Kabanata 2

KABANATA 2

❝Misyon❞

Iyon na sa tingin ko ang susi nang paghanap namin sa sagot. Nang sumunod na araw, maaga ulit kaming nagtipon sa silid aklatan nang Akademya at puspusang naghanap nang datos tungkol kay Eldomor Veu Dorzan. Lahat ay nagsaliksik.

Mabuti at hindi kami obligadong pumasok at hinayaang bigyan nang solusyon ang binigay sa aming misyon. Ganoon din ang ginagawa ng iba naming kaklase na sa ibang departamento ng akademya nag-aaral. Buong araw kaming nagbabad para maghanap nang kasagutan.

Nang sumunod na araw, nagtaka ako nang makita ang tatlong bagong mukha na nakaupo sa mesa namin kasama ang aking kasamahan.

"Magandang umaga, Arza," bati sa akin ni Gihon. Kumpleto na ang pangkat sa pabilog na mesa at mukhang ako na lang ang kanilang hinihintay. Pinasadahan ko sila nang tingin. Si Prudence at Akhira ay nasa ikalawang palapag nang aklatan para maghanap nang librong babasahin namin ngayong araw, sila'y nakasalubong ko kanina nang papasok ako.

Si Khione ay prenteng nakahalukipkip at masungit na naman paningin. Agad kong nalaman ang possibleng dahilan. Mukhang nag-away na naman sila ni Akhira.

Si Gihon ay nakaupo habang nasa malayong parte na naman si Rithius at seryosong nagbabasa sa librong hawak. Naningkit ang aking mata. Sa tingin ko'y wala itong kinalaman sa misyon namin dahil ibang pamagat ang nabasa ko.

Ang tatlong baguhan naman ay nakilala kong taga ibang seksiyon. Si Dare, Leviticus at Darius. Sila ang mga nangunguna sa kabila at ang matatalino at magaling sa paggamot. 

Bakit sila nandito?

Napansin siguro ni Khione ang aking pagtataka kaya tumikhim siya at umiba nang upo. Hinarap niya ako. Hindi siya kumportable sa bago naming kasamahan. Si Dare naman ay napansin ang paninitig ko.

"Dinagdag sila ni Guro sa pangkat natin kaya mula ngayon, isasama na natin sila sa pagpa-plano. Kasama na rin sila sa misyon." Si Gihon ang sumagot sa tanong ko sa isipan.

Dinagdag? Akala ko ang seksiyon lang namin ang binigyan nang misyon ni Guro. Hindi ko alam na pati rin pala sila. Huli lang ba sila sinabihan ni Guro? Siguro. Maaari nga.

"Magandang araw, ako si Dareyhan. Siya naman si Darius, at ang kambal niya, si Leviticus." Tumayo si Dare at tinuro ang kasamahan niyang lalake na kambal pala. Naglahad siya nang kamay. Tipid akong ngumiti at tinanggap ang kamay niya.

"Magandang araw rin. Ako naman si Arza. Isang kagalakan ang makasama kayo sa aming pangkat," pakilala ko sa sarili at binaba na ang kamay. Bumungisngis siya.

"Hope we could hang more together. Mukha kang mabait. I like you," aniya. Sa dulo nang mata ko, nakita ko kung paano nasira ang mukha ni Ione at may kung anong binulong sa sarili.

Naalala ko tuloy ang pagiging conyo ni Ione sa kaniya. Siguro may dugo rin siyang Nor. Nagkalap na rin kase ang mga lahi nang mga Norm sa iba't-ibang kaharian at lalo na sa Ludemier. Naging uso kase ang barteran nang mga pinunong angkan noon na siyang naglatag nang pilit na pagpapakasal sa dalawang lahi isang daan taon na ang nakalilipas. Kaya ako na wala namang dugong Nor ay nakaka-adapt na nang mga modernong salita dahil sa ilang taon na pakikipaghalubilo sa kanila.

Hindi ako sumagot kay Dare. Mabait ba talaga ako? Siguro. Ang aking pisikal na anyo ay hindi mo masasabing mabait dahil sa aking medyo singkit na mga mata pero ang ugali ko'y mahinhin tahimik.

Dumating din naman agad si Prudence at Akhira dala ang mga librong babasahin namin at tumulong pa sina Leviticus at Darius sa paghakot dito.

Sa unang tingin, hindi mo aakalaing kambal sila dahil hindi naman identical. May resemblance lang. Badboy looking pero mukha naman silang mabait dahil palangiti at magaan ang bawat galaw.

Nagtipon agad ang lahat sa pabilog na mesa. Ukupado ang mga upuan at bawat isa'y may hawak na makapal na libro. Ang layunin namin ay maghanap nang datos tungkol sa buhay ni Elmodor. Kahapon pa namin ginagawa ang paghahanap pero wala naman kaming mahanap sa mga librong kinuha na para bang limitado lang ang impormasyon sa kaniya. Hindi rin siya gaanong kilala at hindi namin narinig sa mga aralin. Kaya hindi siya pamilyar.

Pribado ang taong hinahanap namin. Sa pagsisimula pa lang, mahihirapan na kaming maghanap. But thanks to the information Rithius gave, atleast alam na naming buhay pa rin siya at maaring nagtatago lang.

Pero saan?

Iyon ang pakay namin. Ang hanapin ang maaaring palatandaan kung nasaan siya ngayon.

Walang tigil sa pagtunog ang binubuklat na mga aklat. Ako man ay seryosong naghahanap nang impormasyon hanggang sa marating ko ang pahina nang librong mga listahan ng taong may ambag sa kasaysayan nang buong Nervana.

Pinasadan ko ito at agad natigilan nang makita ang pangalang hinahanap ko. Dali-dali kong hinanap ang pahina kung nasaan siya at hindi nga ako nabigo. Sa ika-isang libo't dalawampung pahina ng aklat, nahanap ko siya.

"Elmodor Veu Dorzan," basa ko.

"Mula sa angkan ng mga Dorzan. Ang angkang isa sa may malaking ambag sa sa kasaysayan nang Nervana El Rius. Sila ang unang angkan tumanggap at nagsilbi bilang magiting na tagabalita ng mga diyos noong unang panahon."

Tumayo ang aking balahibo. Kung ganoon, isa sila sa mga nanatiling tapat sa mga diyos sa kabila nang mahigpit na utos nang Hari ng mga tao. Ibig ba nito sabihin na naging magkakampi ang aming angkan at sila sa pagtulong sa mga diyos?

Ibinaba ko ang tingin at nakita ang isang litratong naka-lakip sa pahina. Litrato ito ng isang binatang nasa dalawampu pataas ang edad. Nakasuot ito nang pang-maharlikang kasuotan habang may asul na sintas pababa sa dibdib niya at may limang ginintuang crest dito. Sa ilalim, ay ang sanaysay tungkol sa kaniya.

"Sa edad na dalawampu't tatlo, naging kanang kamay ng Pinakamataas na Diyos si Elmodor at ang siyang naging tagapangasiwa nang pangkalahatang kalakalan sa buong Nervana ng siya'y dalawampu't pito. Bilang kanang kamay ng Pinakamataas na Diyos, siya'y palaging wala sa palasyo dahil dinadalaw niya ang iba't-ibang kaharian."

Noon, may mga kaharian na pero iisa lang ang hari. Ang tawag sa mga namumuno sa bawat kaharian ay tinatawag na Heneral. Sa pagkakaalam ko, mayroong apat na kaharian ang Nervana at bawat Kaharian ay may malawak sa sakop at sangay. Ang isang kaharian ay nagtataglay nang aapaw sa limang siyudad. Malaking tulong ang mga kinikwento sa akin ni Lola. Hindi ko naisip na magagamit ko pala ito pagdating nang araw.

"Dahil na rin sa kaniyang trabaho, napamahal na ang binata sa paglilibot sa buong Nervana El Rius. Sa katunayan, kinagigiliwan nito ang pagtuklas sa mga bagong lugar at isa sa mga paborito niyang natuklaasan ay ang kaniyang tinawag na Paraiso sa gitna nang kagubatan," sa ilalim nakalakip ang pinta ng isang makulay na bulaklakan sa gitna nang makapal at masukal na kagubatan. Para nga itong paraiso sa gitna nang masukal na kagubatan.

"Sa tuwing nagpapahinga ang Pinakamataas na Diyos, dito naman palaging tumutungo si Elmodor para magpahinga."

Parang bugso nang tubig ang mga ideyang pumasok sa aking utak. May ideya na ako kung saan siya maari. Pinagpatuloy ko ang pagbabasa at nabitin dahil wala na palang kasunod na sanaysay maliban sa dalawang pangungusap.

"Hanggang ngayon, walang tao ang nakakaalam kung saan ang lugar na ito. Ang paraiso sa gitna ng kagubatan ay nanatili sa likod nang misteryoso nitong ganda."

Kumirot ang ulo ko. Sa tingin ko, alam ko na kung saan siya maaring mahanap. Pero panibagong paghahanap na naman. Saan ito? Hindi nabanggit at baka abutin na naman kami nang ilang araw bago malaman ito o kung maaring hindi na nga. Ang oras ay tumatakbo. Nauubos ang aming panahon sa bawat segundo.

Naghanap pa ako nang maaring impormasyon pero wala na akong nakita. Binatawan ko ang aklat at tumuwid nang upo at tiningnan ang mga kasamahan. Abala rin sila sa pagbabasa at hindi ko mapigilang maawa sa aming sitwasyon.

"Sa tingin ko alam ko na kung saan natin siya mahahanap." Pusngaw ko. Agad umangat sa akin ang kanilang paningin at puno ito nang pag-asa. Pigil hininga ang kanilang paninitig. Kaya nanginginig ang kamay kong inusli ang aklat sa gitna para mabasa nila ang nakita ko.

Malalim silang napabuntong hininga.

"Paraiso sa gitna nang kagubatan!" Khione exclaimed. Pati si Akhira ay nanlaki rin ang mata. Ganoon din si Dare at ang kambal.

"Nahanap na natin! Ibig sabihin magsisimula na ang misyon?" magalak na tanong ni Akhira at napatapik pa sa balikat si Prudence na ngumuso lamang.

"Huwag muna kayong magsaya. Nakalagay na walang nakakaalam kung nasaan ang lugar na 'yan." Aniya kaya suminghap ang lahat. Nasapo na ni Gihon ang noo at umawang ang labi.

Pakiramdam ko may nakatitig sa akin kaya hinanap ko kung sino ito at naabutan ang paninitig ni Rithius sa akin. He immediately looked away when he saw me looking at him kaya tumikhim ako.

Bakit siya nakatingin sa akin?

Sa kabila nang kasiyahang maaring nasa Paraiso nga si Elmodor Veu Dorzan, bumalik kami sa pagiging seryoso para maghanap nang sagot kung saan ito mahahanap.

Paunti-unti lang. Sobrang hirap maghanap ng datos at isa nang magandang marinig ay ang nakahanap na kami ng taong magtuturo kay Dios Sovran at kung saan siya maaring nagtatago.

Mahirap man ang proseso, ang mahalaga may pag-unlad ang misyon. Paunti-unti lang pero naniniwala akong kung may pagkakaisa, hindi mahirap tapusin ang misyong ito.

Inabot na naman kami nang tanghali hanggang sa humapon. Sumasakit na naman ang aking sentido at parang babasak ang mata sa antok. Pero bago pa man ako mahulog sa pagtulog, nagsalita si Leviticus.

"May nakita ako!" malakas ang pagkakasabi niya kaya tumakas ang ispirito nang antok sa aming katawan.

"What is it?" Prudence asked desperately, but tiredness escaped in his tone.

"May nabasa ako tungkol sa pre-gods era at ang kasaysayan ng limang kaharian."

Kumunot ang noo ko. Ganu'n din ang iba.

"Limang kaharian? Papaanong naging lima kung apat lang ang kaharian sa Nervana?" takang tanong ni Gihon at kinuha ang librong hawak ni Leviticus. Binasa niya ito at umawang ang labi niya. Napasinghap siya at inilapag sa gitna ang aklat, katabi sa librong una kong pinagitna.

"Ludimier, Pacitheia, Terremoir, Norm at... Lostrous?"

Lahat kami nagkatinginan sa pangalang binanggit ni Dare. Buong buhay ko, apat lang ang alam kong kaharian meron ang Nervana.

Ang Ludimier, kung saan kami ngayon, ang pinakamali at pinakamataas na kaharian. Ang siyang may hawak nang dominyo ng kalakal. Ang Pacitheia, ang kahariang may dominyo nang karagatan. Ang Terremoir, ang kahariang may dominyo nang mayamang lupa at pagsasaka. At ang huli, ang Norm, ang kaharian na may dominyo nang modernong Teknolohiya at mahika. Ang pinakamaliit sa lahat pero ang pinakauna sa mga kagamitan.

At ngayon, may kaharain pa pala ng Lostrous?

Sumasakit lang lalo ang ulo ko.

Bakit wala ito sa mga aklat o sa kasaysayan? Naglaho ba ito? At ano naman ang dominyo ng kahariang ito. 

Ang daming tanong sa isipan ko. Bakit ito naglaho at naiwan ang apat na Kaharian? Habang tumatagal, masalo lang nagiging komplikado ang mga nalalaman namin.

"Oh my god! I've been living my whole life a lie! Paanong naging lima ang mga kingdoms? I'm really getting stressed now!" malakas ang pagwalwal ni Ione kaya tumalim ang tingin sa kaniya si Akhi. Gihon told her to calm down kaya kumalma siya. Pero ang pagkagulat sa ekspresyon niya ay hindi nawala. Ganoon din naman kaming lahat.

Nakakagulat itong mga nalalaman namin. Una, nalaman naming may isang nakaligtas sa sumpa ng Pinakamataas na Diyos, pangalawa, maaring nasa Paraiso sa gitna nang kagubatan siya at ngayon, nalaman naming may isa pang Kaharian na hindi alam lahat.

Ang kaharian nang Lostrous. Anong dahilan bakit ka nawala? Kung ito'y totoo, bakit hindi ito nasabi sa akin ni Lola o ni Ina?

"Sabi rito, nang bumaba ang mga diyos sa lupa, sa kaharian sila nang Lostrous dumaan. Nang nagkaroon nang kasunduan sa pagitan nila at mga tao, hiningi nila ang Lostrous bilang maging kanilang teritoryo at binigay ito nang Hari ng mga tao. Doon namuhay ang ibang diyos at diyosang ginustong mamuhay nang mapayapa."

Wala akong pagkurap.

"Kaya ito nawala sa kasaysayan at sa isip ng tao dahil winala ng mga diyos ang ala-ala nila tungkol dito."

Umawang ang labi ko. Nakakagulat pero nakakamangha ring isipin.

"Mind manipulation?" Ione gasped.

"Hindi ito naglaho. Winala lang ito sa paningin ng tao," Prudence concluded. Hindi na ako makapagsalita. Atentibo ang lahat. Kahit si Rithius ay mariing nakikinig sa nalaman namin.

Ngunit may tanong ako sa aking isipan. Kung nawala ito at walang kakayahan ang mga taong makita ito...

Natigilan ako.

"May nakalagay ba kung anong dominyo ang Lostrous?" tanong ko.

Naningkit ang kanilang tingin sa tanong ko, nagtaka ngunit nag-isip. nang nagtagal, napasinghap na rin sila. Naabot nila ang naisip ko.

"Kagubatan. Ang kaharian nang Lostrous ay binubuo nang makapal at malawak na kagubatan." Sagot ni Leviticus. Hindi ko na napigilang makagat ang ibabang labi.

"That's it." Saad ni Prudence at pagod na sumandal sa kaniyang upuan.

"Ang tinutukoy ni Elmodor na Paraiso sa gitna nang kagubatan ay nasa Kaharian nang Lostrous." Parang pitik nang gatilyo ang sinabi ni Darius. Nagragsaan ang kasagutan sa aming mgq isipan.

"Pero kung ito'y winala sa paningin nang mga tao, bakit ito nahanap ni Elmodor?" tanong ni Gihon. Nagkatinginan kami.

Gumalaw si Rithius. Sumandal siya sa kaniyang upuan at humalukipkip. Nanliit ang kaniyang mata kay Gihon na para bang naliliit siya rito.

"Ano ka ba, nakalimutan mo na bang kanang kamay ng Pinakamataas na Diyos si Elmodor at siya ang tagapangasiwa sa kalakalan nang bawat kaharian sa buong Nervana. Kung naging ligtas siya sa unang sumpa ng Pinakamataas na Diyos, hindi malabong nauna na siyang ilibre sa paglaho nang Kaharian sa paningin nang mga tao." Sagot ni Akhi.

"Right!" Khione supported.

"Maaring tama nga," sabat din ni Dare.

"Ngunit paano natin malalaman? Wala tayong kasiguraduhan," dagdag niya.

"We have." Rithius answered.

"Ngayon," pinagsiklop ni Prudence ang dalawang kamay at dito inilagay ang baba niya.

"Kailangan nating mahanap kung saan sa mapa ng Nervana ang Lostrous." Saad niya. Sumang-ayon ang lahat. Pero sumabat muli si Rithius.

"We don't need to do that." Aniya.

"What do you mean?" nagtatakang tanong ni Darius. Kunot na naman ang noo naming lahat sa kaniya pero lihim akong umasang may maitutulong siya sa misyon naming ito. Tahimik man siya, alam kong may malawak na kaalaman si Rithius tungkol sa kasaysayan ng Nervana El Rius. Kaalamang hindi mapapantayan nang kaalaman naming lahat. Kaalamang nagtatago sa likod nang seryoso niyang anyo.

"You can't find Lostrous in the Nervanian map because it is sealed by the deal. Until now." He licked his lowerlip lip at pailalim niya akong tiningnan. Nakita ko.

"But I know how to find it."

Nanindig ang balahibo ko. Nakakakaba ang paraan nang naninitig niya na para bang hindi siya mapapagkatiwalaang tao. Pero hindi maitatangging malaki ang naitulong niya sa pangkat namin. He's our ace.

Maybe, it's just my way of seeing him. My impression? Kase naiintimidate ako sa kaniya?

"Maghanda kayo. Aalis na tayo bukas." Prudence snatched my attention kaya nawala kay Rithius ang isipan ko.

Sa dulo nang aking mata, nakita ko kung paano siya tumitig sa akin na nagdulot nang dagundong sa aking dibdib.

"Our real mission will going to start. We will find the lost kingdom and find Elmodor Veu Dorzan."

Our leader is convicted and perseverate kaya nahawa na rin kami sa kaniyang tapang.

"We will end this mission triumphantly."