Warning: This chapter contains matured scenes. Read at your own risk.
Nanlaki ang mata ko sa gulat. "Paano? Nakahiga lang naman ako dito. Hindi naman kita pinapakialaman d'yan."
Kinabahan ako nang ngumisi siya. I know this kind of smirk, he's thinking of something. Napalunok ako at halos tumalon ang puso ko sa gulat nang kubabawan niya ako.
"C-Calvin, mag-aral ka na d-do'n,"
Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin habang nakangisi pa rin. "I want to kiss you," nanunudyong sambit niya. Nakagat ko ang aking ibabang labi dahil sa tensyong nararamdaman ko.
"Uh... Okay! Pero saglit la—"
Hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil hinalikan na niya ako kaagad. Ipinikit ko naman ang aking mga mata at nilabanan ang kaniyang halik. He held on my neck while he's still kissing me.
"Bakit?" tanong ko nang huminto siya. Hinawakan niya ako sa kamay at pinabangon, naguguluhan man ay hindi na ako nagtanong pa.
"Undress yourself," he c
Warning: R-18"Saan kayo this Christmas?" tanong ko sa tatlo kong kaibigan. Nakatambay lang kami ngayon sa gazebo dahil break time. Masarap din ang simoy ng hangin dahil napapaligiran ng puno ang paligid."Japan kami," sagot ni Ynna."As usual, ikaw lang naman ang nangingibang-bansa sa ating apat kapag holiday," sarkastikong saad ni Steph na ikinatawa namin. That's true! Si Ynna lang ang galante ang bakasyon sa aming apat dahil mayaman.Uminom ako sa aking tubig bago sumagot. "Hindi ko pa sure kung saan kami. Kayo, Nam?"Nagkibit-balikat siya. "Uuwi kaming Batangas."Pagkatapos nang usapan namin ay bumalik na kami sa kaniya-kaniya naming room. Last two subject na lang ay matatapos na ang klase. Gusto ko nang magbakasyon at ipahinga ang utak at katawan ko.Pagkabalik namin ng room ay tamad kong inilapag ang aking bag at umupo. Wala pa ang prof kaya naman kaniya-kaniyang grupo ang mga kaklase kong nagkukwentuhan."May kasabay ka
Mabilis na dumaan ang mga araw. Holiday break na namin ngayon kaya naman hindi ko na kailangang gumising ng maaga para lang pumasok sa school. Kakagising ko lang and it's already 11 AM. Napuyat ako dahil hanggang alas dos ng madaling araw kaming nag-video call ni Calvin."Haba ng tulog ng Señorita," mapang-asar na tonong sabi ni Mama.I sat on the chair and yawned."Nakapag-book na ako ng ticket. Aalis na tayo sa Friday. Hanggang January 2 tayo doon kaya damihan mo ang pagdala ng damit," aniya.My eyes glistened. "Tuloy tayo sa Boracay? For real?"Tumango si Mama. "Oo. Pasko tsaka New Year tayo doon. Sabihan mo na si Calvin,"Dahil sa tuwa ay tumayo ako at masayang niyakap si Mama. Talagang sinama niya sa pag-book ng flight si Calvin dahil iyon ang request ko. Pumayag na rin naman si Ate basta daw ay hiwalay ng hotel room si Calvin. Wala namang kaso sa akin iyon basta kasama ko sila pareho ni Mama mag-bakasyon.Pagkatapos kong
They're right. That when you're happy, every hour that passes by was just fast for you. You're not aware because you enjoy every moment especially when you are with the one you love. I always wish that Calvin and I would always be like this, happy and contented with each other."You're smiling. Why? Is my baby turning crazy now?" Tanong ni Calvin, tumabi siya sa akin at yumakap sa bewang ko.Masama ko siyang tiningnan. "Hindi, 'no! Ano tapos ka na bang mag-ayos? Napaka-bagal mong kumilos,"Ngumiti siya at pinatakan ako ng halik sa pisngi. "I'm done.Tara na?"Umirap ako at tumayo na. Hinawakan naman niya ang kamay ko bago isinara ang pinto. May Christmas countdown dito sa hotel kaya naman gusto kong pumunta para na rin makita ang mga fireworks. I also brought my DSLR camera to take some photos later."Anong oras na ba?" tanong ko kay Calvin, sumilip naman siya sa kaniyang wristwatch."11:50 PM na. Malapit na mag-alas dose," sagot niya.
Warning: R-18 Read at your own risk.After a long and fun holiday adventure in Boracay, we came back to Manila. That was so far the best moment in my life. At siyempre pagkatapos ng bakasyon, balik eskwela na ulit. Pakiramdam ko tuloy ay kulang 'yong araw ng bakasyon namin."Kumusta ang bakasyon, Amara?" tanong ni Steph nang makaupo siya.Ngumiti ako. "Masaya. Ikaw, kumusta bakasyon?""Okay lang, wala namang bago," simpleng sagot niya.Umayos na kami ng upo nang dumating ang prof. Ang bilis ng araw, ilang buwan na lang ay matatapos na ang 2nd year college life ko. Parang kailan lang ay excited akong mag-college. Ngayon naman ay excited na akong matapos para matapos na rin ang problema ko sa acads."Girls, namiss ko kayo." Niyakap kami isa-isa ni Ynna nang magtipon kami dito sa tambayan malapit sa cafeteria. It was our free time."How was your trip? Kumusta Japan?" tanong ni Nam.Ngumiti si Ynna. "It went smoothly.
Sabi nila kapag mahal mo ang isang tao, kahit na galit na galit ka sa kaniya ay nawawala ang lahat ng naipon na galit kapag nakasama mo na siya. And I somehow agree dahil nang hintayin ako ni Calvin sa labas ng building namin ay nawala ang galit ko sa kanya nang makita siya nang hindi inaasahan.I want to yell at him for ignoring me for days. I want to punch him for not asking how have I been, if I'm okay or if I'm struggling in school. Gusto kong magalit pero hindi ko magawa dahil nangingibabaw ang pagka-miss ko sa kanya.Bumitaw ako sa pagkakahawak kay Steph at mabilis na tumakbo palapit kay Calvin. He smiled and spread his arms so I hugged him tight. Wala akong pakialam kung may nakakakita sa amin o masabihan kaming PDA.He gently caressed my hair while hugging me so tight. "I miss you!" bulong niya.Parang gusto kong maiyak dahil matapos ang halos isang buwang hindi siya nakasama ay sa wakas narinig ko ulit ang boses niya. Lalo kong hinigpitan ang yak
It's only a week from now before this semester will end. Ngayon ang defense nila Calvin kaya naman todo ang dasal ko kaninang umaga pagkagising. I want them to pass. I trust Calvin that he will defend their thesis confidently.Wala na kaming lessons kaya naman malaya kaming gawin ang gusto namin. Kumpleto naman na ako sa requirements na kailangang ipasa kaya hindi na ako namomroblema. After this sem, 3rd year na ako. Tang ina, napakabilis ng araw."Samahan mo ako kina Calvin mamaya," aya ko kay Steph.Umirap siya. "Ayoko. Kapag kasama mo 'yon para kayong may sariling mundo. Hindi mo na ako pinapansin,"Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang pagtawa. Para siyang bata. "Hindi naman kami gano'n, ah?" depensa ko."Akala mo lang 'yon. Ikaw na lang, kaya mo na 'yan malaki ka na,"Hindi na ako sumagot. 4 PM daw matatapos ang defense nila kaya naman gusto ko siyang hintayin para kumustahin. Isang oras lang naman akong maghihintay kaya de
"Happy 2nd Anniversary, babe!" Masayang bati ko nang makapasok sa kanyang kotse. Inabot ko naman sa kanya ang box na kanina ko pa dala."Happy Anniversary, baby! Ano 'to?" nakangiting tanong niya habang tinitingnan ang regalong binigay ko."Open it,"Lumingon siya sa akin bago dahan-dahang binuksan ang box. Nakangiti lang siya habang binubuksan 'yon, lalo namang lumawak ang ngiti niya nang makita ang laman no'n."I-Ito 'yong sapatos na gustong-gusto kong bilhin, ah?" hindi makapaniwalang saad niya.Ngumisi ako at humalukipkip. "Alam ko, babe, kaya nga binili ko para sa 'yo, e! Ang hirap mong hanapan ng pwedeng i-regalo,""Thank you!" Lumapit siya sa akin at niyakap ako, niyakap ko rin siya pabalik habang natatawa."I have a message inside pero mamaya mo na basahin pagkauwi mo," saad ko, tinanggal naman niya ang sapatos sa box kaya nakita niya ang isang red na papel."Pwede namang basahin ngayon na, nahiya ka pa," natatawang sab
"B-Babe," tawag ko sa kanya na bakas ang gulat sa boses. Hindi ko inaasahan na pupunta siya dito ngayon."I've been texting you pero hindi ka nagrereply. Nagbaka sakali ako na baka nandito ka pa sa school kaya pumunta ako," seryosong sambit niya, pa-simple ko namang nilingon si Jackson na nakatingin lang kay Calvin."Sorry, nasa library kasi kami kanina kaya hindi ko napansin ang texts mo," kalmadong sagot ko."With him?" His brow shot up while looking at Jackson. I slowly nodded and bit my lower lip."Pero kasama namin si Steph kanina. Nauna na siya ng uwi, 'di ba?" Lumingon ako kay Jackson at tumango naman siya bilang pagsang-ayon."At saan ka naman pupunta? Hindi d'yaan ang daan papuntang bus station," Itinuro niya ang daan papuntang parking dahil nakita niya kaming naglalakad papunta doon kanina."S-Sa parking, ihahatid kasi sana ako ni Jack—""Why would you let him bring you home? And who told you that you can ride on someo