3

Marahang pag haplos sa labi ko habang pinapanood ko ang repleksyon ko sa salamin, every movements can make you feel intidimated, what a beautiful face. Kahit gaano ka ganda, nagawa ng iwanan at itrato na parang b****a

Sinuot ko ang takong bago humagod ng tingin sa salamin at lumakad palabas sa silid ko, I see Manang who's cleaning my kitchen at may dalang trash bag. Kulang nalang talaga maging jowa ko si thana, she's very useful. To the point that she organize everything you need just because she's bored in her life. Bihira ang dilig, palaging dry season. Like me

I smile at her and drank some red wine that I open lately just because I still feel the nervous on my system right now. I will meet the woman who's taking care of my children, ang umagaw sa pwesto na dapat saakin in the first place. 

May gigil ko na binaba ang baso sa tuwing maalala ko si Danary, she's smiling like she didn't ruin the half of my life, ang sarap wasakin ng mga ngiti nito. 

"Manang, pakitawagan naman ang mama. Baka malate or I will reschedule my ticket, but I will come" lumapit si Manang saakin at inaabot sana saakin ng tanggihan ko ito "Ikaw na, alam ko na mag ddrama nanaman ang nanay ko and she will obligate me to be with her right now" natatawa naman si Manang at umiling nalang

"Sige hija, pero sabi ni ma'am thana yung vitamins nyo daw po" i can't help but to roll my eyes and drank it at panulak ang alak, matapos non ay umalis na ako at dumiretsyo sa parking lot at umalis na. I want to see my children, hindi ako makakapayag na harangan nanaman ako ni Remon. Ipag lalaban ko ang karapatan ko sa anak ko. Kahit maubos ang pera ko lalaban ako ng patayan para sa kanila. Kung noon natakot ako at nag pasindak ako, ngayon ay hindi. 

Hindi ko maatim na nag mahal ako ng tao na katulad ni Remon, walang puso at napaka damot na klase ng tao. Papaano ko naatim na manatili at mag tiis sa kanya noon kung ganyan sya, handa akong tanggapin sya noong panahon na parang binagsak saakin ang lahat ng pwede ko na problemahin. 

Umaasa ako kahit na malayo ako at nalaman ko na kinasal na sya kay Dana, umaasa ako na babalikan nya ako, na hindi talaga sya sigurado at galit lang ito saakin kaya nya nagawa saakin na iwanan ako at itapon ako na parang b****a noon. Napaka laki at taas ng tingin ko kay Remon, pero lahat ng pag asa at pag aatim ko ay paunti unting nawala at bumagsak

Walang Remon na bumalik, sa pag lipas ng araw, palalim ng palalim ang sakit at hindi na ito humilom dahil mas lalo itong lumalala. Napaka sakit oo, ang hirap tanggapin lalo n aat pa ulit ulit ko na naaalala ang mga pangako at pangarap na binitawan nya noon, lahat iyon ay nakatatak sa isipan ko, hindi mawala wala

Ang sakit sa parte ko na saakin pinangako, pero sa iba tinupad. Saakin binuo ang bawat plano at mga bagay pano namin bubuuin ang pamilya na gusto namin. Pero sa ibang tao lumaki at nakagisnan ng mga anak ko, ako ang nanay pero ako pa ang walang karapatan para sa sarili ko na anak, bakit ganito ang ginawa saakin? Wala naman akong ginawang mali noon. Nag tiis at nag sakripisyo ako pero bakit hindi ako pinaboran ng tadhana

"Nakakainis kayong lahat" I whisper in the wind and stop my car at the boutique near market market, I wipe my tears and wear my shades at lumabas sa kotse ko, halos lumundag ang puso ko ng makita ko si Dana na nasa loob at nasa tenga ang telepono, my phone start ringing saka ako kumaway dito ng bumaling saaking direksyon ang mga mata nya

Ang kabog ng dibdib ko ay dumodoble habang papasok ako sa boutique at makita ng tuluyan ang mga bata, I wipe my tears quickly when they look at me and smile sweetly, my heart melted. Sa simple ng ngiti nila ay parang lumulundag ang puso ko "Hi kids" lumuhod ako at ginulo ang buhok ng batang lalaki at kuhang kuha nito ang mata at ilong ko. Ang amo ng tingin nya ay di maipagkakailang saakin nakuha "And you beautiful lady" humagikgik ang batang babae at yumakap saakin, damn it! Ang sarap sa pakiramdam. Para akong lumulutang 

"Nakakahiya Yhra, baka makaabala ang mga anak ko sa pirmahan natin" I almost glare at Dana, thanks to my shades at hindi nya kita. Ngayon ko na nga lang makakasama ang mga anak ko ay sasapaw pa sya. Ang sarap nyang bigwasan, ang atrimitidang frog ang peg nya ngayon, ang sarap ibalik sa ilog

"No, I'm fine with this. Saka I love kids, kaya wag ka mag alala. Let them play here" nag labas ako ng candy habang inaasikaso ni Dana ang papers na sabay naming pipirmahan mamaya at sinasamantala ko na asikasuhin at makipag kulitan sa mga bata ngayon dahil bihira itong mang yare at baka sa susunod ay di ko nanaman sila makasama. 

Well I have a idea na kaibiganin ko si Dana at saka ko hiram hiramin ang mga bata without Remonise concsent since against naman sya sa lahat, kulang nalang pati pag hinga ko ay pakialamanan nya, ang kapal ng muka nya na mas magalit saamin samantalang sya itong nag layo sa mga anak ko, ginawang miserable ang buhay ko at nag pakasal sa iba habang nababaliw ako at nag dudusa sa kasalanan na hindi ko naman ginawa, tangina lang talaga

Kung pababalikin ako sa nakaraan, iiwasan ko ang lahat ng lalaki, wala silang naidulot na maganda sa buhay kundi pestehin ako, sirain ang pag katao ko at pag laruan ako at itapon na para bang basahan ako na matapos gamitin at pag sawaan ay itatapon nalang, si carlo na tapos sirain ang buhay ko ay di ko na makita. Kung pag tatagpuin man kami, kulang pa ang buhay nya para maging kabayaran sa mga hirap na dinanas ako. 

Lalo na si Remon na mula una hanggang huli ay sinira, winasak at dinungisan ang pag katao ko, ang gagaling nilang dalawa, ang sarap pag uutugin ang ulo sa pader ng mauthan man lang kahit kaunti. Ako ang biktima pero ako pa ang nag hirap at naka ranas ng ganito

"Let's start at the contract, kids wag muna maingay ha" my children nod patiently, ang cute nila tignan. I wanna squeeze them and take them home. Ang sakit isipin na ako mismo ang Ina nila pero wala akong karapatan, inalisan ako ng karapatan. Nilipat sa taong wala naman talaga koneksyon sa mga anak ko

"All you have to do is wear all items that my boutique made, may first designs was inspired by your vital statistics, it's perfectly made for you. Take a look at this designs" tumango ako at isa isang nag scan sa mga designs at bagay ito saakin lahat, unang tingin ko palang ay kita ko na "Post it on your social media accounts and in every item that purschse under your voucher is twenty percent, bukod pa sa kada post mo sa social media at advertisements" maganda ang offer nya. Pero nasa mga bata ang atensyon ko

"Yes, I'm fine with that. But I'm also thinking on investing on your boutique. Di ba mas masusundan ng mga tao na sumusuporta saakin if they know that I have shares on your boutique, same as my co-models. There's a lot of opportunity. It's not about money, on how you will make a trending outfits, I'm not here as a model, but a business partner too" i smile, i want a more connection with Danary, kung model ay hindi gaano. But business partner ay mabigat at sa ganda ng offer at opportunity ay tanga nya na kung tatanggihan nya pa

"You have point" tumango ito saka tumingin saakin at ngumiti ng malawak "I have a better proposal, and don't worry about the profit. Ako bahala sayo!" tumawa ako ng marahang kasabay sa pag tawa ni Dana, she's happy and thinking that she will earn twice, pero hindi nya alam na masisira ang lahat ng meron sya ngayon, pamilya, business at buhay nya. It's a big mistake to let me enter on her inner circle, desidido ako sa lahat ng balak ko, hanggang ang mga anak ko ay nasasakupan nya

"Deal" I offer my hand bago mag salin ng brandy sa baso at ngumisi kay Dana "Deal!" i smile sweetly at pinirmhan ang unang kontrata, nag print sya ng bagong kontrata para sa partnership at hindi ko maiwasan na ngumisi habang nakatalikod si Dana, she's naive. An indeed naive, bagay ang tanga na babae kay Remon sa totoo lang, tutal napaka galing nito mang bilo at mang tanga ng tao, kagaya ng ginawa nya sakin noon

Sumimsim ako sa alak ng may bumaltak ako at halos kaladlarin ako papunta sa likod ng shop, Dana is unaware of what's happening on me since I see that it's Remonise hand "What the heck are you doing in my wife's boutique, ganyan kaba kadesperada ha, Yhra?!" i cover my mouth and act like I am surprised, ang kapal ng muka nya. Walang duda!

"Excuse me Remonise, naririnig mo ba ang sarili mo? At kung mag papakaesperada ako ay para sa mga anak ko, hindi para sa taong kagaya mo" I look at his face and smirk "Walang kwenta at hindi ka dapat pag sayangan ng panahon kase wala kang kwenta, nakakalungkot. You're describing yourself" akto na sasampalin nya ako pero tumigil ito at pinanlisikan ko ng tingin

"Hindi kana nag bago, ang hilig mo padin manakit, bakit Remon, natatakot ka ba sa multo ng kahapon mo, don't you dare to forget the woman you take advantage, sinaktan at pa ulit ulit mong tinangay matapos ang lahat" he kick the flower pot bago ako dinuro "Hindi kaba talaga titigil Yhra, move on! It's been many years after that, yet you're not moving forward" nalagot ang tali na nag sisilbing pasensya ko para kay remon

"Ilang beses ko ba na sasabihin sayo at isisiksik sa kokote mo na handa akong limutin ang lahat hindi kasama ang mga anak ko. Binitawan ko na ang lahat ng bagay at pag papahirap mo saakin, hindi ang mga anak ko. Huwag kang sakim Remon dahil ako ang Ina nila, pa ulit ulit ko na sinasabi na may karapatan ako, alam ko na nasa tama ang pinag lalaban ko, nanay ako Remon isa akong nanay kaya wag mo alisin ang pagiging nanay ko sa kanila dahil punong puno na ako sayo at sa lahat ng pag pa pasensya sayo waanghiya ka!" i can't feel any tears after what I say, pra akong bato. Ramdam ko ang nginig at gigil. Pero ang bigat padin sa damdamin

"Pero hindi ka nila kinikilala na nanay kahit saan, papel man o ano. Wala kang lugar sa mga bata Yhra, dapat noon mo yan sinabi hindi ngayon na nakatatak na sa isipan nila na si Dana ang nanay nila, wala nang iba" I slap him hard, nanginginig pa ang mga kamay ko habang di mawaglit ang tingin ko kay remon

"I can't believe that I loved you before Remon, di ko maipaliwanag paano ako nag mahal ng tao na kagaya mo, nakakasuka ang ugali mo. Para akong tanga na nag sisi sa kasalanan na hindi ko ginawa at kahit kailan ay hindi ng hindi ko gagawin, isang pag kakamali na nakilala kita Remon, sana hindi ako nag pakontrol sayo noon" tinalikuran ko ito at bumalik ako sa loob ng shop ni Dana, I sign the contract saka nag paalam sa kanila na uuwi na, sumama nanaman ang timpla ko. Gusto ko na mag pakalasing at mapag isa sa ngayon. 

"I'll call you if the set is ready" kumaway si Dana at ang mga bata habang papalayo ako, i cry after I see them waving to my direction. Ang hirap na pumayag ako sa ganitong sitwasyon, tama din si Remon, kung noon palang ay umalma na ako at pinag laban ko sila ay wala na akong problema ngayon

Naging duwag din ako, kaya dapat maging matapang na ako ngayon, para sa karapatan ko sa anak ko

Mabilis akong nakarating sa condo unit ko at pag ka pasok na pag ka pasok ay nag hubad ako ng takong at dumiretsyo sa bar counter, open a new bottle of red label at nag salin sa baso, kasabay ng isang stick ng sigarilyo

I bring all of my stress reliever and sat on the balcony, hanggang lumubog ang araw ay andito ako, mag mumuni muni at pa panoorin ang pag lubog ng araw, watching it like how I watched my children grow up without my presence, tangina. Anong kwenta ko bilang nanay nila

I close my eyes and lay down on the floor, the feeling is the same, walang pinag kaiba noong araw na binato ko sa pool ang singsing na binigay saakin ni Remon noon, ang engagement ring. 

"I have no idea why I still keep you, even you have no value at all" I say while staring at the ring na nasa kwintas ko, I'm still holding and keeping all the pain that pushing me to be like this, sometimes I feel like I am pretending. Ako paba ito, parang hindi na. I Can't even determine my own self now. Kung nag bago man ako, binago ako ng sakit at mga pang yayare na ayoko nang maulit uli

Bumangon ako at lumakad papunta sa pinto, I heard the doorbell. I am not expecting a visitor right now, at ilang tao lang ang nakakaalam ng tirahan ko, kung si Athanasia lang iyon ay masasakal ko talaga sya

"Puta saglit sab!" sigaw ko bago padabog na buksan ang pinto, I didn't blink but a strong arm catch my waist, squeeze it while a soft lips with the taste of brand crush on mine, damn. What a toxic flavor of kiss that I didn't expect to taste after a long time

"Yhra" 

"I need you"