Kabanata 2
Note
Maaga akong gumising para gumawi saglit sa gym ni Reyster. Ilang araw na akong hindi nakakapag-exercise 'cause I'm too busy collecting news about them, about my boys kaya feeling ko ay tumataba na ako.
Pagdating ko sa bahay kagabi ay hindi ko na naabutan si kuya na gising. Ngayong umaga naman ay maaga raw siyang umalis sabi ng maids namin kaya clueless pa rin ako hanggang ngayon about his questions last night. Ano kayang mayroon?
"Long time no see, a. Kailan ka dumating?" salubong sa 'kin ni Reyster when I entered his gym.
Tumango lang ako sa kanya saka mabilis na napangiti when I heard the song he's playing in his gym. "Ganda ng bungad ko sa'yo, a." tawang-tawa kong sinabi sa kanya.
Nagkibit-balikat siya at iginiya na ako sa loob, "Nagugustuhan ko na, e."
Lumawak ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. Madali talagang impluwensiyahan ang isang 'to.
"I told you, they're awesome and talented as fuck." ngiting-ngiti kong sinabi sa kanya na tinanguan lamang niya. "Kiel is mine, then."
Mabilis akong lumingon sa kanya at sinamaan siya ng tingin. "What?"
"Kiel is m-"
"Don't you ever say that again on my face, Reys kung hindi ay babasagin ko 'yang mukha mo." pagbabanta ko sa kanya.
Humalakhak siya at itinaas ang dalawang kamay na parang sumusuko. "Chill! I'm just kidding. Doon pa rin ako sa drummer."
Nginisian ko lang siya at hinampas ko ang tiyan niya dahilan para mapamura siya. "Mahiya ka nga. Ang laki-laki ng katawan mo, mas malandi ka pa pala kaysa sa 'kin." natatawa kong sinabi sa kanya.
Nakita ko ang pag nguso niya kaya inirapan ko na lamang ito.
Saglit pa kaming nagkulitan bago nagsimula. Nasa kalagitnaan ako ng pag te-threadmill nang biglang lumaki ang tainga ko sa narinig ko.
"Are you sure na walang tao rito ngayon?" dinig kong sinabi ng isang lalaking buong-buo ang boses.
Tang ina! Bakit parang kaboses niya si Kiel?
"Wala kayong fans rito, don't worry." Reyster said kaya ini-stop ko na ang threadmill at tumungo sa direksyon niya.
Literal na nalaglag ang panga ko when I saw him, 'yong lalaking kausap ni Reyster. What the hell?
Mabilis silang bumaling sa 'kin. Nagulat pa ako nang makita ko na naman ang mga mata niyang 'yon na depenisyon na yata ng salitang 'lamig'.
Bumaling agad ako ng tingin kay Reyster, asking him what the hell is happening right now pero tinawanan niya lang ako.
"Kaibigan ko, 'tol. Siya lang naman tao rito bukod sa inyo. Don't worry, behave ang isang 'yan." pang-gagagong sinabi ni Reyster sa kanya.
Gusto ko na sana siyang murahin pero nawala na iyon sa isip ko nang tingnan niya ulit ako.
"I know her." he said in his cold baritone voice.
Sumenyas lamang siya kay Reyster at nilampasan na ako para tuluyan nang tumungo sa loob.
Sinundan ko pa siya ng tingin hanggang sa pumwesto na siya sa threadmill kung saan ako galing kanina.Paksyet! 'Yung cellphone ko.
"Ano, okay ka lang? Nakalimutan kong sabihin-"
"Tang.. ina." malutong na sambit ko na lang nang makita kong nagsimula na si Kiel sa pagtakbo gamit ang threadmill.
Narinig ko na rin ang boses ng tatlo pa ngunit hindi ko na sila nagawang lingunin pa dahil nakatutok lang ako kay Kiel, sa kung anong gagawin niya once he saw my cellphone.
"Acel,"
"Tang ina! Ano? 'Yung phone ko, Reys!" bulong ko sa kanya at hinila pa siya sa braso niya.
"Ano? Nasaan?"
"Kiel," I uttered na naintindihan naman niya agad.
Narinig ko ang paghalakhak niya at ni-tap pa ako sa balikat ko, "Ako na. Pahinga ka muna." paalam niya sa 'kin.
Bago pa niya ako talikuran ay kinurot ko na siya sa braso niya dahilan para mapamura siya. "Tang ina naman, Acel!"
"He. Is. Mine. Bitch!" pagbabanta ko sa kanya na inikutan niya lang ng mga mata niya.
Umupo ako sa may bleacher roon at tinitigan mabuti ang apat. I can't believe what I'm seeing right now! Paanong.. kailan sila nagsimulang mag gym rito?
Umangat ang sulok ng labi ko nang makita kong nilapitan na ni Reyster si Kiel, asking about my phone na nasa ibabaw ng mga buttons ng threadmill. Kiel look at my phone then, look at me. I stunned when he paused a minute, staring at me habang nakikita ko ang pagbuka ng bibig ni Reyster na halatang may sinasabi rito.
Hindi ko binitiwan ang titig na iyon ni Kiel dahil masyadong nakakadala. Sa huli ay siya na ang nag-iwas ng tingin. I'm expecting that he will give my phone to Reyster pero hindi niya ginawa. Sa halip ay tiningnan niya lang muli ito at bumaling kay Reyster. Parang gusto kong lumapit bigla sa kanila para lang marinig ko ang sinabi niya sa baklang iyon pero naninigas pa rin ang mga tuhod ko.
Tang ina! Anong nangyayari na naman?!
Maya-maya pa ay nakita ko nang naglalakad patungo sa direksyon ko si bakla kaya tinaasan ko agad siya ng kilay.
"What did he say?"
"Ha? Wala." pang-aasar niya sa 'kin. Tumayo na ako at akmang kukurutin na siya ngunit nakaiwas agad siya.
"Fuck!" I hissed.
"Anong sinabi?" I frustratedly ask to him.
He just laugh at me at iniangkla pa ang kamay niya sa braso ko, "Tara sa baba muna." bulong niya sa 'kin kaya sinabunutan ko na siya sobrang inis ko.
"Putang ina naman, Reys!" galit na buga ko sa kanya para lang tigilan na niya ako sa pangbibiting ginagawa niya.
"Makukuha mo rin iyon mamaya. Sinabi ko na." ngiting-ngiti niyang sinabi sa 'kin.
Sinundan ko lang siya ng tingin nang sumandal siya sa railings ng hagdan.
"Anong sinabi niya?"
"Secret,"
"Fuck you! I fucking hate you!" inis na inis na sinabi ko sa kanya na kulang na lang ay patayin ko na siya.
Nagsimula na naman akong makaramdam ng kaba nang maalala ko na naman ang pagtitig na ginawa ng Kiel na 'yun sa 'kin kanina.
What the hell is wrong with him? Bakit parang ayaw niyang ibigay ang cellphone ko? Aanhin niya iyon? Mas gusto niya ba 'yon kaysa sa 'kin?! Or better yet, kilala na niya kaya ako? I mean, naaalala na niya kaya ako?
Paulit-ulit na akong nagmumura sa harap ni Reyster para lang sabihin niya kung anong sinabi ni Kiel pero ayaw niya pa rin talagang sabihin. Pag ako nainis ng tuluyan sa baklang 'to ay gugupitin ko na ang ari ng bwisit na 'to!
"Chill, Cel." tawang-tawa niyang bulong sa 'kin nang paakyat na kami patungo sa gym niya.
Sasagot na sana ako but I stop when I saw Kiel, pababa na kasama ang tatlo. Tumutok agad ang mga mata ko sa kanya ngunit hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.
Wait, 'yung phone ko! Shit! Shit! Shit!
"R-reys.." kinakabahan kong tawag kay Reyster.
Sinenyasan niya ako at hinabol ang apat. Nakatingin lang ako sa kanila habang kinakausap niya si Kiel.
Gusto kong sumigaw at utusan siyang tingnan ulit ako pero tingin ko ay nakakahiya 'yun. I can't take it anymore! Pakiramdam ko ay malapit na akong sumabog at kaunti na lang ay susugurin ko na siya at magmamakaawa akong iuwi na lang niya ako o isama niya na lang ako kung saan man siya pupunta ngayon!
"Balik kayo, 'tol! Ingat." paalam ni Reyster sa kanila.
Huli na para mag react pa ako when I saw them enter their mobile van.
What the hell?! Where is my fucking phone?!
"Reyster, 'yung phone ko?!" sigaw ko sa kanya nang makaalis na sila.
Patakbong umakyat si bakla patungo sa 'kin, "Sa kanya daw muna."
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya, "Ano?! Bakit daw?! Sana sinabi mong pwede niya ring iuwi ang may-ari ng cellphone na iyon!" histerikal na sinabi ko sa kanya at hinampas pa siya sa balikat.
Humalakhak lang siya at iginiya na ako patungo sa taas,
"Tanga, joke lang! Asa ka naman. Nandu'n sa taas phone mo."
-
"What's your problem? Ba't dito mo gustong makipagkita?" salubong sa 'kin ni Lynne nang makababa siya sa Hazzard niyang kulay itim. Bakit paiba-iba ng kotse ang isang 'to?
May gusto ba siyang patunayan sa 'kin o iniinggit niya lamang ako?Kailan ko kaya pwedeng gamitin ang Sedan ko? Tang ina kasi.
Humalik ako sa pisngi niya at tamad na sinabayan siyang pumasok sa loob ng Horizon Night, isang bar na nasa 3rd floor.
"Sa loob na lang," I said to her. She just simply nodded at me at pumasok na kami sa loob.
We ordered our usual drink na hindi naman masyadong hard and we sat at our usual spot of the bar.
Napapikit agad ako nang humangin at bumalot iyon sa buong katawan ko. Nilipad pa ang iilang hibla ng buhok ko. Bigla kong naalala ang note sa phone ko na ilang gabi kong kinainisan.
Nang dumating ang drinks namin ay tumungga kaagad ako saka bumaling kay Lynne na pinagmamasdan lang ako.
"I met him last last day on Reyster's gym." I started.
"Him?" tanong niya at umayos ng upo.
"Kiel.. and the three of Fourgotten Souls." I said to her.
Naging hugis bilog ang bibig niya kaya inirapan ko siya. Bago ko iiwas ang tingin ko sa kanya ay nakita ko pang pinanliitan niya ako ng mga mata.
"So, what happened?" blangko niyang tanong sa 'kin.
Imbes na sagutin ko siya ay kinuha ko ang cellphone ko at iniabot iyon sa kanya.
Kumunot ang noo niyang tiningnan ang phone ko, "Anong gagawin ko rito?""Basahin mo, tanga." tamad na sinabi ko sa kanya.
Padarag niyang kinuha ang cellphone ko at binasa ang note roon na itinipa ni Kiel noong nakaraang araw.
"Oh.."
"Tang ina, ba't ganyan?" naiinis na tanong ko kay Lynne at kinuha na sa kanya ang cellphone ko.
Tinitigan ko ang nakalagay roon.
Stop stalking me. Wala kang mapapala sa 'kin.
At sa tingin niya talaga ay titigilan ko sila? Titigilan ko siya? I don't think so. Wala siyang karapatang utusan ako ng ganito. Magkakaroon lamang siya kung pakakasalan niya ako. Sa ngayon ay wala pa so, huwag na siyang umasa na susundin ko ang pesteng note na ito.
Nagpangalumbaba ako sa ibabaw ng table at tumingin sa city lights. "Akala ko ay naaalala na niya ako." I almost whispered.
Narinig kong tumikhim si Lynne, "Sa tingin mo, bakit ka niya kinalimutan?"
Tamad na bumaling ako kay Lynne at binigyan siya ng dirty finger. "Hindi niya ako kinalimutan. Nakalimutan nga, e."
Umirap lamang siya sa kawalan at umiwas ng tingin sa 'kin. Ngumisi siya habang nakatingin sa buong city lights. "Walang pinagkaiba 'yon. Pareho ring masakit." seryoso niyang sinabi kaya natahimik ako.
Matapos akong ihatid ni Lynne sa bahay ay tumulak na siya pauwi sa kanila. Naalala ko na naman ang mga tanong na iyon ni Kuya kaya hindi ko na napigilan ang sarili kong puntahan siya sa kwarto niya.
Hindi na ako kumatok dahil wala naman rito si Ate Jamilah. Nang buksan ko ang pinto ng kwarto niya ay nadatnan ko siya sa harap ng laptop niya.
"Kuya,"
Mabilis siyang lumingon sa 'kin at isinara kaagad ang laptop kaya kumunot ang noo ko.
May hindi ba siya sinasabi sa 'kin?
"Bakit? Ba't ka nandito?" tanong niya at nilapitan kaagad ako. "Uminom ka ba?"
Napangiwi ako, "Slight lang."
Napailing na lamang siya at iginiya ako patungo sa upuan. "What do you want?"
"Kuya.. it's about last night. Why suddenly asked about Kiel's family name and her Mom?"
Bigla niyang iniwas ang tingin sa 'kin at sumeryoso ang ekspresyon. "May dapat ba akong malaman?" dagdag ko pa.
He heave a sigh at tumayo na. Tiningnan niya ako saka siya ngumiti, "Wala 'yun. Nakita ko lang sa internet. Curious lang ako sa personality ng lalaking iyon. To know the reason why you're so fond at him." pangungumbinsi niya sa 'kin kaya tumango na lamang ako.
Hindi ako kumbinsido. May itinatago ito sa 'kin ngunit hinayaan ko na lamang muna at lumabas na sa kwarto niya.
Malalaman ko rin iyon.
Kabanata 3 Cold encounter "Baka curious lang talaga siya kay Kiel. Huwag mo na lang masyadong bigyan ng meaning lahat." saad sa akin ni Lynne sa kabilang linya. Umikot ang mga mata ko sa kawalan at pinagpatuloy na ang ginagawa ko. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko ang pababang si Kuya Roy. "There is something wrong, ramdam ko." mariin kong sinabi kay Lynne. Kung anu-ano pa ang sinabi ni Lynne sa akin ngunit wala rin naman akong pinakinggan sa mga iyon. Habang nakatitig ako sa bawat pag galaw ni Kuya ay biglang nag beep ang cellphone ko. Nang makita ko
Kabanata4 Drunk night Kiel is still Kiel. Siya pa rin 'yon. Ramdam kong siya pa rin ito. Hindi lang ako sigurado kung ginusto niya bang magbago o ano. Tinitigan ko siyang muli na mahimbing na ang tulog sa passenger seat ng kotse niya. He's sleeping peacefully. Walang bakas ng problema. Walang bakas ng kasungitan. Ang mahabang pilik-mata niyang iyon, ang magulong buhok, ang mga mata niyang 'yon na kung hindi lang binago ng panahon, masasabi kong salamin pa rin ng nakaraan, ang labi niya.. ang buong mukha niya. Bawat parte ng katawan niya ay nakakapanghina pa rin. Just like before. Parang gaya lang din ng dati noong una ko siyang nakita. Noong una kaming nagkakilala.
Kabanata5 Stay "Let's go, Lynne." tamad na sinabi ko kay Lynne nang makababa ako mula sa kwarto ni Kiel. Takang tumingin siya sa 'kin, "Ano? It's almost midnight-" "Ano ngayon? Hindi ba tayo pwedeng umuwi kahit madaling-araw na? We can't stay here." mariing sinabi ko sa kanya at hindi na pinansin ang mga taong nakikinig sa amin sa loob ng bahay na ito. Napanguso na lamang siya at inayos ang sarili. "Akala ko ay dito tayo matutulog," "Hindi tayo welcome rito kaya bilisan mo." seryosong sinabi ko sa kanya saka tinalikuran na siya.
Kabanata6SecretsInayos ko ang knitted dress kong suot at ang buhok kong gulo-gulo pa dahil sa pagmamadali saka ako bumaba mula sa taxi na sinakyan ko. Pakiramdam ko ay lalong sumakit ang ulo ko dahil sa naranasan kong traffic kanina lalo na't wala pa akong tulog.Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay kinakabahan pa rin ako. Mabilis ang lakad ko patungo sa bahay. Malayo pa lang ay rinig ko nang maraming tao sa loob dahil sa mga tawanan.Akala ko ay sila Dad and Mom lang ang narito ngayon?Bago ako tuluyang makarating sa pintuan ay biglang lumabas ang pinsan kong si Levi kaya natigilan ako. Agad ring bumaling ang tingin niya sa akin saka
Kabanata7Out"Iiwan mo ako rito?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Lynne when she's about to leave.Tumingin siya sa 'kin, "May pasok ako," tipid niyang sagot sa 'kin.Umikot ang mga mata ko saka pasimpleng tumingin sa apat na naroon pa rin sa table habang kumakain. "You can't just leave me here, Lynne. Pwede ka namang umabsent muna,""My god, Acel! Wala akong balak makisama sa apat na 'yan. You know, I hate bands." she stated at nagsimula nang maglakad patungo sa glass door ng restaurant."But-"
Kabanata8Part of it"What did she told you?" tanong kaagad sa akin ni Kiel when he started the engine.Mabilis ko pang sinulyapan ang mga bulaklak na iyon bago kami makalayo. Tinagilid ko ang ulo ko para tingnan siya na nakatutok lang ang mga mata sa bawat daraanan namin."Wala naman," tipid na sagot ko sa kanya. Gusto kong suntukin ang sarili ko dahil sa pagsisinungaling ko sa kanya.But what did his Mom said to me isn't a part of this for him to know, anymore. Sa tingin ko lang iyon dahil kahit ako ay hindi maintindihan kung anong ibig sabihin ng mommy niya kanina lamang.
Kabanata9GrandThe other day was so hard for me to spent on. Lalo na't ni isa sa kanila ay wala akong kinakausap. My Aunties and Uncles stayed on our house for a long week dahil sa birthday ni Tito Raul na hanggang ngayon ay wala pa rin. Gusto ko mang tanungin sa kanila kung bakit wala pa sila ay hindi ko na inabala pa ang sarili ko.Pagsasayang lang iyon sa oras ko."Hindi na magbabago ang isang 'yon. A bitch is always a bitch," dinig kong sinabi ni Maxim habang patungo ako sa kitchen para sana kumuha ng makakain.Tumigil pa muna ako sa labas noon para pakinggan pa ang sasabihin niya.
Kabanata10NoThe reason why I hate liars and cheaters is the feeling I always get from it. The feeling of being betrayed. 'Yong tipong katapusan na pala ng mundo, wala ka pang kaalam-alam dahil sinikreto sa 'yo ng lahat ng tao. 'Yong tipong sa isang snap lang ng kamay nila, patay ka na. Hindi ka na pwedeng maghanda pa, dahil oras mo na. It's because no one showed-up just to remind you those things.Ayoko nang napag-iiwanan. Pero, ito 'yong nararamdaman ko ngayon.Bawat galaw ko ay nananatiling nagpupuyos ang galit ko para sa lahat. Pakiramdam ko ay pati paghinga ko, may kasama nang apoy. Na kahit pagtibok ng puso ko, walang sinisigaw ku