan siyang sumagot ni Tin.
"Hep...! Bawal tumanggi, minsan lang ako madamay diyan sa libre ni Kevin, ha, tatanggi ka pa? Ikasisira na ng friendship natin, 'to." sabi nito sabay kindat kay Kevin na lalong lumawak ang ngiti.
"Oo na, ang oa mo talaga, sasama na po." naiiling na sabi niya sa kaibigan.
"Yown...!" napasuntok pa sa hangin na sigaw ni Kevin. "Tara na, baka magbago pa ang isip."
"Dahil diyan, ako ang mamimili ng restaurant." ani Tin.
Nawala na ang pansin ni Toni sa mga kaibigan nang mapadako ang tingin niya sa tapat ng burger stand.
Isang pamilyar na sasakyan ang nakita niya.
Sobrang dilim lang ng tint kaya't hindi niya makita ang loob, pero sigurado siyang may tao doon.
Pilit niyang pinaliit ang mga mata upang aninagin ang kung sino mang tao doon na naka-upo sa driver's seat, pero umusad na paalis ang sasakyan.
Nagkibit na lamang siya ng balikat.
"Imposible..." sa isip-isip niya.
GRADUATION DAY
ISA-ISA nang tinatawag ang mga nagsisipagtapos.
Nang tinawag ang pangalan niya ay nakangiti siyang umakyat ng entablado.
Nakangiting humarap siya sa mga tao at nakataas ang katatanggap lamang na diploma na nag-bow siya, katulad ng itinuro sa kanila sa rehearsals nila. Gayundin, ay upang bigyan ng daan ang kinausap ng ate niya na litratista.
Nangunot ang noo niya nang isang pamilyar na mukha ang mahagip ng paningin niya sa pinalikod na bahagi ng auditorium.
Dahil tinawag na ang pangalan ng kasunod niyang nagtapos, ay kailangan na niyang umusad at bumaba sa kabilang bahagi ng entablado, at bumalik sa kina-uupuan niya.
Hanggag maka-upo na siya ay pilit pa rin siyang lumilingon at pilit na hinahanap ang pamilyar na mukha, ngunit wala na ito sa puwesto nito kanina.
KAHIT nakaupo na ay panay pa rin ang lingon niya sa bahaging iyon upang patotohanan kung totoo nga bang nakita niya ito, o, namalik-mata lamang siya.
Nabaling ang atensyon niya nang maramdaman niyang nagvibrate ang cellphone niyang nasa bulsa niya sa loob ng suot na toga.
BESTFRIEND TIN
Bez, kanina ka pa lingon ng lingon diyan.
Nilingon niya muna ang kinaroroonan ng kaibigan na sa kanya nga nakatingin. Nagtatanong ang mga mata nito.
Nagtipa siya ng mensahe para dito.
BESTFRIEND TONI
Bez, I think, I saw him.BESTFRIEND TIN
Him, who?BESTFRIEND TONI
Greg...!
BESTFRIEND TIN
WHAT?!
"BEZ, jobless na naman ako..." nakapangalumbabang malungkot niyang sabi sa kaibigan.Mula nang maka-graduate siya ng kolehiyo ay ilang beses na rin siyang nag-apply at natanggap sa trabaho. Ngunit lagi na ay kung hindi siya tinatanggal ng mga asawa, o girlfriend ng mga nagiging amo niya, ay disimulado naman siyang minumolestiya ng amo niya kaya't nagreresign siya."Huh?! Three days ka pa lang, ah. Ano na naman ang nangyari?" gulat na tanong ni Tin matapos ibaba ang hawak nitong milk tea.Dahil restday ni Tin ay napagkasunduan nilang magkita sa paborito nilang tea house. Medyo matagal na rin naman mula nang huli silang nag-bonding ng sila lamang dalawa. Madalas ay kasama nila sina Lloyd at Kevin, o, pareho silang busy kaya't wala nang oras para magkita pa sila.Pahablot na inabot niya ang milk tea na nasa harapan at sumimsim muna doon bago nagsalita."Putcha, manyakis pala iyong may-ari ng company. Pagbigyan ko lang daw siya, kahit isang gabi lang,
AFTER TWO MONTHS"EVERYTHING is set, guys." malawak ang pagkakangiting sabi ni Tin, na magkasalikop pa ang dalawang kamay sa harap ng dibdib. "May naka-line up na rin tayong mga clients," anito at saka humarap sa kanya. "Grabe, bez... this is it. Ito na yata ang simula ng pagyaman natin.""Hon, masyado kang excited. Huwag munang magbilang ng mga sisiw, hangga't hindi pa napipisa ang mga itlog." nangingiting sabi ni Lloyd sa kasintahan.Alam naman niyang inaasar langnito ang kaibigan niya.Agad namang napalis ang ngiti sa labi ni Tin sa narinig at naniningkit ang mga matang hinarap ang kasintahan."Heh! Panira ka ng moment, diyan," inis pa ring inirapan nito ang kasintahan at... "...itlog mo pisain ko diyan, eh." bulong nito na ikinatawa niya.Alam niyang sinadya ng kaibigan na ibulong iyon upang siya lamang na malapit dito ang siyang makarinig."Oh, kayong dalawa, baka mag-away pa kayo." nakangiti
GREGHi, Sweetheart.GREGSweetheartGREGHeyGREGReply naman diyan...ALANGANING nginitian ni Toni ang kausap na kliyente nang sulyapan nito ang cellphone niya na sunud-sunod ang pagtunog. Pasimple niya iyong dinampot at sinilip ang mensahe."It's okay, you can take that," nakangiti namang sabi ng ka-meeting niya. "I'll just go to the restroom for a while.""Thank you." nakangiti ring sagot niya.Nang makaalis ito ay agad na napalis ang ngiti niya.May kasamang gigil na nagtipa siya ng sagot dito.TONIBakit ba? Nakakaistorbo ka, may kasusap ako'ng tao.GREGLalaki o babae?TONIWhat?GREGIyong kausap mo? Lal
PAGKAKAIN nila ay nagkanya-kanya nang hatid ang magpinsan sa kanilang magkaibigan. Inihatid ni Lloyd ang kasintahan nitong si Tin, at inihatid naman siya ni Kevin.Paghinto ng sasakyan sa mismong harap ng gate ng bahay nila ay nakangiting nagpasalamat siya kay Kevin at akmang bababa na, nang pigilan siya nito.Nagtatanong ang mga matang tiningnan niya ito."Ahm..." panimula nito na umayos ng upo at tumingin sa unahan ng sasakyan. "May... sasabihin sana ako sa'yo." anitong sa harap pa rin nakatingin.Bumaling siya rito na nagtatanong pa rin ang mga mata."May problema ba?" kunot-noong tanong niya rito."Gusto ko sana'ng ikaw muna ang maka-alam nito, e." hindi pa rin tumitinging sabi nito.Pina-ikot niya ang mga mata sa pagka-inip sa sasabihin nito. "Kevin, huwag mo na ako'ng bitinin, okay? Ano ba 'yon?"Tila lalo itong kinabahan. Huminga muna ng malalim bago nagsalita."Hindi ba, ang tagal ko naman nang nanliligaw s
PAGPASOK pa lamang ni Toni sa restaurant ay naririnig na niya ang boses ni Tin na nasa kitchen at tila aligaga sa pagbibigay ng instructions."Bez, aga-aga, ingay-ingay." aniya rito nang makapasok sa kitchen."Thank God, dumating ka rin, bez." anitong eksaheradang humawak pa sa dibdib. "May event tayo sa makalawa.""Oh, sa makalawa pa pala, maka-react ka, parang mamayang gabi na 'yong event." naiiling niyang sabi.Pinanlakihan pa siya nito ng mga mata bago muling magsalita. "Bez, big event 'yon. Two hundred pax. And take note, fully paid.""Wow!" kahit siya ay na-excite sa narinig.Nag-uumpisa pa lamang sila halos, at malaking break iyon para sa kanila."Pero teka," bahagyang napalis ang ngiti niya. "Kaya na ba natin ang ganoon kalaking event?""Kaya naman," tumatangong sabi nito habang masusing iniinspekyon ang mga rekadong nakapatong sa ibabaw ng mahabang lamesa. Metikulosa ang kaibigan pagdating sa mga bagay na iyon. Kailang
GREGSweetheart...GREGSweetheart...GREGSWEETHEARTTONIAno ba 'yon? Ang gulo mo na naman, may ka-meeting ako!GREGDate tayo?GREGHey..?GREGSweetheart...TONIAno ba, Greg? May kausapnga ako! Huwag ka munang magulo.GREGPumayag ka na kasi.GREGBakit ba kasi ako ang kinukulit mo? Bakit hindi si Chloe ang yayain mo?TONISweetheart, ramdam na ramdam ko, oh... hanggang dito.TONI
FLASHBACK"We need to talk." sinadya ni Greg si Dawn sa bahay ng mga ito nang masiguro niyang naka-alis na si Toni."Tungkol saan?" blangko ang ekspresyong tanong ni Dawn sa kaibigan, bagaman tila nahuhulaan na niya ang sasabihin nito.Huminga muna siya ng malalim bago tumingin sa mga mata ng kaibigan. Nais niyang makita nito ang sinseridad sa mga mata niya. "About Toni..."Nakita niya ang pag-angat ng isang kilay nito. "What about Toni?"Isa pang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "Dawn, gusto kong sabihin sa'yo 'to dahil pinahahalagahan ko ang pagka-kaibigan natin," matapang pa rin niyang sinalubong ang mga mata nito. "Gusto kong malaman mo na girlfriend ko na si Toni."Pilit niyang binabasa ang mukha ng kaibigan ngunit nanatiling blangko ang ekspresyon nito."What?" tanong niya maya-maya. Lalo siyang natetensyon sa pananahimik nito.Binigyan siya nito ng hilaw na tawa. "Bakit parang hindi na ako nagul
NANG makita ni Greg ang numero ng kasintahan na tumatawag ay mabilis niya iyong sinagot.Hanggang sa mga oras na iyon ay naroon pa rin siya sa bahay ng mga ito at matiyagang naghihintay na umuwi ito.Ayaw niyang umalis ng hindi naaayos ang kanilang hindi pagkakaintindihan. Masyado nang matagal ang ipinahintay niya rito. At hindi siya makapapayag na madagdagan pa iyon ng kahit na isang araw pa."Yes, Sweetheart, where are you? Umuwi ka na... nandito pa rin ako sa inyo, hinihintay kita. Mag-usap tayo, please..." bungad agad niya pagkabukas ng linya."No. Si Tin 'to. Nandito si Toni, lasing... iyak ng iyak."Kahit na papaano ay napanatag ang kalooban niya nang malamang doon ito tumuloy sa bahay ng kaibigan. Alam niyang ligtas ito doon.Kasabay noon ang labis pa ring pag-aalala sa sinabi ni Tin na lasing ito at umiiyak.Tila may malaking kamay na pumipiga sa puso niya sa kaalamang nasasaktan na naman ang babaeng mahal niya ng dahil na nam