KABANATA 24
NAGISING si Master na walang kasama sa kanyang kwarto. Everything in his body hurts like hell. Para siyang kakagaling lang makipaglaban sa isang elepante.
He tried to sit. Even by sitting, it hurts. As days passed, mas lalong hindi bumubuti ang pakiramdam niya. Baka dumating sa puntong wala na siyang ibang gagawin kundi makaratay sa kama. He tried to hide it from the others para hindi mag-alala ang mga ito, lalong-lalo na kay Freni.
Damn. He did nothing wrong but made the woman's life miserable. He was nothing but a bastard and a jerk. She was his soulmate, but what did he do? Nothing. Instead, he had tried to kill her once.<
KABANATA 25NAPAKURAP SI FRENI. Nilibot niya ang paningin niya sa kabuuan ng lugar na kinatatayuan niya. Saan na ba siya? Nakabalik na ba siya sa mundo ng mga tao? Totoo ba ang sinabi ni Nacho na ibinalik siya nito sa sarili niyang mundo?Freni swallowed again and again.Kung talagang nakabalik na siya sa mundo ng mga tao, bakit hindi tuwa ang naramdaman niya sa puso niya ngayon kundi takot?Alangan. Sinong hindi matatakot kung napilitan kang maglakbay na gabi na? Even some travellers chose the morning.Freni gasped for some air. She did not like the atmosphere of this place.She looked up at
“KAILAN ka tumakas?” tanong ni Freni kay Izabella nang mahimasmasan ito. Actually, ipinagpalagay na lang niya na Izabella ang pangalan nito dahil sa pangalang nabasa sa anklet nito.Namumula ang ilong nito at mga mata, but she still looked beautiful. Ang tangos ng ilong nito na animo may mixed na lahi. Nakakatomboy ang kagandahan nito. Marahil ang kagandahan nito ang isa sa dahilan kung bakit ipinadala ito para kay Master. Upang madaling umibig ang lalaki rito."Noong nakarating na ako sa kaharian ng Ebrosirka. Noong hindi ko na naramdaman ang presensya ng hari namin."What if nagtagpo ang mga landas ni Stephano at Izabella? Will they fall for each other? Maybe or maybe not. However, who wouldn't fall for her beauty?Are you insecure?
NAGISING SI FRENI na wala na si Izabella sa tabi niya. Late na sila natulog kagabi dahil sa mahaba-haba nilang usapan. Naging matabil ito sa kanya. At nagkwento tungkol sa Zantrominya.Izabella told her about how strict their king was. On how he loved being with the women. Nagseselos din ang asawa nito subalit walang magawa dahil ayaw hiwalayan ng hari.Based in their talks, she realized one thing. Nakaka-miss din pala ang makipag-usap nang matagal sa isang indibidwal. Iyong pinapakinggan ang lahat ng gusto niyang sabihin nang walang anumang judgments na naririnig mula sa kausap. That was the kind of woman she was.Kung hindi lang siya nagsabing matutulog na sila, hindi rin matutulog ang babae.At ang resulta? Kulang na naman ang tulog niya
“TOTOO BA iyang sinabi mo, Izabelle? Hindi ka ba nagsisinungaling?” Baka gino-good time lang siya ng babaeng ito. Pero sana...totoo ang sinabi nito. At kung totoo, that day Nacho meant Sophia's location, not the human world--her world. Magkagayunman bakit pa rin ito nagsinungaling sa kanya? “Ano pa ba ang nakita mo?” Nagkibit-balikat ito. “Wala na. Iyon lang. Hindi na ako lumapit pa. Alam mo namang tumutunog ang bell sa paa ko.” Nabuhayan ng loob si Freni. Sa wakas. Hindi na pala niya kailangan magpakalayo sa gubat na ito. Hindi na niya kailangang maglakbay ng sobrang layo. Nandito lang ang hinahanap niya. Thank you, piping dalangin niya sa langit. This time, magtatagumpay na siya. Ipinapangako niya iyon. Para makalabas na rin sa gubat na ito. After this,
HALOS HINDI na makahinga si Freni sa sobrang bilis ng kanyang pagtakbo. Nagrereklamo ang baga at mga paa niya sa sobrang pagod, subalit hindi niya pinakinggan. In their current situation, non of them deserved to rest. Manaka-naka siyang lumingon sa likod upang makita kung nakasunod na sa kanila si Rodrigo subalit hindi pa niya nakita ang lalaki.Animo isang background music naman ang tunog na likha ng bell sa anklet ni Izabella subalit hindi akma sa nararamdaman nila ngayon. Sunod-sunod ang tunog sa bawat paghakbang ng mga paa nito.Kumakabog na kasinlakas ng kulog ang dibdib ni Freni. Nakakabingi ang mabilis na paghinga niya."Hindi ko na kaya," reklamo ni Izabella. Halos hindi na ito makahinga sa sobrang pagod.Well, she could not blame her.
THE DRAGON roared like thunder. Halos mabingi sila. Sa tuwing kinakampay nito ang mga malalaki nitong pakpak, para na rin silang tatangayin ng malakas na hangin. It was eyeing them intently like they were its prey. But what amazed Freni was the woman riding it. It was Sophia in all her glory.Parang eksena sa isang fantasy movie ang nakita ngayon ni Freni. A woman was riding her dragon and they looked so good together except the seriousness in their faces. She was amazed that a dragon can make an expression like that. They were ready for war--war against the slave hunter who was currently in their territory. At isali na rin silang dalawa ni Izabella na walang pahintulot na pumasok sa baluarte nito.Nagpakawala ng malutong na mura si Rodrigo at marahas silang hinablot nang mamataan sina Sophia.So he knew how t
"HINDI KO ALAM ang sinasabi mo. Nahihibang ka na," sagot ni Sophia. She threw a disgusted look in their directions.How dare this woman! Kahit na mahina sila, may karapatan pa rin silang igalang ng kahit na sino. Palibhasa kakampi nito ang lahat ng hayop kaya ganyan na lang umasta.Umiling si Izabella. "Hindi. Hindi ako naniniwalang hindi ikaw ang kapatid ko. Unang sulyap ko pa lang sa iyo, nandiyan na ang lukso ng dugo. Iba man ang pangalang ginagamit mo, ikaw pa rin ang nawawalang si Bianna na kapatid ko. Masaya akong buhay ka,” saad ni Izabella, na naluluha ang mga mata. Parang wala lang dito ang pakikitungo ni Sophia.Si Freni ang naaawa para kay Izabella. This girl had endangered her life just for this ungrateful woman?
“SI ATE ANG may gawa nito. Naawa na siguro siya sa akin,” saad ni Izabella. "Ang saya-saya ko, Freni."Nagbabadya ang mga luha nito. Inaamin ni Freni na may mga pagkakataong OA na minsan ang palagi nitong pag-iyak, subalit ngayon pinalampas na muna niya. This event calls for a celebration. Tunay siyang masaya para sa kalayaan ng babae.“Huwag na muna tayong pakasiguro. Baka may nakarinig pa sa usapan natin.”Akala ko ba masaya ka para sa kanya? Bakit bigla kang naging kontrabida? Sino naman ang posibleng nakarinig ng pag-uusap ninyo? Nangako na ang etares na hindi niya ipagkakalat ang narinig.“Kung ganoon sino? Tayo-tayo lang naman ang nandoon. Freni, sigurado akong si ate ang may gawa. Masaya ako na lumambot na r