“I concluded that the killer is a right handed, pinipilit nang biktima na ilayo ang baril pero naubusan lang siya nang lakas. Paharap siya sa biktima kaya kung right handed ang killer papuntang kaliwa ang pag-pigil nang biktima sa baril,” dagdag ko sa kanya.
“Exactly,” pagsang-ayon sa akin ni Lucy.
“Ang folding knife? Kamusta ang examination doon?” tanong ko sa kanya.
“The same blood type. AB, this time, panigurado na ako. Ang blood stain na naiwan sa folding knife ni Mister Henry Padin ay galing sa killer. Maaaring may sugat ang killer sa parte nang kanyang katawan,” sabi sa akin ni Lucy.
Sa dalawang krimen nangyare sa anim ay may narecovered kaming blood type na AB. Una ay sa murder case ni Mister Robert Malinao at ang pangalawa ay sa case ni Henry Padin.
“Thank you so much Lucy,” pagpa-pasalamat ko sa kanya.
&ldqu
“Ito na ang pag-ka-kataon. Mukhang natu-tunugan na nila ako at mukhang hindi ako naging mas maingat sa pag-kuha ko nang sarili kong hustisya. Kung iisa-isahin ko pa ay baka hindi ko sila maubos. Hindi ko hahayaang mangyare iyon. Sisiguraduhin ko na bago ako makulong ay mabibigyan ko nang hustiya ang aking sarili,” bulong ko sa aking sarili. Kausap ko ang isa sa apat na target ko ngayong gabi. Kailangan na natin tong tapusin habang malaya pa ako. Hindi ko na masusunod ang counting pababa.“Hey baby,” bati ko sa kanya. Andito kami sa loob nang isang hotel.“Oh baby ang sarap mo pa rin tulad nang dati,” sabi sa akin ni Ricky Salvador. Iniisip ko na sige magpaka-sarap at magpaka-saya lang siya dahil bilang nalang ang kanyang oras.“Gusto ko sanang makipag-inuman sa inyong lahat kasama ang iyong tatlong kaibigan. Maaari mo bang papuntahin sila dito?&rdq
“Not surprise. Ito naman talaga ang ginagawa ninyo diba?” pabalang na sagot ko sa kanila.“Ginamit mo pa talaga ang murder weapon ang baril na issue sa iyo sa serbisyo. Dalawang baril na ngayon ang murder weapon. Isang non-license 9mm Glisenti at ang baril mo na issue na sa iyo namay serial number na XMB-113. Ang lakas talaga nang loob mo na sumama sa aming imbestigasyon at hindi namin namalayan na ikaw pala ang hinahanap namin serial killer. Kunan nang fingerprint, kunin rin baril na issue sa kanya at blood type yan,” utos ni Alexander kay Nicky. Inilabas ni Alex ang isang litratong punit, isang note na inilagay ko sa harap nang kanyang pintuan at inilapag sa lamesa. “Matalino ka pero hindi ka lulusot,” sabi niya sa akin.“Sir? Andito ang kalahati nang litrato,” wika ni Richard kay Alex at ibinigay niya ito sa kanya. Nakita ko na nabuo nga ang litr
Hawak ko na ang ebidensya lahat. Maging ang dashboard camera. Hindi ako makapa-niwalang si Celyn nga ang hinahanap naming na killer. Lahat nang mga evidence ay nag-match sa kanya.Ang dalawang baril na ginamit niya, ang mga bala, ang lagareng bakal, blood type, fingerprint patters at ang writing stroke niya lahat nang ito ay halos isang daang pursyento na tugma sa kanya.Sinabi din sa akin ni Nicky na ang dalawang number na tumawag sa akin ay nakarehistro sa pangalan ni Celyn.Narecovered din lahat nang mga cctv footage na nasa kanyang laptop na pilit niyang tinatago sa amin. Napahinga ako nang malalim. Sumama sa akin si Kuya Liam dahil kakilala niya daw si Celyn. Ang sabi niya sa akin ay gusto niya daw kausapin si Celyn. Hindi na ako nag-alinlangan na ipapasok siya sa interrogation room dahil may bantay naman. Hanggang sa biglang nagbago ang ihip nang hangin.“Anong mayroon?&
“Celyn,” sambit ko sa kanyang pangalan. Hindi ko pa rin napigilan ang aking luha na tumulo sa aking mga mata.“Dapat hindi kana pumunta. Nag-aksaya ka pa nang oras,” pabalang na sagot niya sa akin. “Andito ako para malaman ang buong katotohanan,” sabi ko sa kanya.“Hindi pa ba sapat ang nalaman mo sa loob nang korte?” tanong niya sa akin.“Alam ko na nahirapan ka. Kaibigan mo pa rin ako at handa pa rin akong makinig sa iyo Celyn,” sagot ko sa kanya. Napatitig siya sa aking mga mata at nakita ko rin na tumutulo na rin ang kanyang luha.“Go away,” pagtataboy niya sa akin.“No. Hindi ako aalis hangga’t hindi ko maririnig ang side mo,” pagmamatigas ko sa kanya.“Sige,” maikling sagot niya sa akin. Hindi na siya nagmatigas pa at ikinuwento sa akin ang nangyare kung bakit si
Gusto ko kaseng malaman kung totoo na ba talaga ito? Patay na ba talaga si Kuya? Maganda kayang tumalon? Tapos magi-gising ka sa gulat nang iyong pagka-bagsak.Dumampi sa aking pisngi ang lamig ng hangin, huminga ako ng malalim at bigla akong nawala sa balanse, nahulog ang bote ng alak na hinahawakan ko sa aking kamay.“Putang ina naman oh! Nahulog kapa, ano nang iinumin ko?” malutong na mura ko, di bale nalang, masarap naman tingnan ang mga ilaw na kumikislap kislap.Hanggang sa tuluyan kong inilabas ang isa kong paa, kaso, hindi ko mahawakan ng maayos ang bakal kaya hindi ako maka-akyat. Nagpasya akong umalis nalang dahil ang ingay-ingay naman ng tao sa kabila.Kumuha ulit ako ng isang bote ng alak at lumabas nang condo, pumunta ako sa elevator para umakyat sa rooftop.Isinara ko ang pinto para walang makasu-sunod sa akin, gusto kong mapag-isa.Nagla-lakad ako habang umiinom parin ng alak, lumapit ako sa pinakadulo ng semento n
“Hindi tayo natuloy nang sabado ha,” sabi niya sa akin.“Sorry,” pagpapaumanhin ko sa kanya.“Hindi tuloy natuloy ang plano namin ni Alex,” sabi niya sa akin. Nag-taka ako. Anong plano? Akala ko ba ay ilalabas niya ako at idi-date? Mali ba ang hinala ko? Naging assuming na ba ako?“Ah… anong plano?” tanong ko sa kanya.“Su-surpresahin ka sana ni Alex dahil yayain ka sana niyang lumabas at liligawan ka daw niya kaso na-torpe daw siya kaya ako ang nilapitan niya dahil madalas daw akong mag-timpla nang kape sa iyo,” patawang sagot sa akin ni Austin. Talaga? Iyon pala ang plano nila?“Um… actually, sinabi na niya sa akin noong nasa hospital ako,” sagot ko sa kanya.“Honey!” nadulas si Nicky na tawag kay Austin.“Ay… sorry. Sir Austin pala,” bawi ni Nicky. May sasabihin sana si Nicky kay Austin kaso hindi niya nalang natuloy
“Huwag ka nang umiyak,” sabi niya sa akin.“I love you too Alex. Maraming salamat at hindi mo ako pinabayaan simula nang na-hospital ako hanggang ngayon,” pagpapasalamat ko sa kanya.“Sinasagot mo na ba ako?” tanong niya sa akin.“Opo nalang kahit nauna mo pa akong halikan kaysa pasagutin,” sabi ko sa kanya. Napakamot siya sa ulo.“Um… sorry?” sabi niya sa akin. Natawa ako kase hindi ko alam kung sincere ba ang sorry niya o ginusto niya talaga ang biglaang pag-halik sa akin.“Inaaresto kita sa salang pag-nanakaw nang halik sa akin,” sabi ko sa kanya. Itinaas niya ang kanyang mga kamay at tumalikod. Naglakad siya papuntang kwarto ko.“Hephep! Huminto ka dyan. Bakit ka papasok sa kwarto ko?” tanong ko sa kanya.“Diba ito ang magsi-silbing kulungan ko ngayong tayo na Ma’am Enriquez?” sagot niya sa akin. Natawa ako sa kanyang sagot
Patrolman Rain Moore, ito ang pangalan nang pulis na dinukot mula sa kanilang bahay. Pinuntahan namin noong nakaraang araw ang pamilya niya.Ang sabi nila sa amin ay may bigla na lang daw pumasok sa loob nang kanilang bahay nang alas nuebe nang gabi.Hindi daw nila namukhaan ang suspek dahil naka-facemask ito na, naka-jacket at naka-pants na itim na may kasamang sombrero. Sinabi daw nang suspek sa kanila ay kailangan daw magbayad ang biktima niya, kaya kukunin daw niya ang pulis.Tatlong araw na pala ang nakalipas nang bago sila nagreport sa amin dahil na rin sa takot ay kaya ganun.“Nakalayo na ang suspek dahil sa maling aksyon nang kanyang pamilya. Bakit pa nila pinatagal ito?” tanong ni Austin. “Nauunawaan ko ang pamilya nang biktima. Kung titingnan natin ang profile nang pamilya nang bikt