Chapter 4

It's been three weeks, since I came home. I can say that everything is fine and those days had been past I did not encounter Teo and my family which I am thankful because, I'm still preparing to face them. 

While, Kuya Kyx and his wife often come to visit us. Kuya and I were just talking  and we seemed to be bonding because we hadn't been together for a long time.

Meanwhile, Ate Aliza is playing with my son, Thunder. Naaliw kasi ito sa mga bata — Ewan ko ba sa kanila ni kuya, kung bakit wala pa silang anak? e' antanda na kaya nilang dalawa. 

On the other hand, Kieffer is busy with his business trip abroad. Kaya minsan na lang ito makabisita, pero madalas naman ito mangamusta sa tawag.

I finished bathing Baby Thunder, when suddenly, my phone rang. I'm sure it's Kieffer again!

"Baby behave ka lang huh? kukunin ko lang ang phone ko," sambit ko sa anak ko na naglalaro sa ibabaw ng kama.

"Owpo mwoma." Nilapitan ko ang phone ko, na nakapatong sa tukador. Nagtaka naman ako kasi unknown number ang nakalagay.

Nakakunot-nuong sinagot ko ito. "Hello, who's this?" I asked on the other line, but it ended immediately. Nagwrong number ata or baka nantitrip lang? nagkibit-balikat nalang ako at binalikan ang anak ko.

*dingdong

Agad akong napatayo ng tumunog ang doorbell ng condo unit ko. Iniwan ko muna ang anak ko na mahimbing ng natutulog na pagod kasi kakalaro.

Lumapit ako sa pinto at mabilis itong binuksan. I did not expect that Kuya Kyx will visit today, kakadalaw nya lang kasi noong isang araw.

"Kuya, napadalaw ka?" Tanong ko sa kanya, napatingin ako sa labas at baka may kasama pa sya, "Mag-isa ka lang? himala ata, hindi mo kasama si Ate Aliza," sambit ko.

Napataas naman ito ng kilay, "Wala ka bang balak na papasukin ako?" he asked sadistically, and he suddenly passed me and entered inside without my permission.

Napailing na lang ako sa inasta ng kapatid ko, mukhang wala ito sa mood siguro may LQ sila ni Ate Aliza. Dumiretso muna ko sa mini kitchen at pinagtimpla ito ng kape.

Matapos ay inabot ko na ito sa kanya, "Kumusta?" sambit nito na ikinakunot ko e, nung isang araw kakapunta nya lang naman dito.

"Ay! naku kuya, still fine! para namang hindi ka nagpunta dito ng isang araw? tsk." Weird talaga 'to si kuya. Pupunta pa dito e, mangangamusta lang naman. Pwede namang tumawag o kaya magtext. right?

Hindi nito pinansin ang sinabi ko at humigop nalang ng kape. "Ang anak mo nasan? " muli nitong tanong.

Napaikot ang mata ko sa tanong nya. "Kuya gabi na no? malamang natutulog na 'yon," I said.

"You are wondering why I'm here tonight, right? actually I just want to personally tell you, that mom already knows, you're here and you're back." nabigla ako sa sinabi nito. Oh no! I'm still not ready to face them. 

"Uh! and also, they already forgive you at what you've done." He continue. 

I don't understand. Anong gusto nyang mangyari? "Kuya, ano ba talagang gusto mong sabihin? diretsuhin mo nga ko." I gave him confused look.

Napatingin ulit ito sa'kin, "Uh? I just want to say that... they want to see you tomorrow, at my wife's coffee shop. They expect you to come. "I stopped for a moment and absorbing what he said.

Handa na ba 'ko? "P-Pero—" Agad na naputol ang sasabihin ko ng itinaas ni kuya ang kamay nya, hudyat na wala ng pero, pero.

Mataimtim ako nitong tinignan. "Go tomorrow. Remember huh? they expect you to come, let them see you okay?" He paused. "Don't you miss them? kasi sila?... they miss you so much," He said seriously.

Is that true? did they really missed me? "Syempre kuya namimiss ko sila, pero naguguilty parin ako e," I replied.

Napakamot naman ito sa noo nya. "Like what you've always said Kia! 'past is past, just move on' okay?" Napatango nalang ako, wala na'kong masabi. Napatigil lang ang paguusap namin ng magring ang phone nya.

Mabilis naman itong tumayo. "I have to go, Kia masyado na ring madilim sa labas. Basta bukas huh?— don't forget what we've talked... just move on and just prepared for tomorrow.  Don't worry I'm with you tomorrow, hindi kita papabayaan." Paalala nito. Lumapit ito sa akin at niyakap ako 

Hinatid ko sya hanggang pinto ng condo unit ko.  "I'll text you, if what time bukas okay?" saad muli nito.

Tumango ako, "Sige kuya! ingat sa pagdadrive huh?" tumango lang ito at nagsimula ng maglakad patungo sa elevator. 

Sinarado ko na ang pinto, at bumalik sa kuwarto namin ni Thunder. I tried to sleep but I can't! I'm so nervous, ano kayang posibleng mangyari bukas?

I closed my eyes again, hindi naman nawala ang pagkaexcite na muli silang makita, miss ko na kaya sila sobra. Natatakot lang ako, lalo na kay daddy. Pinapalakas ko lang ang loob ko kasi tulad nga ng sabi ni kuya nakaraan na iyon at napatawad na'ko ng mga magulang namin.  Sana nga, tuluyan na nila kong napatawad sa nagawa ko.

I woke up because my son naughtiness. "Mwoma! wake up na pwo," usal ng anak ko, habang patuloy akong niyuyugyog para magising. Kahit gising na naman ako.

I opened my eyes, then he stopped from what he's doing. "Baby, good morning! come here nga pakiss si momma." Lumapit naman ito sa akin at niyakap ako. I kissed his cheeks and stand to prepare our breakfast.

Kakatapos lamang namin kumain ng mareceive ko ang text ni kuya Kyx.

[Hey Kia, good morning! 2:00 pm pupunta ko dyan, susunduin ko kayo ni Thunder, don't worry everything will be alright. See you later! ] basa ko sa text ni kuya. Alas-dyes palang naman ng umaga pero kinakabahan na'ko. Ilang oras na lang at masisilayan ko Na ulit sila.  Kailangan ko ng mag-handa— physically and emotionally. Sana maging okay lang ang lahat mamaya.

Napatingin ko sa anak 'ko ng hinila nito ang damit ko. "Mwoma let's play pwo," he said.  Pumayag naman akong makipaglaro, para kahit papaano mabawasan ang iniisip ko.

KYX

"Mom, dad, please! don't let come out what happened before, " I said.  I don't want Kiana to think about it again and even bother with it. Ayoko ng daanin pa ulit ng guilty ang kapatid ko. I want her to move on and be happy with her life.

"Don't worry son! we want to see, your sister so we can apologize for what we did, " Dad answered. I already know that dad was really mad that time, so he evict and disown Kia without thinking.

"Son, you already know that we forgive Kiana for what she did. right?" Mom said. " In fact, kami dapat ang humingi ng tawad sa nagawa namin sa kanya noon— I don't know if she can forgive us," she added. 

I nodded at them. Good luck! sana maging maayos ang kalabasan ng lahat.

Aalis na sana all ng may maalala ako. "Mom, dad.. Did you know that Kia is still guilty of what she did? Kaya nahihiya syang humarap sa inyo, but, don't worry!  I'll go to pick her later. Gusto ko na ring maayos ang pamilya natin," I said. 

The shocked on my parents face still visible, hindi siguro sila makapaniwala na hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakamove on si Kia sa nangyari noon.

"I really miss Kia! you know naman we've been looking for her for a long time and now she's here at ilang oras nalang makikita ko na ulit sya." Mom was obviously happy... How I wish our family would be complete again.

"Mom, I know Kia misses you too," I said. 

Napainom naman ito ng tubig, "I hope so..." Malungkot na saad nito.

Hinawakan ko naman ang kamay nito "Mom, don't loose hope. okay? magiging maayos din ang lahat at mabubuo muli tayo." Pagpapalakas ko sa loob nya.

Tumango-tango naman si dad na matamang nakatingin samin. "Kyx, thank you sa pagpapagaan ng loob ng nanay mo," he said.

Tumango ako at tumayo na. "Dad I need to go, ihahatid ko pa si Aliza sa coffee shop." Pagpapaalam ko sa kanila.

Isang tango ang ibinigay ni dad sa'kin. "Sige Kyx, mag-iingat ka see you later!" saad naman ni mom.

 

 Hindi na'ko sumagot at umalis na sa garden. Pumunta ako sa kwarto namin ni Aliza. Kahapon kasi naisipan naming dito muna mag-overnight... ngayon na ma'y balak na rin namin umuwi sa bahay na pagmamay-ari ko.

Bumungad sa'kin ang asawa kong nakabihis na. "Mal, let's go!" aya ko ng makalapit sa kanya.

"Sure mal! tara, baka malate ka na sa work mo, anong oras na oh?" Kinuha nito ng bag nya at sabay na lumabas sa kuwarto.

:)