"She sleep just like you"
"H-huh? Paano?"
Tahimik at emosyonal na pinagmamasdan ni Eugene ang mukha ng bata. Masakit at puno ng pagsisisi ang puso niya kapag naiisip na, hindi manlang niya nasaksihan ang pagsilang nito, maging ang unang buwan nito sa mundo wala siya.
"Her lips is pouting." mahina siyang natawa bago dinampian ng daliri ang may katabaang pisngi nito.
Naikuyom ni Laura ang palad nang mapansin ang emosyonal na tinging ibinibigay ni Eugene kay Eura. Ngayon sumasampal sakaniya ang pagkakamali niya na itago ang pagbubuntis dito.
Kung sana, mas tinapangan niya ang loob noon...
"Patawad Eugene."
"Enough, masyado ng puno ng sorry ang araw natin."
"Kung—kung sana sinabi ko sayo... sana nasaksihan mo rin kung paano lumaki si Eura."
Namara ang lalamunan ni Laura dahil sa muling pagbabanta ng mga luha.
"Yeah, kung sana nalaman ko lang simula pa u
[ Laura ]"Paano kung hindi na nila ako mapatawad?" sapo ko ang dbdib ko dahil sa pag-aalala na baka hindi nila ako pansinin.Mula sa pagkakaupo sa kama, tumayo si Eugene para lumapit saakin. Inabot ko kaagad ang bibig ni Eura na karga niya, ang dungis kumain ng biscuit.Umupo siya sa tabi ko kalong muli si Eura na hindi na niya binitawan simula ng magising."Alam mo namang mga Mama's boy yun. Huwag ka ng masydo mag-aalala, Hindi ka matitiis nung dalawa." pumikit ako nang dampian niya ng halik ang noo ko."Salamat Hon, salamat sa muli mong pangtanggap saakin." naluluha nanaman ako.Hindi parin ako makapaniwala na babalik kami sa ganito ni Eugene. Lagi kong naaalala kung gaano kasakit ang bawat tingin na binibigay niya saakin kahapon, para bang makasama niya lang ako sa iisang lugar, maiiyak na siya sa sama ng loob.Pero nang mapanuod niya ang mga video na ginawa ko para sakanila, napatunayan non na kahit malayo ako, sila parin a
[Laura Daza Caasi]Maniniwala ba kayo kung sasabihin kong, mula sa pamamalimos sa lansangan at pagiging tindera ng basahan sa recto ay naging secretary ako ng isa sa pinaka-malaking kumpanya dito sa Pilipinas?Naulila ako ng mga magulang ko, limang taong gulang pa lamang ako ng mapunta ako sa bahay ampunan, dahil wala rin naman kaming ibang kamag-anak na maaring kumupkup saakin.Sa ampunan, mga madre ang nakakasama namin. Para saakin ay hindi masaya sa bahay ampunan. Pero wala akong magagawa kailanagan kong makisama at magtiis para mabuhay lalo pa ngayon at mag-isa nalang ako. Ang mahalaga ay sa lugar na ito ay may pagkakataon akong makapag-aral ngunit pagtungtung ko ng ika-labing anim na baitang ay nasunog ang bahay ampunan.Naging palaboy ako sa lansangan, namamalimos. Pero natuto akong dumiskarte, yung mga limos na baryang binigay ng mga tao saakin ay siyang inipon ko ng paunti-unti. Nang sa wakas ay makaipon na ako ng sapat, ibinili ko yun ng ma
Isang araw na-realize ko na hindi ko na kailangan magpalago ng ari-arian. Hindi ko naman madadala sa hukay ang mga iyon, wala rin akong mapag-iiwanan kung sakaling mamatay ako. Mag-isa lang ako sa buhay, ni Kaibigan nga ay wala ako.Si Ate Hasmin nasa Ibang bansa na nakatira kasama ang buong pamilya niya.Nung gabing yun damang-dama ko ang pagiging mag-isa.Binenta ko ang negosyo ko. Hininto ko ang Online Selling at Nag-resign ako sa pagiging CallCenter Agent.Sa isip ko non, sapat ang perang naipon ko hanggang sa mamatay ako.Isang linggo akong nakahilata sa Condo. Kain, Tulog lang. Nagkasakit ako, hindi ko kayang walang ginagawa. Hindi ako sanay na walang trabaho.Kaya nag-apply ako, cashier sa coffee shop. Pinili ko talaga don kasi chill lang, nakaka-relax, mahilig din kasi ako magbasa ng libro. Kaya tumagal ako don ng Isang taon, nagkaron ako ng mga kaibigan. Sila Rose
"Nakakapagod naman." I sighed at yumuko sa lamesa para pumikit at ipahinga ang utak ko. Inaantok narin ako, nakakasawa yung ginagawa ko. Type lang ng type.Bakit ba kasi hindi niya pa ko tanggalin. Bakit kasi naniwala ako at naawa sa dahilan niya kung , bakit ayaw niyang kumuha ng ibang secretary eh."Trauma. My One and Only Secretary Break Up on me. Iniwan niya ko, alam mo naman yun diba? Kaya ngayon, parang hindi ko pa kaya magkaron ng ibang secretary. Ang sakit parin eh." "Oh, bakit ako nandito kung ayaw mo pang kumuha ng secretary?" "Cause' I know, your different. Hindi mo ko papabayaan katulad nung hindi mo pag-iwan sakin nung lasing akong sumugod sa coffee shop."Bakit ba kase nagpadala ako sa cuteness niya? Buset talaga.Ginulo-gulo ko yung buhok ko. Napapagod na talaga ako! Gusto ko nalang umuwi at humiga sa malambot kong kama. Ha
Simula nung usapan namin nung gabi tungkol sa magiging Anak ni Eugene. Nag-decide kaming sa iisang Condo nalang tumira. Which is yung Condo sa pinakataas. Penthhouse. Unti-unti rin naming inayos yun. May sarili akong kwarto ganon din siya, hindi naman kasi kami mag-asawa. Kaya hiwalay kami ng tulugan.Ginagawa lang namin to para sa bata. Sasabihin niyo pwede namang hindi ako makisali sa buhay nila.. Pero kasi, gusto ko.Hindi ko kayang isipin na lalaki yung anak ni Eugene na walang nanay. Tapos ano? Pagmalaki na siya, malalaman niyang ayaw sakanya ng tunay niyang nanay? Masakit para sa isang anak ang ganon.Kaya hanggat maaari, tutulungan ko si Eugene. Handa akong akuin ang iniwang responsibilidad ng ex niyang bobo.Nakakatawa lang, Kasi sabi ko dati ayoko mag-anak. Tapoy ngayon, magkakaanak anako. Hindi man siya galing sakin, alam ko sa puso ko ituturing ko siyang sariling akin."
Ngayon ko lamang nalaman na masokista pala ako, ramdam na ramdam ko ang pagguhit ng sakit sa dibdib ko nang isipin ko pa lamang na magiging buo ulit ang pamilya nila, na magkakabalikan sila para sa mga anak nila. Masamang hilingin na sana hindi na mangyari yon, dahil may mga anak sila na kailangan ng kompletong pamilya. Sino ba ako? Kakapasok ko lang sa eksena, mang-aagaw ng role, a mere substitute. “Thank you for holding my hand habang inilalabas ko ang mga bata.” napatingin ako sa kamay kong hinawakan ng kamay niyang napaka-liit at payat na. “I’m so grateful to know and experience how kindhearted you are Laura. Masayang-masaya ako dahil ikaw ang nasa tabi ni Eugene. Tungkol sa pag-alis ko, a-ayoko naman t-talaga umalis.” gumaralgal ang boses niya matapos sabihin yon kaya nataranta ako. “Gail huwag ka masyado umiyak hindi ka pa masyado magaling, shhh- I’m sorry if I ask you about that. Please calm down.” wala akong magawa kundi ang haplusin ang kamay niya, n
Pagkatapos mamaalam ni Eugene kay Gail ay sinubukan naming humanap ng kamag-anak ni Gail pero base sa mga nalaman namin ay matagal narin palang walang kontak si Gail sa kahit sinong kamag-anak niya. Wala rin kaming clue kung saan sila mahahanap kaya nagdesisyon nalang si Eugene na siya na ang maghahatid kay Gail sa huling hantungan. Hindi narin kami nagpa-lamay dahil wala rin namang pupunta kaya ako, si Eugene, isang Pari at dalawang tagabuhat at taga-hukay lang ang nandoon. Naglakad ako papalapit kay Gail at maingat na inilapag ang puting bulaklak. Napangiti ako nang makita ang maaliwalas niyang mukha kasabay ng malamig na hanging yumakap sandali sa katawan ko. “Paalam Gail hindi kita makakalimutan kahit sandaling panahon lang tayo nagkasama. Wag kang mag-alala, ako ng bahala sakanila.” Naging mabilis lang ang mga nangyari at ngayon ay nakatanaw na kami sa Baby ward kung nasaan ang dalawang baby boy ni Eugene. Hinagod ko ang likod niya nang magsimula na siya
Halos mag-uumaga narin kami nakauwi ni Eugene. Sa sobrang daming nangyari, hindi ko na nagawa pang tingnan ang oras."Matulog ka muna, aayusin ko lang yung mga dadalhin natin bukas." sabi ko sakaniya at naglakad papalapit sa pintuan ng magiging kwarto ng kambal."I can do it, you can rest first." pilit ang ngiti niya at halatang pinipilit lang labanan ang pagod at antok."Kaya ko na to, wag ka na nga papilit diyan. Sige na magpahinga ka na." isinenyas ko pa gamit ang kamay ko na umalis na siya. Pumasok ako sa kwarto at lumapit sa baby bags."Psh parang gusto lang naman tumu—""May sinasabi ka ba?""Sabi ko okay po, matutulog na po Momma." dali-dali kong inabot ang baby powder na nakita ko at inambang ibabayo sakaniya."Hoy masakit yan! Eto na nga eh, aalis na nga." kabadong sigaw niya, hindi ko inalis ang masama kong titig sakaniya kaya wala siyang magawa kundi ang lumabas ng kwarto at pumunta sa kwarto n