Chapter 5.1

Verania's Point of View

"Birthday ni Archer ngayon pinsan namin, may party sa resort nila. Pupunta kaming lahat, sasama ka?" dire-diretsong bira ni Olivia sa akin gamit ang mataray na tono niya.

"Of course, Vera would join us. Magiging parte na siya ng pamilyang ito soon, dapat masanay na siyang kasama tayo..." saad ni Tito Stanley na tinapik ako sa balikat.

Nasamid naman ako agad sa aking narinig at bahagyang ngumiti na lamang.

"Tsk, swimming birthday party 'yon, baka gusto mo magdala ng swimsuit," maarte ang tono ni Olivia nang banggitin niya 'yon.

Hindi ko na sana papansinin nang magsalita si Ares.

"Hindi siya magsu-swim suit. Maraming tao roon, hindi niya magugustuhan," saad ni Ares kaya umangat ang kilay ko at nagpigil ng tawa lalo na nang magkatinginan kami ni Tito Stanley.

Napailing siya at naunang sumakay sa sasakyan niya na maraming bodyguards.

"Ares, huwag namang ganyan. Tanungin mo rin ang gusto ni Verania," wika naman ni Tita Charlotte bago sumunod kay Tito Stan.

"Gusto mo bang mag-swim suit?" tanong niya na nakataas ang kilay.

Baka makapag-swimming nga ako na binabantayan siya, hindi na! Ayos na akong tabihan si Ares kahit magdamag pa. Charot, mahirap takasan ang tukso ng dagat when it comes to swimming.

"I don't know. Bibili na lang ako roon kapag maisipan kong mag-swimming," saad ko at umirap sa akin si Olivia.

Ang init talaga ng dugo sa akin nito... Mabuti pa si Ares bumabait minsan, hindi tulad ni Olivia na napakasungit kapag ako ang nasa harapan. Hindi ko naman siya inaano.

"Fine. Tara na," saad ni Ares at sumakay na nga kami sa sasakyan niya. Iyon ang dadalhin namin at kaming tatlo lang ang sasakay doon, ako, si Ares at si Olivia.

Safe naman ngayong araw kaya kahit na hindi na kami samahan ng mga bodyguards sa loob. Wala namang babaril sa ganito kasikat na araw. Isa pa malaking tao ang binabangga nila at gagawin nila ang masasamang gawain tulad ng pagpatay kapag walang nakakakita.

"Alam mo naman na siguro ang resort hindi ba?" mataray na tanong ni Olivia na nakaupo sa back seat.

Bahagya ko siyang sinilip at napatango agad para mag-response sa tinanong niya. Kinapitan agad ako ng tuwa nang matanaw ko na nagsuot si Olivia ng headphones. Mabuti naman at naisip niyang gawin iyon.

"Magsu-swimming ka rin ba—" itatanong ko sana iyon kay Ares pero agad kong pinutol ang mga sinasabi ko nang maalala ko ang mga bagay bagay na nangyari sa kanya. Napalingon din agad siya sa akin na nakataas ang kilay nang marinig ang balak ko sanang sabihin sa kanya.

"Mabuti at hindi mo pinasama sina Clara?" panimula ko ng panibagong topic habang ang mga mata ko ay diretso sa daan.

"May trabaho siya ngayon, resident doctor pa lang siya at mas gusto niyang umiwas muna sa paga-absent," pahayag niya sa isang kaswal na tono.

"Anyway, magsu-swimming ka ba?" tanong niya nang saktong tumigil ako dahil red light sa traffic light.

"Ewan, baka bantayan nalang kita," sagot ko at nang sumulyap ako ng kaunti sa kanya ay nakataas ang kilay niya.

"Baka hindi mo ma-enjoy..." wika niya kaya bumahid ang ngisi sa aking labi at unti-unti itong lumipat sa pagtawa ng bahagya.

"Seryoso ka ba? Ngayon mo lang sinabi 'yan? Magda-dalawang linggo na ako sa bahay niyo tapos ngayon mo sasabihin na baka ma-bored ako? Ewan ko nalang sa 'yo, Ares," saad ko na medyo natatawa pa rin sa sinabi niya.

Sa halos dalawang linggo na pagbabantay at pagbuntot ko sa kanya, nasanay na ako! Kahit nga tumunganga na lamang ako sa kanya maghapon, hindi na ako tatamarin. Nasanay na akong inuutusan minsan at nakatunganga madalas tapos ngayon niya lang sasabihin na baka ma-bored ako? Ha! Ang bilis ko kaya makapag-adjust sa paligid ko! Syempre, ako pa ba?

Bago ko paandarin muli ang sasakyan ay napasulyap akong bahagya kay Ares na sinilip sa likuran ang kapatid niya na nakadungaw lamang sa bintana at ramdam ko na malakas ang tunog ng music na pinapakinggan niya.

"I didn't know na hanggang ngayon ay hindi pa rin kayo magkasundo," saad ni Ares kaya bahagya akong napangiti.

"Mahirap makipagkasundo sa kanya. Ramdam kong ayaw niya sa akin," medyo napahalakhak ako nang sabihin ko iyon kaya narinig ko rin ang mahinang pagtawa ni Ares.

"Anyway, I forbid you to wear swimsuits kung magustuhan mong mag-swimming," bigla niyang pasok muli sa topic na 'yon.

"Para ka namang asawa, huwag kang excited na maikasal sa akin, hehe. Baka magsisi ka," natatawang wika ko nang maalala na kasama nga pala sa gagampanan kong trabaho ay ang pagiging fake fiancée at kung sakaling matagalan aabot bilang fake wife.

Oh 'di ba, parang teleserye lang! Pa-fake fake pa silang nalalaman. Maitanong ko nga minsan kay Captain kung sino ang nakaisip nitong set up na 'to kapag natapos na ang misyon na ito.

"Tsk, mas magsisisi ka kapag sa akin ka nakasal."

"Well, tama ka diyan may girlfriend ka hindi magandang may karelasyon kang iba habang may asawa ka," natatawang wika ko at lumipas na ang ilang minuto matapos ng sinabi ko na iyon ay hindi na siya nag-respond.

Mukhang seryosong-seryoso siya sa topic na MARRIAGE well, hindi naman nakakapagtaka iyon. Alam niya kasi makatotohanan ang mangyayari kaya hindi talaga maiaalis sa kanya na magseryoso.

"Verania, ano bang tipo mo sa lalaki?" biglaang tanong niya kaya nasamid ako agad at muntik nang mapa-preno sa pagkagulat dahil sa tinanong niya.

"B-Bakit? Balak mo akong ligawan? Ha! Hindi ako papayag!" agad na konklusyon ko sa tanong niya pero natawa lamang siya.

"Tss, anong liligawan? Baliw ka ba? Assuming 'to... may iba akong gusto kaya bakit kita liligawan?" natatawang pahayag niya.

Napairap ako nang wikain niya 'yon sa akin.

"Eh kung gano'n bakit ka nagtanong ng ganyan?" saad ko na medyo naaasar ar diretso na muli ang tingin sa daan.

"Wala lang curious lang ako, simula kasi nang maging magkaibigan tayo wala ka pang naging boyfriend. Naisip ko lang na baka hindi ka talaga tao at bagay ka talaga," tumigil siya sabay nagseryoso ang mukha.

"Bagay sa akin," dugtong niya at tila nagrambulan ang kalamnan ko sa tiyan.

Hindi ko inaasahan ang idudugtong niya kaya halos magwala ang katauhan ko sa narinig, hindi dahil sa kilig kung hindi sa pagkabigla. Grabe, mabuti wala akong heart failure kung hindi baka, mamatay ako rito dahil sa gulat.

"Hay naku, Ares bumabalik ka na sa pagiging madaldal huh," wika at agad na narinig ko ang tawa niya.

"Hay, hindi gumana ang joke ko akala ko kikiligin ka na sa banat ko," natatawang wika niya.

"Sus wala namang kwenta ang mga banat mo. Ano 'yan? Bata? Hays, kung gusto mo ng banat magpaturo ka sa pro! Tulad ko, kapag ako ang bumanat sa 'yo bali ang buto mo," wika ko sabay sulyap sa kanya at kumunot ang noo niya na nagpatigil sa tawa niya kanina.

Ako naman ngayon ang natatawa.

"Ibang banat na ang sinasabi mo, Verania," wika niya kaya nagkibit balikat ako.

"Anyway balik na tayo sa tinanong mo kanina. Ang sabi mo anong tipo ko sa mga lalaki? Well, syempre unang una hindi lampa! Ayoko kasi ng ganon, baka maging mas malakas pa ako sa kanya, hindi pwede 'yon. Syempre, gusto ko rin ng mahaba ang patience. Ayoko ng mapagmadali dahil naiirita ako sa mga gano'n. Masyadong speed, hindi naman sila si The Flash, hmp! Syempre gusto ko rin may good manners at syempre yung loyal at may tiwala sa akin. Last pa pala, gusto ko rin 'yung hindi ma-controversy 'yung buhay," medyo napahabang wika ko na nagpaangat sa kilay niya.

"Uh, seems like ang hirap maghanap ng ganyan."

"Well, hindi naman ganyan ang hinahanap ko tipo ko lang 'yan. Actually, hindi rin ako naghahanap, naghihintay lang ako. Alam kong kusa namang darating 'yung taong para sa akin so, what's the point of looking for him?" saad ko at pinatay ang makina ng sasakyan nang makaparada na ako.

Nakarating na kami sa resort ng mga Montero and I found out that we were staying in the hotel for today. I don't know kung ilang araw kami rito kung 2 days and 2 nights ba. Hindi ko sure. Pero baka umuwi rin kami dahil wala kaming dalang damit.

"Just wait here," paalala ko kay Ares nang bumaba ako sasakyan para umikot sa sasakyan papunta sa pwesto niya at maalalayan siyang bumaba.

Bitbit ko na wheel chair niya nang mapatalon ako dahil sa biglaang pagbalibag ng pinto sa likuran ng sasakyan. Bumaba pala si Olivia at ngayon ko lang napansin na may dala siyang back pack.

Pagbukas ko ng pinto ng sasakyan sa may passenger's seat ay tinulungan ko si Ares at nang makaupo na nga siya wheel chair ay agad siyang nagsalita.

"Take my bag on the back seat," pahayag niya kaya hindi na muna ako nagtanong at sumunod sa utos niya.

Nang makuha ko iyon ay sinuot ko agad at tinulak ang wheel chair niya.

"Does this mean, hindi tayo uuwi mamaya?" tanong ko nang ma-realize na mukhang ako lang pala ang walang gamit na dala.

"Yeah, hindi ba sinabi sa 'yo ni Dad?" tanong niya kaya agad kong iniling ang ulo ko.

"Ang sabi niya lang birthday ni Archer sa resort and that is why, I didn't bring anything dahil wala namang sinabi..." napapakamot ulo na pahayag ko.

"Sila Dad at Mom uuwi bukas ng umaga. While the both of us will stay until the day after tomorrow. Dalawang araw na party kasi ang sinabi ni Archer sa amin," saad niya.

"So, your sister will be with us too?" tanong ko at agad na tumango siya kaya tila nanlumo ako. 

--

snsp