Nilunok muna niya ang kinain at uminom ng tubig bago sumagot sa Ama.
"Ou nga pala. Sa susunod na buwan na iyon Ama diba?"
"Oon... (Ou) kaya kailangang ma-plano ng maiigi ang mga gagawin para sa araw na iyon. Seguradong may mga turistang dadagsa rito sa Isla"
Nanumbalik tuloy sa kanyang alaala ang mga pangaral ng Ama noong bata pa siya tungkol sa kahulugan ng selebrasyong Vakul-Kanayi.
Ang pagdiriwang ng Vakul-Kanayi ay simbolo ng kanilang dignidad. Ipinapakita rin nito ang diwa ng mga tribong Itbayat. Ang bawat detalye ng kanilang buhay ay nakasentro sa kaligtasan. Mula sa pagtutuyo ng mga isda, para mayroon silang makain kapag ang alon ay hindi mapagkatiwalaan. Hanggang sa pagtatayo ng mga bahay na gawa sa soledong mga bato. Na nagsisilbing pananggalang nila laban sa matinding bagyo. Sinasalamin din nito ang pagiging simple at kagandahang loob na pinahahalagahan sa buhay ng mga ka-tribo. Pinapakita rin nito ang kahalagahan ng pagpapanatili sa mga tradisyon na sagrado.
"Dakila,Manghap ka pa"(kumain ka pa) wika ng Ina niya.
"Ina... mabsuy aku na"(busog na ako) nakangiti niyang sagot dito.
Nilingon niya ang Ama na katatapos lang din kumain.
"Sasabay na ako sayo Ama" Aniya at tumayo na.
Lumapit muna siya sa Ina at hinagkan ito sa noo.Tumayo na rin ang kanyang Ama para makapagpaalam. Hinagkan pa nito ang kanyang Ina sa mga labi bago sila tuluyang umalis.
"Kamusta ka naman sa bukid Dakila?" maya-maya pa'y tanong ng Ama.
Nakaakbay ito sa kanya habang binabaybay nila ang daan patungo sa lugar ng pagpupulong.
"Maayos lang naman ako Ama, kasalukuyan akong naghahanda para sa mga itatanim sa bukid. Binibilisan ko ang pag-aararo para makapagtanim na bago paman abutin ng tag-ulan."
Tumango naman ang kanyang Ama sa kanyang naging tugon.
"Maiba tayo, hanggang ngayon ba ay wala ka pa ring balak mag-asawa? Hindi na kami bumabata ng iyong Ina Dakila. Nananabik narin kaming magka-apo"
Napatigil siya sa paglalakad dahil sa tinuran ng Ama. Paano niya ba ipapaliwanag sa mga magulang ang panata niya na manatiling birhen? Hindi naman lingid sa kaalaman niya na hindi normal ang kanyang paniniwala na ganito. Lalake siya at hindi babae, pero sapat na bang dahilan iyon para pagbawalan siyang manumpa sa sarili na manatiling inosente?
Napabuntong-hininga naman ang Ama sa reaksyon niya at mas piniling magpatuloy nalang sa paglalakad. Kararating lang nila na sakto namang pagdating ng mga kaibigan niyang sina Makisig at Alab.
"Magandang gabi, Datu Kidlat at sa'yo rin Dakila" bati ni Makisig sa kanila. Habang si Alab naman ay tumango lang sa kanila na ginantihan din niya ng pagtango.
"Magandang gabi din sa inyong dalawa." wika ng Ama at umupo na sa gitna ng bulwagan ng pagtitipon upang simulan ang pagpupulong.
"Nandito na ba ang lahat?" tanong nito sa malakas na boses.
Umupo siya katabi nila Makisig at Alab. Doon sila pumuwesto sa ikatlong hilera ng upuan sa bandang gilid. Samantalang, nasa harapan naman ang Lupon ng Matatanda. Sila ang mga tagapayo ng kanyang Ama sa pamamalakad ng kanilang tribo. Halos mga isang daan din sila ngayon na nagtipon-tipon para sa gagawing paghahanda sa darating na pagdiriwang. Nang masegurado na kompleto na ang lahat,napagpasyahan ng simulan ang pagpupulong.
Bago iyon ay nagdasal muna sila para humingi ng gabay kay Bathala. Ang iba sa kanila ay mga Katoliko na pero iisa lang ang kanilang dalangin. Wala namang problema doon. Mas mahalaga para sa kanila na respetohin ang ibat-ibang paniniwala keysa pag-awayan pa ito.
"Nagtipon tayo ngayon upang talakayin ang tungkol sa paparating na pagdiriwang ng Vakul-Kanayi. Inaasahan ko ang pakikipagtulungan ng lahat para sa araw na iyon. Seguradong dadagsain tayo ng turista kagaya noong nakaraang taon. Hahatiin ko sa tatlong pangkat ang lahat ng mga ka-tribo. Ang una ay ang pangkat sa paghahanda para sa pagkain. Ang ikalawa, ang pangkat na mag-aasikaso sa mga palaro at paligsahan. Ang panghuli ay ang pangkat na magbabantay para sa seguridad ng lahat" mahabang wika ni Datu Kidlat, "Mangyaring pumila ang lahat sa kung anong pangkat ang nais na gawin para sa nalalapit na pagdiriwang"
Tumayo na ang lahat upang pumunta sa nais na pangkat. Sa bandang kanan ay naroon ang pangkat na para sa mga maghahanda ng mga pagkain. Sa kaliwa ay ang pangkat na mag-aasikaso para sa palaro at paligsahan samantalang ang sa gitna naman ay ang pangkat na magbabantay para sa seguridad ng lahat. Napili nilang magkakaibigan ang pangkat para sa seguridad. Pumila na rin sila at nagpalista.
May naatasan na mamumuno sa bawat pangkat at siya ang napiling mamumuno sa pangkat nila.
Maayos naman na naipatupad ang mga aktibidad para sa nalalapit na pagdiriwang. Gagawin muli ang pagpupulong subalit kada pangkat na."Sa palagay ko ay maayos na naisagawa ang pagpupulong, kung wala na kayong nais na idagdag pa ay maaari na tayong umuwi" anunsyo ng Datu na kaagad namang sinang-ayonan ng lahat.
Nagpaalam na rin siyang uuwi sa kanyang Ama na tinanguan lang nito dahil abala pa sa pakikipag-usap sa lupon ng matatanda. Inakbayan naman siya kaagad ni Makisig at hinila na papalabas.
"Long time no see,my friend!" wika pa ni Makisig na nakangiti. Nasa gilid naman nito si Alab na seryoso lang na naglalakad kasabay nila.
Tiningnan niya lang ito na nakakunot-noo. Nakakaintindi naman siya ng Ingles pero mas gusto niya ang Tagalog at ang wika nila na gamitin. Nagtapos silang magkakaibigan sa kursong Agrikultura (Bachelor of Science in Agriculture).
Si Makisig ang madaldal sa kanilang tatlo. Palagi itong may baong pick-up lines na nakuha nito sa mga turista na dumadayo sa Sabtang. Ang kabilang Isla. Si Alab naman ang tahimik sa kanila. Minsan lang ito kung magsalita at palaging seryoso ang mukha.
Noong nag-aaral pa sila sa siyudad, makailang ulit silang muntikang masuspende. Paano, lapitin ng away si Makisig. Mahilig kasi itong umarte na parang bakla kaya nahuhumaling ang kababaihan dito. Na humahantong sa pag-aaway ng mga mag-syota dahil sa selos sa kanya. Magandang lalake rin kasi ang kaibigan. Dagdagan pa na may matipuno itong katawan. Hindi maipagkakailang may panlaban din ito. Kahit ganoon si Makisig ay hindi naman ito patatalo pagdating sa labanan. Magaling ito sa hand to hand combat.
Makailang beses din itong nanalo sa Taekwondo Contest. Blackbelter pa nga ang kaibigan. Si Alab naman ay magaling sa Judo at nanalo na rin ng ilang beses. Nakapag-aral din ng Muay Thai ang kaibigan noong minsang may nagbakasyon na taga-Thailand sa Isla at naging malapit sa kanila. Habang siya naman ay magaling sa Eskrima na itinuturo rin niya sa mga bata sa kanilang tribo.
"Maylilyak su Ivatan" (magsalita ka ng Ivatan) ani Dakila at nagpatuloy na sa paglalakad.
Napakamot naman ang kaibigan sa ulo nito at natawa nalang na humabol sa kanya. "Ngay"(okay) sagot pa nito, "Eto naman, sobrang seryoso. English is the universal language, kaya okay lang na gamitin natin ito. Isa pa, halos mga dayuhan ang mga turista sa kabilang Isla. Gamit na gamit ito para sa akin Amigo" Tinapik pa nito ang balikat niya at nauna nang naglakad habang pasipol-sipol. Nagkatinginan nalang sila ni Alab na nagkibit-balikat lang. "Balita ko, kinasal na raw si Kora" Napahinto ito sa paglalakad at napayuko. Si Kora ay matagal ng kasintahan ni Makisig pero biglang nagpakasal sa isang taga Maynila. "Iyon din ang alam ko. Hindi pa naman kami nagkakausap. Biglaan lang ang lahat. Ni wala manlang siyang sinabi. Sana, nakapaghanda ako" sagot nito na may matigas na ekspresyon sa mukha. "Kamusta ka naman? May palek (alak) ako sa bahay. Baka gusto mo
Napatango naman siya sa sinabi nito. Tama nga naman ang kaibigan. Sa totoo lang, hindi niya inaakala na sa kanilang tatlo, ito pa ang makakapagpayo ng may katuturan kay Makisig. Tahimik lang kasi ito. Napakadalang magsalita at parang may sariling mundo.Nakilala nila si Alab noong nag-aaral pa sila ng High school. May nakaaway si Makisig sa kanilang paaralan. Dalawa lang sila noon at pinagtutulungan ng isang grupo ng kalalakihan. Hindi pa sila maalam noon sa pakikipag-away.Biglang dumating si Alab at sinita ang mga nambugbog sa kanila. Nang makita ito ng grupo ay bigla nalang ang mga itong namutla at nag-atrasan. Inalok sila ni Alab na sumali sa Taekwondo at Eskrima, na kaagad nilang sinang-ayonan. Simula noon, sabay na silang tatlo na umuuwi sa Isla tuwing bakasyon. Napag-alaman din kasi nila na ang Ina nito ay nakapag-asawa ng ka-tribo nila at doon na nanirahan."From your experienced
Before the sun rises at exactly 4am, Amara woke up from sleep. She immediately prepared some coffee and sits in front of her personal computer to check any news and emails."Hmm... Nangunguna parin ang company ko. That's good" she said while having a triumphant smile on her face.After that, she stood up and walked to the kitchen. Then went to the refrigerator to get some ingredients for her breakfast. She decided to cook fried rice and two sunny side up eggs with hotdogs. This is what her old nanny usually cooked for her back then when she was still a kid."Oh! How I missed her..." She was basically living on her own. She likes the idea of being independent. Marunong din naman siya sa mga household chores. Tinuruan siya ng kanyang nanny dati at isa pa, she really values her privacy. She then gets some plates to put the food on it and prepare herself to eat.
After that, the chief financial officer (CFO) discussed the status update of the company. The company's performance and profit. Then she dismissed the meeting after. Bumalik na rin siya sa kanyang opisina pagkatapos at humingi ng kape sa kanyang sekretarya na kaagad namang sinunod nito. She's busy signing some papers when her secretary knock on the door."Get in..." wika niya."Ms. Hernandez, Mr. Noah is in the lobby. He wants to talk to you" inilapag nito ang kape sa mesa niya.Napalingon naman siya sa sinabi nito."Si Noah? Ano namang ginagawa ng gago na yun dito?!"Napabuntong-hininga siya sa sariling tanong. It's been 6 months after that horrifying night. Kung saan, nabisto niya ang ex-boyfriend at ang isa pa niyang kaibigan na si Layla na may relasyon pala. Noong una, todo walwal pa siya pero ngayon, hindi na. Tanggap na niya ang lah
The days went on and as usual, busy parin si Amara sa trabaho. Lalo na ngayon at may hinahanda silang event to launch their new product. Hindi na rin nangulit pa sa kanya si Noah na ipinagpasalamat niya. Abala siya sa pagbabasa ng mga dokumento nang tumunog ang kanyang cellphone. Itinigil na muna niya ang pagbabasa at tiningnan ito. Kaagad siyang napangiti sa nabasa.Beshy Faye:Let's chill! I miss you guys. 🥺Kitakits sa Royal Night Club @6pm sharp. Wag kayong mali-late. Labyu! 😘Kaagad naman siyang nag-reply.To Beshy Faye:G...Then sent. Ganun lang siya mag-reply. Gets na 'yon ng kaibigan niya. Mas maigi ng nag-reply siya keysa tadtarin siya ng text ng kaibigan. Loka-loka pa naman iyon kapag di napansin.At exactly 5 pm ay umuwi na siya. She needs to prepare for their bonding. Seguradong lasing na naman ang kaibigan na si Faye pagkatapos. She took a quick shower and picked her outfit.Na
Nagkatinginan naman sila ni Cora sa sinabi ng kaibigan."Naku! Mas mabuti pang sumayaw nalang tayo. Hindi ba sabi mo, nakapag-move on ka na dun?" wika niya na hinila na si Faye papunta sa dance floor.Nagpaiwan naman si Cora para bantayan ang mga gamit nila. Lumapit pa sa DJ si Faye para mag-request ng sasayawin nila na agad namang pinatugtog nito. They dance seductively at sinabayan ang ritmo ng musika. Aliw na aliw sila sa pagsasayaw nang may mabangga sa likuran si Faye."Ano ba!" sigaw ng babae.Napalingon naman silang dalawa ni Faye sa sigaw nito. Nakatalikod ang babae kay Faye at medyo nahihilo pa siya sa ilaw ng disco club, kaya hindi niya ito namukhaan agad."Ooppsss... I'm sorry miss–" nabitin sa pagsasalita si Faye nang lumingon sa kanila ang babae."Long time no see my dearest friends..." the girl smirked at them then flip
Tawang-tawa naman si Cora sa sinabi niya. Nag-usap pa sila about kay Noah bago siya naihatid nito sa condo niya at umalis na rin. Pagkapasok, dumiritso na siya sa kama para mahiga. Salamat sa binigay ni Cora kanina, hindi na siya masyadong nahihilo."Ano naman kaya ang mangyayari bukas?"Napatitig siya sa kisame. Hindi niya maiwasang balikan ang mga napagdaanan niya. Ilang beses na ba siyang na-inlove pero palaging nauuwi sa break-up? Lahat ng lalake na dumaan sa buhay niya ay nambabae. Palagi naman niyang binibigay ang best niya. Maswerte nga seguro siya sa ibang bagay subalit, mailap naman ang pag-ibig sa kanya."makakapag-asawa pa kaya ako? Magkaka-pamilya?"Bumangon siya at pumunta sa kitchen. Kumuha ng tubig sa refrigerator at uminom. Napatitig siya sa kawalan."Kung sakali man, kung may darating pa sa buhay ko...Sana, sana talaga siya na"B
After 3 months...Nakahanda na si Amara para lumipad sa bansang Denmark. Her medication went well at binigyan na siya ng go signal ng kanyang gynecologist na magbuntis. Sinabi niya rin kasi rito na gusto niyang sumailalim sa Artificial Insemination. Samantala, wala namang nagawa ang mga kaibigan niya sa kanyang desisyon.She's very thankful that her friends, understand her decision. Sila na muna ang bahala sa maiiwan niyang trabaho rito sa Pinas at dahil nga high-tech na ang panahon, zoom meeting nalang ang gagawin niya palagi upang magampanan parin ang responsibility bilang CEO.Nag-iyakan pa muna sila ni Faye bago siya pumasok sa kanyang private plane. Matagal-tagal din bago sila magkitang muli."Don't forget to communicate with us ha? You take care of yourself doon. Wala pa naman ang magaganda mong mga Beshy na inaalagaan ka palagi" yumakap si Faye sa kanya habang umiiyak.