8

Ilang dahon pa ba ang bibilangin ko na malaglag mula sa puno dito sa garden sa bawat pag ihip ng hangin habang naghihintay ako kay Isabel. Kanina ko parin sya tinatawagan pero hindi nya sinasagot kaya lalo akong naiinis at nag aalala. I just want to make sure that she is okay, na wala syang tinamo na kahit anong injury dahil kargo de konsenya ko pa sya. 

Dumaretcho si Isabel sa police station after ng insidente sa school. I still clearly remember how Isabel fough para mahuli ang lalaki na magtatangka sana sa aking buhay. The look of her face is terrifying, wala itong kabakas bakas ng takot o kaba, tila napakaordinaryo na ang paghabol nya sa mga masasamamang loob at criminal sa araw araw na ginawa ng diyos. 

"Laura," Kumabog ang dibdib ko ng marinig ang boses ni Isabel sa hindi malamang dahilan. Paranoid lang siguro ako. "Sorry ngayon lang ako nakapunta," 

Paano ko ba sya haharapin? Baka kasi sa inis ko ay masungitan at singhalan ko lang sya.