Share
Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.
Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.
Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila.
"Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya.
"Kuya..."
"Nasa'n si Kirsten?!"
Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'
"Go and find
Related chapters
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School PROLOGUE
Eight years ago... "Mom, is my sister fine?""She'll be fine, Krizelle. We'll just trust your Papa that your sister will be alright." Sinubukan kong imulat ang mga mata ko, ngunit masyado itong mabigat. Ni igalaw ang aking mga daliri ay nahihirapan ako. Naramdaman ko ang mainit na halik sa aking noo. 'Mama...' "Lumaban ka lang, anak, ha? Kaya mo 'yan..." Mahina at malambing na boses ni Mama ang naririnig ko malapit sa tenga ko. Mayamaya ay narinig kong may bumukas na pinto. "I'll check her out." Isang bagong boses ang narinig ko, boses lalaki. Sa oras na ito sinubukan kong imulat ang mga mata ko . Dahan-dahan hanggang sa mayroon na akong nasilayang nakakasilaw na liwanag. Nang maimulat ko ito ay tumambad sa'kin ang mukha ng Mama ko at ng ate ko. "Ma, gising na si Kirsten." Tila nagliwanag ang kaninang madilim nitong mukha. N
Virginian High School Chapter 1: Welcomed By Maniacs
Tell me something, girl.Are you happy in this modern world?Or do you need more?Is there something else you've searching for... "Kirsten? Ma'am?" Uh. I rolled my eyes as I heard the maid knocking on the door. I stopped the music I am playing and got myself up. I opened the door and saw the maid holding all the luggage that I will be using for moving tomorrow. "Ma'am, iniutos po sa'kin ng Mama niyo na dito mo daw po ilagay ang mga gamit mo." Tumango ako dito at kinuha ang bitbit nito. Isang pulang maleta na di gaano ang laki at isang backpack. "Tsaka po pala, ipinapaabot din po pala ito ng Mama niyo," aniya sabay abot sa'kin ng isang folder. Kinuha ko iyon at agad na tinignan ang nilalaman. Pagkabukas ko no'n ay agad na bumungad sa'kin ang salitang Virginian High School"Mamaya po ay maaga daw po kayong aalis ni kuya Buboy para ihatid kay
Virginian High School Chapter 2: Roommates
Kirsten Encarlight's P.O.V****"Gising ka na!!!" Nanlaki ang mga mata ko at agad akong napabangon sa nakakabinging ingay na narinig ko. Galit kong tinignan ang pinagmulan ng boses. Isang babaeng mala-rainbow ang buhok dahil sa iba't iba ang kulay nito. Bilugan ang mga mata nito at putok na putok ang labi dahil sa lipstick. Nakatakip ang kamay nito sa bibig niya at alanganing tumawa. "Sorry," aniya. Nang makabawi ay no'n ko lang naalala ang nangyare. I almost got raped. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko nang dahil sa kaba. I expected that this school is worse but I never thought this is actually that worst! "Are you okay?" tanong ng babaeng nasa tabi ko. Of course I'm not. "What do you think?" I said sarcastically. Napakamot ito sa ulo niya. "Nasa'n ako?" I asked. Inilibot ko ang paningin ko at
Virginian High School Chapter 3: Extreme Sex Education
Kirsten Encarlight's P.o.V.***I WAS surprised. Anon'ng nangyayare dito? Tinignan ko yung babae. Di man gano'n kaliwanag sa kinalalagyan namin ngayon, ngunit sa hinuha ko ay maganda siya. Ngunit ang mga bukas na sugat sa mukha nito ang hindi ko alam kung saan nanggaling. Habol ang hininga ko't agad akong umalis sa pinagtataguan ko. Tinanaw ko pa ang mga iyon ngunit mabilis itong nawala sa paningin ko. What was that? I don't know what's happening. But I guess, it is better for me if I just stay on my room. It's too dangerous here. I'll just let Raijin where did he goes. I strode through our dorm. Too glad, dahil naaalala ko pa din lahat ng daan pabalik kahit na paikot-ikot na kami kanina. Marahan kong binuksan ang pintuan sa room namin at no'n ko lang naramdaman ang aking sariling nakahinga ng maluwag. Today is so tiring. Too much
Virginian High School Chapter 4: Queen Bee's Death
KIRSTEN ENCARLIGHT'S P.o.V.After so many things that happened on my first subject, it was all done. Ngayon palang ay hindi ko na alam kung paano pa akong tutuloy sa susunod kong klase gayong sumasakit na agad ang ulo ko. Minasahe ko ang sentido ko at inunat ang mga kamay ko pagkatapos. Nagsimula na akong maglakad patungo sa room kung saan gaganapin ang second subject ko. Napaka-hassle kung tutuusin. Masyadong malawak ang eskwelahang ito at talaga namang nakakatamad maglakad-lakad. Pumunta ako sa Science Department dahil ito ang susunod kong subject. Habang nasa daan ako, hindi na nawala ang mga malalagkit na tingin ng ibang mga kalalakihan sa akin. Sa tingin ko, kailangan ko talagang mag-adjust dito. Sa sobrang daming pag-a-adjust, sa tingin ko'y mahihirapan ako. Sa 'di kalayuan, natatanaw ko na ang Science Department. Binilisan ko ng konti ang lakad ko. Ilang saglit pa'y
Virginian High School Chapter 5: I am Zero Avreton
KIRSTEN ENCARLIGHT's P.o.V."Magandang hapon sa inyo..." "Magandang hapon din po, Ginang Valdez." Umupo na ako sa upuan ko nang matapos naming batiin si Ms. Valdez. Siya ang Filipino teacher namin ngayon. Mukha naman siyang mabait. Dahil na rin siguro sa edad nito ay mayroon na itong mga puting buhok. Tumingin ito sa'kin at saka ngumiti. Nakaramdam ako ng pagkailang sa mga oras na 'to. Sinubukan ko ring bigyan ito ng ngiti. "Masaya akong mayroon akong bagong estudyante ngayon. Ano'ng pangalan mo, binibini?" Lahat ng mga kaklase ko'y dumapo ang tingin sa'kin. Hindi na bago pa ito sa'kin dahil kanina ko pa halos ipinapakilala ang sarili ko sa mga subjects ko. Ang iba dito'y kilala na ako dahil naging kaklase ko na sila sa iba ko pang subject. Tumayo ako at saka sumagot, "I‐I'm Ki—" Pinutol nito a
Latest chapter
- Virginian High School Epilogue
- Virginian High School Chapter 150
- Virginian High School Chapter 149
- Virginian High School Chapter 148
- Virginian High School Chapter 147
- Virginian High School Chapter 146
- Virginian High School Chapter 145
- Virginian High School Chapter 144
- Virginian High School Chapter 143
