Chapter 50

Jazmin's POV

"Sabagay ma'am Jazmin, hindi na talaga kami magtataka na na- in love sa’yo si Boss Niko. Sa ganda mong yan ma'am!"

Nalaman na nila na asawa ko si Niko. Gulat na gulat sila pero hindi na daw nakapagtataka. Mga bolero.

"Kaya pala magre-resign na si ma'am, siguro aalagaan na lang niya si sir!" Tudyo naman ng iba.

"Pero ma'am bakit iba ‘yong kasama ni boss no’ng nag random inspection sila tapos parang hindi kayo magkakilala?"

My gosh, napapansin nila lahat! Mga kalalaking mga tao, mga tsismoso.

"Mas maganda ka naman do’n ma'am Jazmin! May LQ lang siguro, ‘di ba ma'am? Bawing bawi naman si sir ngayon. Parang nililigawan ulit si ma'am!" Sabi naman ng isa pang engineer. Kaloka sila.

Halos dalawang linggo na din mula noong nagkausap kami. Hindi ko pa din siya kinikibo hanggang ngayon pero ayan nga at inaraw-araw niya ako dito sa office kaya pinag chi-chismisan kami ngayon. Halos magmukha ng flower shop itong office dahil hindi ko naman inuuwi ang mga binibigay niyang bulaklak kaya inaayos na lang ni Jen dito.

Speaking of Niko, ayan na naman siya kaya natahimik sila lahat at nagsibalikan sa mga ginagawa pero ang mga ngiti ay makahulugan at nanunudyo kaya napailing na lang ako.

Uy, walang dalang bulaklak. Himala!

"Mommy!" Nasa likuran pala niya si Aedin at siya ang may dala ng bulaklak!

Tumakbo siya papunta sa akin kaya halos malamog ang mga dala niyang bulaklak saka niya inabot sa akin.

"Flowers for you, mommy!" Ang cute naman ng anak ko! Napupog ko na naman tuloy ng halik.

"Oh! That's not from me, mommy!” Sabi niya at tinakip niya pa ang isa niyang kamay sa bibig niya habang ang isa ay nakaturo kay Niko!

Natawa ang mga engineers na naroon. Halatang nakiki chismis na naman. Tumikhim si Niko at tila naman awtomatikong nagsitayuan ang mga kasama kong engineers.

"Uy, saan kayo pupunta?" Tanong ko sa kanila.

Napapakamot sa ulo naman ang iba sa kanila.

"Ah, break na ma'am. Meryenda lang saglit. Sige sir." Tinanguan naman sila ni Niko.

Nakakabinging katahimikan ang namayani sa loob ng opisina nang makalabas ang mga engineers. Si Aedin ay abala na din sa pagpipindot sa keyboard ng computer na ginagamit ko.

"Baby.." Masuyo niyang sambit.

Hindi ako lumingon at hindi rin lumimgon si Aedin. Parang gusto ko tuloy matawa dahil hindi ko alam kung sino sa amin ni Aedin ang tinatawag niya pero wala din sa amin ang lumingon.

Gustung gusto ko na siyang sugudin...ng yakap! Kaso tinitiis ko muna. Gusto ko lang naman huminga. Pero handa na ulit akong sumugal ngayon.

"Baby Jaz, sorry na oh.." Halos araw-araw siyang nagsusumamo.

At araw-araw din akong nahihirapan sa tuwing nakikita ko siyang laging lugong lugo kapag hindi ko siya pinapansin.

"Mommy? Daddy looks funny!" Bulong sa akin ng anak ko pagtapos ay napahagikhik siya.

Malakas ang pagkakabulong niya sa akin kaya siguradong narinig ‘yon ni Niko.

"Do I really look funny?" Nakanguso namang sabi ni Niko.

Hindi ko napigilan ang sarili kong mapangiti pero kaagad akong tumalikod para itago ‘yon sa kanya. Napaka cute kasi niya at kamukhang kamuka talaga niya si Aedin lalo na kapag nagtatantrums siya.

Pinilit kong ibinalik sa seryoso ang mukha bago ako muling tumingin sa kanila at nagpatay malisya. Si Aedin naman ay hindi pa tumigil sa katatawa niya at tumatalon talon pang nagpapabuhat kay Niko.

“Mommy!” Tawag naman niya sa akin at inaabot ako.

Lumapit naman ako dahil akala ko ay magpapabuhat pa siya sa akin pero nagulat na lang ako nang yakapin niya lang ako at pinagdikit ang ulo naming tatlo! Salitan pa niya kaming pinaghahalikan ni Niko!

"I love you mommy, daddy!" Malambing niya pang sabi kaya halos matunaw ang puso ko!

Sabay pa kaming napahalik ni Niko sa pisngi niya.

"I love you too, baby!" Nagkasabay pa ulit kami ni Niko!

"Daddy and mommy should kiss also!" Sabi pa nito at nakapikit pang nakanguso nitong sabi!

Saan niya ba natututunan ang mga ‘to?

"Mommy and daddy should kiss daw." Nakangisi namang sabi ni Niko kaya inirapan ko siya.

"Yehey!" Sabi naman  ni Aedin. Grabe, may number one supporter  na si Niko. Manang mana sa ama!

"Ay wow! Naka istorbo ba ako?" Para akong nakahinga ng maluwag nang dumating si Jen..at Rust.

"Hey, bro!"  Nagtapikan sila sa balikat.

Bumaba naman si Aedin at bumalik na sa upuan ko at muling nagpindot nang nag pindot sa keyboard ko habang nag-uusap ang dalawa.

"Grabe mami-miss kita, Jaz! Ilang araw na lang!" Sabi naman ni Jen.

Unti-unti na ding nagsibalikan ang mga katrabaho namin at nainip na nga siAedin makalipas pa angilang sandali.

"Mommy, daddy let's go na! Let’s go to the mall, daddy!" Tumatalon nitong sabi at nagpabuhat na naman kay Niko.

"Para kayong pinag biyak na bunga ng anak niyo Engineer! Gwapong bata! Masyadong ginalingan ni sir!” Sabin g project manager namain kaya nag-init ang mukha ko! Samantalang tumawa lang si Niko.

"PM, pwede bang mag out na si misis? Is it okay?" Nakangiti niyang paalam kay PM.

Ni hindi niya man lang ako tinanong kung gusto bang sumama. Halos nakikita ko ang pagngisi ng mga katrabaho ko.

" Mag aalas kwatro naman na kaya sige na Jazmin.” Masaya pa nitong sabi!

"Sir, tinatapos ko pa kasi ‘tong payroll eh." Sabi ko naman sa kanya dahil kailangan ko pa ‘tong tapusin.

"Si Engr. Greg na ang tatapos diyan, Jazmin." Sabi pa niya.

Nakakahiya kasi dahil ilang araw na nga lang ako dito. Pero wala na nga akong nagawa kaya nag-ayos  na lang ako ng mga gamit ko.

"Baby, bati na tayo please. I will be better, I promise." Hinawakan niya ang kamay ko na nasa ibabaw ng hita ko habang nagmamaneho siya.

Nasa likod si Aedin at nakasakay na sa car seat niya dahil bago pa man kami umalis ay nakatulog na.

"Saan ba tayo pupunta? Nakapang site pa ako." Sabi ko naman sa kanya at hindi ko na din ipiniksi ang kamay niya.

"You still look gorgeous, baby. Para kang engineer." Nakangiti niyang sabi.

"Ewan ko sa’yo." Sabi ko na lang at tumingin na ako sa labas ng bintana.

"Sungit ng baby ko. May baby sister na ba si kuya Aedin? Pa check up tayo?" Kumikislap pa ang mga mata nitong sabi!

Kaya pala siya natutuwa kapag nagsusungit ako dahil iniisip niyang may laman na ang sinapupunan ko!

"Asa ka.” Paismid ko namang sagot sa kanya.

"We did not use any protection. So I’m almost sure! May one month na ‘di ba? Delayed ka na ba?"

He seems very excited and casual. Samantalang ako ay nag-iinit na ang mukha sa sinasabi niya dahil akala mo ay parang naglaro lang kami.

"Niko! Hindi pa nga tayo bati, bata na naman nasa isip mo."

"Babe, I can't wait for you to be pregnant again." Nagniningning pa mata niyang sabi.

"Eh kung ikaw kaya ang magbuntis?" Asik ko sa kanya.

Natahimik na lang siya pero hindi maalis ang ngiti sa labi niya.

Napamaang naman ako nang mapagtanto ko na sa mansyon nila niya kami dinala!

"Bakit dito? Tignan mo nga ang itsura ko?"

"Why? You still look-"

"Tigilan mo ako Niko." Napakamot naman siya kunwari sa batok niya.

"Sungit talaga. Hi baby girl. This is daddy!" Pakengkoy pa nitong hinawakan ang tiyan ko na akala mo talaga ay buntis ako.

Kumakabog ng malakas ang puso ko. Oo at nakapag usap na din naman kami ng mommy niya pero hindi pa din maiaalis sa akin ang pag-aalala. Lalo pa itong lumakas nang tuluyan kaming makababa sa sasakyan  niya. Tulog pa din si Aedin kaya kinarga na lang niya ito.

Hinawakan niya ako sa bewang habang iginigiya ako papasok sa mansyon nila habang nakahawak naman ang isang kamay niya kay Aedin

"Oh! Hello, Jazmin!" Masayang bati sa amin ni lolo pagkapasok pa lang namin sa loob.

Agad naman akong nagmano sa kanya at maging sa daddy ni Niko at niyakap pa ako nito.

"Hija, I’m glad to see you." Si madame! Nakangiti naman ito.

"Good evening po.. tita." Pagbibigay galang ko naman sa kanya pero hindi ako nagmano dahil nag-aalangan pa din ako.

"Tita? Please call me mommy, hija." Marahan niyang sinabi at nagulat ako nang makipag beso pa siya sa akin!

“Jazmin!” Napalingon naman ako at bahagyang nagulat nang malingunan ko si ate Pamela!

Nandito na din pala siya. Sa Singapore pala siya naglagi at nagtrabaho nitong mga nakaraang taon. Humingi siya nang paumanhin sa akin. Hinding hindi niya daw hahayaang mangyari ‘yon kung alam niya lang. Parang naglayas din kasi siya kaya doon niya napiling manatili.

Nang magising naman  si Aedin ay halos malamog na siya dahil pinag-aagawan nila siya. Buti na lang at maganda ang gising niya kaya nasa mood naman siyang makipag kulitan.

"See? Kailangan na ni Aedin ng baby sister." Nakangiti naman niyang sabi sa akin at kinindatan pa niya habang nakaupo kami sa sofa nila.

“Tumigil ka Niko.” Pabulong ko namang sabi sa kanya pero tinawanan lang ako nito.

Parang matutunaw ang puso ko sa tuwa nang makita ko kung paano nila tratuhin si Aedin. Pati sa pag kain namin kanina ay nag-aagawan pa sila kung sino ang magsusubo kanya. Sa huli ay siya nang mag-isa ang kumain kaya namangha naman sila dito.

Pagkatapos naming kumain ay nagpahinga muna kami sandali at maya-maya ay nagpaalam nang aalis na kami. Pinipilit nila kaming matulog na lang doon ay sinabi ni Niko na may pupuntahan kami kaya wala n a silang nagawa.

“Jaz, pwede bang dito na muna matulog ang pamangkin ko?” Humirit pa si ate Pam.

Napatingin naman ako kay Aedin na abala pa din sa paglalaro ng mga pasalubong ng tita niya. Sinabi pa nito sa akin kanina na kung hindi niya pa nalaman na may anak pala kami ni Niko ay hinding hindi pa siya uuwi.  Nang malaman naman niya ito ay gusto na niyang umuwi kaagad pero may kinailangan pa daw siyang tapusin. Kaya sabik na sabi siya kay Aedin.

Kinausap ko si Aedin at nagulat ako nang kaagad naman siyang pumayag. Madaming madami kasi talagang pasalubong si ate Pam kaya hindi ito magkandaugaga sa paglalaro. Tuwang tuwa naman silang lahat nang pumayag si Aedin kaya nagpaalam na kami ni Niko. Huwag naman sana siyang umiyak kapag nagising sa gabi.

"Where are we going?" Tanong ko naman sa kanya nang makalabas kami ng mansiyon.

"Gusto lang kitang masolo. Date tayo?” Sabi nito sa akin at marahan  niya akong hinapit sa bewang ko palapit sa kanya.

"Niko, hindi na ako kumportable sa suot ko.” Gusto ko nang maligo kanina pa.

Umuwi muna kami sa bahay at nang makapagpaalam na din kay Tita Jelai. Nagtaka pa ako nang sabihan niya akong magdala ng mga extra na damit at pati jacket kaya tumalima na lang ako. Baka dadalhin niya ako sa Tagaytay.

Maliligo pa sana ako nang madaliin niya ako at doon na lang daw ako sa condo niya maliligo. Nagtataka man kung saan niya ako dadalhin ay hindi na lang ako nagtanong.

Pagkarating namin ng condo niya ay agad na akong dumiretso sa banyo para maligo. Magbabanlaw na sana ako nang bigla niyang buksan ang pintuan. Hindi ko pala nai locked!

"Niko! Labas ka muna, ‘di pa ako tapos!"

"I know baby.” Napapaos niyang bulong sa akin nang makalapit siya at napaawang na lang ang mga labi ko nang mapagtantong wala na din siyang kasuotan!

Niyakap niya ako mula sa likuran at hinalikan ako sa leeg kaya agad akong napaliyad.

"How I missed you.” Paanas niyang sabi habang pinagsasawa ang kanyang malalambot na labi sa leeg ko at balikat.

Halos magwala ang puso ko sa sensasyong dulot ng kanyang mga halik kaya hindi na din ako nakatiis at humarap ako sa kanya. Sabik na sabik na din ako sa kanya! Namumungay na ang mga mata niya at napaawang nang bahagya ang kanyang mapupulang mga labi.

Kaagad kong ikinawit ang aking mga braso sa kanyang leeg nang tuluyan niyang sakupin ang aking mga labi. Nagsimula nang maglikot ang kanyang ekspertong mga kamay at kung saan-saan ito nakarating at sumunod din ang kanyang mga labi! Hindi ko napigilan ang pag-ungol at mapaliyad sa kanyang ginagawa at hanggang sa pareho na kaming hindi makapag hintay.

 Ikinawit ko ang mga binti ko sa bewang niya nang buhatin niya ako at marahang isinandal sa dingding ng banyo. Napaungol pa ako lalo nang tuluyan na siyang makapasok at nagmamadali ang mga kilos hanggang sa pareho naming narating ang sukdulan.

Hingal na hingal kami pareho pagkatapos at sabay na nga kaming naligo.

"Ayoko ng lumabas.. inaantok na ako." Tinatamad kong sabi sa kanya habang nakapaloob ako sa braso niya habang nakahiga kami.

"You want me to wake you up?" Tudyo niya sa akin.

"Bakit ha? Anong gagawin mo?" Kunwari ko namang tanong sa kanya.

Hindi ko akalaing sineryoso niya ‘yon at tuluyan na ngang nagising ang diwa ko! Tila wala siyang kapaguran!

Nang makapagpahinga naman kami ay pinagbihis na niya ako at tutuloy na daw kami sa pupuntahan namin. Pinipilit ko siyang tanungin kung saan kami pupunta pero ayaw naman niyang sabihin kaya hinayaan ko na lang.

"North bound tayo? Paano si Aedin? May work pa ako bukas?" Tanong ko sa kanya nang makitang papasok na kami ng NLEX.

"Hindi ka na papasok. Don’t worry at may kapalit ka na. And don’t worry about Aedin, ate will take good care of him.” Nakangiti nitong sabi sa akin.

"Niko?!" Hindi ako makapaniwalang nakapag desisyon na siya na hindi man lang sinasabi sa akin.

"Baby.. please?" Hinawakan niya ang kamay ko habang nagmamaneho siya. Napabuntong-hininga na lang ako dahil wala naman na akong magagawa.

Hindi ko namalayang nakatulog pala ako at naalimpungatan na lang ako nang parang lalong lumamig ang aircon sa sasakyan.

Pagkatingin ko sa labas ay hindi ako makapaniwala! Nasa bundok kami! Daan ‘to papuntang Baguio! Kahit madilim ay kabisado ko ang daan dito. Lumakas ang kabog ng puso ko. Na miss ko ang Baguio! Dito nag umpisa ang lahat eh. Dito nabuo si Aedin!

"Surprised?" Masayang tanong ni Niko sa akin kaya napalingon ako sa kanya.

Tumango tango naman ako nang nakangiti. Hindi ako makapaniwalang dito niya ako dadalhin.

"Are you happy?" Tanong niya sa akin nang makababa kami sa sasakyan.

Sa vacation house nila kami tumuloy! Hinapit niya ako sa bewang at inakbayan kaya niyakap ko din siya sa bewang habang papasok ng bahay.

"Next time dalhin natin si Aedin?" Sabi ko sa kanya.

"Of course! Gusto lang muna kitang masolo ngayon." Malambing niyang sabi sa akin.

Dahil sa madaling araw na at pagod pa sa biyahe ay agad kaming nakatulog.

Tinanghali tuloy ako ng gising kinaumagahan. Pagtingin ko sa tabi ko ay wala na si Niko.  

Naligo muna ako agad bago ako bumaba.

"Anong niluluto mo, chef Niko?"

"Hi baby!" Sabi nito sa akin nang mapalingon siya sa akin.

Inabot niya ako kaya agad naman akong tumalima. Niyakap naman niya ako ng mahigpit at kinintalan ng halik sa labi.

"Aw na miss ko luto mo!" Malambing ko namang sabi sa kanya.

Pakiramdam ko bumalik kami sa nakaraan. Ngayon ko napagtanto kung gaano ko siya na miss!

Imbes na maaga kaming nakapamasyal ay inabot na kami ng gabi. Paano? Hindi namin mapakawalan ang isa’t isa! Para kaming bagong kasal dahil halos hindi na kami nakalabas ng kwarto.

"Bangon na..gabi na oh." Malambing kong sabi sa kanya.

"How can I get up, baby?" Tumatawa naman niyang sabi dahil nakadagan ako sa kanya. Napangiti tuloy ako. Ang clingy ko na naman!

Nang makapagbihis kami ay dumiretso na kami agad sa SM at doon kami nag dinner at nanood pa kami ng sine.

Nang matapos kami ay agad na kaming bumaba at naglakad sa Session Road nang magkahawak kamay. Grabe, miss na miss ko ang Baguio!

"Ukay tayo?" Biro ko sa kanya at sabay pa kaming natawa. Naalala ko kasi nang mapagkamalan siyang artista.

Nang makarating kami sa kalagitnaan ng Session ay bigla siyang tumigil kaya napatigil din ako. Napakunot noo akong napatingin sa kanya.  Medyo madami pa namang tao kaya nakaharang na kami sa daanan!

"Niko, bakit? Anong nangyari?" Nag-aalala kong tanong sa kanya nang hindi pa din siya kumikilos.

Nginitian niya lang ako ng tipid na tila kinakabahan. At bigla na lang siyang lumuhod sa harapan ko!

Tuluyan nan gang napatigil ang mga taong dumadaan at pinanonood kami!

Mayroon siyang kinuha mula sa loob ng jacket niya at inilabas mula dito angisang maliit na box!

"Baby.. will you marry me..again?" Masuyo niyang tanong habang nakaumang sa akin ang maliit na box na may lamang napakagandang singsing!

Napatutop ako sa aking bibig sa sobrang pagkabigla at saya! Hindi ko ‘to inaasahan! Halatang kinakabahan din siya at  maging ang mga nanonood sa amin ay halos mahimatay sa paghihintay ng sagot ko!

Nang makabawi ako sa pagkabigla ay kaagad akong tumango tango. “Yes, I will marry you..again!” Naluluha kong sabi at inabot sa kanya ang kamay ko.

Nangislap naman ang kanyang mga mata at tuwang tuwa niyang isinuot ang singsing sa aking palasingsingan. Wala na akong pakialam kung madami mang nanonood sa amin ngayon dahil pagkatayo niya ay nagkayakap kami ng mahigpit! Hindi na din ako nagprotesta pa nang siilin niya ako ng halik sa harapan ng madaming tao. Dinig na dinig ko ang mga kinikilig nilang mga tili pero parang naging musika pa ito sa aking pandinig.

"I love you so much, baby!" Maluha luha pa nitong sabi sa akin.

"I love you more, daddy!" Tumatawa ko namang sinabi sa kanya habang lumuluha. Lumuluha ako ngayon pero this time ay dahil sa kaligayahan na nararamdaman ko.

Bigla akong dinalaw ng hiya nang marinig ko ang palakpakan ng mga tao! Lalo pa akong nahiya nang makitang nakatutok ang cellphone ng karamihan sa amin! Napangiti na lang ako. Basta masaya ako ngayon.. masayang masaya ako.