Share
Chapter 6
J A Y D E N
WALA pang yatang isang minuto ay ubos na ang apple juice na ibinigay sa akin ni Meyer.
Sa bilis ng mga pangyayari kanina at sa nakaka-kabang sitwasyon na naranasan ko ay kulang yata ang ilang baso ng juice para mag-sink in sa akin ang lahat.
Is this really happening to me? Kung pu-pwede lang ay sana panaginip nalang ang lahat — at sana magising na ako.
Kaugnay na kabanata
My Troubled Visitor Chapter 7
J A Y D E NAM I really out of my mind? YES.Nasa resort ako ngayon. Kaharap si Meyer na ngayon ay naka-busangot ang mukha.I told him about my decision on helping Johnson sa problema niya. And as my mind expected, hindi siya sumang-ayon sa desisyon ko."Malaking kapahamakan ang
My Troubled Visitor Chapter 8
J A Y D E NSa buong buhay ko, ngayon ko lang naramdaman yung safeness na naramdaman ko kanina. When Johnson came and rescued me from my evil stepbrother, George.I asked, kung bakit siya nasa labas kanina, gano'ng delikado ang paglabas para sa kanya. Na-bored lang daw siya sa bahay ni Meyer. Di ko naman siya masisisi dahil iniwan namin siya doon mag-isa kanina. Sakto namang nakita niya ako at kung hindi dahil sa kanya, I would have been home now with a bleeding lips and a black-eye. Thanks to him.
My Troubled Visitor Chapter 9
J A Y D E NNAGISING ako sa pagtunog ng alarm mula sa cellphone ko.Hindi ko pala 'yon na-turn off kagabi. Alarm ko kasi 'yon kapag may pasok ako sa resort.At dahil inaantok pa ako, hinayaan ko lang 'yon na tumutunog mula sa kung saan. Hindi ko kasi alam kung saan ko 'yon nailagay kagabi.
My Troubled Visitor Chapter 10
J A Y D E NI woke up feeling okay than I was 3 hours ago.Nakatulog pala ako sa byahe. Without realizing na nakatulog ako sa balikat ni Johnson. Ngayon ko lang napansin 'yon nang tumigil ang bus sa terminal."Sorry, hindi ko namalayang nakatulog ako...sa balikat mo pa." Nahihiya kong sabi sa kanya at napa-kamot nalang sa ulo ko.
My Troubled Visitor Chapter 11
J A Y D E NANG sabi ni lola, sa tamang panahon ay mahahanap ko 'yong tamang tao para sa'kin.Kelan pa 'yong tamang panahon at tamang tao na 'yon? Nakakainip naman.Kanina pa umandar 'yong van na sinasakyan namin ni Johnson. Mga isang oras na rin mula kanina. He fell asleep. Hindi rin kasi kami nag-uusap masyado sa loob ng van kahit magkatabi kami. Kaya siguro inantok siya kasi ang boring kong kasama.Wala nang iba pang pasahero. Kami nalang talagang dalawa.Actually, kanina pa siyang tulog at kanina ko pa ring hindi mai-galaw 'yong kanang balikat ko dahil doon siya naka-sandal. I don't want to wake him up. Ewan ko, but I don't mind habang ginagawa niya akong unan ngayon. Besides, gano'n rin naman ako sa kanya habang nasa bus kami kanina.Looking at him in this angle, para siyang isang bata na naka-sandal sa balikat ng tatay niya. His face is so innocent as an angel. I can't help but to stare at him every time. Alam ko, hind
My Troubled Visitor Chapter 12
J A Y D E NNAGKAROON ako ng malay sa tabi ni Johnson. Nakatingin siya sa akin na may pagka-bigla sa itsura nito. Marahan akong umupo at minasdan ang paligid kung nasaan kami ngayon.Medyo madilim na ang langit at unti-unti na ring binabalutan ng dilim ang paligid. Sa tantiya ko ay alas sais na ng gabi, pero nandito pa rin kami sa masukal na bahagi ng gubat kung saan kami bumagsak kanina."Thank God, gising ka na." Mah
My Troubled Visitor Chapter 13
J A Y D E NMAHIGPIT kong niyakap ang sarili ko matapos magsuot ng jacket.I checked the time from my phone and it is nearly four in the morning.Gising na rin si Johnson at may kung anong hinahalungkat sa bag niya. Ako naman, bukod sa nilalamig ay nakakaramdam na rin ng gutom.
My Troubled Visitor Chapter 14
J A Y D E NWALANG signal.May ibo-boring pa ba ang isang lugar kapag nalaman mong walang signal ito?Paano na 'yong mga ma-internet na tao? Mga gamers? Mga taong nabu-buhay sa cellphones nila? At 'yong mga nag-o-online selling na mga nanay?I guess, walang mga gano'ng uri ng ta
Pinakabagong kabanata
