Isang buwan ang nakalipas, ngayong araw ay sasamahan ko mag enroll yung dalawang mokong sa Beda, hindi ko rin alam kung bakit ang aga ng enrollment nila.
Mag apply palang sila pagkayari ay mag take ng entrance exam bago mag enroll.
Kahapon ay nag pasa na si Jayden ng application form kaya ngayon ay nag rereview na siya para sa nalalapit na exam nila.
"What if hindi ako pumasa sa entrance exam?" Pag aalinlangan ni Russel.
"Tanga kaya mo yan" sabi ko sakanya at pumasok na kami sa Beda, habang nag aapply sila nakaupo lang ako at nag ig story ng picture ni Travis habang nag apply.
After an hour nayari din sila.
"It's lunch na, saan tayo
Ngayong araw ay mag ggrocery kami ni Mika, lilipat na kasi siya sa Dorm nila."Kamusta kayo ni Russel?" Tanong ko sakanya."We talked, we cleared things. We're friends right now." Sabi niya habang kumukuha ng pagkain na pwedeng iluto."Nako Mika, hindi ako naniniwalang friends lang." Sabi ko sakanya at bahagyang natawa."Gago"Atleast diba okay na sila, nakapag usap na at bumalik na ulit sa dati.Nakapag entrance exam na sila sa Beda at lahat sila ay pumasa kaya nag babalak ako mag samgyup sa bahay.Nag babalak rin ako mag tteokbokki at thai fried rice, pati bibimbap.
"Pre ang ganda nung babaeng bumilhi sayo kahapon" sabi sakin ni Russel."Bakit? Interesado ka don?" Tanong ko sakanya at tumango naman ang loko."Ulul kaba sakin yon." Sabi ko at nag patuloy sa pagluluto.Kada hapon ay hinihintay ko siyang bumilhi dito. Hanggang sa isang araw bigla nalang siyang hindi bumilhi."Tol, isang linggo na yatang wala yung babaeng trip mo" sabi ni Russel."Hindi ko yon trip no" sabi ko sakanya."Sige, itanggi mo." Sabi niya saakin."Hindi ko yon trip kase interesado nga ako sakanya." Sabi ko sakanya."Jas
It's been a month since I publish See Youn In Dapitan here in good novel. It's a roller coaster ride for me, new experience and new windies. I'm so thankful to the one who invited me to write here in Good Novel. It was a nice experience writing in a different platform.Looking forward for more stories na mai-publish here.Salamat sa pag babasa sa akda ko, na appriciate ko lahat yon. Sa mga sumuporta mula simula maraming salamat. Salamat at nag tiwala kayo na kaya ko ito, matatapos ko ito. Salamat sa mga nag hintay ng updates.
This is a work of fiction!!!names, characters, places, events, incidents are either the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidential.Please be adviced that this story containsmature themesandstronglangguagethat arenotsuitable for very young readers.Read at your own risk.Ang librong ito ay na sa ibang plataporma ngunit inilagay ko rin ito rito upang mas marami pa ang maka basa ng libro nina Cleorine at Travis. Nawa'y ito'y inyong magustuhan. Kung kayo man ay na offe
"Cleo ikaw na kasi yung bumili"Sigaw saakin ni ate, nag tatalo kami kung sino bibilhi ng takoyaki. Ayoko kasi lumabas dito sa bahay namin dahil natatakot ako at bawal din sa usok ng sasakyan."Cleo naman! Masama nga ang pakiramdam ko"Kinuha ko ang one hundred pesos sa lamesa at nag suot ng mask at lumabas na.Marunong naman ako tumawid ewan ko din kung bakit natatakot ako lumabas, dahil siguro don sa nangyari nung bata ako.Pagka labas ko ng Prudencio St. ay Dapitan na tumawid ako ng kalsada at pumunta sa bungad ng Cristobal St. kung saan nando'n ang mga nag titinda ng mga miryenda.Pumunta ako sa tapat ng tindahan ng takoyaki, ti
"Cleo tara na, nadala mo ba mga gamot mo?" Tanong sa'kin ni mama, nghayong araw ay luluwas kami ng Manila para mag bakasyon. Para masanay na rin ako dito dahil next year, dito na ako titira.Panigurado naman na iiwan nila ako dito eh."Dala ko na lahat ma" sabi ko at ibinaba ang mga dala ko.Ngayong araw ay pupunta kaming Sampaloc dahil do'n ako titira, matagal na akong hindi naka balik ng Manila kaya natatakot ako.Ayoko lumabas.Ayoko makipag interact.Kinakabahan ako, two weeks lang sila doon at iiwan na nila ako. Babalik na sila ng Nueva Ecija. Hindi ko din sigurado mabilis mag palit ng nasa isip sila mama.
Kinabukasan pag gising ko ay nandito na sila Zaina at Chan ang bilis naman, si ate naman ay paalis na."Cleo gising kana pala, tumawag ka kapag may kailangan ka o may nangyari." Paalala niya saakin "Feel at home mga bunso" sabi naman niya kela Zaina at Chan.Umalis na si ate si Chan at Zaina naman ay agad na niyakap ako "Hay nako sis na miss kana namin" sabi ni Chan saakin. "Nakapag enroll kana ba?" Tanong naman saakin ni Zaina.Tumango ako, naka enroll na ako bago pa ako pumunta dito sa Maynila, "Sis gusto ko tikman yung takoyaki" sabi ni Chan saakin sabay hampas sa braso ko."Sige bibilhi ako mamayang alas kwatro" sabi ko naman sakanya "Sure kaba? Baka bumalik sakit mo?" Paninigurado saakin ni Zaina
Ganon lang ang ginagawa namin tuwing hapon, pero takoyaki lang binibili namin. Minsan ako lang mag isa yung bumibili, minsan kasama sila.Ngayong araw ay pupunta kami nila Chan sa Maseda kung nasaan ang bahay nila James, ilang kanto lang naman ito mula samin kaya nag lakad lang kami."Oyy pre" bungad ko sakanila at umapir pa sakanila, sanay ako sa ganito dahilone of the boysnila ako nung high school kami.Wala daw doon sila Tita kaya nag iingay sila, ngayong araw din lilipat saamin si Kaithlyn."Mga tanga, miryenda muna tayo bago mag lakad" sabi ni Johnray at inilabas naman ni James ang miryenda namin."Ayy, may ipapatitikim ako sainyo mamaya" sabi ni Chan,