“Sir, sigurado ka po ba talaga? Nakakahiya naman. Hindi ko alam kung paano ako makakabawi sa iyo.”
“Please drop the Sir, it makes me feel so old. You can call me Lance, that’s my name. What about you?”
“I’m Light.” Nahihiya kong sagot.
“Nice meeting you Light, how much do you need for your brother’s tuition?” He said waiting for my answer.
He’s really paying for it at sobrang nahihiya talaga ako. Pero kinabukasan na ng kapatid ko ang nakataya rito kaya sinabi ko na rin kay Lance ang halaga na kailangan ko at ibinigay niya naman ito sa akin.
“Thank you po talaga Sir--- ay Lance pala, babawi ako next time na magkita tayo.”
I want to pay back for the good deeds that he did to me. Marunong akong tumanaw ng utang na loob sa isang tao.
“Why not? Anyways hindi ka pa ba uuwi?”
“Uuwi na rin. Kukunin ko lang 'yong mga gamit ko sa loob, pasensya na kung naabutan mo pa akong nagdadrama dito sa labas.”
“Mabuti nga at naabutan kita at narinig ko ang usapan niyo ng kapatid mo. Sige kunin mo na ang mga gamit mo at isasabay na kita pauwi.”
Grabe naman ang pagiging mabait ng taong ‘to, pero ayaw kong maging abusada.
“Hala Lance, wag na. Kaya ko namang magcommute pauwi, magcocommute na lang ako. Thank you pero sobrang nahihiya na talaga ako.”
Pinisil naman niya ang mga pisngi ko at nakaramdam ako ng kabog sa aking dibdib nang gawin niya 'yon.
“Gabi na at delikado sa daan ng ganitong oras. Sumabay ka na sa akin, wala akong gagawing masama sa iyo.”
Hindi sumagi sa isip ko na may gagawin siyang masama sa akin dahil mukha naman siyang mapagkakatiwalaan.
“No, I'm not thinking na may gagawin kang masama sa akin, it's just that nahihiya lang ako kasi tinulungan mo na nga ako sa financial problem ko.” Napayuko ako pagkatapos kong sabihin 'yon at iniangat niya naman ang ulo ko.
"There's nothing to be ashamed of Light. Bukal sa loob ko ang ginagawa kong pagtulong sa iyo kaya wala kang dapat ikahiya."
Dahil mapilit talaga si Lance na sumabay daw ako sa kanya ay napapayag niya na rin ako. Kinuha ko lang ang mga gamit ko sa loob at sumakay na ako sa loob ng kotse niya.
While he is driving, hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya. Actually he is handsome. He looks so manly and I can smell his heavenly scent. Iniisip ko tuloy kung may girlfriend na ba siya? Sobrang swerte siguro ng girlfriend niya.
“Nag-away ba kayo ng girlfriend mo kaya ka ba nando’n sa bar kanina para magpakalasing?” Napakagat bigla ako sa daliri ko sa tanong kong 'yon.
Bigla naman itong napatingin sa akin and my heart starts pounding like a drum. Omg self! Gaga ka talaga tinanong mo talaga siya. Gosh baka isipin ni Lance napakachismosa ko about sa personal life niya.
Lance looked at me and smiled. I swear he is one of the person who have a pretty smile.
“What makes you think that I have a girlfriend? I don’t have a girlfriend. Kung mayroon man akong girlfriend, I won't entertain other girls.”
Weh legit ba? Hindi ako makapaniwalang wala siyang girlfriend. Pero tama nga naman siya, why would he entertain other girls like me kung may jowa na siya.
“Totoo ba? Sa gwapo mong yan?!”
Nakita kong ngumiti si Lance nang pagkalapad-lapad at doon ko lang narealize ang sinabi ko.
'Omg ka talaga Light! Walang preno ang bibig mo ngayon and now he will think that you are fantasizing his looks.' Wika ko sa sarili ko.
“You find me handsome pala, Thank you Light.” Then he smirked.
Feeling ko umakyat lahat ng dugo sa mukha ko at feeling ko sobrang namumula na ako sa kahihiyan ngayon. Nanahimik na lang ako dahil baka kung ano pa ang susunod na masabi ko. Hindi na rin nagsalita pa si Lance.
Maya maya lang ay nakarating na kami sa tinitirahan ko. Bumaba kami parehas sa sasakyan niya. Kahit nahihiya ako sa pinagsasabi ko kanina ay naglakas pa rin ako ng loob na pasalamatan siya.
“Lance thank you for the ride. Dont mind my questions and kadaldalan earlier. Anyways thank you talaga for today, I really owe you a lot. Promise babawi talaga ako sa'yo.” I raised my right hand as a sign of promise.
“Bumawi ka na lang ng friendly date sa akin, goods na tayo. Hope you’re available when I asked you to hang out with me.”
Woah! He wants to ask me next time to hang out with him when in fact, Im just a broke person he just met and help earlier. Are we friends already? We just met each other and I feel like we’re really close right now.
“Sure, no problem.” 'Yon na lang ang naisagot ko sa kanya.
He asked for my number para daw kapag tinanong niya ako next time, he can contact me. I also saved his number on my phone.
“Thank you talaga Lance today. I think you should go home na rin, ingat ka sa pagdadrive.” I said and kissed him on the lips sabay takbo.
Nang makarating ako sa bahay ay napasandal ako sa pintuan at napahawak sa aking dibdib. Sobrang lakas ng kabog nito at parang every minute ay lalabas ang aking puso.
'Diyos ko! Another kahihiyan na naman Liwanag! Anong ginagawa mo? Gaga ka talaga.' I said to myself at inuntog-untog ang sarili ko sa pader.
My heart shivered when I remembered how soft is his lips. Am I having a crush on him? No, I don’t have the rights to have a crush on him because he’s out of my league and he’s too perfect for someone like me.
My phone beeped and I saw that it’s a text message from Lance. Omfg! Should I open his message? But why is he texting me? Did he forget something?
I opened his message at ramdam kong uminit ang mukha ko sa nabasa ko.
From: Lance
Kissing me on the lips sabay takbo huh? Hahaha cute.
F*ck! Kailangan ko magpalusot taena wala na akong mukhang maihaharap sa kanya kapag nagkita kami ulit.
To: Lance
I'm sorry about that nahiya rin ako sa ginawa ko. Isipin mo na lang na it's just a thank you kiss.
Saan ko napulot yung thank you kiss? Baka isipin niya na required na pala na kapag magpapasalamat sa isang tao ay may kiss na kasama, nakakainis bakit ko ba kasi 'yon ginawa? Nakakahiya!
From: Lance
Thank you kiss? Okay I’ll accept that lol.
To: Lance
Kalimutan mo na lang ‘yon. Anyways nakauwi ka na ba?
From: Lance
Yup. I just arrived home.
Glad that he's already home. We talked a for a few more minutes before we decided to get rest. It feels so new to me because to be honest kapag umuuwi ako galing trabaho natutulog na kaagad ako. I don’t have time to talk to or message someone at this late hour except with my brother.
And he’s the only person who made me smile while sending a text message.
Nagulat ako nang makatanggap ako ng text sa kasamahan ko sa isang modelling agency ng ganito kaaga. It was the one who texted me last night. From: Nica Pinapapunta ka rito ngayon, bilisan mo at may importante silang sasabihin sa’yo. Ano namang sasabihin nila sa akin? To: Nica About saan? May photoshoot ba today? From: Nica Wag ka ng magtanong bilisan mo na lang at pumunta ka na dito nang malaman mo diba? Luh attitude ka sis? Kaagad akong nagbihis at naligo kahit sobrang aga pa dahil baka importante talaga ‘yong sasabihin sa akin. Pero bago ako nagtungo doon ay ipinadala ko muna sa kapatid ko 'yong pera na tulong ni Lance. Pagkarating ko sa agency ay nakita ko na kaagad ang boss ko at kasama nito si Nica.
“Bakit kailangan mong magsinungaling sa akin?” “Wala na kasi akong maisip na ibang paraan ate para bigyan mo ako ng pera. Alam kong hindi mo ako bibigyan ng pera dahil kakapadala mo lang sa amin last time, pero ipinangsugal lang ni nanay 'yong pera. Wala na kasi akong pambili ng gatas at gamot ng anak ko. Matagal na rin po akong huminto ng pag-aaral ate.” Hindi ko na napigilang umiyak dahil lahat ng pangarap ko para sa kapatid ko ay hindi na matutupad. 'Yong kapatid kong inaasahan kong mag-aahon sa amin sa kahirapan ay nasira na rin ang kinabukasan. “Bubuo-buo ka ng pamilya tapos hindi mo naman pala kaya! Hindi ka man lang ba nag-isip? All this time akala ko nag-aaral ka pa, kung hindi ko pa nakasalubong 'yong kaklase ko dati hindi ko pa malalaman na may anak ka na pala! Tang ina sobrang taas ng expectation ko sa’yo alam mo ba ‘yon? Pinag-aral naman kita at sinusuportahan ko lahat ng pangangail
I just find myself coming together with Lance. Its just that myself is telling me that I should go with him wherever he takes me. Hindi ko alam pero kahit kakakilala lang namin ni Lance parang buo na kaagad ang tiwala ko sa kanya at magaan ang loob ko sa kanya.Pero hindi ba ako nakakaistorbo sa kanya? Wala ba siyang work ngayon? Baka may importante pala siyang gagawin tapos naobliga ko pa siyang samahan ako ngayon.“Lance kung may work ka ngayon o importanteng gagawin, I think you should go. I appreciate that you want me to enjoy and to have fun, pero baka kasi may trabaho ka pang kailangang asikasuhin. Ayokong maging istorbo sa iyo.”He gazed at me and he is staring intently at me now kaya napalunok ako. His stares can make my heart hyperventilate.“Hindi ka istorbo sa akin and I'm the one who suggested to bring you here. My schedule is free right now and I don&rsquo
Sobrang dami naming pinuntahan at nilibot ni Lance ngayong araw. Hindi na nga namin namamalayan ang oras at gabi na pala. Kaya no’ng bumalik kami sa una naming pinuntahan kanina ay humiga kami kaagad sa damuhan. Ang lamig nang simoy ng hangin dito, nakaka-relax. Parehas kaming nakatingala ni Lance at nakatingin sa kalangitan. We can see the bright stars above. “Tama ka nga Lance, mukhang magandang mag-stargazing dito. Ang ganda ng langit.” “Sobrang ganda…” He replied. Hindi man malakas ang pagkakasabi ni Lance pero narinig ko ‘yon kaya napatingin ako sa kanya subalit nagulat ako no’ng nahuli ko siyang nakatitig pala sa akin. When he noticed that I'm looking at him ay iniwas niya kaagad ang tingin niya sa akin. “I mean yes sobrang ganda talaga ng langit dito ng mga ganitong oras. Actually dito ako pumupunta everytime na g
Lance POV Actually kagabi na lang ulit ako nakapunta ng bar. Gusto ko lang talagang aliwin ang sarili ko dahil sobrang busy ko sa work sa palagi. I just want to chill and have fun alone despite of my busy schedule. I just drank a little dahil ayaw kong magdrive ng lasing pauwi. I am taking my third shot when Light showed up dancing in the middle of the dancefloor. I feel like my world stopped for a while and she’s the only one I see. My vision is only focused on her. Its like there is something on her that caught my attention. She danced gracefully and the curves of her body is perfect pero ibinaling ko sa mukha niya ang mga tingin ko and her eyes captured me. I looked into her eyes and I can say that eyes never lie. Habang nakatingin ako sa kanyang mga mata ay masasabi kong she’s not really happy to what she’s doing. Walang emosyon ang kaniyang mga mata habang nasayaw. Natigil lang ako
Light’s POVSinundo na nga ako ni Lance sa tinutuluyan ko at sinimulan na naming ilipat ang mga gamit ko sa magiging bahay na naming dalawa. Hindi naman masyadong karamihan ang mga gamit ko kaya naging madali lang ang paglilipat namin.Nahihiya akong gumalaw ngayon kaya prente at maayos lang akong nakaupo sa sofa. Sobrang ganda kasi ng bahay ni Lance. Kahit na mag-isa lang siyang nakatira ay marami siyang gamit at mga mukhang mamahalin pa.“Just feel at home, Light. Bahay mo na rin ito simula ngayon.”“Medyo naninibago pa kasi ako Lance.”“Okay lang ‘yan alam kong nag-aadjust ka pa sa ngayon. Masasanay ka rin.” Then he pats my head.Yeah he’s right nag-aadjust pa nga ako. Unang araw ko pa lang kasi rito and its my first time to live with someone. Sanay kasi ako ng mag-isa lang at sanay ako sa simpleng tira
It’s been weeks na rin since Lance and I lived together. Madalas busy si Lance sa work at pagod na umuuwi kaya minamasahe ko siya para mawala ang pagod niya, pero ang lambing ko lang daw ang nakakapagpawala ng pagod niya at ‘yon lang ang gusto niya. He always need my attention and care when he’s tired.I can’t deny that I already fell inlove with him. Hindi pa man kami gano’n katagal magkakilala or nagkakasama pero alam ko sa sarili kong mahal ko na si Lance. It’s not hard for me to love him dahil kahit sinong babae ay mahuhulog sa kanya. It’s so rare to find a guy like him dahil sobrang ideal guy ni Lance, parang lahat ng katangian na gusto ng mga babae sa isang lalaki ay nasa kaniya na. He always made me feel loved and he always take good care of me.Today we can spend time together and it’s our first date as lovers. Sobrang tight kasi ng schedule ni Lance sa work kaya hindi niy
Last night is so memorable. It is one of the memories that I will cherish forever, a first date to remember. ‘Yon ang unang beses na naging masaya ako sa buong buhay ko. The feeling of happiness because I’m with the person who makes me happy.Ngayon ay back to work na naman si Lance and many works are waiting for him. Nakakatuwa lang kasi he still finds time for me despite of his busy schedule at kahit na maraming trabaho ang naghihintay sa kanya. Pero ngayon ay work from home lang muna siya that’s why he is on his office room right now doing his work.Dahil wala akong magawa at bored na bored ako ay ipinagtimpla ko siya ng kape para mas makapag-concentrate siya sa trabaho niya. After kong maitimpla ‘yong kape ay umakyat na ako papunta sa office room niya and there I saw him na sobrang seryoso sa ginagawa niya.Kahit na naka-sideview siya ay ang gwapo pa rin niya. His side profile, h