Kabanata 06

I never thought na magiging masaya ako whenever Linderio was there. I never know what feelings I had. Ayoko din mainlove, gusto kong lumayo ngunit may kontrata pa kami hindi ko alam ang gulo-gulo na what the heck?! Ano ba 'tong pinagsasabi ko?!

"Hoy lutang ka girl?" Lazarus asked. "Wala, hindi ako lutang," I lied. "Huwag ako pare. Ilang araw ka na kayang lutang. Ilang araw na ba kayo ni Linderio?" he asked. "1 week and we survive our fake relationship," I sighed. "Oh bakit hindi ka masaya?" Lazarus asked again.

Siya kase ang kasama ko ngayon sa library dahil busy ang dalawang babaita hindi ko alam kung ano pinagkaka-abalahan. Pinaghahandaan ko kasi 'yung title defense namin. Saka 'yung sa assignments ko na hindi ko nagawa kagabi.

"Masaya ako dahil nasurvive namin ang one week hindi ko alam kung makakasurvive kami ngayon linggo," mahina kong tugon dahil 'di ko alam kung may espiya ang bubuyog na iyon saka nasa library kami bawal ang maingay.

"Bakit ka naman nabobothered? Sumakay ka lang sa trip ni Rio, unless you fell inlove," binigyan niya ako ng makabuluhang ngiti. I look at him in a disgusted way. "Ako? Maiinlove sa lalaking iyon? Asa ka naman," sabay irap sa kaniya. "Hindi mo masasabi, kakainin mo lang din 'yang sinasabi mo Ace I swear," he said at umiling iling na lang ako sa kaniya.

"Kung tinulungan mo na lang ako dito sa defense natin may ambag ka pa," inis na sambit ko. May pagka-marites din eh, boy version nga lang ng marites.

Iniba ko naman ang topic para naman hindi ako ma-ilang kasi naguguluhan ako, ito na nga kinatatakot ko kaya ayokong pumayag sa ganitong set-up.

Mga ilang minuto lang ginugol namin sa library at bumalik na kami ng room ng maka-salubong ko si Linderio. "Saan ka galing?" he asked when he see's me. "Library, kumuha lang kami ng sagot sa assignments hindi kami naka-gawa kagabi, ngayon na kasi ang pasahan, saka 'yung sa defense namin," I said. "Ah Ace mauuna na ako ha, Linderio ikaw na bahala sa kaniya," biglang alis ni Lazarus. Luh? Weird ng mokong.

"Tara na hatid na kita sa room mo," he said at biglang hinawakan ang kamay ko nagulat ako dahil hindi ko naman na alam na caring pala siya puro kasi kalokohan ang ginagawa sa'kin ng mokong eh. "Eh baka may pupuntahan ka pa? Kaya ko na bumalik," I said ngunit hindi siya natinag.

Maya-maya lang ay nakarating na kami ng room. Ramdam ko agad ang masamang titig ng mga bubuyog. Kaya naman sinimulan ko ulit na asarin siya. "Bye Babe ingat ka sa pupuntahan mo diyan," I laughed. "Para namang ang layo ng pupuntahan ko Babe, sa iyo pa din naman ako uuwi don't worry," he wink. Hindi ko alam ngunit alam kong uminit ang mukha ko sa katagang sinabi niya. Weird.

"Sige na Babe," I said, I kiss him on the cheeks. Nagulat naman ang binata sa ginawa niya. Magsasalita pa sana si Linderio ngunit umalis na ako. Alam kong aasarin ako ng loko.

Nakita ko naman ang mga tingin ng queen bees. "Talagang dito pa kayo naglandian hano?" gigil na sambit ni Maia. Inirapan ko na lang siya at umalis sa harap nila. "Hindi pa ako tapos bakit mo ako nilalayasan ha?!" galit na sambit ni Maia. "Anong paki-alam ko sa inyo?" I said. "Anong sabi mo?!" singit ni Joella, ito na naman sila gumagawa ng eksena. "Pake ko sa inyo?" ulit ko. "How dare you to say like that to us?!" sumingit na naman ang reyna ng ka-epalan. "Kailangan ko bang ulitin sa iyo?" pangbabara ko. "How dare you bitch," akmang sasampalin ako ng biglang may humarang. "Sige subukan mong sampalin si Rachel ako ang makakalaban mo," seryosong sambit ni Linderio.

Nagulat ako dahil ang alam ko ay wala na siya sa building namin hindi ko alam na nandito pa pala siya nakikita niya kung ano ang ginagawa sa'kin ng mga bubuyog. "Don't you dare to hurt her Annalise kilala mo ako kung paano ako magalit," seryosong sambit ulit nito. Hindi ko nakikita ang side niya na ito. "L-linderio," utal na sambit ni Annalise. "Kapag nalaman ko ang ginawa mo kay Rachel, ako ang makakalaban mo," he said while he was in a dark awra.

Binitawan niya ang braso ni Annalise at umalis din ang mga ito, bumalik ito ng kaniya-kaniyang upuan. "Bakit hindi ka lumaban?" he asked. "Lumalaban ako binabara ko lang sila," I said. "Kung hindi ko pa na nakita ang ginawa nila sa'yo baka nasampal ka," he said. "Muntik na ako do'n," I laughed while he was on serious mood,

"Oo na lalaban na ako kahit lumalaban naman talaga ako," I said. He pat my head and he give me a small smile. "Umalis ka na baka dumating na ang prof namin," I said. He nodded at umalis na.

Lumapit naman bigla sa'kin ang tatlo. "Shete! Ngayon ko lang nakita si Linderio na ganoon shemay!" hindi makapaniwalang sambit ni Larisa. "Kaya nga grabe pa lang magalit ang isang Linderio," tugon ni Zaynab. "Ano ba kayo?! Protective Boyfie si President," singit ni Lazarus. I just laughed at them "Tapos na ba kayo? Parang wala ako dito ha," I said. "Ay nandiyan ka pala sorry," they made a peace sign, parang mga tanga ang tatlo. Napa-iling na lang ako sa ginawa nila.

"Pero seryoso Ace ngayon lang namin siya nakitang ganoon," Larisa said. "Sa tagal na namin dito hindi namin siya nakita na ganoong ka-seryoso," Zaynab said. "Iba talaga ang Ace 'no grabe mag-seryoso ang isang Linderio," Lazarus teased me again. Kaya naman binato ko siya papel. "Aray! Mapanakit ka na ha!" he hissed. Tinawanan na lang namin siya.

Maski ako din naman I never see him like that kahit noong nasa football field kami namin siya nakitang ganoon, grabe talaga ang mga nangyayari sa amin simula ng maging kami as a fake couple.

Luckily, my father was undergo on healing. Kinumpleto namin ang mga gamot niya. Ayoko pa mawala si Papa. I'm so excited to see my father's smile. Simula kasi ng operahan siya nakahiga lang siya hindi pa siya puwedeng mag-gagalaw.

Natapos na din ang maghapon namin klase. Grabe kapagod sa utak ang mga gagawin namin. Gusto ko na lang talaga maging kinder sa mga pinag-papagawa sa'min! Buti pa mga kinder tamang color-color lang 'tapos tamang kanta ng my toes my knees my shoulder my head achuchu.

"Payag ka?" Lazarus asked. "Saan?" I asked. "Balik tayo sa pagiging kinder?" we all laughed because of what he just said, "Gago," I laughed again. "Kung p'wede lang Lazarus matagal na sana natin ginawa," Zaynab said. Napakamot na lang sa ulo si Lazarus. "Puntahan mo na lang si Kez," pang-aasar ko at bigla naman namula ang bugok. "Mag-date na nga kayo tsupi!" pagtataboy ni Larisa kay Lazarus. "Grabe anong klaseng kaibigan kayo ha? Binebenta niyo na ako ha, nakaka-hurt kayo ng feelings mga pare," madramang sambit ni Lazarus at tumawa lang kami.

"Kunware ka pa, alam naman naming nababagot ka na kanina sa klase," I teased him. "Parang tanga naman itong si Lazarus daig pa ang babae," singhal ni Zaynab while we we're walking on the hallway papuntang parking lot. "Sige lang asarin niyo pa ako baka nakakalimutan niyo si Ace din," he said while glaring at me. "Oh dinamay mo na naman ako," I sighed. "Parang tanga naman si Lazarus nangdadamay eh alam naman naming pupuntahan ni Rio, si Ace, hindi na kailangan siya ang pumunta kay Rio," singit ni Larisa. "And speaking of," Zaynab said.

Nakita namin si Linderio naka-sandal sa kaniyang kotse at halatang kanina pa ako hinihintay. "Sige na," paalam ko sa mga ito. Alam kong si Laz ay hihintayin pa si Keriza.

"Kanina ka pa ba dito?" I asked him when I went to him. "Hindi naman, kani-kanina lang," he answered. I just nodded at pinasakay na niya ako ng kotse.

"Saan mo muna gustong pumunta?" he asked when he enter to his car. "Bakit?" I asked. Naguguluhan naman ako sa ginagawa ng mokong na ito. "Alam kong stressed ka na for the whole week gusto ko lang bumawi sa'yo kasi grabe na ang ginagawa sa'yo ni Annalise 'tapos may inaasikaso ka pa sa bahay niyo," he seems so worried about myself. "Okay lang naman ako Rio hindi mo na kailangan pasiyahin ako," I said. "Kasi masaya na ako at kaya ko namang labanan ang tatlong bubuyog kahit kailan ay hindi sila umubra sa'kin," I said. "Okay then what if let's go to the nearby mall here, at Moa?" he said, hindi ako puwedeng humindi dahil ibang magtampo ang gunggong na ito. "Bahala ka," I said buti na lang at hindi kami naka-uniform okay lang naman daw na hindi mag-uniform. We we're gonna wear it once we enter at 4th year college.

We went to the Moa. Nag-park lang siya bago kami pumasok. Sabay na kaming pumasok ng Moa. Hindi ko alam kung saan kami pupunta dito eh ang laki nito.

We enter to a boutique. Nakita naman siya ng may-ari ata ng shop na ito. May binulong lang siya at "Hi Rachel, ang ganda mo naman pala,halika may ibibigay ako sa iyo," hindi na ako nakasagot at iginiya niya ako sa fitting room, may binigay siya sa aking mga dresses hindi ko alam kung para saan ang mga itong dress na 'to pero sinukat ko at lahat naman ay okay sa akin. Lumabas ako at hawak ang mga binigay sa akin ng babae.

"Did you like it?" masayang sambit ng babae. "Ah o-opo pe--" naputol ang sasabihin ko ng may sabihin siya, "Ay nako! I gave it to you since ngayon lang nagpa-kilala itong pamangkin ko ng girlfriend," what the fudge? Tita niya pala itong magandang babae. "Tita Mommy naman!" singhal ni Linderio. "Oh bakit ikinakahiya mo?!" pang-aasar ng Tita ni Linderio ramdam ko ang closeness nilang dalawa para silang mag-ina kung aakalain mo.

Binigay niya sa'kin ang 10 Dresses at 6 tops nakakahiya! Baka malugi siya dito! But she insisted. Umalis na din kami ng shop na iyon at pumasok kami sa bilihan ng sapatos. "Ano gagawin natin dito?" I asked. "Basta," he said at iginiya niya ako pumasok do'n. Adidas Outlet siya. Ang mahal dito kung tutuusin. May sinabi siya sandali sa sales lady at pinuntahan ako ng sales clerk sa kung saan naro'n ako. "Hi Ma'am, tara na po," she said at iginiya niya ako sa upuan may kinuha lang siya saglit at bumalik na may hawak na rubber shoes. Tinanggal niya ang sapatos ko at pinasuot sa'kin ang sapatos.

Maganda siya, It was stan smith. "Do you like it?" he asked. "Oo per-" naputol na naman sasabhin ko! "Okay Ms. I'll get this one," he said to the sales clerk at hindi na ako pinansin. Pumunta siya ng cashier para bayaran iyon at nang matapos ay lumapit na siya sa'kin, binigay niya sa'kin ang paper bag na adidas. "Ang mahal nito Rio! Bakit mo naman binili?" reklamo ko. "Don't worry, gusto ko lang bilhan ang pamilya ng girlfriend ko," he said at hinatak niya ako sa bilihan ng laruan. "Ano naman gagawin natin dito?" I hissed. "Bibili ko ng laruan si Cindy at Theo," he simply said at naghanap na ng mga laruan.

"Hindi mo na kailangan gawin 'to Rio," nahihiya kong sambit. "Okay lang naman sa'kin," he said at naghahanap na ng mga laruan. Wal a akong magawa dahil hindi ko din alam kung ano pa sasabihin ko, nahihiya ako sa kaniya dahil siya na ang gumagawa ng mga bagay na dapat ako na ang gumagawa. "Hey what's wrong?" he asked napansin niya siguro ang pagiging tahimik ko habang binibili niya ang mga kapatid ko ng mga laruan.

"Nahihiya na ako sa'yo Rio kasi ako na dapat ang gumagawa niyan hindi na ikaw, sa loob ng isang linggo madami ka ng ginawa sa'kin at kila Mama," mahina kong tugon. He just look at me and gave me a small smile.

"Okay lang naman iyon Ace besides you're family makes me happy na minsan hindi ko naranasan sa pamilya ko," he said in a serious tone. Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko alam na may ganito talaga siyang side, siguro kailangan ko na din malaman ang lahat sa kaniya para aware na din ako sa mga gagawin ko para matulungan na din siya. Alam ko namang nahihirapan na siya sa nangyayare sa buhay niya hindi niya lang sinasabi ko or kahit kay Klint. He was so silent when it comes to his family.

"Alam ko naman iyon Rio pero sana hayaan mo na ako ang bumili ng mga ito para sa kanila," I said. "Hayaan mo na ako Ace gusto ko din naman silang bilhan ng magagandang laruan," he still convincing me. I don't have a choice but to agree with his desisyon. Batas siya eh!

Napa-iling na lang ako sa daming binili ni Rio na laruan para kila Cindy alam ko naman matutuwa si M*****a dito. Si Theo hindi naman gaanong binilhan ng laruan dahil 10 months pa lang naman ito. Baka malason pa siya. Sunod niyang binilhan ay si Mama ng mga damit gaya din ng akin puro mga dress at tops lang ito. "Baka wala ka ng pera niyan Rio," pang-aasar ko. "At ako pa talaga sinabihan mo niyan, pera na ang dumadating sa'kin Ace hindi ko na kailangan magpaka-pagod para abutin sila," mayabang na sabi nito habang nagbabayad siya sa counter. "Ang hangin naman," sabay akto kong napuwin ako.

Napa-iling na lang siya dahil doon. "Pero seryoso na talag--" hindi na naman natuloy ang sasabihin ko ng umepal na naman ang piste! "Seryoso din ako Ace kung hindi ka titigil diyan hahalikan kita," malumanay na sambit nito na ikinatigil ko kaka-kuda. Baka mamaya bigla na naman magnakaw ng halik ang b'wiset.

"Titikom din pala," pang-aasar nito. I just gave him a death glare and hinampas siya. Napa-aray lang siya dahil malakas ang pagkaka-hampas sa kaniya.

"Sadista ka talaga!" sabay himas sa kung saan ko siya hinampas. "Ayan napapala mong buwiset ka!" I yelled at him. "Oo na tara na muna kain muna tayo bago natin ibili si Papa ng bagong damit," sabay akbay sa'kin.

Siniko ko naman siya. "Anong Papa?! Ikaw ha nanantsing ka ha!" pang-aasar ko sa kaniya na ikina-mula niya. "Ayan, namula," natawa naman ako sa awra niya. "Anong namula?! Hindi naman ah!" singhal niya.

I just laugh at iniwanan siya doon, sumunod naman siya kaagad. Napag-isipan naming sa McDo na lang kumain. Umorder na siya ng order namin.

Nang matapos siyang umorder ay lumabas lang siya saglit para bumili ng frappe sa Starbucks na iinumin namin habang naglalakad.

"Ang tagal naman ng mokong na iyon," bulong ko sa sarili ko dahil dumating na ang pagkain namin, hindi na muna ako nagsimulang kumain dahil alam kong sisinghalan ako no'n kapag nauna akong kumain.

"Sorry ang haba kasi ng pila," he said and I just laughed. "Okay lang hinintay talaga kita dahil alam kong magiging isip bata ka na naman kapag nauna akong kumain," I teased. "Anong isip bata?!" reklamo agad nito pero hindi ko na siya pinansin at sinimulan na ang kainin ang pagkain.

Hindi na lang din siya kumibo ngunit nakasumpong naman. I just laughed at him. Pa'no kasi parang tanga ang b'wiset.

Buong kain namin ay hindi niya ako pinapansin tss. Hindi bagay sa kaniya ang ganiyan. Napailing na lang ako sa kaniya dahil sa ka-artehan niya. Nang matapos na kami ay nauna pa siyang umalis ng McDo, tss. Childish.

"Sige gumanyan ka Linderio Kryz Santos, malilintikan ka sa'kin," pagbabanta ko at naging maamong tupa naman ang lintek. "K. Fine," he said at sinabayan na akong maglakad pero hindi pa rin ako pinapansin. "Ayan ang ayaw ko eh! Daig mo pa mga bata na naagawan ng kendi!" singhal ko at hindi ko na siya sinabayan maglakad dahil naiinis ako sa pagiging isip bata niya.

"Oo na sorry na pero huwag mo akong iwan dahil hindi mo naman ito kabisado!" sigaw niya sa'kin halos pag-tinginan na kami ng mga tao dahil sa isip bata kong kasama.

Napatakip na lang ako ng mukha sa kahihiyan na ginawa ni Linderio!

"Tara na muna ibibili na natin ng damit si Papa," he said at inakbayan niya na naman ako. Abuso na talaga 'tong lalaking ito. "Papa ko, hindi mo siya Papa," I said. "Papa natin," he winked and I look at him in a disgusted way. "Ewan ko sa'yo," binatukan ko naman siya.

Pumasok na kasi sa Male Clothing Shop masiyado kasing malayo ang department store para lakarin pa namin at sayang sa oras lang. Hassle lang.

"Ikaw na pumili, hindi ako marunong pumili ng para sa mga lalaki," I said. Tumango siya at kumuha lang siya ng mga polo shirt at mga tees. Alam kong matutuwa si Papa dahil may bago na naman siyang damit. Tuwang-tuwa iyon kapag binibilan ko siya ng damit. Sana mamaya ay makita ko na ang ngiti sa kaniyang labi. I miss his smiles. Nang mabayaran niya iyon lumabas na kami ng male clothing shop.

Naglalakad lang kami and then "Huwag muna tayo umuwi punta tayo sa sea side diyan lang sa labas tatawid lang naman tayo," he said and he grabbed my hands. Hindi na ako naka-angal dahil lagi niya akong binibigla sa pananantsing niya.

"Ano gagawin natin doon sa Sea Side?" I asked. "Wala naman mag-mumuni muni...unwind ganoon," he simply said at pumayag na din ako dahil wala akong choice hindi ko kabisado ang lugar na ito. Nag-text na din naman ako kay Mama na may pinuntahan lang kami sandali ni Rio. Pumayag naman siya ngunit hindi ako puwedeng mag-pagabi dahil magagalit sila Mama.

We went to the near of the bay. Umupo kami doon. Inakyat pa ako ni Linderio dahil hindi ako maka-akyat dahil sa taas ng upuan. "Let's just enjoy this view," he said and I nodded. May mga rides din at magaganda ang lights niya until bumaba siya. "Bakit?" I asked. "Tara doon tayo sumakay para makita natin ang magandang view," turo niya doon sa giant ferris wheel.

Bigla naman ako namutla dahil may fear of heights ako! "Ayoko dito na lang ako,kung gusto mo ikaw na lang huwag mo na ako idamay," I said. "May fear of heights ka?" he asked. I nodded. He give a small smile at bigla niya akong binaba at tumakbo kami papuntang ferris wheel. "Ano ba Rio?! Ayoko nga sumakay! Gusto mo ba akong mamatay sa takot ha?!" I panted. "Chill hindi ka mamatay dahil kasama mo ako, huwag kang matakot dahil diyan bababa ang confidence. Kailangan mo ng harapin ang kinakatakutan mo Ace," he explained and may sense naman mag-seryoso si mokong.

"Eh ayoko nga!" I hissed. "Like what I said Acel you should face your fear that will become you stronger," he said. Bigla na naman akong hinila sa entrance!

Ayoko ng makipagtalo sa gunggong na 'to. I open my phone and immediately open the twitter account.

R.Shine__

Bakit ba kasi ako sinama ng lalaking 'to sa Moa kainis naman!

I tweet post it. Tinago ko ulit ang phone ko at humawak ng mahigpit sa bag ko at sa mga ibang dala ko dahil ilan na lang ay kami na ang uupo doon.

"Rio...baka puwede natin 'tong pag-usapan, huwag naman tayo ganito," pagmamakaawa ko na hindi masakay sa higateng iyan! Ngunit hindi ako pinansin ng mokong na ito kaya naman sumimangot na lang ako sa sobrang pagka-inis sa kaniya!

Ilang segundo ay kami na ang umupo, hinila naman ako ng loko sa loob. Nasa gilid lang ako at hindi kumikibo, naka-pikit ang aking mata dahil sa sobrang takot.

He reached my hand and squeezed it. I look up to him. "Don't be afraid, tingin ka baba maganda ang view," he said. Unti-unti kong nilingon ang binata, binababa ang tingin sa baba. "Ah ayoko!" natatakot kong sambit. "Shush, don't be. Hindi ka mamatay Ace nandito naman ako," he said in a sweet tone. "Tignan mo na ang baba dahil sayang kung hindi mo ito makikita," he said.

Unti-unti ko ulit tinignan ang baba kahit natatakot pa din ako. Maganda nga lalo na ang mga lights, namangha ako dahil doon. "Are you okay? See? Maganda 'di ba?" he asked. I nodded as answer.

I cope up my fear of heights that I had. Siguro kailangan ko lang talaga tapangan dahil ku'ndi baka habang buhay na ako magkakaroon ng fear of heights. Luckily I had Rio to do it. Ang dami na ng nagawa sa'kin nito simula ng maging kami. Siya na ang bumibili ng lunch ko then siya na minsan ang tumutulong sa'kin sa mga assignments ko na minsan ay hindi ko na alam ang sagot. Hindi naman iyon related sa course niya na Accountancy. Hindi ko alam kung ni-reresearch niya iyon or sariling knowledge niya but I'm proud of him.

Nagagawa niyang bigyan ako ng time kahit we're just a fake couple. Akala ng kaibigan ko tinigil na namin ang kontrata dahil sa pagiging sweet sa akin ni Linderio ngunit hindi dahil it was just a show for Annalise. Kailangan din naman namin mag-panggap sa harap ng pamilya niya. Akala din nila ay nahulog na ako sa kaniya ngunit hindi din dahil ayoko at nasa kontrata namin ang no strings attached.

Ayokong ma-inlove I'm not yet ready to enter in a relationship.

Nang makababa na kami ay nakahinga na ako ng maluwag dahil nakikiliti ang tiyan ko ng pababa na kami. "Masaya?" he asked. I nod. "Sabi ko naman sa'yo 'di ba? You need to fight those fears, hindi habang buhay ay kailangan mong matakot. Kailangan mo din lumaban at labanan ang mga iyon," he said. "Hugot na hugot lang ang peg natin Pare ah," pang-aasar ko. "Don't you even dare to call me Pare," he give a death glare. "Uy shawty Pare," I teased him. "Isa," he threatened me, "Pare ko'y," I teased. "Dalawa," another threatened. "Hi Pare ko'y," I teased again and I laughed hard dahil ang dali niyang mapikon.

Ngunit sana pala ay hindi ko na lang siya inasar tang---! He kissed me! It was my first kiss! nagulat ako akala ko iiwan niya lang kapag inasar ko siya but to my surprise he kissed me without a consent! He took my first kiss! Dapat sa mapapangasawa ko iyon ibibigay!

"Why the hell did you do that, Rio?!" I gritted my teeth in frustration. "That's a punishment for teasing me," he smirked. Napa-kurap ako sa sinabi niya, seryoso ba siya diyan. Tang---!

"What the fudge Rio?! Don't you ever do that again or else you will never see's me again," I yelled. Iniwanan ko na siya doon at pumunta na lang ako ng parking lot kung saan naka-puwesto ang kotse niya. "Teka! Sandali hintayin mo ako," habol niya ngunit hindi ko pa din siya pinapansin sa sobrang inis ko sa kaniya.

"Hindi ako natutuwa sa parusa mo okay lang sana Rio kung iwan mo ako dito pero 'yung nakawan mo ako ng halik hindi ko nagustuhan may deal tayo do'n, wala sa kontrata iyon," I groaned in frustration. "Look, I'm sorry sige hindi ko na uulitin ang ginawa ko kanina okay sorry," he apologize. "Buksan mo ito, gusto ko ng umuwi," malamig kong sambit. Wala siyang nagawa ku'ndi ang pag-buksan ako ng pinto,pumasok na din ako. Nawala ako sa mood dahil sa ginawa sa'kin ni Linderio kanina.

Hindi ko alam ang trip ni Rio at bakit niya iyon ginawa. "Look, I'm sorry kanina hindi ko alam na ganiyan katindi ang galit mo sa'kin," he said. "Sino ang hindi magagalit Kryz do'n ha? sabihin mo nga sa'kin?! Kasi Rio hindi kita maintindihan dahil bakit mo ginawa ang bagay na iyon!" I shouted at him dahil sa sobrang pag-titimpi ko sa kaniya.

"Okay It's my fault and I'm sorry for making trouble again on you," he apologized again. "Nakakailang sorry ka na hindi ka ba nag-sasawa? Hindi na no'n mai-aalis ang ginawa mo sa'kin," I said. I'm still looking at the window of his car hindi ko siya unabes tinignan dahil naiinis pa din ako!

Nang makarating kami sa bahay. "Salamat dito, bukas na lang," malamig kong tugon. Ngunit bago ako makalabas ay bigla akong hinarangan ni Linderio. "Hindi ako sanay ng ganito ka Ace. I'm really sorry and I really meant it. Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag nagalit ka pa ng tuluyan sa'kin," he lowered his tone. "Okay na, sana huwag mo na lang uulitin," maikli kong tugon. Tumango siya. "Sige na ingat ka sa biyahe mo," I said at lumabas na ng kotse niya.

Dire-diretso ako pumasok ng bahay, naabutan ko naman sila Mama na nanonood ng tv si Papa siguro ay tulog na.

"Ma bigay nga po pala ni Rio," I said and I gave the paper bags to her. "Naku anak! ang dami nito hindi ba nakakahiya ito kay Rio?" nag-aalangan na tanong ni Mama. "Ma ilang beses kong pinilit iyon na huwag na niya tayong ibili dahil iba ang utak ng mga tao ngayon but he insisted po Ma, ayoko din naman Ma tanggapin pero ang kulit!" napakamot ako sa ulo. Natawa lang si Mama dahil sa nasabi ko.

"Ang suwerte mo kay Linderio 'nak," she smiled. "Ha? Bakit po?" I was confused dahil nagulat ako sa sinabi sa'kin ni Mama. "Anak, ang suwerte mo kay Linderio dahil mayroon lalaki na tanggap kung ano ang katayuan mo sa buhay, masuwerte ka dahil minahal ka niya bilang ikaw," she smiled. I gave her a confuse look. "Iilan na lang ang lalaki na kayang tanggapin ka Ace, buti't may Linderio na dumating sa buhay mo at handa kang sagipin," she added.

Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil ako mismo ay naguguluhan na sa kinikilos ni Linderio alam ko naman para sa pagpapanggap namin pero hindi ko alam...

"Ah sige Ma, akyat na po ako nandito na din po ang laruan ng dalawa, alam kong matutuwa ang m*****a dahil may regalo siya kay Kuya Linderio niya," I laughed. Natawa din si Mama. Umakyat na ako sa taas at nagsimula ng iligpit ang mga binili sa'kin ni Linderio.

Bigla kong naalala ang ginawa niya sa'kin kanina. The Kiss...hindi ko alam pero nang halikan niya ako ay bigla tumibok ng mabilis ang puso ko...ano nga ba talaga ang nararamdaman ko? I'm too confuse from my feelings. Ayoko muna mag-focus sa love. Gusto kong mag-focus sa kung ano ang gusto kong gawin.

He always makes me feel safe everyday. Walang araw na hindi siya pumupunta dito sa bahay hindi ko alam kung pakitang-tao ang taong iyon o hindi. Ay ewan ang gulo niya!

Nang matapos ko na ang aking assignment ay natulog na din ako dahil maaga naman ang pasok namin. Iba-iba kasi ang sched namin.

4 days later...

Naging okay na rin naman kami ni Rio, hindi niya na ako gaanong inaasar dahil alam niya masasaktan ko lang siya. Nag-usap na rin kami na hindi na niya uulitin ang ginawa niya sa sea side.

I didn't tell my friends 'cause I know they will tease us. What a nice friend buti pa si Klint tamang punta lang ng architecture's building, balita kasi namin ay pinopormahan siya doon 'tapos si Kez at Lazarus are still in denial hindi ko na alam ang trip nila sa buhay. Alam kong mayroong hindi sinasabi sa'kin 'tong dalawa pero ayoko naman pangunahan. I respect their privacy.

Ngayon ay tapos na ang whole day class namin at ihahatid ulit ako ni Rio sa bahay likewise.

Nang makita ko agad siya sa parking lot ay pumunta na agad ako doon. Sumakay na kami sa kotse niya at sinimulan ng magmaneho. Hindi naman gaanong kalayo ang bahay namin dito sa M.U. Hindi ko lang talaga alam kung bakit kailangan niya pa akong ihatid eh ilang kilometro lang ayon na bahay namin!

"My Family wants to meet you tomorrow," he simply said while still looking at the front. Nabigla ako sa sinabi niya. "What?!" I panted. "Relax, they just want you to meet them," he shrugged. "Hala bakit?" nagdidiliryo kong tanong dahil sa sobrang kaba ng aking nararamdaman. "Hindi ko din alam kila Mom, let's just act like a real couple again Rachel, that's what we need," he said and I nod.

Kinakabahan ako dahil hindi ko alam na hahantong kami sa ganitong sitwas'yon. Alam kong normal na sa magka-sintahan ang ipakilala sila sa magulang but sa'kin?! It was my first time! Mali talagang pumayag ako sa ganitong senaryo!

"Huwag kang kabahan, alam kong kinakabahan ka. They we're nice, I guess?" malumanay na sambit ni Linderio. "Hindi mo maalis sa'kin ang pagiging kabado ko dahil ngayon lang ako naka-encounter ng ganito," I said.

Hindi na siya sumagot at ilang minuto lang ay nakarating na kami ng bahay. Hindi na siya pumasok dahil maghahanda na siya para bukas.

I was frustrated this time dahil hindi ko alam ang gagawin ko sa pagiging balisa ko. I tell my friends and they just said that I should dress nicely but how? Ack!

Buti na lang talaga at may mga pinamili kami noong lunes sa Moa na mga dresses!

I slept early for tomorrow. Ayoko kasing pinaghihintay si Linderio kaya naman natulog na lang ako ng maaga tutal maaga ang alis namin dalawa.

When I woke up the next day, I'm still nervous. Kaya naman naging balisa ako sa pag-kilos. I put a simple make up and lip gloss. I wear wedge heels sanay naman na ako mag-suot ng ganito kaya naman bahala na kung matapilok ako.

"Oh ang aga mo naman ata aalis?" Mama asked. "Susunduin po ako ni Linderio, ipapakilala niya daw po ako sa family niya," I simply said. "Goodluck Anak," she cheered me up. I palpitate hindi ko talaga alam ang gagawin ko.

Nang makarinig ako ng busina ay agad akong lumabas. I dress a simple floral dress na hanggang tuhod lang. "Woah bihis na bihis ah," pang-aasar naman ni Rio. Kaya naman hinampas ko siya ng bag na dala ko. "Kahit kailan wala kang k'wentang boyfriend," singhal ko, natawa naman siya dahil sa sobrang kaba ko.

He drives until we reach their home. Oh noes! Ito na ack!!!

Sinalubong agad kami ng magandang babae ng makababa kami ng upuan. "Good Morning," malamyang bati niya sa'min I guess this was his mother.

Ito na kinakabahan na ako....