Share
HINDI AKO PAPAYAG!
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.
Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.
Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...
Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan.
"Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Kaugnay na kabanata
Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Hello Captain! [1]Kalapating Mababa ang Lipad
A long time ago, meron akong nakilala na lalaki na sa una ay nagpakulo ng dugo ko, pero sa huli ay siya ring kauna-unahang nagpatibok ng mapili kong puso. Anyway, sa tanang buhay ko, hindi pa ako nagka boyfriend kasi sobra akong pihikan pagdating sa lalaki. Sobrang high ng standard ba! Pero nunka...nang makilala ko siya, I can honstely say na siya lang ang kauna unahan na lalaking nagpatibok ng puso ko na ngayon ay bato na. Bakit naging bato? Paano ko siya nakilala? At saan? Siya ba ang nakatuluyan ko? Maraming katanungan... Kaya nga eto na nga, kwento ko na sa inyo-- It all started dahil sa isa kong kaibigan na may boyfriend na seaman. One day habang nag get together kami sa bahay niya, nakiusap siya kung pwede raw ay hiramin ang kotse ko dahil yung kotse niya ay baka hindi makarating sa pupuntahan nila at itirik sila. Sa isip isip ko naman, 'ano ako hilo? Bago pa lang siyang natutong mag drive, tapos pahihiram ko
Hello Captain! Lintik Lang Ang Walang Ganti!
Anyway, back to my story... Dahil sa narinig ko, nawalan na ako ng gana na makilala kahit man lang isa sa kanila. I figured na walang magandang kahihinatnan kung sakali na meron akong makursunadahan at vise versa.Ganun pa man, na curious ako kung ano ang itsura ng dalawang tao na nag uusap sa likuran ng kotse ko at ako ay sumilip. Una kong nakita ang kausap ni Captain Lim. Ok' lang sya, hindi panget, hindi rin gwapo.Pero ng makita ko ang itsura ni Captain Lim, medyo kumabog ang dibdib ko. 'konti lang ha!' Sa isipan ko, wow! Ano siya naligaw sa barko? Seaman ba talaga siya? I mean... May height, chinito, pogi! at ng napansin ko na may dimples pa... That's it! Bumilis na ang kabog ng dibdib ko.*Thud! Thud! thud!"Sa isipan ko, 'dang!' Kaya naman pala kung makapag salita eh' ganoon na lang, may karapatan naman pala! Siguro sa Pilipinas ang daming mga kababayan kong nalalaglag ang panty pag ngumit
Hello Captain! Magkano?
Pero ng lumingon akong muli sa lugar kung saan sa dati naka tayo sa likuran ng kotse ko... Wala na sya at ang munting nandoon ay ang iba niya pang kasamahan. Feeling ko na broken hearted ako dahil hindi nag work ang pakana' ko.To make the long story short, we end up staying there for the night anyway. Dahil wala akong nagawa ng kumuha na ng hotel room na malapit sa pantalan ang mga friends ko.Ang masakit mo pa, dahil hindi ako ang nag drive ng kotse ko papunta doon, wala sa akin ang susi dahil nakalimutan kong hingiin bago sila pumasok sa loob ng room. So' hindi rin ako makaalis kahit pa gustuhin ko.Para hindi ako ma bored, pumayag na rin akong makipag dinner sa Kapitan ng barko, doon mismo sa restaurant kung saan sila nag check in. It's the safest place I know, dahil I had no choice kundi pumunta sa restaurant at doon mag antay sa kanila.Nuong una ay nag aalala ako na baka isipin ng Kapitan na naghahanap din ako ng boyfr
Hello Captain! Nanghihinayang
Nevertheless, umiral pa rin ang pagka professional ko at wala akong ginawa kundi ang mag maang-maangan. "I think alam mo ang ibig kong sabihin. Gusto kita, name your price!" Seryoso siyang sumagot at ni hindi man lang kumurap ang kanyang mga mata. Ang yabang niya kung makapagsalita. Akala mo kayang bilhin lahat ng pera. Not me, ano! I don't care how much money he has, hindi niya kayang bayaran ang puri at dangal ko. Tse! Actually, to be honest--kung maging boyfriend ko sya, who knows… baka then, ibigay ko ang bandera ng Pilipinas sa kanya. Hahaha! Joke lang. Sa totoo lang ay hindi ko nakakalimutan ang pangaral ng parents ko na magtapos muna ng pagaaral bago makipag boyfriend. At--wag ilalaglag ang bandera ng Pilipinas hangat hindi pa kasal. Amen! Well, tapos na ako ng pag aaral, at wala pa rin akong boyfriend so, nakataas pa rin ang bandera na Pilipinas at pumapagaypay ng maiigi. Basi
Hello Captain! Love At First Sight
Para kaming hinahabol ni kamatayan habang tumatakbo palabas ng motel. Halos hindi na ako magakahinga ng kami ay tumigil upang tingnan kung nasa labas pa si Captain Lim."Hah, hah, hah!" Habol ko sa hininga ko habang ang lakas ng kabog ng dibdib ko at naninikip. Putsa! Itong friend kong si Linda, pagdating sa lalake eh, parang mauubusan."Shit! Nakaalis na siya!" Angal ni Linda habang siya rin ay hinahabol ang hininga."Ano ba ang binabalak mong gawin at kung makatakbo ka eh, akala mo me sunog. Kursunada mo ba ang masungit na kapitan na iyon?" Tanong ko ng pabiro. Alam ko naman na para sa akin ang ginagawa ni Linda, pero para sa akin--kung hindi uukol--hindi bubukol.Tinapik ako ni Linda sa balikat. "Loka! Wala akong gusto doon ano! Anyway, mukhang nakabalik na siya sa barko nila at alam kong paalis na rin ang mga iyon maya maya lang. Halika nga at gisingin na natin ang mga bruha at ng makauwi na
Hello Captain! Chief Mate
Sa sobrang excited ko, hindi ko namalayan na ang bilis pala ng takbo ng sasakyan ko at muntik na tuloy akong mahuli ng pulis. Mabuti na lang at sa kabilang kalsada siya at nag red ang ilaw, kaya hindi siya naka u-turn. Napa antanda tuloy ako ng di oras.Sa bilis ng patakbo ko ng sasakyan, wala pang kinse minutos ay nakarating ako kaagad sa Tampa Ship Repair. Dito nakatali ang barko nila na inaayos. Tiningnan ko muna ang sarili ko sa rearview mirror kung ayos ba ang make-up ko at buhok. Nang sigurado akong beauty pa rin, saka pa lang ako bumaba ng sasakyan.Mabuti na lang at balak kong tumulong sa opisina, kaya naman nakasuot ako ng short sleeve na polo, tight-fitting jeans at tennis shoes. Kung hindi ay kakailanganin ko pang umuwi at magbihis.Inayos ko muna ang damit ko at sinigurado na hindi lukot, ayaw kong makita niya akong mukhang gusgusin. Syempre naman dahil ang talagang pakay ko ay ang mapaibig ko siya sa aking beauty.
Hello Captain! Isang Matigas Na Dibdib
Mukhang kadete ang position ng crew na dumating. Sa itsura pa laman ay hindi nalalayo ang kanyang edad sa mahigit kumulang sa 21 anyos. Timid siyang kumatok sa pintuan at pumasok sa loob. Bago,"Sir, ano po ang kailangan ninyo?" Tanong ng crew na dumating habang palihim siyang sumilip sa akin. Nakita ko dahil nakatining din ako sa kanya ng papasok pa lamang siya."Si… Ano nga pala ang pangalan mo?" Tanong ni Chief sa akin. "Sophia--Chief!" Mabilis kong sagot."Si Ms. Sophia ay naiwan ang papeles sa kotse niya sa ibaba. Pakikuha lang please!" Sabay tingin niya sa akin at inilahad niya ang kanyang kamay at nag aantay na i-abot ko ang susi ng kotse."Ay! Sorry! Sandali lang." Sabay mabilis akong naghalungkat sa loob ng bag ko at hinanap ang susi. Nang matagpuan ko ito, mabilis kong inabot kay Chief upang ibigay niya sa tauhan niya na nakatayo sa kanyang gilid.Pagkata
Pinakabagong kabanata
- Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
- Hello Captain! HINDI AKO PAPAYAG!
- Hello Captain! SINO ANG DUMATING?
- Hello Captain! ANO ANG AKING GAGAWIN?
- Hello Captain! PAANO KUNG WALA NA KAMI?
- Hello Captain! AKALA MO KUNG SINO
- Hello Captain! KAHIT ISANG ARAW LAMANG
- Hello Captain! SINIMULANG HUBARAN
- Hello Captain! ISANG KABIT LAMANG...
