I narrowed my eyebrow to meet his raging expressionless face. I examined his appearance by simply looking at him from head to toe. Wearing his black clean tuxedo along with a proportional white tie. However, his dominant character seems unpredictable.
My senses get back when I heard him cleared his throat, to realize how I was too obvious infront of him. Napaigtad ako ng muli siyang tumikhim bagay na mas lalong nagpabilis sa tibok ng puso ko.
"Miss, would you mind if I pass?"he asks, Pumikit ito ng mariin na tila ba nauubusan na ng pasensiya. Pag mulat niya ng mata ay hindi pa rin maipinta ang inis. Pwede naman siyang dumaan sa gilid, pero bakit kailangan pang ako ang mag adjust para sa kaniya.
Pero imbes pagbigyan ang tinuran niya ay isang malakas na sampal ang iginawad ko sa kaniya. Maski ako ay nagulat sa ginawa kong iyon. Nag tagis ang panga niya sa lakas ng sampal dahilan para mamula ito. Napangiwi siya habang hinihimas ang kaniyang panga.Akmang lalapitan ko siya pero tanging senyas lang ang binigay niya sa akin saka tumalikod. Pinakatitigan ko siya hanggang sa mawala ito sa paningin ko.
"Sorry," tanging sambit ko na lamang sa hangin.
I went outside to refresh my mind from what happened earlier. I was too out of mind by doing so. Hindi ko naman sinasadiya iyon alam kong nadala lang ako sa emosyon ko at galit dahil sa nangyareng pag uusap namin ni Aaron.
I sat down on the side of the road, where no one else can see me under the tree where the moon gives light from. I pulled up my knees to burry my face in it, a cold smooch of breeze filling the gap of needs to console a heart that was wrecked for years. Sailing ship beneath the sun, apparently, it was broken before it was sailed off.
Hindi ko napansin na naka idlip na pala ako sa ganoong posisyon. I checked my watch at nagulantang ako dahil quarter to 12 am na pala. Pero malaking pasasalamat ko dahil walang nag tangkang gumawa ng masama sa akin.
Pag angat ko ng tingin ay biglang nag liwanag ang buong paligid. I got nervous sa takot. Hinarang ko ang likod ng aking kamay para takpan ang kanang mata mula sa liwanag.
Laking gulat ko na nasa may hindi kalayuan ang mga motor na malalaki. Tansya ko na nasa lima iyon at pantay ang hanay ng mga ito.
Mas lalo akong kinabahan when a man walks into my direction. My heart beats are screaming in fear, knees were trembling that cause me to backward while facing the man infront of me. It was his shadow expressing his gestures towards me. Halos kaonti na lang ay tatama na ang likod ko sa pader na nag sisilbing harang na konektado sa bar na pinasukan ko.
"Go home. It's late hour for a woman like you. Ipapahatid kita sa body guard ko."ani ng boses,
"I-I can go home alone."Nanginginig ang boses ko habang sinasabi ang mga katagang iyon. Nanatili pa rin ito sa ilalim ng puno habang tagos na tago sa katawan niya ang liwanag na nagmumula sa mga kasamahan nitong walang balaj patayin ang ilaw.
"Are you sure? Kasi sa pag kakaalam ko, mayroong lumapit sa pwesto mo kanina na mga tambay habang natutulog ka. You aren't aware what could possibly happen to you if when we weren't pass."
Nanlamig ang buo kong katawan sa mga sinabi niya na mas lalong hindi ako makagalaw mula sa narinig. How can I become careless in this situation na pati buhay ko ay muntik ng mapahamak.
"T-thank you, Mr." sabi ko na bakas pa rin ang kaba sa dibdib ko. Para itong sasabog na bulkan ano mang oras. "Pumapayag na akong magpahatid. Sigurado bang mapagkakatiwalaan kayo?" hindi ko maiwasang nag tanong.
"Just feel your heart. You'll know the answer." pagkasabi niya ay iniwan ako roon. May isinensya sya sa kasamahan nito na hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin noon. I want to go home. Iyon lang ang nasa isip ko sa nga sandaling iyon.
Sumakay ito ng sarili niyang motor kasama ang iba pa nitong buddy guard."Let's go, Miss."agaw atensyon ng naiwang lalake. Ito yata ang maghahatid sa akin.
I didn't hesitate to back ride with this stranger. Wala naman sigurong masama kung sasama ako at ihahatid niya lang naman ako.He offer another hilmet to protect my head for whatever will happen. I told him the address at kaagad niya namang pinaandar iyon. Alas dose na pala ng madaling araw. Hindi ko ito namalayan. The city were shot all over, a quiet place gives calm to my heart that lessen the burdern I have feeling right now.Ilang minuto lang ay nakarating na kami dahil sa bilis nitong pagpapatakbo. Pagkababa ko ay inabot ko sa kaniya ang suot na helmit."Salamat sa pag hatid, Mr."sabi ko.
"Callie Pineda, and you're welcome Miss."sabi niya sa akin ng matanggal na sa kaniyang ulo ang helmit. Nilagay niya ito sa gilid at muling humarap sa akin." Be careful next time. A-and wear proper clothes."makahulugang sabi niya saka pinaka titigan ako mula ulo hanggang paa.
"I will. What you guys doing there?" I ask curiously,
"You should. Add me on i*******m so we could hang out for some other time. I can guard you," aniya na kinuha ang phone sa bulsa.
Para siyang nasa action star na pormang-porma dahil sa kasuotan nitong kulah itim na leather jacket. Puti ang pang ilalim na t-shirt na tamang-tama lang ang haba. His jeans are also black together with his shoes.
His veins protrudes na para bang puputok na ito. Mabalahibo ang kaniyang mga kamay na tama lang ang haba nito. Inabot niya sa akin ang phone niya at doon niya ako dinala sa search bar. Tinipa ko ang pangalan ko roon at pinindot ang account ko.
Saglit akong napadaan sa profile niya na pinakatitigan ko ito. Tanging brief lamang ang suot niya na nakahawak sa batok ang kanang kamay. His cute, tho. I stalked his photos at halos sa kaniya nga talaga iyon.
"Here,"sabi ko sa kaniya.
"Thanks. I have to go,"aniya at sinuot muli ang helmit saka pinaandae ang motor. "Don't forget to followback!"pahabol niya pa.
Pumasok na ako ng gate at isinara iyon ng maigi saka pumasok sa loob. Madilim ang kabuuan ng sala, pero hindi ko na binuksan ang ilaw roon. Naupo ako sa sofa at dahan-dahang dumaosdos para ihiga ang sarili.
---
Nagising na lamang ako kinabukasan dahil sa ingay na galing sa kung saan. Napabalikwas ako ng wala sa oras dahil nasa sariling kuwarto na ako. Paanong napunta ako rito, wala namang tao sa bahay kagabi kundi ako lang.
Nagtungo ako sa sala para silipin kung sino ang naroroon, nagulat ako dahil masayang nag kukwentuhan ang pamilya ko. Nabaling ang tingin ko sa mukha na matagal ko ng gustong makita at makasama mula sa mahabang panahon.
"Pa,"Tawag ko. Agad akong tumakbo roon at niyakap ko siya. Isang mahigpit na yakap naman ang ihinawad niya sa akin na mas lalong nagdiwang ang puso ko.
"Hey, kamusta ang paborito kong panganay?" Tanong niya saka kumawala sa yakap.
"Doing great, papa!" Masayang sabi ko.
"Mabuti na lang at nakauwi ako ng madaling araw. Nakita kita na mahimbing ang tulog ng dumating ako kaya pinabuhat na kota kay Aaron. Sinundo niya ako anak, "Galak na galak si papa habang kinukuwento niya iyon.
Bumaling ako kay Aaron na palapit sa gawi namin. May dala itong almusal. Tiyak na siya ang nagluto dahil nasa katawan niya pa ang apron. I gave him a small smile and mouthed 'thank you' sa simpleng paraan.
Ngiti lang ang sinagot niya sa akin bago nag tungo sa hapag para doon ilapag ang niluto niya. Masayang nag kwentuhan sina papa at Aaron na hindi ko maintindihan dahil masakit ang ulo ko. Siguro sa puyat kagabi at sa mga nangyare. Shookt! Nakalimutan kong i-followback si Callie.
Nang matapos kami sa almusal ay nag tungo ako sa kuwarto at hinahanap ang phone ko sa ilalim drawer. Doon ko ito nilalagay sa tuwang hindi ko naman ginagamit.
I immediately followed back his request-my request actually. Ilang segundo pa ay nag dm na siya sa akin.
Natawag ako sa username niya sa i*******m. Bagay nga naman talaga sa profile niya ang username niya.
Cal_Pinedaxx:
Good morning! I thought you forgot me.
I'm sorry, nakatulog agad ako.
Oh, sorry. I hope you slept well.
I am
Hindi na siya mula pang sumagot. Inayos ko na ang higaan ko at saka nag tungo sa banyo para maligo. It does cross my mind that was happened last night. I wanted to thank personally those mens for guarding me. Siguro kung wala sila ay baka napahamak na ako.
I'll call Callie, later to ask him a favor. Siya lamang ang makakatulong sa akin sa mga oras na ito. Mamaya na ako papasok sa shop para asikasuhin ang mga pending inventories at mga pipirmahan na mga kontrata.
I called Callie after kong matapos mag ayos sa sarili. Nag ring naman ito na kaagad niyang sinagot ang tawag ko. I called him in his instagram account because it's only available. Wala rin naman akong number niya."Hey, napatawag ka?" He asks on the other line. Hinahnagos ito na parang ewan.Napakagat labi ako sa aking naisip bago magsalita. "Can we meet? I have a matter to discuss with you," diretsahang sabi ko. I was hoping he agree to see me.Yeah, sure. Just tell me the address, then." ,"Of course. Bye!" Binaba ko agad ang tawag at nilagay sa bulsa ng shoulder bag ko ang phone. I put a powder on my cheek para hindi maghalatang oilg ang mukha ko. Naglagay rin ako ng liptint kaonti saka inayos ang kulot kong buhok at lumabas na sa kwarto.Naabutan kong prenting naka upo si papa at Aaron, na nasa couch at nanonood ng basketball. Naagaw ko ang atensyon nilang dalawa.Hindi pa man ako nakakahawak sa hamba ay tin
I prepared a food for my friends because they visited me today. Ang dalawang ito ay basta nalang sumusulpot na hindi nagsasabi. As I walk in living room, their eyes is on me like I did something terrible by the looks in their eyes seem inevitable. I narrowed my eyebrow in an instance. On the other hand, still holding snacks for them.Marianne and Rebecca accompanied me in mini bar where I place their snacks. Alam ko ang mga tinginan nila sa akin. Umirap ako sa dalawa saka tinalikuran para kumuha ng juice sa ref."Girl, you haven't told us that you have meet the hot guy in town!" Annie said, while giggling."What do you mean by that?"taka ko naman na nagsalin ng juice sa mga baso na nasa tray."Hindi ka talaga nanonood ng balita ano?"Nakapameywang pang sabi ni Marianne.Sumulyap ako kay Callie na naroon sa couch. Komportableng nakasandal ang dalawang balikat sa mahabang couch habang i
Nag ikot-ikot muna ako sa buong sala habang hinihintay si Callie. Mahigit kalahating oras na siya roon sa loob. I saw a large frame of a family. Dalawang batang lalake na parehong nakangiti, hindi malayo ang agwat ng kanilang edad. Pareho silang moreno pero ay isa ay may kasingkitan.Hawak ng ginang ang dalawang kamay ng mga batang lalake sa kaniyang balikat. It shows how much she love them. Bumilis ang puso dahil sa isang tikhim. I suddenly drop the frame on my hands because I got shocked.Litrato ng dalaga at binata na magka akbay sa isa't-isa. Mabilis ko naman itong dinampot ngunit nasugatan lamang ako."S-sorry, I didn't mean to drop it." sabi ko, pisil-pisil ang daliri na nasugatan roon sa bubog. Napasinghap ako sa kaba dahil para akong mauubusan ng dugo kahit maliit lamang iyon.Nilapitan naamn ako ni Callie upang aluhin niya. "Hey, just relax. Let's go in my room. Linisan natin iyan."inalalayan ako ni Callie patungo sa kwarto na sinasabi niya.
I followed him downstairs na kaagad namang nag tayuan ang mga katulong niya. I haven't seen them yesterday. Siguro ay day off nila iyon. Pagalit na niyang hinila ang upuan. Why this man is so arrogant? What's up with him?I grab the chair before he finally pulls it. "I can manage."My eyes got widen when he spoke to me unexpectedly an insulting words. "I wasn't offering you this one, it's for me." aniya, may bahid ng pang aasar.Inirapan ko siya at lumipat sa kabilang chair para doon maupo. "Eh di iyo na. Saksak mo sa baga mo." inis kong sabi sa kaniya. Hindi niya ito pinansinKumuha na ako ng itlog, fried rice at saka longganisa. Nakatitig lamang siya habang kumukuha ako ng pagkain. Para bang ayaw niya akong pakainin sa lagay na iyon. "What?!" hindi ko maiwasang mag tanong."Pray first, before you eat."tipid niyang sabi saka pumikit siya at nag dasal ng lenguwahe na hindi ko maintindihan.Pumikit na rin ako at nag dasal sa aking
It's been days but I haven't seen Callie roaming around. Nakakapanibago. I started building a friendship to him because he has this vibes that could erase the pain in my heart. Matagal na panahon na rin akong hindi nagkaroon ng kaibigan,maliban kay Aaron na naging boyfriend ko noon.Kasalukuyan akong nag aayos ng mga gown nang may pumasok. It's him. Noong isang araw lang ay ngg punta siya rito para mang asar tapos ngayon ay nandito na naman siya.I gave him a deadpan look, my hands is at the back of my waist while looking at him. Nakapamulsa siya habang papalapit sa akin. Hindi niya ako nilulubayan ng mga titig niya. "What? Are you here to insult me again-"hindi pa man matapos ang sasabihin ay niyakap niya ako ng mahigpit.A hug that heaves my heart began racing, thud in my heart become louder and louder. I constantly pushes him, his body is heavy. Wala akong nagawa kundi hayaan siya roon."Stay,"
Callie's birthday happened in the mansion where he first brought me. 27th of May is his 32nd birthday. I gave him a present for his day kahit hindi ko alam kung ano ang gusto niya. "I'm sorry, boo. I have no idea what to give you. I really am." "Nah. Anything is fine as long you're here."aniya, Iginaya niya ako roon sa couch kung saan ang mga bisita ay naroroon. Inilibot ko ang aking paningin mga nag iinoman at naglukuwentuhan. "Thank you, boo. Babawi ako next time, okay?" Nahihiya ako sa regalo ko. It's an eclipse pendant na mayroong locket, kung saan may picture naming dalawa. "Hey, don't be bother. I like it, okay? I'll keep this for you, baby." He gave me a hug and planted kisses on my forehead. Isang malakas na tikhim ang unagaw sa mga nagsasayang bisita. Biglang kumalabog ng mabilis ang puso ko, it feels like it's going to crush anytime. I felt a liquid in between my thighs when I saw
"You guys okay?"salubong sa amin ni Callie na may dalang alak."Y-yes, uwi na ako. May pasok pa ako bukas sa shop."paalam ko,"Ako na mag hahatid," si Callie"I'll drive her home and besides you're drunk bro," singit naman ni Sean at nilapitan ako."Uh-huh, good night boo, take care."paalam niya saka umakyat sa taas. Nagpagiwang-giwang pa ito."Let's go,"aniya, hawak pa rin niya ang beywang ko.10pm pa lamang pero sobra ang lamig sa paligid. Humahaplos sa balat ko ang lamig. I wore his long sleeve na hanggang tuhod ko ang haba. Ginamit ko ang built na naroon sa hinubad kong damit. Tanging boxer niya lamang ang suot ko,bukod roon ay wala na. Yakap ang sariling tuhod para mainitan at makaiwas sa lamig.I got shocked when he stop the car and pulls me into his lap. Magkaharap na kami ngayon dahan-dahan niyang pinasadahan ang legs ko gamit ang maiinit niyang pa
"Ma, what happened?"pag aalala kong tanong. Narito kami sa hospital ngayon. Kagagaling ko lamang sa shop nang makatanggap ako ng tawag mula kay Annie."Y-your dad, inatake siya sa puso."Hagulgol ni mama. Inalo ko siya at niyakap ng mahigpit. Nag unahang tumulo ang mga luha ko dahil sa balitang iyon."Shh... it's okay ma, malalagpasan natin ito, okay? Magdasal lang tayo." wika ko, kahit sa loob-loob ko ay napanghihinaan na rin ako. Matagal ng may sakit si papa kahit noon pa man, pero dahil sa katigasan ng ulo ayaw niyang makinig at trabaho pa rin ang nasa isip.We're all here at the hospital, mga kapatid ni papa and mama in both sides. Nakakatuwa lang na sa ganitong paraan ay pamilya pa rin talaga ang maasahan. Pamilya pa rin ang uuwian sa lahat ng mga nangyare.Nagpaalam ako na may bibilhin lang sa labas, pero ang totoo ay hindi ko alam. Bigla na lamang bumuhos ang luha ko sa sobrang sakit na nadaram