Share
Pyscho 6.1
Tanya's POV
Takbo.
Tama! Kailangan kong tumakbo!
Kahit napapagod, pinagpapawisan, hinihingal ay kailangan kong tumakbo. Kung hindi papatayin niya din ako!
Ngunit bakit ang dilim? Wala akong makita kundi ang walang hanggang kadiliman at hindi ko alam kung nasaan ako. Mag-isa lamang ako. Pero bakit may naririnig akong mga yabag ng paa?
"Layuan mo 'ko!" sigaw ko.
Papalapit nang papalapit ang mga yabag ng paa. Malapit na siya sa kinaroroonan ko at sigurado akong pag naabutan niya 'ko ay papatayin niya din ako kagaya ng ginawa niya kay Cora at Walter.
Habang tumatakbo ako ay nakatingin ako sa aking likuran upang masiguradong walang nakasunod sa akin. Hindi ko napansin ang isang salamin kaya nabangga ako dito. Nakikita ko ang repleksyon ko sa salamin at...
&
Related chapters
Psycho Secrets Psycho 6.2
(Continuation of chapter 6)Tanya's POVPagkatapos ng duty ko this morning ay pumunta na ako sa kantina ng ospital para kumain ng tanghalian. Si Grace ay kasama ang boyfriend niya at may pinuntahan. Babalik naman daw sila agad.Pinaikot ko ang pansit sa tinidor ko at saka ito isinubo. Ang boring kapag walang kasabay na kumakain."Mahal na mahal ko ang ospital na ito."Halos mabulunan ako sa kinakain ko nang biglang nagkaroon ng tao sa aking harap na upuan. Napainom ako agad ng tubig dahil sa pagkabigla at pinunasan ko ang aking bibig."D-doctor Dominic?"Nakaupo siya sa aking harapan habang nakatingin sa akin. Nakasuot pa siya ng kanyang uniporme at nakadaop ang mga palad niya habang nakapatong sa lamesa."Pasensya na, nagulat ba kita?" Kumurba ang kanyang labi at gumuhit dito ang napaka tamis na ngiti. Kung hindi
Psycho Secrets Psycho 7.1
Tanya's POV"Nakikiramay po kami," wika ni Grace na kausap ang mga magulang ni Doctor Dominic.Nandito kami ngayon sa lamay niya, alam kong masakit sa mga magulang niyang tanggapin na ang panganay nilang doktor ay basta-basta na lang binawian ng buhay ng hindi pa nakikilalang tao.Pinagmamasdan ko ngayon si Dominic na nasa kabaong. Hinaplos ko ang bubog ng kabaong niya. Hanggang kamatayan ay hindi pa din nawawala ang kagwapuhan niya. Bilang katrabaho niya sa ospital, nalulungkot din ako na nalagasan na naman kami ng isang kasama."Mahal na mahal ko ang ospital na ito."Napangiti ako nang maalala ang huling pag-uusap namin kahapon. Napaka bilis ng pangyayari, kahapon lamang ay masaya pa kaming nagkukwentuhang dalawa. Hindi ko inakalang iyon na pala ang huling araw na makikita ko siya sa ospital."Eh, ikaw ba? Wala ka bang boyfrie
Psycho Secrets Psycho 7.2
(Continuation of chapter 7)Tanya's POV"Ihahatid ka na namin."Nagtindigan ang mga balahibo ko sa katawan nang may marinig akong nagsalita mula sa aking kaliwang bahagi. Parang naestatwa ako at hindi ko ito malingon.Boses babae ito."'Wag kang mag-alala, Tanya. Kami ang bahala sayo."Tumulo na ang luha ko nang madinig ang isa pang boses mula naman sa kanan ko.Boses lalaki ito."G-george." Garalgal na ang boses ko habang patuloy sa pag-iyak. Ito na siguro ang pinaka nakakatakot na naranasan ko."Wala na si George," tugon nito.Naguguluhan ako. Hindi ko alam ang nangyayari. Bahagyang gumalaw ang lalaki sa driver's seat at dumoble ang takot ko nang makita ang mukha nito.Hindi ito si George.Ito si...Dominic.
Psycho Secrets Prologue
Sigawan.Patayan.Mga taong humihingi ng tulong.Mga baliw.Mamamatay tao.Kung magiging nurse ka sa isang misteryosong ospital, tutuloy ka pa ba?Araw-araw ay may nawawalan ng buhay. Ang mga pamilya ng mga pasyenteng ang nais lamang ay gumaling ang minamahal ngunit nauwi ito sa trahedya. Hindi sila nailigtas.Nais lamang nilang gumaling sa kanilang sakit sa pag-iisip ngunit kasawian ang natamo nila. Walang nakakaalam kung sino ang pumapaslang. Walang nakakaalam kung kailan ito titigil. Walang nakakaalam kung mabibigyan pa ba ng hustisya ang mga nasawi. Walang nakakaalam kung sino siya. Wala...Tila nabalot ng dilim ang gusaling aking pinagtatrabahuhan. At walang nakakaalam kung sino ang susunod na mamamatay. Mag-iingat ka, baka ikaw na ang susunod.-------Plagiarism is a crime.
Psycho Secrets Psycho 1.1
Tanya’s POV“Hindi ako baliw!”Madalas ay ito ang naririnig ko sa araw-araw kapag papasok na ako ng aking trabaho bilang nurse sa Osmenia Mental Hospital.Ang mga taong nawala na sa sarili nilang mga katinuan, nasira ang buhay, nawala sa pag-iisip at nakaranas ng trauma sa kanilang buhay ay dito mo matatagpuan. Lahat sila ay may kani-kaniyang kwento kung bakit sila napadpad dito. ‘Wag niyo silang husgahan, sa halip ay maging bukas ang inyong isipan at unawain ninyo ang kanilang kalagayan.My name is Tanya Sanchez, 23 years old. Madalas tinatawag nila akong Tan dahil ito na ang nakasanayan nilang itawag sa akin simula noong magsimula akong magtrabaho sa ospital na ito. Maraming mga pasyente ang nakakahalubilo ko sa araw-araw. May mababait, may maiilap.Mayroon akong itim at mahabang buhok na hanggang bewang. Normal lang ang aking timbang at tang
Psycho Secrets Psycho 1.2
(Continuation of chapter one)Tanya’s POVNakatingin siya sa akin na walang emosyon. Nagulat ako sa biglang pagtakbo niya sa corridor papalayo. Hindi ko alam ngunit kusang kumilos ang mga paa ko upang habulin siya.May kalakihan ang pagitan ng dalawang gusaling ito kaya inabot ako ng halos isang minuto upang makapunta roon. Napatigil ako sa pwestong kinatatayuan niya kanina at nakita ko siya sa kanto ng hallway na nakatayo at nakatingin sa akin.At muli nanaman siyang tumakbo pakanan.Hinabol ko siya.“Sandali!” sigaw ko sa kanya na hindi tumitigil sa pagtakbo.Walang tao sa bawat hallway na madadaanan ko dahil lahat sila ay nasa labas. Muli siyang lumiko sa kaliwang daan kaya naman sinundan ko siyang muli.Pagliko doon ay ito na ang wakas ng corridor. Ngunit biglang lumakas ang kabog ng aking dibdib nan
Psycho Secrets Psycho 2.1
Tanya’s POV“Natagpuan ang labi ng isang pasyente na itago na lamang natin sa pangalang Cora sa Osmenia Mental Hospital o mas kilala bilang OMH. Ayon sa nakasaksi, pagkatapos umano ng umagahan nito ay muli niya itong binalikan upang yayain sa activity ng ospital ngunit ito na nga ang bumungad sa kanya.”Laman na ng telebisyon at social media ang nangyari kahapon. Hindi pa din mawala sa aking isipan ang hitsura niya nang madatnan namin siya sa kanyang silid.Duguan.Wala ng buhay.Pinatay ko na ang TV at saka ko na inubos ang kinakain kong cerial na may gatas. Nandito pa ako sa aking condo, mabuti na lamang ay palagi akong maaga nagigising kahit na puyat ako sa gabi. Hinugasan ko na ang pinagkainan ko at saka muling tumingin sa salamin upang tingnan ang sarili.“Good day at work… I hope so,” bulong ko sa aking sarili at kin
Psycho Secrets Psycho 2.2
(Continuation of chapter 2)Tanya’s POVHumigpit ang kapit nito sa aking palad. Muli niyang ibinalik ang tingin sa gusaling nasa harapan namin.“Bata, matanda, at mga dalaga at binata. Lahat sila ay nagmistulang halimaw at ang iba ay pinapatay ang mga scientist na nagche-check ng kanilang kalagayan. Hanggang sa mawalan siya ng test subject. Sa kasamaang palad, ako ang napili niya.”Unti-unting tumulo ang luha sa kanyang mata. Ramdam ko ang tila ba traumang nararamdaman ni Lola Sonya.“Hindi ko alam ang gagawin. Tila ba may bumubulong sa aking tainga na pumatay ka, patayin mo sila, 'wag kang magtitira. Mula umaga hanggang gabi ay hindi ako makatulog pagkatapos akong maturukan. Wala akong iniisip kundi dugo. Nais kong makaamoy ng dugo ng tao.”Napaigtad ako dahil sa kanyang sinabi.“At ito ang dahilan hija. Lahat ng na
Latest chapter
