"Where are we going?" tanong ni Sky na kanina pa sunod nang sunod sa akin.
"Sundan mo lang ako." Pagkatapos ng ilang liko at ilang oras ng paglalakad ay narating nga namin ang lugar. It was an abandoned house. Ewan ko pero sa tuwing pumupunta ako dito ay napakagaan ng pakiramdam ko. It felt like, I'm home. "Welcome to my secret place. Well, it's not secret anymore."
"Why here?" takang tanong niya na abala pa ring sinusuri ang kalagayan ng lugar
"Well, sa totoo lang wala na akong maisip na pwede nating puntahan at tanging ito lang ang naisip ko."
"Is this your-"
"No. I don't know who owned this place." Sky travel his gaze around the place na tila inaalam kung ano at sino ang nagmamay-ari nito. "Sorry, kung dito kita dinala."
"It's actually relaxing. This place is so light. It's so calm in here." Mukhang hindi lang pala ako.
"Yeah. Kaya pumupunta ako dito to relax and calm my mind." I closed both of my eyes at saka dinamdam ang katahimikan ng lugar. Ilang araw din akong hindi nakabisita dito.
"You hear that?" tanong ni Sky na siyang nagpamulat sakin. I saw him staring at the ceiling na tila may pinapakinggan na kung ano. Ako naman ay ginaya ang ginawa niya. After a few seconds of silence ay may narinig nga ako. A knocking noise coming from the second floor.
Magnanakaw?
I looked at Sky na nakatingin din sa akin. He gestured at me na huwag akong maingay at saka naglakad patungo sa hagdan papuntang ikalawang palapag. Kahit natatakot ay nagawa ko pa ring sumunod sa kanya papuntang kamatayan. We walked as quite as we could.
Patuloy pa rin ang katok. Pero 'di katulad kanina ay mas malakas na ito ngayon dahil siguro malapit na kami sa pinanggagalingan nito. We've reached the second floor at mas kinilabutan ako nang makita ko ang hallway na parang sa mga horror movies. May tatlong pinto dito at una naming tinungo ang pinakamalapit sa amin.
The door was already open kaya anytime, pwede kaming sunggaban. Pero pinagtataka ko lang ay kung bakit tila hindi natatakot ang lalaking nasa harap ko. Ang kalmado niya at nakalagay pa talaga sa bulsa ang dalawang kamay niya.
"The noise stops," biglang sabi ni Sky na nagpatalon sa akin sa gulat. Saka ko napagtanto na tama siya. Tumigil na ang pagkatok. Pero nagpatuloy pa rin siya.
We've passed the first door at mukhang wala namang tao. Sunod ang pangalawa at wala ring tao. Nagpatuloy kami ni Sky at saka tinungo ang huling pinto. It was the only door na nakasarado at I thought someone was trying to break in.
"It's useless. If they can't open it, then you too," punto ko.
"Well see about that." Sky let out a smile at saka sinubukang ikutin ang knob pero walang nangyari. He twisted it again a couple of times pero wala pa ring nangyari. Hindi pa rin ito bumukas.
"Told you."
"Then, you try," mungkahi niya.
"Hindi mo ba nakikita," inilapit ko ang kamay ko sa knob. "Kung hindi mo nabuksan, hindi ko mabubuks-" The moment I put my hand on the knob ay isang mechanic noise ang kumawala dito. Agad kong tinanggal ang kamay ko sa knob at saka gulat na tinitigan ang pinto na naglalabas pa rin ng isang kakaibang ingay.
Nakatitig lang kami sa pinto hanggang sa tumigil ang ingay. Nagkatitigan kami ni Sky at tangina kalmado pa rin ang puta, habang ako ay muntik nang maihi sa takot.
"Open it, Alex," utos niya.
"Huh?! Ba't ako?"
"You're the one who made that noise," katwiran niya.
"Coincidence lang 'yon! Ikaw nalang." Nakayuko lang ako at hinintay siyang buksan ang pinto. Pero nakatayo lang siya. Hinihintay ata ako na magkusang buksan ang pinto. "Argh! Fine!" Kahit takot na takot ay nilapitan ko ang pinto at saka dahan-dahan at nanginginig na hinawakan ang doorknob.
'Wag kang maputol! 'Wag kang maputol! 'Wag kang maputol!
Nang lumapat ang kamay ko ay napapikit ako sa akalang may mangyayari, pero wala. I let out a big sigh at saka muling napatingin kay Sky.
Grabe talaga ang gagong 'to. Kalmadong nakapamulsa pa rin!
Sky signaled me to open the door na siyang ikinainis ko.
Ba't ba kasi ako sumama dito? At ba't ko pa ba naisip na dalhin siya dito?
Huminga ako nang malalim at saka dahan-dahang inikot ang knob. This time, mas lumakas ang tibok ng puso ko at mas nanginig ako. Lingid sa kaalaman ko ang kung ano ang nasa loob. It could be a monster, a serial killer, or a trap. But despite of the possibility of being killed, my body seemed eager to continue.
I pushed the door, letting out a screech that made the scene scarier than before. I still couldn't see the inside since it was so dark. Pero nang tuluyan ko nang mabuksan ang pinto ay bigla nalang bumukas ang ilaw na siyang nagpapikit sa akin.
I slowly opened my eyes and I was disappointed sa nakita ko. It's just a narrow empty room. Nothing else. Pero ang mas nakapagtataka, how come this room still had working lights? Wala na dapat itong kuryente kasi nga abandonado na.
"I finally found it," sambit ni Sky.
"Found, what?" kunot-noong tanong ko.
"The answer."
***Alex"What do you mean by answer?" takang tanong ko kay Sky. Kahit kailan hindi ko naiintindihan ang lalaking to."Nevermind," tugon niya at saka pumasok sa bakanteng kwarto na binuksan ko. It's so narrow na napaka-awkward kapag na-stuck kaming dalawa dito. "Aren't you coming?" tanong niya sa akin. Nagsalubong ang dalawa kong kilay dahil sa tanong niya. "Just get in," sabay hila niya sa akin papasok sa masikip na kwarto, na siyang ikinagulat ko. Buti nalang at nagawa kong balansehin ang katawan ko.Agad niyang binitawan ang kamay ko at saka ako nag-ayos ng damit ko. Akala ko 'yon lang ang kagagohan na gagawin niya pero nagkamali ako. I saw from the corner of my eyes na isasara niya ang pinto. From that moment muli ko na namang naramdaman 'yong naramdaman ko kanina."Please keep this a secret," hiling niya na mas ikinatakot ko. Anong binabalak niya? Bigla ko nalang naramdaman na nakatingin siya sa akin. I'm not sure pero parang nakatingin siya s
"Hoy! Ikaw?!" sigaw ng isang lalaki, na napag-alaman kong ang holdaper. Ang nakakagulat ay hindi ko namalayan na lumabas pala ako sa pinagtataguan ko. Kaya heto ako ngayon, kaharap ang kirminal. My body, once again, started to tremble for the second time, nang makita ko ang baril niya na nakatutok sa akin. Sa hindi malaman na dahilan ay biglang nalang nagsitaasan ang dalawa kong kamay, bilang tanda ng pagsuko ko."Pumunta ka dito nang dahan-dahan," utos nito. Kahit nanginginig sa takot ay agad akong naglakad nang dahan-dahan sa sinabing direksiyon ng lalaki. Nakatingin pa din ako sa baril niya na parang tinititigan din ako. Agad akong huminto nang marating ko ang lokasyon na tinutukoy ng lalaki. "Itapon mo dito ang wallet at cellphone mo!"Tumango bilang pagsang-ayon. Nagulat nalang ako nang hindi ko magalaw ang mga kamay ko.Tangina naman oh! Bakit 'di ko magalaw ang kamay ko?!"Hoy! Nakikinig ka ba! Sabi ko, itapon mo sa akin ang wallet at cellphone mo!
***Alex"CCTVs caught you along with the victim, may kinalaman ba kayo sa pagkawala niya?" tanong ng isang detective sa akin. Nasa loob kami ngayon ng interrogation room ng kalapit na police station. Maica was declared missing yesterday and me, and Sky, were the lead suspects. Naintindihan ko kung bakit kami naging lead suspects kasi kami 'yong huling nakasama niya. Pero naniniwala si Tita na wala kaming kasalanan. But still, we insisted to be part of the investigation, baka sakaling may makuha sila sa amin."Wala po. Pagkatapos po naming mananghalian ay nagpaalam po siya na umalis na para magpacheck-up.""Very well. Thank you for your cooperation, Mr. Rischon," pasalamat niya at saka nag-alok ng kamay. I received his handshake at saka niya ako pinalabas sa kwarto. Pagkalabas ko ay agad kong nakita si Sky na tahimik na nakatayo sa isang sulok. Nandito rin si Tita na pilit nagpalabas ng ngiti kahit sa kabila ng pinagdaanan niya."Salamat sa koopera
"Rick?" takang sabi ni Sky habang nakatitig sa dinecipher naming message. "There's no doubt that it's a name," dagdag niya na sinang-ayunan ko. But who is Rick? They are millions of Rick around the world?! How are we going to find the right one?! "This is impossible," puna ni Sky. Napahilamos ako ng mukha nang malaman kong walang patutunguhan ang ginawa ko."Let's just rest and continue later," abiso niya at saka ako tumango bilang pagsang-ayon. He tapped my shoulder at saka siya tumayo at umalis papunta kwarto niya. Ako naman ay nakaupo pa sa mesa habang tinititigan ang notebook na may nakasulat na 'Rick'.Who are you, Rick? And how are you related to Maica?"Argh! Makaligo nga." Agad akong tumayo at saka kinuha ang tuwalya. Walang gana kong tinungo ang banyo at saka pumasok dito. I removed all my clothes and all was left was my bare and naked body. I turned on the hot shower at saka hinayaan ang mainit na tubig na basain ang katawan ko. The heat instantly soot
***Alex"Are you sure?" tanong sa akin ni Sky habang tinitingnan namin sa may pintuan ang paalis na si Richard Osaka. Tinungo nito ang magara niyang sasakyan kasama ang dalawa niyang bodyguard. Puno pa rin ng hiyawan at palakpakan ang lugar na siyang ikinairita ko.***30 minutes earlier...Nasa sofa ako ngayon at nasa harap ko nakaupo ang isa sa kinamumuhian kong tao, si Richard Osaka. Sa likod niya ay ang dalawa niyang bodyguard at isa na doon ang nakita ni Sky sa police station na nag-abot ng sobre sa Police Head.Umalis muna si Lola Vemine para maghanda ng meryenda para sa mga bwisit-a. Richard was just like most the rich out there - mataas ang pride, malaki 'yong kumpyansa sa sarili, at naniniwala na nabibili lahat ng pera ang kahit anong bagay."You're Alex Rischon, right?" tanong nito sa mababang tono. I could feel the sense of authority from his voice na parang gugustuhin mo nalang siyang sundin kesa kalabanin siya."Y
"Ali-""Shhhh," pagputol niya at saka aktong tatayo na. Ako naman na walang alam sa ginagawa niya ay kinakabahan na. Ilang segundo din siyang natulala at nakatitig sa sahig na tila pinapakinggan kung ano man ang narinig niya kanina. Bigla nalang siyang napatingin sa akin na siyang nagpatalon sa akin sa gulat. "Something's wrong downstairs," bulong na ulat niya na agad tumayo at saka tinungo ang pinto. Ako naman na takot na ayaw maiwang mag-isa sa kwarto, ay walang ibang nagawa kundi ang sumunod sa kanya.Ano na naman trip ng lalaking to? Prank ba to? Kung prank 'to, lagot talaga sa akin 'tong gagong 'to. Ano ba kasi naririnig nito? Wala naman akong narinig na kakaiba, maliban sa mga ingay ng kapitbahay at concert.Napatigil kami sa paglalakad na hindi ko malaman ang dahilan. He looked at me at saka sinenyasan na hindi mag-ingay na sinang-ayunan ko. Napansin kong nasa may hagdan na kami pero parang walang balak ata si Sky na bumaba. Sky trudged few inches towards
***AlexTatlong araw na ang nakakalipas simula n'ong mangyari ang insidente. Lola Vemine was fine at naka-recover na. I never expected na babalik agad sa normal si Lola. Alam naman natin na sa panahon ngayon, elderly were more vulnerable when it came to shocks, but it seemed Lola Vemine was an exemption. 'Yong good vibes na palaging pinapakita niya ay ramdam ko na ulit. She even cooked us breakfast nang malaman niyang kami ang nagligtas sa kanya. But something still bothered me.Paano siya hindi tinamaan?"Alex?" tawag sa akin ni Sky. Agad ko siyang tiningnan at una kong napansin ay ang band aid sa may temple niya."Nasugatan ka?" gulat na tanong ko at saka muling napatingin sa harap niya. Hindi agad siya sumagot na tila naghahanap ng perpektong palusot para pagtakpan ang katotohanang nasa likod ng sugat niya."It's just a disgusting pimple. It's not that worst." Pimple daw? Nagkaka-pimple siya sa mukha niyang 'yan? Eh sa kinis ng mukha niy
"Grabe ka naman, Alex," tugon niya at bigla nalang lumiwanag ang paligid, dahilan para takpan ko ang mga mata ko. Hindi nagtagal ay dahan-dahan kong tinanggal ang nakatakip kong kamay at saka tiningnan ang paligid. It seemed like I was in a room painted with perfect white. But I couldn't see anyone. Not a single person. "Looking for me?" bulong niya kaya agad akong napatingin sa kaliwa ko kung saan nanggaling ang boses niya. Pero wala akong nakita."Alex," tawag ulit nito at base sa pinanggagalingan nito ay masasabi kong nasa harap ko ito. Pagkalingon ko, isang batang lalaki ang nakatayo, ilang metro mula sa akin. Pero mas nakatawag-pansin sa akin ang emosyon na nilalabas ng mukha niya. I could feel his rage from his eyes, na parang galit-galit siya sa akin.Agad akong nakaramdam ng takot. Takot na baka kung ano ang gawin niya. Pero mas nangibabaw sa akin ang pagkalito. Lito kung bakit nandito ako o kung sino siya."You really don't remember me?" he asked with h