Chapter 3

MARA

"Hindi ka ba naaawa sa'kin?! Kung buhatin mo 'ko parang gusto mo na 'kong itapon sa truck ng b****a! Oo, kasalanan ko kung bakit kayo may hindi pagkakaintindihan ng mga kaibigan mo! Pero hindi naman tama na basta mo na lang akong buhatin na para bang sako ng b****a!" Kung nakikita ko lang ang sarili ko ngayon, paniguradong pulang-pula na ang mukha ko dahil sa galit. Idagdag mo pa ang tigyawat na mas lalong nagpapapula ng mukha ko. Oo tama ang iniisip mo, sagana ang mukha ko sa tigyawat.

"Uhmm... Miss? Can you please lower voice? My daughter is sleeping," singit ng lalaking nakasagutan ni Saint kanina bago ako pinaalis sa bahay na 'to. Napakatangos ng ilong niya. May mapupungay na mata't katamtamang kapal ng kilay. Hindi man katangkaran ngunit hindi ko maitatanggi na malakas ang sex appeal ng lalaking 'to. Sana ganito kagwapo ang mapapangasawa ko.

"Stop staring at Hezu." Muling nagtagpo ang kilay ko nang marinig ang atungal ng lalaking nasa harap ko. Actually, limang lalaki talaga ang nasa harap ko pero sadyang siya lang ang mismong kaharap ko sa lamesa.

"Hindi ako nakatingin sa kaniya, 'no! May napansin lang akong dumi." Napanguso pa ako at pasimpleng yumuko dahil sa kahihiyan. Oh, ano na, Mara? Imagine pa.

"You know what, Mis-"

"Mara," pagtatama ko.

"You know what? Your mouth is full of talkshits." Napakalamig ng tono. Ano bang kasalanan ko sa dito? Simula nang magising ako, ganiyan na ang trato niya sa'kin. Hindi ko naman siguro siya kinagat noong tulog ako, 'no?

"You know what, Attorney? Gwapo ka sana kaso tinalo mo pa 'yong menopausal na babae dahil diyan sa kasungitan mo." Napairap na lang ako ng wala sa oras. Kami lang dalawa ang nagsasagutan kaya ang apat ay papalit-palit lang ng tingin sa aming dalawa. Sige, panoorin niyo lang ako.

"Maganda ka sana kaso tinalo mo pa 'yong bunganga ng nanay mo dahil diyan sa sobrang daldal mo," panggagaya niya. Napahagikhik ang apat na lalaking kasama niya na siya namang ikinaasar ko. Nakakatawa 'yon? Kung makatawa akala mo may nakakatawa sa sinabi ni payat. Gaya-gaya!

"You know what, Attorney? Nagugutom na ako. Baka may pagkain kayo riyan kahit kanin lang?" Napaawang ang labi nilang lima dahil sa sinabi ko. Hindi ko na lang sila pinansin, sa halip ay tumayo ako para hagilapin ang kusina nila. Ang laki ng bahay na 'to kaya ilang minuto pa bago ko mahanap ang kusina nila. Sana naman ay may pagkain doon. Kanina pa kumakalam ang tiyan ko.

I scoffed.

"Sa'n ba ang kusina nila dito?" mahinang usal ko habang ang ulo ay naglilingon-lingon, nagbabakasaling mahanap ang kusina. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa may nakasalubong akong batang babae. Ito 'yong bata kanina. Ang ganda talaga niya, mukha siyang bagong version ng barbie.

Nilapitan ko siya at lumuhod para pantayan siya. "Hi, ako pala si Margarete Leora. Pwede mo 'kong tawaging Ate Mara o kaya Tita Mara," nakangiting bati ko pero mukhang walang nagbago sa ekspresyon niya. Ngingiti ka o sasakalin kita?

Napabuntong-hininga na lang ako nang hindi siya agad sumagot. "Ahm... pwede mo ba akong samahan papunta sa kusina niyo? Nagugutom na talaga ako-"

"I'm Hezian Ley Salvacheera, you can call me Hezi and I will call you Mommy Mara." M-Mommy... Pinangiliran ako ng luha nang marinig ang katagang iyon. Muli na naman akong hinahabol ng nakaraan ko, isang pangit na nakaraan.

“B-Bakit...Mommy? Ate na lang hihi.”

"Hey, Mom? What's wrong?" Napabalik ako sa ulirat nang marinig ang boses niyang maliit. Ngumiti muna ako sa kaniya bago ko siya sinagot.

"May naalala lang ako, Ley. Tara, ituro mo sa'kin kung saan ang kusina niyo. Kanina pa ako nagugutom." Hinawakan niya ang isang kamay ko at hinila papuntang kusina. Maya-maya lang ay agad namin itong narating na siyang ikinamangha ko. Seryoso? Parang mas gusto ko na lang tuloy na tumira sa bahay na 'to. Ang ganda! I said on my mind.

"I thought you're hungry? But what are you freaking doing, Mom?" Napababa ang tingin ko sa kaniya. Ni hindi ko napansing may hawak na pala siyang fresh milk na mukhang galing sa fridge.

"Here." Iniabot niya ang gatas na hawak niya kaya agad ko itong tinanggap.

"Saglit, kukuha lang ako ng baso." Kumuha ako ng dalawang baso saka iyon sinalinan, para sa'kin at para sa kaniya. Binuhat ko muna siya para iupo sa isang bakanteng upuan sa harap ko.

"'Yan sa'yo, ito ang akin. Saan ba nakalagay ang kanin niyo? O kaya tinapay?" Tinuro niya ang refrigerator na nasa harap namin.

"No rice. But you can eat some cakes, just get it there." Muli niyang tinuro ang refrigerator kaya agad naman akong nagtungo doon. Mas lalo akong napamangha nang makita ang loob ng refrigerator nila. Bumungad sa akin ang napakaraming pagkain, prutas, at mga inumin. Napakalinis. Kinuha ko ang isang bilog na chocolate cake at inilapag sa lamesa. Kumuha ako ng isang platito at isang plato saka ng dalawang kutsara.

"Iyan ang iyo, ito naman ang akin." Hiniwaan ko siya ng kaunting cake at inilagay sa platito niya habang ang malaking natitira ay inilipat ko sa plato ko. Sumubo lang ako nang sumubo kaya gano'n na lang ang pagtataka ko nang makitang wala siyang ginalaw kahit kaunti sa cake niya. Nakaawang lang ang kaniyang labi habang nakatitig sa akin.

"Ba't hindi ka pa kumakain? Sabayan mo'ko." Sabay turo sa cake na nasa harap ko. Nagpatuloy ako sa pagkain at hindi na siya muling pinansin pa. Bahala ka riyan, kanina pa ako nagugutom kaya pasensya. R.I.P sa may-ari ng cake na 'to. Babayaran ko na lang siya kapag nagkatrabaho ako. Promise, mamatay man ex ko. Kinuha ko ang fresh milk at agad itong tinungga. Muli akong nagsalin ng gatas at pinuno ang baso ko para hindi na ako magsalin pa.

"Hindi halatang gutom ka," seryosong aniya ng kaharap ko pero hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa pagsubo ng cake ko. Ilang subo pa ang nagawa ko hanggang sa naubos ko na.

"Blurrppp..."

"WHAT THE HELL?!" Napalingon kaming dalawa sa limang lalaking halos lumabas na ang mata. Gulat ang rumehistro sa kanilang mukha. Tanging ngiti lang ang naisukli ko.

"You're dead, Mom. I forgot to tell you, chocolate cake is their favorite." Namilog ang mata ko dahil sa sinabi niya. Mas lalo akong nanlumo nang matandaang ito na lang ang natitirang chocolate cake sa refrigerator nila. Gago kang bata!

•••

RaineeeNeee