Then... Lumapat Ang Kanyang Labi...

Halos hindi ako makalakad papunta ng elevator dahil sa nerbiyos na nararamdaman ko. Nakahalata yata si Captain Lim dahil ang mga kamay ko na hawak hawak niya ay biglang nanlamig. Tumingin siya sa akin ng pasimple na tamang tama naman ay tumingin din ako. Nang makita ko ang pagaalala sa na banaag sa kanyang mukha, medyo gumaan ang pakiramdam ko at nakahinga ako ng maluwang.

I can feel it to the bone na gentleman siya at hindi niya ko pipilitin kung ayaw ko. Ngumiti ako ng bahagya bago ibinaling ko ang tingin sa umiilaw na numero sa ibabaw ng elevator.

Ilang sandali pa ay nagbukas ang pintuan ng elevator at marahan niya akong ginabayan papasok sa loob. Pinindot niya ang numero ng floor kung saan ang room namin ay located. Sa 15th floor kami, medyo may kataasan. Huminga ako ng malalim habang sinusubukan kong tangalin ang aking kamay sa pagkakahawak niya.

Naramdaman niya yata na dahan dahan kong hinahaltak ang aking kamay, lalo naman niyang hinigpitan ang pagkakahaw