BRIANNA ZAFFRIE COLTON
“Ang taray ng Momshie mo Zaffrie! A hairpin delivery from Night Bullet!” pang-aasar ni Cath, at saka sinipat ang board kung saan siya babato ng dagger.
“Manahimik ka na lang d’yan, Catherine, kung ayaw mong sa ’yo ko ihagis ’tong dagger ko,” pagbabanta ko, at saka hinagis ang natitira kong dagger. Bull’s eye!
Dahil ubos na ang pantira ko ay pumunta na ako sa loob para hugutin sa board ang mga daggers ko. May iilang dumaplis sa akin na naiwasan ko naman agad. Masama kong tiningnan ang tatlo na sablay tumira… o baka naman ay sinasadya nila.
“Tapos na ang training. Tara na at pag-aaralan pa natin ang nakuha kong misyon,” I announced, at nauna nang lumabas ng training arena.
Habang naglalakad pabalik sa office ay maraming Assassins ang bumabati sa akin. Kahit nakasuot ako ng usual outfit ko with cloak and mask ay nakikilala pa rin nila ako dahil nag-iisa lamang ako na may touch of gold ang suot. Bilang Assassins ay kailangang naka-all black kami para maayos na makapag-blend sa paligid lalo na sa gabi, pero dahil mahilig ako sa gold ay ’yon ang isinusuot ko. At least naka-black pa rin.
Pagdating ko sa office ay kinalkal ko agad ang mga gamit ko para hanapin ang envelope, ngunit nang makita ko ’yon ay nasa ibang lagayan na. Siguro ay pinakielaman na naman ng tatlo.
Nilabas ko lahat ng dokumento na nasa loob ng envelope. Pictures, documents and evidences ang laman n’on. Isa-isa kong tiningnan ’yon hanggang dumating ako sa pictures.
“Of all people, bakit sa amin pa napunta ito? Sa Gunster dapat ang misyon na ’to.”
“Momshie! We have something to tell–”
Hindi na naituloy ni Frizza ang sinasabi niya nang makita nila akong seryosong nakatingin sa kanila. Nabasa nila ang ibig kong sabihin kaya umupo na sila sa sofa. Tumayo ako habang hawak ang papel na naglalaman ng main mission namin.
“I read these documents and I learned that this mission isn’t suitable to our group. I suggest that we need to trade this mission to the Gunster,” sabi ko, na ikinalaki ng mga mata nila.
“Ano ba ang misyon natin, Momshie, at handa kang ipagpalit ang misyon natin sa kinasusuklaman mong grupo?” kunot-noong tanong ni Frizza.
Inabot ko sa kanila ang papel na hawak ko, dahilan upang magtabi-tabi sila at sabay-sabay na basahin ’yon.
“Steal the Golden Bullet came from Princess Golden Wasovich Cazburn’s heart.”
Sabay-sabay na tumingin sa akin ang tatlo at pare-pareho lang sila ng ekspresyon; nakakunot-noo at nakabukas ang bibig. Nang matauhan siguro si Frizza ay agad siyang lumapit sa akin at itinukod ang kamay niya sa office table ko para suportahan ang katawan niya.
“Hindi ba’t bali-balita na matagal nang sarado ang kasong ’to? Bakit parang nauungkat na naman? At saka hindi natin trabaho ’to dahil pagpatay lamang sa mga criminal ang ginagawa natin,” pag-apela ni Frizza.
Tumayo na rin si Thyrie. “Paano ba ’to nakalusot kay Papa Supremo? O baka naman may ibang nagpalit ng misyon natin?”
“Imposible ang sinasabi ninyo. Ako lang ang may kopya ng susi ng office at wala nang iba,” confused kong sagot. Napa-crossed arms ako habang naglalakad pabalik-balik sa iisang pwesto hanggang tumigil ako sa tapat ng tatlo. “Kung totoo man ang sinasabi ni Thyrie, it’s between the three of you. One of you might be the mole of this group.”
Mabilis pa sa alas kuwatro ang pagtaas nila ng dalawang kamay. “Wala kaming kinalaman d’yan, Momshie! Magkakasama tayong tatlo buong araw,” ani Cath.
Nilapitan ko si Cath habang matalim ang tingin sa kanya. “Why don’t you look on the other side? An ally might be the one who gave this to us,” sabi ko, at lumayo na rin sa kanya. “Kidding aside! Let’s just focus on our mission, kung paano mapapalitan ’to or magplano na lang tayo kung ano’ng gagawin natin dito.”
🗡️
I’m currently wearing my all black outfit but with a touch of gold: mask, tank top, ripped short skirt with an excess long cloth behind, above the knee socks, gears for my every single joints and my leather boots. I also wear my favorite leather belt where my other weapons are hidden.
“Mukhang mapapalaban tayo rito, Momshie,” ani Frizza, habang pinapakintab ang espada niya.
Hinugot ko ang aking espada at inilandas ang aking hintuturo sa talim n’on. It’s been a while since I used my sword to kill people. And yes, we kept our mission.
“Saan nga uli ang location ng bala?” tanong ni Cath.
“Kung tatanggapin natin ang misyon na ’to, what are the advantage and disadvantage of this? Will it benefit us?” tanong ni Thyrie
“Pabor sa atin ang misyon na ’to dahil dito lang din sa city naka-locate ang hahanapin natin. I know for sure na sa mansion lang nila nakatago ’yon.”
“At the Cazburn’s Royal Mansion that is located here in Geordan.”
“Bakit hindi na lang natin bigyan ng bala ang nagpa-misyon at i-spray paint na lang natin? Hindi ba’t less effort ’yon?” Thyrie suggested.
“We can’t fool Supremo. For sure ay maraming mata ’yon sa loob at labas ng Underworld,” I said, as I contradicted his suggestion.
“Okay, wala nang atrasan ’to!” Lumabas na kami ng Underworld at sumakay sa inarkila naming van. When we were about to go, I stopped Thyrie.
“Hintayin ninyo ako rito, nakalimutan ko ang hairpin ko,” sabi ko. Hindi ko na sila hinintay na sumang-ayon pa at mabilis akong bumaba ng van.
🗡️
While on our way, normal lang ang paligid namin not until I accidentally looked at the rear view mirror. Someone is following us.
“Thyrie, iliko mo ang van sa sunod na kanto,” utos ko, habang nakaturo sa isang kanto na ikinakunot ng noo ni Thyrie.
“Why would I do that? Maliligaw tayo dahil walang daan d’yan na papunta sa city.”
“Sundin mo na lang!” I shouted, kaya dali-daling sinunod ni Thyrie ang sinabi ko. “Huli ka.”
Walang pasabi kong binuksan ang pinto ng van kahit patuloy pa rin itong tumatakbo. Akmang ititigil sana ni Thyrie ang pagmamaneho ngunit sinigawan ko siya kaya itinuloy na niya.
Pagdungaw ko pa lang sa labas ay mabilis ko rin ipinasok ang ulo ko nang magsimulang magpaputok ang mga kalaban. Mula sa pocket ng belt ko ay naglabas ako ng tatlong shurikens at sunod-sunod na ibinato ’yon sa kanila. Mula sa likod na salamin ng van ay nakita ko ang paggewang-gewang ng sinasakyan nila dahil tinamaan ng shuriken sa leeg ang lalaking nagmamaneho. Bumangga ito sa isang basurahan.
“Maghanap ka ng daan palabas sa kantong ’to para makabalik tayo sa dating dinaraanan natin,” utos ko, na agad namang sinunod ni Thyrie.
Dahil sa tulong ng mapa ay nakahanap din si Thyrie ng ruta palabas ng kantong napasukan namin. Muli kaming bumalik sa daan na tinatahak namin kanina.
“You should be alert, Thyrie. Naturingan kang Assassin pero mahina kang makaamoy ng kalaban na sumusunod sa atin,” panlalait ko, habang pinapaikutan siya ng mata.
🗡️
“Wow, d’yan ba talaga nakatago ang bala? E parang isang taon tayong maghahanap d’yan sa sobrang lawak at laki ng mansion nila, e,” manghang ani Thyrie, habang nakanganga ang bibig at pinaiikutan ng tingin ang lugar.
“Mansion lang ba talaga ’yan o palasyo na?” ani Cath.
“G*ga! Mag-isip ka nga, Catherine. Saan ka makakakita ng dalawang Reyna at Hari sa iisang bansa lang?” ani Frizza, at binatukan si Cath dahilan upang samaan siya ng tingin nito.
Napailing na lang ako at napahilamos sa mukha dahil sa frustration. Dahil sa inis ay iniwan ko sila roon at mag-isang tinahak ang kasalungat na direksyon ng palasyo– ang gubat.
“Hintayin ninyo ako rito, nakalimutan ko ’yong hairpin ko,” sabi ko. Hindi ko na sila hinintay na sumang-ayon pa at mabilis akong bumaba ng van. Kasalukuyan akong naglalakad papasok sa Underworld nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Pinindot ko muna ang elevator’s button bago tiningnan kung sino ang tumatawag. Unknown Number is calling… “Sino kaya ’to?” kunot-noong tanong ko, at ipinasok na muli ang aking cellphone sa bulsa. Nang makababa ang elevator papunta sa Underworld ay halos takbuhin ko na distansya nito papunta sa aming office. “Midnight Blade! Midnight Blade!” a voice from behind shouted. Nilingon ko siya at nakita ko ang pamilyar na outfit nito. “Yna, bakit?” Nang makalapit siya sa akin, halos mapigtal ang litid ko sa lakas ng pagsampal niya. Lumingon ang ulo ko sa kabilang direksyon at agad naramdaman ang hapdi nito sa aking pisngi. Napahawak ako roon at masama siyang tiningnan. “How dare you?!” “How dare you!” she shouted while emphasizing each words, at dinuro
BRIANNA ZAFFRIE COLTON Bumagsak ang lalaki at kumalat ang dugo niya sa lupa habang nakatarak pa rin ang dagger ko sa kanyang ulo. Hingal na hingal na tumakbo palapit sa akin si Zio at inalalayan ako sa likod. “You’re bleeding,” aniya, habang nakatingin sa kamay niyang puno ng dugo ko. Punong-puno ng pag-aalala siyang tumingin sa mga mata ko. “May first aid kit ka bang dala?” Umiling ako bilang sagot. “Stupid.” Dahan-dahan niyang hiniga ang likod ko sa hita niya at pinunit ang laylayan ng kanyang damit. Muli niya akong hinawakan at maingat na pinaupo ngunit hindi ko maiwasang mapangiwi nang kumirot ang sugat ko. “Tiisin mo ’to.” Maingat niyang ibinenda ang kapirasong tela sa sugat ko. Hindi ko naiwasang mapasigaw nang hinigpitan niya ang pagkakatali nito upang tumigil sa pagdurugo. Nang matapos ’yon ay hinang-hina akong sumandal sa dibdib niya, dahilan upang medyo mapaiktad siya. “Let me rest on your chest for a while,” I said, at wala na akong natanggap na apela niya hanggang tul
DZION WILLIAM MHRIZ “Kumusta si Midnight?” Iyon agad ang bumungad sa akin nang makapasok ako sa loob ng office namin. Dinakuan ko ng tingin si Caz na kasalukuyang kunot-noong nakatingin sa akin. “Bigla siyang nag-hysterical at nawalan muli ng malay,” simpleng sagot ko, at nakita ko ang biglaang pagtayo niya sa peripheral vision ko. “What did you do?!” galit na aniya, at hinawakan pa ako nang mahigpit sa kwelyo. I grinned. “Do you like her?” I asked. Biglang lumambot ang ekspresyon niya at pabarog akong binitawan. Bahagya naman akong napaatras sa ginawa niyang iyon. “Ano ba, Caz! Baka nakakalimutan mong leader natin ’yan at isa siyang Prinsipe sa labas ng Underworld,” pag-awat ni Jerome. “I don’t f*cking care. Bullsh*t Royalties and their rules!” galit na ani Caz, at padabog na lumabas ng office. “Mukhang tinamaan ng espada ni Midnight. Sapul sa puso e,” natatawang ani Terson, pero agad din siyang huminto nang makita niyang masama akong nakatingin sa kanya. Huminga ako nang mal
DZION WILLIAM MHRIZ “Handa na ba kayo?” I asked, habang naglalakad kami palabas ng Underworld. “Kailangan nating maghiwa-hiwalay mamaya para mas mabilis matapos ’to. I already assigned you to your respective parts and who will be your companion.” “Aye, aye, Master!” sabay na sigaw nina Terson at Jerome at nag-salute pa. Hays, mga siraulo talaga. We parted ways when we reached the parking lot. I hop into my car. Dinukot ko mula sa aking bulsa ang kapirasong papel na naglalaman ng clue para sa misyon naming ito. “Ako ang tagalutas ng problema.” I read it several times, but I still don’t get it. I was in the middle of thinking who the hell is the culprit when my phone rang. “I have something for you, Prince Dzion,” Dex said, and ended the call. Inis kong hinampas ang stirring wheel ng kotse ko na naglikha ng malakas na tunog dahil sa busina, at saka ko ito pinaharurot ng paalis. 🗡️ “What is it this time, Dex?” I asked, when I arrived at her office. Lumapit siya sa akin at ibin
BRIANNA ZAFFRIE COLTON “Momshie ano’ng misyon ang nakuha natin?” tanong ni Thyrie nang makabalik ako sa office. Umupo ako sa swivel chair at itinaas ang paa sa table saka binuksan ang envelope na naglalaman ng misyon namin. Binasa ko ang nilalaman niyon at hindi ko naiwasang makaramdam ng kirot sa dibdib. “It’s an animal serial killing and we need to assassinate the culprit,” I explained. “Napakawalang-puso naman ng tao na ’yan, pati mga hayop ay idinadamay,” umiiling na ani Cath. “Fencers, be ready. Iisa lang ang serial killer, pero marami tayong makakalaban. For sure there are groups who are assigned to protect the culprit.” Lumabas na sila para kumuha ng mga armas sa weapon room ng Fencers, habang ako ay isa-isa kong tiningnan ang mga documents na kasama ng misyon namin. Together with our mission, there is a picture of a cell. Ano’ng kinalaman ng kulungan na ito sa misyon namin? Is it one of the clue where we can find the culprit? Tumayo ako at lumabas ng office habang dala-
BRIANNA ZAFFRIE COLTON “Paano ba ’yan, Gunster, ako na naman ang nagwagi,” mapang-asar na sambit ko nang tuluyang mawalan ng buhay ang killer. “We are supposed to make her surrender, pero sa ginawa ninyong pag-atake, we failed to save her from your wrath,” ani Caz. Agad niyang naagaw ang pansin ko. Nilapitan ko siya at tiningnan ang leeg niyang nagkaroon ng kaunting laslas dahil sa ginawa kong pagbato ng shuriken kanina. Mula sa gilid ng mga mata ko, nakita ko kung paano ako tingnan nang masama ni Night Bullet. I turned my gaze to him, pero hindi siya nagpaawat. “Is there a problem, your highness?” I curiously asked, dahilan upang bumalik siya sa katinuan. “W-wala… May iniisip lang ako,” nauutal na sagot niya. “Gunster, let’s go. Bumalik na tayo sa Underworld.” After that, iniwan na nila ako roon at umalis na. Naglakad na rin ako paalis at para puntahan ang Fencers na nakikipaglaban pa rin base sa naririnig ko sa earpiece. “Retreat, Fencers, tapos na ang misyon natin dito.” “M
DZION WILLIAM MHRIZ “Dex!” sigaw ko nang makarating ako sa bahay niya. Agad namang lumabas ang mga guards niya at iginaya ako papunta kung nasaan siya. Pagbukas ko pa lang ng pinto ay nakita ko siya sa tapat ng human-sized window ng office niya. Nakatanaw siya sa labas ng bahay. “Bakit hinayaan mong malamangan kami ng Fencers?” Hinarap niya ako. “That ranking was based on your group’s performance,” maikling aniya at marahang naglakad palapit sa akin. “Did your group did well?” Natahimik ako sa tanong niya. Aminado naman ako na puro palpak ang mga nakaraang misyon namin, but I know that she can manipulate the result since she’s the one who’s making it. “’Yan lang ba ang ipinunta mo rito? I didn’t know that you can go this low, kuya, and just for a rank?” “Pumapayag na akong imbestigahan si Midnight Blade.” A smile formed in her lips. “Excellent choice.” 🗡️ Pagbalik ko sa Underworld ay sinalubong ako nina Terson. “Master, may misyon tayong kailangan gawin. Personal na ipinadal
BRIANNA ZAFFIE COLTON “Gumising ka na riyan, Midnight,” pangbubulabog ni Thyrie sa pagtulog ko. Umupo ako sa aking kama at humikab bago siya tiningnan nang masama. “Ano ba, Thyrone?” Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin dahil abala siya sa paghahalungkat nang kung ano sa loob ng cabinet ko. Dahil sa inis ay kinuha ko ang ang dagger sa bed side table ko at binato ’yon sa kanya. Daplis lang ’yon para makuha ang atensiyon niya. “Balak mo ba akong patayin, Zaffrie?!” sigaw niya habang nakahawak sa kanyang dibdib na parang minasilya naman, pero nagsusuot pa siya ng bra. “Ayaw mo kasi akong pansinin. Ano bang nangyayari? Ang aga-aga ay nangbubulabog ka?” “Nakalimutan mo na ba? My gosh, Zaffrie! Ikaw pa naman ang president ng Student Council tapos nakalimutan mo kung anong ganap ngayon?” “Bakit hindi mo na lang sabihin? Ang dami mo pa kasing sinasabi, hindi ako manghuhula.” “Tomorrow is our foundation day sa school, don’t you remember? Today is our preparation day for the event