MARA
Ilang araw na ako hindi pinapansin ng lalaking 'yon. Hindi ko alam kung naiinis ba siya dahil sa inakto ng lolo niya o dahil sa ginawa ko. Ilang gabi na rin akong nagpapansin sa kaniya. Pa'no? Nagkukunwaring akong nadapa, o 'di kaya ay napaso, makatapon ng tubig, at kung ano-ano pa pero walang silbi ang lahat. Ni paglingon sa akin ay hindi niya magawa. Nakatutok lang siya sa laptop at mga papel na dinaig pa ang kapal ng dictionary.
Wala akong ibang magawa kaya naisipan ko na lang na lumabas mag-isa. Mabuti na nga lang ay hindi umaandar ang sleeping disorder ko. Kaya malaya akong gawin kung anong gusto kong gawin dahil may pera naman na binigay sa akin si Saint bago niya ako pinakilala sa lolo niya. Tanging oversized tee-shirt at pedal na puti lang ang suot ko na pinarisan ng sneakers na bigay sa akin ni Hezu. Wala na akong pakialam kung magmukha ulit akong losyang sa suot ko, sanay naman na ako noon pa.
"Hi, good morning. May I know your order, Miss Mara?" Ngumiti muna ako sa kanila bago ko sinagot ang babaeng nasa harap ko. Kilala na ako ng lahat ng staff dito sa Coffee shop na pagmamay-ari ni Yoshi. Yes, he's a great lawyer yet a businessman. Sino bang makakapag-manage ng ganitong klaseng shop sa murang edad, 'di ba? Iddagdag mo pa ang trabaho niya.
"Cappuccino na lang po," nakangiting sagot ko. Napakamaaliwalas ng ambiance ng coffee shop na 'to, hindi na 'ko magtataka kung bakit kilala ang shop na'to sa syudad ng Manila. Sino ba namang hindi makakapansin sa ganitong klase ng shop na may kakaibang disenyo at mga pagkain.
"Here's your order, Miss Mara." Inilapag niya ang isang maliit na tasa sa harap ko kasama ng chocolate cake na lagi nilang dinadagdag sa order ko. No'ng minsang tinanong ko sila kung bakit hindi nila maalis-alis ang chocolate cake sa bawat order ko, ang sagot lang nila ay iyon daw ang utos. Bakit naman 'yon gagawin ng businessman, 'di ba? Baka malugi pa ang shop nila.
"Hindi mo ba ako sasabayan?" tanong ko sa taong nasa likuran ko. Hindi ko siya nilingon ngunit alam kong may tao roon dahil ramdam ko ang presensiya niya. At kilala ko rin kung sino iyon kahit hindi ko na ito lingunin pa. Napailing na lang siya habang umuupo sa kaharap kong lamesa. Humigop muna ako ng inumin bago ko siya tuluyang hinarap.
"Have you eaten already, Yosh?" Nakaramdam ako ng pagkailang nang mapansing pinagmamasdan niya ako. Ilang beses pa akong tumikhim para lang maputol ang pagkakatitig niya sa akin pero walang silbi iyon. Ano bang tinitigan niya sa mukha ko? Wala naman siyang ibang makikita bukod sa tigyawat at black head.
"I don't want to eat. By the way, okay na ba kayo ni Saint?" seryosong usal niya. Napabuntong-hininga ako dahil muli ko na namang naalala ang katangahang nagawa ko nang gabing iyon. Hindi nga talaga ako bagay sa ganoong klaseng pamilya.
"Hindi pa kami nagkakapansinan simula nang gabing 'yon. Hindi niya naman ako pinapansin e." Napanguso na lang ako dahil sa pagkadismaya. Kailan pa ba ako papansinin ng payatot na 'yon? Hindi naman sana ako sasagot ng gano'n kung maayos makipag-usap ang lolo niya.
"Ganiyan talaga siya," tipid namang sagot ng kaharap ko. Kahit kailan ang titipid talaga ng mga 'to kapag nagsasalita. Sumubo ako ng chocolate cake na kanina ko pa hindi nagagalaw. Humigop na rin ako sa inumin ko bago muling nagsalita.
"Kamusta pala si Ley? Pasensya na hindi ko makadalaw sa inyo kasi kailangan kong tumupad sa deal namin ng payat na 'yon. Hindi ko nga alam kung may deal pa ba na nagaganap." Mayroon pa nga ba? Ilang araw na talagang bumabagabag sa isip ko ang pangayayaring 'yon at kung may deal pa ba na nagaganap. Gusto kong magtanong pero paano? Ni hindi niya nga ako pinapansin o kahit saglit na sulyap man lang.
"What do you mean by that?" Nakakunot noo niyang tanong.
"No'ng gabing pinakilala niya ako sa lolo niya, sa halip na maging maayos ang lahat ay kabaligtaran ang nangyari. Nagkasagutan kami ng lolo niya kaya hanggang ngayon hindi niya pa rin ako pinapansin. Ewan, nakakalito." Napailing na lang siya habang nakangisi. Ang hilig talaga nilang mag-ganiyan. Nagkakahawaan tuloy sila sa mga habit ng isa't-isa. Sana naman ay hindi nila mahawaan si Ley.
"I can't believe it. Ikaw ang ikalawang babaeng matapang na nakipagsagutan sa lolo ni Saint. Everyone respect him but I can't believe na may papatol pa pala sa pagiging walang respeto niya. I salute the two of you," giit pa niya at umaktong magsasaludo sa harap ko. Napairap na lang ako nang wala sa oras. Bukod sa staff niya, may iba pa kayang nakakakita kung gaano kaisip bata gumalaw ang lalaking 'to. 'Yong utak matured pero 'yong galaw parang batang hindi pa nabibinyagan.
"Natatakot ako kasi baka may gawin 'yong matandang 'yon kay Saint. Natatakot din ako na baka abutan ng taon bago niya ako pansinin. Tulungan niyo naman ako..." Nagmakaawang tingin ang isinalubong ko sa mata niya para mapapayag ko siya. Madali lang naman 'to bumigay si hapon e.
Ilang sandali pa akong nakipagtitigan sa kaniya at siya na rin ang unang bumigay. "Fine! But I can't promise that they'll agree with this. Spill what your plan is." Inubos ko muna ang inumin kong kanina pa lumamig dahil hindi ko na nagalaw.
"Walang trial si Saint ngayong huwebes. Suggest ka naman ng gagawin para mapansin at mapatawad ako ng payatot na 'yon. Nakakaumay matulog at magising nang walang kausap sa bahay niya, 'no! Para akong hangin sa paningin niya," litanya ko. Kinuha niya ang teleponong nakaipit sa bulsa niya at nagtipa.
"Anong gagawin mo?" seryosong tanong ko habang nakakunot ang noong nakatingin sa kaniya. Ipinakita niya ang pangalan ng tatlo na nasa phonebook ng cellphone niya at agad na tinawagan. Si Hezu lang ang tinawagan niya dahil alam naman niyang makikinig ang dalawang kasama nito sa bahay. Ilang minuto lang ay napasang-ayon na rin ang tatlo kaya medyo lumuwag ang panlulumong ilang araw ko nang dinidibdib.
"Wala ring trial ang tatlo ngayong huwebes kaya pumayag sila. Pero ano bang plano?" Sasabihin ko ba? Nag-aalangan ako kasi baka hindi sila pumayag sa plano ko. Bahala na.
"Sasayaw?" Napababa ako ng tingin habang sinasabi iyon. Nagdadalawang isip ako kasi baka hindi siya sumang-ayon sa plano ko.
"Just dance?" panguusisa niya.
"Kailangan niyong magsuot ng corset habang nagsasayaw ng sexy na parang babae." Laglag ang panga niya nang marinig ang sinabi ko.
We were performing a sexy dance.....
•••
RaineeeNeee
MARA"What the hell?! I won't!" Napanguso na lang ako dahil sa muling pagtanggi niya. Kanina pa namin siya pinipilit kaya kanina pa rin siya tanggi nang tanggi. Gustuhin ko man na mapapayag siya ay hindi ko magawa. Sigaw niya lang talaga ang umalingawngaw sa malaki nilang bahay."Kuya Hez, come on! It's just a freaking favor. Mara's favor," mariing sermon ni Kal. Bukod kay Yoshi, siya at si Callip ang kanina pa pumipilit kay Hezu. Pero sadyang matigas ang bunbunan ng lalaking 'to. "Did you even think, Kal?! Inisip mo ba kung anong magiging itsura natin dahil diyan?! Wearing a corset while performing that damn dance!" Halos mapaigtad kaming apat nang hampasin niya ang malapad na lamesa sa harap niya. Nakagawa ito ng malakas na ingay dahil ito'y kahoy."Kuya Hez, ngayon lang naman humingi ng pabor si Mara." Halatang
KAL"KALISTER SAVILLAN!" Napalingon ako sa matinis na boses galing sa aking likuran. Bahagyang napakunot ang noo ko nang makilala ang babaeng matulin na tumatakbo sa gawi ko. Ano na naman bang trip ng babaeng 'to? Damn this girl!Hingal na hingal pa siya. Ang bilis niya tumakbo, partida, nakaheels pa 'yan. Mas lalong bumagay sa kaniya ang Maroon na crop top niyang suit na pinarisan ng harem pants."Gosh Savillan! You're making me sweat na tuloy!" Nagsisimula na naman siyang magsalita sa sarili niyang lengguwahe. Napahawak pa siya sa bandang dibdib niya habang pinupunasan ang pawis sa noo. Hindi ko siya natiis tignan kaya agad kong kinuha ang panyo ko sa bulsa para ipunas sa noo niya. Hindi na naman bago sa'min 'to kaya sanay kami sa isa't-isa. "Oh! You should always keep a hanky, Yezhiah Zey Amorsolo," nakangiting saad ko habang in
CALLIP"How could you leave me there again?! Callip naman! Alam kong hindi mo ako mahal pero 'wag mo naman sana ipamukha sa mga magulang natin na hindi na ako ang mahal mo! Kahit pagkukunwari lang. Kahit temporary lang, tapos kapag gising na si Mara, ako na mismo ang lalayo. Ako na mismo ang magsasabi ng dahilan kung bakit wala nang tayo. Take care." Nakita ko kung paano siya patagong nagpunas ng likidong galing sa mata niya. Nakaramdam ako ng kaunting hiya at konsensya dahil sa nagawa ko sa kaniya.She's Yaree Satoshami, Yoshi's younger sister. Yaree is my ex-girlfriend, we almost had a two-year-relationship but I felt out of love. Yes, that's the reason why we both broke up to each other. Pero hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon hindi niya masabi-sabi sa pamilya niya ang nangyari sa amin. Even Yoshi, wala siyang alam sa nangyari sa amin dahil 'yon ang gusto niya, na huwag ipagsabi kahit kanin
YOSHI"May kulang pa ba sa stock? Pakilista na lang lahat ng kulang para isahan na lang. Carlos, just call me if you need something, okay?" Abala silang lahat sa pag-aasikaso kung anong kulang sa mga stocks na gagamitin sa kaarawan ng costumer namin."Yes, Attorney!" Tumango na lang ako at iniwan sila roon para lumabas ng stock room. Kinuha ko ang teleponong nakasilid sa aking bulsa at agad na kinuha para tawagan ang taong matagal ko nang gustong makausap. Kung hindi lang ako abala, paniguradong matagal ko nang nakausap itong taong 'to. Maya-maya lang ay sinagot niya ang tawag ko."Kuya Saint," pabungad na sabi ko. Alam kong antok pa 'to dahil ang tanghalian namin ay siya namang umagahan niya. Sanay na kami nang panahong kasama pa namin siya sa bahay, kaso umalis na siya para lang sundin ang deal nila ni Mara."8:1
MARANapamulat ako nang maramdaman ang init na nagmumula sa nakakasilaw na glass window ng silid na hinihigaan ko. Walang tao sa loob kaya malaya akong tumayo para magtungo ng Cr. Nagulat ako sa malaking pagbabago ng mukha ko.Mas lalo akong pumayat at pumuti kumpara noon. Mas lalo ring humaba ang bagsak kong buhok na halos umabot na sa pang-upo ko. Maging ang mga tigyawat ko sa mukha ay unti-unti nang nawawala. Maraming pagbabago ang nangyari sa katawan ko. Ilang buwan na naman ba akong tulog? Kumuha ako ng tali sa buhok at ginamit para maipag-isa ang buhok kong magulo."Oh, cock! Daddy! She's awake! Mommy Mara is awake, emeeee!" Halos pare-parehas silang lahat ng reaksyon. Lahat ay nakaawang ang bibig habang nakatingin sa akin. Ngunit sadya yatang hindi marunong makontento ang mata ko, iba ang hinahanap. Maybe he's still mad at me. Pinilit kong ngumiti para hindi nila mahalata.
MARAHindi mawala ang tingin ko sa limang lalaki na naka-top less at masayang nagtatawanan habang nakaupo sa buhanginan. Maaliwalas tignan ang paglubog ng araw lalo na't dito sa mismong puwesto. Ang saya nilang tignan na para bang mga batang wala pang dinadalang problema. Nahagip ng mata ko ang lalaking nakatingin din sa gawi ko ngunit ganoon na lang kabilis ang pagbawi niya ng tingin ng mahuli ko siya. Simula paggising ko wala siya, mabuti na lang at napilit siya ng apat na sumama sa amin. February 20 ngayon, kaarawan ni Callip, kaya naisipan namin na mag-night swimming. Sa Bohol naisipan ni Callip na mag-celebrate gayong dito naman lumaki ang kaniyang ina. He's 23 years old now pero hindi niya pa naisipang mag-asawa. Nakapagtataka lang na sa gwapo nilang 'yan, wala silang nagustuhan at wala pang napiling pakasalan. Sa kanilang lima, si Callip pa lang ang nakikita kong nagdala ng babae.
MARAMay iilan pa ring mga kalalakihan at kababaihan ang nakatampisaw sa tubig kahit hating-gabi na. It's already 2 am in the morning but I'm still awake, obviously. Hindi ako makatulog sa 'di malamang dahilan. Tatlong araw na rin kaming nandito sa Bohol, akala ko isang araw lang kami rito. Paniguradong malaki na rin ang nagastos ni Callip dito.Napabuntong-hininga na lang ako at muling tumingala sa langit. Hindi ko gawaing tumitig sa kalangitan tuwing gabi pero parang pinagsisisihan ko na iyon. Namangha ako sa mga maliliit na bituing nakakalat at ang pagkalaking buwan na nagbibigay liwanag ngayon sa kapaligiran. Napakaganda. Ilang taon na akong namumuhay sa mundong ito ngunit ngayon lang sumagi sa isip ko ang titigan ang kalawakan."Ang ganda, 'di ba?" Kilala ko na kung kaninong boses iyon kahit hindi ko man lingunin. Umupo siya sa tabi ko at tumingala rin sa kalawakan na animo'y m
MARA“DON’T YOU DARE HUG OTHER GIRLS, KALISTER SAVILLAN! OR ELSE I WILL CUT YOUR ALAGA!” Napalingon ako kung saan nanggaling ang matinis na boses na ‘yon. Natanaw ng dalawang mata ko ang babaeng may katangkaran at halos lakad-takbo na ang ginawa nitong paghakbang papunta sa gawi namin. She’s wearing a green jumpsuit skinny and donned by the black stilettos.Napangiwi ako dahil sa suot niya. Sigurado ba siyang alam niyang resort ang pupuntahan niya? Para siyang dadalo ng debut celebration. Nilingon ko si Kal na ngayon ay mariing nakapikit habang nakahawak sa magkabilaang sentido.“Kilala mo siya, Kal?” untag ko. Napahilamos siya sa kaniyang mukha sabay tayo para salubungin ang babae. Paniguradong inis na siya, ni hindi niya man lang ako nasagot dahil dali-dali niyang sinalubong 'yong babae. Tumayo na rin ako galing sa pagkakau