KIANA
3 YEARS LATER
"Mwoma where are we going pwo?" My son asked me with his innocent face, hindi mapagkakailang kamukhang-kamukha nito ang lalaking nang-iwan at nangloko sa'kin three years ago.
"Uuwi na tayo baby sa Philippines... kaya dapat prepared ka na okay?" He just nodded, and eat his breakfast.I stayed here in Spain for almost two years, kahit wala kami sa Pilipinas tinuruan ko pa rin ang anak ko na masanay sa wikang Filipino para hindi ito mahirapan kung s kaling maisipan kong bumalik sa Pilipinas at ngayon nga dumating na ang araw na iyon. Maybe this is the right time to face the people I ran into and hid before.
After an hour of preparing. My son and I arrived at the airport together with Sunny Galvez, my best friend who helped me para makaalis ako sa Pilipinas noon ng walang nakakaalam at hindi agad matagpuan ng pamilya at mga kaibigan ko kung sakaling hanapin nila ako.
"Kia mag-iingat kayo dun huh?" paalala nito na ikinatango ko naman.
"Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo, paano kung magtagpo muli ang landas nyo sasabihin mo ba sa kanya ang totoo?" I don't know what to say am I ready to face him? I don't know ang alam ko lang gusto ko na umuwi napapagod na ako magtago, it takes me second before I answer her question.
"Yes Sunny! I'm ready atsaka wala na rin namang kwenta ang pagtatago ko, ni hindi nya naman ako nagawang hanapin," I said bitterly. Ganun nya ba talaga kaayaw sa akin kaya wala syang pakialam kahit nawala ako? Hindi ba talaga nya'ko minahal kahit ni minsan panakip butas lang ba talaga ako?
Andami kong katanungan na patuloy parin gumugulo sa aking isipan matapos kong takasan ang nakaraan. 'Kung nagkalakas-loob ba ako noon hindi mangyayari to?'
"Oo nga no? may punto rin naman 'yang sinabi mo...Oh sya sige babye na huh see you soon, I will miss you." Sabay yakap at beso sa akin.
"Pakiss nga baby Thunder. She kissed my son. "Matagal ko ding hindi kayo makikita, mamimiss ko kacute'tan mo," She added then pinch the nose of my son and my son just giggled.
"Bwabye pwo Twita Sunny!" My son just waved on her Tita and I just nodded on her as we get inside the plane.
MANILA
"Mwoma I'll go there pwo hindi pwo ako lwalayo pwamis," pag-pupumilit ng anak kong bumaba, pagkalabas namin sa airport
"Okay baby basta dun ka lang sa tabi ha wag kang lalayo. I'll try to call your Tito Keiffer," He just nodded and run.
I unlocked my cellphone and try to call Kieffer nagbabaka-sakaling ito parin ang numero nya, it takes two rings bago may sumagot.
'Hello who's this?' He asked me on the other line. Is this kief? Oh god how I miss her voice.
'Is this Kieffer?' I asked for confirmation. Nakakahiya naman kasi kung hindi no.
'Yes, uh miss who are you? how did you get my number?' sunod-sunod na tanong nito. Na-iimagine ko na agad ang nakakunot nitong noo.
'Uh-hm this is Kiana,' nahihiyang saad ko. Halatang napatigil si Kief sa kabilang linya siguro ay napaisip ito kung sino ako.
'F uck Kia where are you? saan ka ba nagpunta huh at nawala ka nalang bigla? It almost three years tapos ngayon ka lang nagparamdam!' he said on the other line. Sa tono palang nang boses nito mapapaisip ka talaga kung galit ba ito o hindi.
'I'll tell you later! but, before that pafavor uh, paki sundo naman ako sa airport please?' Sinubukan ko kung papayag ito kasi noon di nya ako kaya tanggihan.
'Oh sure, just text me kung nasaan kang banda okay. I'm on my way na,' Woah! OTW na agad. I texted him the address and find my son.
Lumapit ako sa kinaroroonan ng anak ko at binuhat ito, hindi pa kasi ito gaano kabigat, tama lang para mabuhat ko.
"Mwoma where na pwo si Tito Kieffer?" he asked. Habang patingin tingin ito sa paligid. Akala mo nama'y makikilala agad nito si Kieffer e' hindi pa naman n'ya to' nakikita.
"Parating na sya baby huh? wait nalang tayo, so let's go there para makita nya agad tayo," turo ko sa pwesto namin kanina at ibinaba ang anak ko.
Hinawakan ko ang maliit nitong kamay at hinila ang bagahe namin, patungo sa pwesto naman kanina.
Agad kong natanaw si Kieffer na kina-kalikot ang cellphone. Kapansin-pansin agad ang laki nang pinagbago nito. He's now more handsome than before at mas nahubog ang pangangatawan nito.
Kieffer Monteverde is like a brother of mine. Tulad ni Teo he's also one of the most successful bachelors in field of business. Sixteen years old pa lamang ito'y napalago na nya ang sariling kumpanya sa tulong na din ng magulang nya.
Hindi ko akalain noon na magiging kaibigan ko ang tulad nya and at the same time pinagpapasalamat ko na hindi nya ako pinabayaan noon. He's always there for me, pero hindi ko man lang nagawang magpaalam sa kanya na mawawala ako.
"Kieffer!" I yelled ng malapit na ito sa pwesto namin. His face got shocked when he saw me.Then I just smiled and waved my hand.
Dali-dali itong lumapit sa kinaroroonan ko "Kia, is that really you?" Hindi makapaniwalang tanong nito at niyugyog pa ako. I just nodded and hugged him.
"I miss you Kief!" I can't stop myself for being emotional coz' I really miss him. Hindi ko akalaing pinagtaguan ko ito for three years at ngayon nagkalakas loob din na harapin sya. Handa na'kong magkwento sa kanya.
"Mwoma, Is he my Tito?" Nabaling ang tingin namin sa anak ko, na nakatingin naman sa aming dalawa.
"Yes baby," I replied and smiled on him. Lumipat naman ang tingin ko kay Kief na hindi makapaniwala sa nakikita. Napakurap-kurap pa ang g ago na ikinatawa ko ng mahina.
"D amn Kiana andami mong utang na kwento sa'kin," sambit nito habang dinuduro pa ako na mas lalong ikinatawa ko. Binuhat nya naman ang anak ko, akala mo naman matagal na silang magkakilala at close na close agad.
Tumigil ako at ngumisi nalang "Don't worry I'll tell you later. Okay?" He just nodded, then we enter to his luxurious car.
"Saan mo ngayon balak tumigil? Ihahatid ba kita sa dati mong tinutuluyan?" he asked while driving.
Tumango ako, "Yep. Atsaka no choice naman ako no' alam mo naman ang nangyari sa akin noon kaya condo lang ang meron ako," I said bitterly.
"Tito, Mwoma saan pwo tayo pwupunta?" Thunder interrupted. Every time na naririnig ko ang boses ng anak ko hindi ko maiwasang mapangiti- He's now my happy pill.
"Sa condo ko, baby dun na muna tayo titira for the mean time," Napaisip naman ako kung may babalikan pa ba ako or wala na. Malay ko bang may iba ng tumutira sa condo unit ko.
"Taraga Mwoma, nandun pwo ba si Daddy?" muli nitong tanong na nagpatigil sa'kin. Agad namang nag-iba ang timpla ng mukha ni Kieffer sa naging tanong ng anak ko.
"Uhm baby, uh ganito kasi... your daddy uhm is nagwowork pa sa malayo as in malayo kaya di pa kayo magkikita ngayon. Pero don't worry kasi malapit na," pagsisinungaling ko sa anak ko na ikinangiti naman nito. Alam kong masama magsinungaling pero masisisi nyo ba ako kung ayaw kong dagdagan ang pangungulila ni Thunder sa ama nya.
Agad na nanlaki ang mga mata nito sa sinabi ko. "Taraga, mwoma pwamis?" Napatingin ako Kay Kieffer na tahimik lang nakikinig sa amin.
"Yes baby!" Nagpatuloy naman ito sa paglalaro sa paborito nyang laruan ako. Ako nama'y dumungaw na lamang sa labas.
Tumikhim naman ang katabi ko "Will I call someone to clean your condo?" Agad na nalipat ang tingin ko sa kanya.
"No need na, kaya ko namang maglinis don't worry about me," I gave an assurance faced on him.
"Okay if that's what you want. Tulungan na lang kita," nginitian ko ito at dumungaw na muli sa labas.
After our conversation ended we also reached our destination. Bumaba na kami ng anak ko bitbit ang maleta habang si Kieffer nama'y pinapark pa ang kotse.
We both entered the building. You could read on the faces of the staffs and guards the shock of seeing me again after a years, it seemed as if they had seen a ghost.
"Ma'am, Sir Good day po. Long time no see," natutuwang bati sa akin ng guard- matagal na kasi itong nagtatrabaho dito at medyo close din namin.
Nginitian ko na lamang sila at agad na kaming dumiretso sa elevator. I pressed seventh floor dun kasi naka-locate ang room ko.
"You okay?" agaw pansin ni Kief ng mapansing natahimik ako sa isang tabi.
Nakatulog na pala ang anak ko sa bisig nya, I just nodded and smile on him para hindi na nya ako kulitin kung anong nasa isip ko.
The truth is, I just remember some memories with Teo here in the elevator.
Si Teo nga pala ang bumili ng condo unit namin, regalo nya para sa akin. Siguro naman hindi nya ito binawi no'?
A minute later. Lumabas na kami at pumasok sa katapat na pinto ang room ko.
All memories came back when we entered, dito nga pala natapos ang relasyon namin. I got shocked ng makita kong malinis at maayos ang loob nito. Paano nangyari 'yon it's been three years na rin simula ng mawala ako dito.
Posible kayang may pumupunta dito or dumadalaw para maglinis or baka may iba nang nakatira dito. Pero napaisip din agad ako kung may nakatira na dito bakit hindi ako pinigilan ng guard right?
"Malinis na pala itong room mo," usisa ni Kieffer ng makita ang paligid ng condo unit ko. Tama! walang pinagbago ang paligid nandito pa rin ang mga picture namin ni Teo, ang nakakapagtaka lang kung sino ang nagpalinis.
"Oo nga no'... Sino naman kaya nagpalinis nito?" Tanong ko sa kanya. Malay mo alam nya sagot.
He shrugged "I don't know baka pinapalinis ng mismong manager yung room na nababakante," sagot nito tapos ay tumingin muli sa'kin. "Why don't you try to ask the staff or just direct to the manager malay mo alam nila," he added.
Napatango naman ako, "Siguro nga no' bukas ko na lang aasikasuhin. Pakilapag na lang si Thunder sa unang kwarto," Umakyat na ito sa hagdan, hindi naman kasi ito gaano kataas mga limang palapag lang nasa taas ka na.
Naisipan kong bukas na lang kausapin ang manager or staff. Napatingin ulit ako sa bawat sulok ng unit ko at nilapitan ang mga dating litrato namin ni Teo.
Inisa-isa ko itong ibaliktad para hindi makita ng anak ko at para hindi na rin magtanong pa.
Napatigil ako sa isang litratong hawak ko. 'Sana ako 'yung dahilan ng pag-ngiti mo dito, s-sana kahit minsan sa mga litrato natin ako 'yung laman ng isip mo'
Napabuntong hininga ako...
Sana...
Kasi hindi ko matatanggap ng buo kung lahat ng ipinakita mo sa'kin ay pagpapanggap at kalokohan lang.
Umaasa ako na SANA kahit minsan, naging masaya ka kapiling ko.Kasi hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap na si Athena yung mahal mo, na si Athena yung gusto mong pakasalan at ako? isang rebound lang..Kung sino ka man, Athena ang suwerte mo... kasi ikaw yung mahal ng taong mahal ko.
Lumapit nalang ako sa sofa para magpahinga at mapawi ang mga 'sana' ko, t angina naman kasi three years na ang lumipas p-pero ikaw pa rin talaga Teo kahit masakit.It's s really a tiring day for me pagod na pagod ako ngayong araw tapos may jetlag pa, kahit puro biyahe lang naman ang ginawa namin ni Thunder.
Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako. Napaayos ako ng upo sa sofa ng makita kong nakasilip si Kieffer mula sa itaas na palapag."Oh, gising ka na pala Kia," bungad nito. Nang mapansin nyang tumingin ako, banda sa kanya. Binantayan pa siguro nito si Thunder kaya natagalan sa itaas.Inipitan ko ang aking buhok at muling nilipat ang tingin sa kanya "Gising na ba si Thunder?" tanong ko habang pababa ito ng hagdan." Hindi pa nga e! Mukhang masarap ang tulog pagod na pagod siguro kakalaro," he answered then, approached me and sat next to me."Uhm Kia are you ready to tell me what happened on the past three years? Kating-kati na ang tainga ko malaman ang katotohanan kung bakit bigla ka nalang nawala noon," he said while smirking at me. Mukhang hindi nya talaga ko patatahimikin hangga't hindi nya nalalaman ang nangyari sa nakaraan."Sige na nga, magkukuwento na'ko. So, ganito kasi yon." Napaayos ito ng upo at nagi
KIANAI just finished shopping at a nearby grocery store with my son. When I accidentally saw my Kuya Kyx with his wife Aliza. Iiwas na sana ako ng tingin pero nakita na nila ko, papalapit na rin ang mga ito sa kinaroroonan namin ng anak ko."K-Kia is that you?" Pangbungad ni kuya ng makalapit ang mga ito sa amin. I bit my lip so hard, I don't know what to say, so, I nodded at him.Tumingin ako sa kanya, "K-Kuya," usal ko. I can't stop myself so I hugged him, he hugged me back. Uh! how I miss my brother? It's been three years since the last time I saw him.Bumitaw na ako sa pagkakayakap nito "Kia, where did you go huh? Mom, dad and I are so worried about you, we looked for you everywhere and we hired some detective just to find you, but, we still no lead," he said in a worried tone.Hindi ko na ipagpapabukas pa ang pagsasabi ng nakaraan ko. Handa na'kong sagutin ang mga katanungan nito, nag
It's been three weeks, since I came home. I can say that everything is fine and those days had been past I did not encounter Teo and my family which I am thankful because, I'm still preparing to face them.While, Kuya Kyx and his wife often come to visit us. Kuya and I were just talking and we seemed to be bonding because we hadn't been together for a long time.Meanwhile, Ate Aliza is playing with my son, Thunder. Naaliw kasi ito sa mga bata — Ewan ko ba sa kanila ni kuya, kung bakit wala pa silang anak? e' antanda na kaya nilang dalawa.On the other hand, Kieffer is busy with his business trip abroad. Kaya minsan na lang ito makabisita, pero madalas naman ito mangamusta sa tawag.I finished bathing Baby Thunder, when suddenly, my phone rang. I'm sure it's Kieffer again!"Baby behave ka lang huh? kukunin ko lang ang phone ko," sambit ko sa anak ko na naglalaro sa ibabaw ng kama."Owpo mwoma." Nilap
KIANA"This is it! There's no turning back, I can do this!" pagpapalakas ko sa loob ko." Naisip ko rin kasi na, siguro nga this is the right time to face my parents." I sighed when I heard the sound of the doorbell, definitely it's kuya Kyx.I quickly stood up and open the door "Hey little sis! are you ready?" I sighed and nodded. "Shall we?" he asked. Hindi na'ko sumagot at nilapitan nalang ang anak ko."Baby Thunder?" tawag ko rito, "Let's go na aalis na tayo," pag-aaya ko sa anak ko na naglalaro sa may sofa.He immediately jumped and approach me. "Mwoma, where are we going pwo? he asked.Binuhat naman ito ni kuya. "Kiddo! pupuntahan natin ang lolo at lola mo," sagot ni kuya Kyx ng mapansin nitong wala 'kong balak sumagot.Sumilay naman ang ngiti sa labi ng anak ko. Sabik na rin itong makita ang magulang ko. "Twalaga pwo Tito Kyx?" Muling tanong nito."Yes! uh so, let's go n
KYXWe gathered today for Kiana’s return. Nagbra-brainstorm sila kung paano makakabawi sa pagkukulang nila kay Kiana. They are also talking about how Teo and Kiana will get back together.Last time kasi na tinanong ni mom si Kia kung anong balak nito ngayong nakabalik na sya sa Pilipinas wala itong maisagot kaya naisip ni mom na kami na ang magdecide at gumagawa ng plano."Mom do you think Kia will like this idea? pagnalaman nya ito ano na lang sasabihin nya, nasisiguro ba natin na hindi sya magagalit" naga-alalang tanong ko.I don't like this d amn idea.. kung alam lang nila ang katotohanan, na si Teo ang dahilan kung bakit naglaho si Kia ng parang bula, for sure, walang magaganap na ganito! but, d amn I respect my little sis, decision. Kaya, kahit hindi ko gusto ang mga kasinungalingan nya sa mga magulang namin, wala akong ginawa— hindi ko sya pinakialaman at nanahimik lang.Napatigil naman si mom sa
We just finished eating breakfast when, mommy suddenly ordered me to get ready. She said that, there were guests coming. Naiwan naman ang aking anak kay Aliza, sya na raw muna ang bahala rito para makapagayos ako.Nakakapagtaka sila kasi, kakaibang tingin ang ipinupukaw nila sakin."Weird" nasambit ko habang umiiling.Tumaas na ako ng hagdan at pumasok sa kuwarto ko, nahagip ng mga mata ko ang isang paper bag sa lapag ng kama ko dali-dali ko itong nilapitan at binuksan. Bumungad sa akin ang isang red off-shoulder na sa tingin ko ay bagong bili lang. Agaw pansin din ang kasama nitong sulat na agad kong binuklat.[ Kiana, I asked Aliza to buy this dress, I hope you like it. I also want you to wear it today. Always remember that we want you to be happy. We always, love you! ]I just finished wearing the dressed, and it's actually, fit to me. Napatingin ako sa pinto ng may kumatok dito."Who's
WARNING: SLIGHT MATURED CONTENT!One month had been past Teo and I got married. The wedding wasn't that pompous, it just simple yet elegance. Atsaka mga kapamilya at mga malalapit na kaibigan lang ang nabigyan ng imbitasyon para dumalo.I also found out na kumpanya pala nila ang nasa crisis, kaya pala hindi na pumalag pa si Teo sa ideyang pagpapakasal sakin. At first I get mad with mom because, Teo thought I was the one who liked this idea, but they explained it to us... that it was for the company and to our son Thunder, so in the end we both agreed.We also known that one of the shareholders of Dawson Corporation is the mastermind nang pagkawala ng milyon, milyong halaga ng pera sa kanila.They don't know about it until kuya suggested to investigate about it and then the truth came out — Amora Abad, mother of Teo's ex-fiancee... Athena.Amora used her daughter para hindi maghinala at makapansin si Teo na nananakawan na ito ng malakin
KIANAWe've been here at Teo's house for almost three weeks and our relationship still no progress. He always acted cold in front of me since, something happened to us.I felt nervous at first, kasi nga hindi ko alam kung paano s'ya haharapin.And you know what? matapos nga 'yung nangyaring 'yon that day, I just cleaning the balcony then I saw him but, then he just ignored me liked nothing happened to us.So, after that parang hangin na lang ako sa kanya, si Thunder lang ang kinakausap nya. Nabuburyo na tuloy ako sa bahay, ang hirap ng walang ibang kasama.Today, I thought to cook our lunch, because it is the first time, my son and I will had a lunch with his father. When I've done preparing the ingredients I took the pressure cooker para mas mapalambot ang karne na lulutuin ko.After an hour the dish I cooked was done. I took a deep breath and started to serve at the table.Then, I looked for