Share
Chapter 63
Chapter 63
Sa dami ng option ko na pwede kong pagpilian ay sa huli ay nandito ako ngayon sa isang bar at hinihintay si Ergie na dumating. Tinawagan ko ito para samahan ako at salamat dahil sa wakas ay hindi na ito nangulit pa.
Akala ko pa naman ay hindi ako nito titigilan hangga't hindi ako nagbibigay sa kaniya ng rason. Sa lahat ng taong kilala ko sa mundo ay ito na yata ang pinakamakulit sa lahat kaya nakapagtataka kung bakit hindi ko ito narinig na magkomento.
"Hey, I am sorry ang heavy kasi ng traffic."
"It's fine, alam ko namang may iba ka pang mga ginagawa tapos inisturbo pa kita."
"Ano ka ba? Ikaw pa, alam mo namang isang tawag mo lang darating ako. Kahit pa gaano ako kaabala ay gagawan ko ng paraan lahat para sa 'yo. Alam ko naman na kapag kailangan ko ang oras mo ay nandiyan ka rin para sa akin," mahaba niyang paliwanag sa akin.
"Kukuha ba tayo ng VIP room?"
"Huwag na siguro, tayo lang namang dalawa."
"Okay," tip
Related chapters
Her Regrets Chapter 64
Lasing na lasing akong dumating sa bahay nila Petrus. Dumiretso ako sa kanila matapos naming mag-inuman ni Ergie sa bar. Siguro ay dahil sa kalasingan ko kaya may lakas na loob akongbkausapin siya. Hindi ko pa rin matanggap na ikakasal na siya sa iba.Ang laki ng pagsisisi ko kung bakit ipinagtabuyan ko siya noon. Akala ko ay kaya kong wala siya sa buhay ko pero nagkamali ako. Dahil ngayon pa lang ay hindi ko na kayang tiisin ang sakit na mkitang ikakasal siya. Pakiramdam ko ay mamatay ako sa lungkot kapag nangyari 'yon."Tita Anne, please namn po kakausapin ko lang po si Petrus kahit saglit lang," pagmamakaawa ko kay Tita Anne nang makarating ako sa bahay nila."Hija, lasing ka na at isa pa ay tulog na rin si Petrus ngayon. Mabuti pa ay tawagan ko ang Mommy mo para mapasundo ka ng driver niyo."Umiling ako bilang pagtanggi sa kaniya at buo na ang pasya ko na hinding-hindi ako uuwi hangga't 'di kami nagkakausap ngayon."Tita Anne, please po!"
Her Regrets Chapter 65
"Hindi ko alam kung saan ka humuhugot ng lakas para sabihin sa akin 'yan, Dawn! Nakokonsinsiya ka ba talaga o sinasabi mo lang 'yan para manggulo na naman sa buhay ko?""Hindi dahil nakokonsinsiya ako kaya ko humihingi ng sorry kundi dahil nagsisisi ako kung balit ko 'yon nagawa sa 'yo. Hindi ko inakala na dahil sa ginawa ko ay ako rin pala ang magdudusa. Mahal pa kita hanggang ngayon Petrus. At galit na galit ako sa sarili ko dahil ako dapat ang pakakasalan mo at hindi si Crizza," umiiyak kong wika at ang mga luha ay para ng gripo sa lakas ng agos. Tumayo ako at nilapitan siya pero bago ko pa siya mahawakan ay kinompas niya ang kaniyang mga kamay na 'wag ko siyang kalimutan."Kung kakausapin mo lang ako ay r'yan ka lang. 'Di mo na kailangang lumpit dahil bibig ng nagsasalita hindi ng mga kamay!" matigas niyang sabi sa akin.Awang-awa ako ngayon sa sarili ko dahil sa aking sinapit. Para akong namamalimos ng pag-ibig at kinapalan ko pa ang aking mukha para
Her Regrets Chapter 66
"I warn you. You can't stop me once I've started," namamaos niyang wika at mas lalo lang akong naakit sa kaniya."No, I won't!" tugon ko sa kaniya at ako na mismo ang kumaibabaw sa kaniya. Namimis ko na siya at marami akong gustong gawin sa kaniya.Hinawakan ko ang matigas niyang espada at itinutok sa aking kweba. Walang alinlangan ko iyong tinaob at kapwa kaming napaliyad sa isa't isa. Sabay din kaming umungol sa sarap at damang-dama ko ang unang tulak ko sa loob niya.Piniga niya ang bewang ko gamit ang kniyang mg kamay at ginabayan niya ako sa aking pagkilos. Pababa at pataas ang ginawa ko para bayo at siniguro kong tumagos iyon sa aking kailalaliman. Bawat tulak ko ay sinisiguro kong madiin at hahanapin niya ito sa akin. Maraming beses akong bumayo at kitang-kita ko siya kung paano siya napapakagat labi sa tuwing sinasagad ko.Hanggang sa dumoble ang aking bilis at hanggang sa hindi na kayang pigilan ni Petrus ang pagtalsik ng likido sa ka
Her Regrets Chapter 67
Kinausap kami ni Tita Anne at si Crizza naman ay walang ginawa kundi ang umiyak. Alam kong mabait siya dahil kung sa iba pa ito nangyari ay sigurado akong kinalbo na ako."Ikaw Dawn! Akala ko ba nakauwi ka na kagabi?" panenermon sa akin ni Tita."Ikaw naman Petrus!" matigas na sabi ni Tita at napahawak ito sa kaniyang noo. "Sumasakit na ang ulo ko sa mg ginagawa ninyo," patuloy na reklamo ni Tita."Ma, pwede bang hayaan mo muna kaming mag-usap ni Crizza ng kaming dalawa lang.""Mabuti pa at aatakihin ako rito sa puso," galit na tugon ni Tita Anne at ni minsan ay ngayon ko lang ito nakitang ganito kagalit.Sininyasan ako ni Tita na pumunta sa kusina at hayaang mag-isap ang dalawa. Dalawang oras na akong naghihintay rito sa loob ng kusina pero hindi pa rin sila tapos. Sakto namang nagpaalam si Tita Anne na may aakyatin siya sa itaas kaya nagkataon ako na ng pagkakataon na makinig sa usapan ng dalawa. Hindi ako mapakali kaya sekreto akong nakikinig at
Her Regrets Chapter 1
I don't know if I will believe in love at first sight, but one thing for sure that I believe in first love never dies."Ergie, sino 'yon?" Nakanguso kong turo sa lalaking kasalukuyang naglalaro ng basketball sa court.We sit far away from them but I can still see his sharp nose. His smooth complexion glows even more every time the sun hits him. And every time he swallows while running, a single dimple also appears on his cheek. His sweaty body is even more appealing to the viewers. It's still fresh to look at and doesn't seem to lack any coolness. "Nasa'n?" balik nitong tanong sa akin ngunit wala naman sa akin ang kaniyang paningin.Halos hindi ko na siya madisturbo dahil seryoso ito sa panunuod. "Iyon, oh! 'Yong may hawak ng bola." Turo ko rito. "Saan ba d'yan?" balik tanong niya sa akin ng 'di niya masyadong narinig ang aking sinabi.Ngunit gaya ng ginagawa niya kanina ay nasa mga naglalaro pa rin ang kaniyang paningin. "Iyong napakagwapo," I'm referring to the man who makes
Her Regrets Chapter 2
"Hi, Petrus pwede ba akong umupo sa tabi mo?" magiliw kong hingi ng pahintulot sa kaniya ngunit para lang akong nagsasayang ng laway dahil wala akong nakuhang sagot mula sa kaniya. "Hey, pwede ba?" ulit kong tanong ngunit hindi niya pa rin ako pinapansin.Nilingon ko si Ergie nang marinig ko itong humahagikhik. Kaya pinanliitan ko ito ng mga mata dahil sa inis ko sa kaibigan. I immediately sat down next to Petrus even though he still didn’t agree. Wala namang silbi kahit magpaalam pa ako dahil hindi naman ito sumasagot sa akin.Susubo na sana ako nang bigla niya akong tiningnan ng masama. Parang na bad trip yata sa akin dahil nakakunot na ang kanyang noo at salubong na ang kanyang mga kilay. Ngunit hindi pa rin nabawasan ang kagwapuhang taglay nito. Nang mapansin kong galit na ang ekspresyon sa mukha niya ay napangiti ako ng alanganin."Bakit?" nag-aalangan kong tanong rito.Pero gaya ng dati ay wala pa rin itong kibo sa akin. Hindi pa nga ako nakakapagsimulang kumain ay umalis
Her Regrets Chapter 3
"Pumasok ka na." Turo niya sa pinto namin bago siya aalis. Dahil sa mga pangyayari ay hindi na niya ako hinayaang umuwing mag-isa. Nagpresenta siyang ihatid ako sa bahay kahit na magabihan pa siya nang uwi sa kanila. "Hindi ka ba muna tutuloy sa loob?" Aya ko sa kaniya pero napapansin kong ilag siya. "Huwag na marami pa akong gagawin sa bahay," mabilis niyang tanggi sa naging alok ko. "Sige na para makilala ka ng parent's ko," pagpupumilit ko sa kaniya. Napansin kong tiningnan niya ang buong bahay namin at tumingin ulit sa akin. Umiling siya at nag-alangan. "Huwag na," pinal nitong tugon sa akin. "Sige na mabait naman 'yong mga parents ko," pamimilit ko sa kanya. Umiling siya at sasagot na sanang muli pero hindi niya nagawa dahil biglang sumulpot si Mommy. "Hija, sino 'yang kasama mo?" tanong ni Mommy sa akin. Hindi man lang namin napansin ang biglaang pagsulpot niya sa likod ko. "Hijo, pumasok ka na muna," nakangiti nitong aya kay Petrus. Wala na siyang nagawa dahil makulit
Her Regrets Chapter 4
"Oh! Anak nand'yan ka na pala! Sino 'tong kasama mo?" nagtatakang tanong ng magiging future mother in- law ko, habang nakaturo ito sa akin. Ngumiti ako sa Mama niya habang tahimik lang si Petrus. Nang tingnan ko si Petrus ay pinanlakihan niya ako ng kaniyang mga mata.Gusto kong tumawa nang malakas sa ginawa niya ngayon. Para siyang bata na natatakot na pagalitan ng ina dahil may kasamang babae. Pero pinilit ko ang sariling pigilan ang tawa dahil alam kong ikakainis niya iyon sa akin. Kaya pasimple kong kinagat ang ilalim ng aking bibig para iwasang makagawa ng ano mang ikakainis niya. Baka tuluyan na nga niya akong pailisin kung hindi ako magtitino sa harao ng Nanay niya.Kanina lang ay pilit akong hinihila ni Petrus upang makapasok na sa loob ng kotse. Kulang na lang ay kaladkarin na niya ako pauwi sa bahay namin. Pero dahil matigas ang ulo ko ay hindi ko siya sinunod sa kaniyang inutos. Mabuti na lang talaga dahil bumukas bigla ang pinto kaya tumigil si Petrus sa paghila s
Latest chapter
