"Nagbibiro ka ba?"
I asked Ismael after he said those words about marrying me. I can't deny that my heart pounded after he said those words. I'm open enough to understand marriage pero di ko inisip na sasabihin niya nga.
"I'm not. I'm always serious when it comes to you, Kara. I want to marry you," he seriously said.
"Baka naman naiinggit ka lang sa kapatid mo." I mocked him.
He smirked and leaned closer. Parang balewala ata ang lamesang humaharang sa pagitan namin.
"Why would I?I have the best girl in the world. In short, I have you," he said and chuckled.
My face heated upon hearing that. Gosh, I'm not a teenager anymore but his words can really bring butterflies to my stomach. Umiwas ako ng tingin sa kanya kaya mas lalo kong narinig ang mahihina niyang tawa. Bumalik na din siya sa pwesto niya kaya ibinalik ko ang tingin sa pagkain ko.
"Kumain ka na. Bak
" Sunbae, nasa labas po si Dr. Santiago."I urgently faced Erika when she said those words. She smiled awkwardly at me when she noticed that I was totally shocked. After we talked last time, we never had the chance to talk again. I rarely saw him these days. I don't know if he's just avoiding me or he's really busy.Despite of the awkwardness, I chose to go out and face him. I sighed heavily when I saw him leaning on the wall, just behind the door of the laboratory. His hands were on the pockets of his white coat, slightly bowing his head."Eikel," I called him.He swiftly moved and looked at me with his tired eyes. He faked a smile and came closer."Can we talk?" he suddenly asked.I seriously don't have enough reasons to turn down his request so I nodded and followed him.After a few minutes, I found myself sitting in front of him. We're on a café
"Saan mo gustong pumunta ngayong umaga?"I sat beside him. He's currently watching some cartoons. Mas nauna siyang nagising sa akin kaya nauna din siyang bumaba. Kinusot ko ang mata ko, halatang inaantok pa."Let's visit my friends, please," I asked him with my puppy eyes.Ginulo niya ang buhok ko at tumawa ng mahina. I pouted and crossed my arms trying to act like I'm mad."Kung saan mo gusto," he said softly.I excitedly went back to my room, nagmamadaling mag-ayos. I badly missed my friends. I'll surprise them this time.After a quick shower, I blow dried my hair and wore a white, pintuck mini dress paired with my black Roadster heeled boots. Hinayaan kong nakalugay ang mahaba kong buhok. Naglagay lang ako ng clip sa left side, just to pin my baby hairs.When I went downstairs, I saw Ismael comfortably sitting on the sofa, still watching another cartoon
I've been into a lot of struggles just to be with her. Everytime I see her, my heart will beat faster. Hindi ko inakalang darating ang araw na mamahalin ko siya ng lubusan.It all started that day."Pre, susunduin mo na naman ang kapatid mo sa SEU?" I heard Alden's voice from behind.I was busy aiming for the target board when he came. Nasa practice room ako ngayon ng archery. I focused again on the board until I hit the center spot."Sana all, sharpshooter." I heard him again."Susunduin ko, malamang," sagot ko sa kanya habang inaayos ang bow at arrow."Ang tanda na ni Andrei, sinusundo pa." He hissed and crossed his arms.I raised a brow and let him rant. Sanay na ako sa kanya. Kapag nagkaroon ka ba naman ng kaibigan na baliw, magtataka ka pa?Sabay kaming lumabas ng CCAM. Naghiwalay lang kami ng landas nang nasa parking lot na. Nagpaala
"Ate, I should go. Baka ma late ako. Mom's not here. Bye! Take care later. " Llianne shouted outside my door.I did not mind to answer her because I can already hear her loud steps on the stairs.Hinay-hinay akong bumangon at lumapit sa bintanang natatakpan pa ng makapal na kurtina. Unti-unti ko itong hinawi upang maramdaman ang bagong panimula ng buhay. I closed my eyes to feel the warmth from the rays of the sun.Itinaas ko ang aking kamay at gamit ang aking palad ay tinakpan ko ang nakakasilaw na liwanag at muli kong iminulat ang aking mga mata.I smiled upon seeing these wonderful things. Sayang nga lang dahil ang taong nagbigay sa akin ng pangalawang pagkakataon para masilayan ang mga ito ay wala na sa tabi ko.Napatingin ako sa asul na langit. Thinking and wondering if he's watching me from there."Dad, I miss you" I whispered trying to stop my tears from falling."Ma'am, kapag po kakain na kayo ay ipataw
"Happy new year!"Sabay naming sigaw nina Llianne at Kuya. Nasa labas kami ngayon. Kitang-kita ko ang magagandang hulma ng fireworks sa taas. Napangiti ako habang nakatingala.Sobrang peaceful, sobrang ideal, at sobrang saya."Here are my gift, girls" rinig kong sabi ni kuya Kaizer.Ibinigay niya sa akin ang isang red velvet box at 'yong kay Llianne naman ay isang box na kasing laki niya.Kitang-kita ko sa mukha ni Llianne ang excitement. Ako naman, binuksan ko na ang box. Nagningning ang mata ko nang makita ko ang laman nun."Thank you kuya. You're the best" sabay kuha ko ng silver necklace na may crown pendant. It's beautiful."Akin na. Ako ang magsusuot sa 'yo" kinuha ni kuya ang kwintas sa kamay ko at isinuot niya ito saakin. Hinawakan ko ang pendant nito. Ang ganda."Kuya!! Thank you for this!" talon nang talon si Llianne habang yakap
"Annoying!" I hissed after I finally got home.Inihagis ko ang bag ko pagkapasok ko pa lang sa kwarto. Hindi ko na alam kung saan nag landing.Hindi mabura ang pagka-inis ko sa antipatikong lalaking 'yon. Nakaka stress siya. Lahat ata ng dugo ko umakyat sa ulo ko. Buti na lang buhay pa ko.Imbes na makauwi ako after lunch, naabutan pa ako ng 2 PM bwisit siya.Mang-aagaw!Padabog akong umupo sa harap ng vanity mirror. Lalong nadagdagan ang inis ko nang makita ko ang pagmumukha ko'ng hindi na maipinta."Akala ko ba inayos to ni Ely kanina?" sabay ayos ko ulit sa buhok ko.Bakit ba nagmumukhang noodles 'to? Tama siguro si Llianne, mukha akong tanga. At dahil wala ako sa mood, hinayaan ko na lang ang walang kwenta kong buhok at nahiga na sa kama.Nagmumuni-muni na ako at nagpapakalma nang may marinig akong tunog. Naalala ko ang cellphone ko.
"Sheneth, akala ko ba mag ta-transfer ka na sa school namin nina kuya?"Tanong ko sa pinsan namin na nag-aaral ngayon sa CCAM habang tinutulungan ko siya mag-ayos ng mga gamit sa kwarto niya.Saturday ngayon kaya nandito kami. Wala sina Mom at Dad, may business meeting sa Singapore kaya napag-isipan naming tumambay dito. Nasa kabilang subdivision lang naman."Hindi na siguro ate. Lilipat ka rin naman sa amin, next school year." sagot niya habang nag a-arrange ng mga libro niya sa study table."Sabagay, huwag ka na lang lumipat. Para di ako ma OP next school year." dagdag ko pa kaya napatawa na lang siya.Tinulungan ko na siya para mapadali na ang ginagawa niya. Hindi ko alam kung bakit ang gulo ng kwarto niya kanina pagkarating namin.Pagkatapos namin ligpitin ang mga naka-kalat, nagpaalam na akong lalabas muna dahil trip ko magpahangin.Medyo napalayo na ako nang may nadaanan akong bahay. Kap
"Anong nangyari sa kaniya? "Nagising ako nang marinig ko ang boses ni Daddy malapit lang sa akin."Hindi ko rin po alam sir, naabutan ko lang po siya sa waiting shed sa labas ng SEU. Hinang-hina at walang malay"Sagot ng taong kausap nito. Iminulat ko ang aking mga mata. Nilibot ko ng tingin ang paligid. Puro puti, nasa ospital ba ako? Ang huling naaalala ko lang ay...Wait, tinawag ko ba talaga si Ismael kanina?. What the heck. Napatingin ako sa dalawang taong nag-uusap malapit sa pinto."Salamat sa pagdala sa kaniya at pagtawag sa amin, ijo"Rinig kong sabi ni papa habang tinatapik ang balikat ni Ismael."Dad. " mahinang tawag ko sa kaniya.Sabay silang napatingin sa gawi ko. Nagmadali si Daddy na pumunta sa akin."Are you okay Kara? What happened?Hindi ka na naabutan ng sumundo sa 'yo. Buti na lang nakita ka ng kaibigan mo"Kaibigan? Napatingin ako kay Ismael. He's already near Da