Hindi na ako nag-abala pang buksan 'yung back door para lumabas o sumilip, tatalikod na lang sana ako nang makari ig ako ngmga yapak papalapit sa direksyon nitong kusina.
Mabilis akong nagtago sa ilalim ng countertop. I immediately saw the back door opening, a few pair of damp calves entering. Mga babae, and they're dripping of water. Dahil white marble ang sahig ng kusina at dahil basa sila, nagsimula nang mag-putik ang sahig. Ang dumi-dumi na.Instead of worrying if someone catches me hiding under, mas inalala ko pa tuloy ang gagawin kong paglilinis niyan mamaya. I would not expect that someone from this unknown group of people volunteers to clean their mess and leave the areas used clean afterwards.Kaysa aasa sa gano'n, it's much better to just do it myself. Kasi kung gagawin ko 'yon na ako mismo, mas sure ako na magiging malinis talaga 'yon pagkatapos.Narinig kong bumukas-sara ang ref kasunod ng iilang mga tawanan at usapan. I didn't mind eaI'm simply minding my own business as I took frequent sips from my drink. With my crossed legs, I watched as the crowd grew wild together with the sudden switching of the song being played. Kanina ay simple club songs lang and then it switched to the sexy kind of song.No one could get even more wild—dance so wild—than that crowd of a club with drunk people."Drink?" bungad ng isang lalaki. Nakatapat sa harap ko ang kamay niyang may dalang shot ng hindi ko alam.I'm not yet drunk, I'm still so sober. And I'm not so dumb to just accept drinks that could be spiked from strangers."No, thank you." I said in a plain voice.I don't want to be rude pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Hindi ba nila napapansin na mag-isa lang ako? Meaning, I wouldn't want anyone bothering me. Can't they take unspoken aura?I want to be alone. What's so hard to comprehend there?I'm not standing, I'm just watching. They should already take it
Hindi ko na napansin na nasa tapat na kami ng bahay. I can feel the alcohol kicking. I'm dizzy and I feel like doing crazy things. I'm emotional, and I hate it.I said my thank you and went out the car, not really thi king if somebody sees me wasted like this. Wala na akong pakialam sa mundo.Sobra-sobra na 'yung dinadala kong sakit, pakiramdam ko mababaliw na ako. Parang masisiraan na yata ako ng bait. My head is pounding but the pain in my heart could mask it so well.I lazily took off my heels as soon as I stepped in the house. Madilim ang bahay at para bang walang mga tao dito kanina bago ako umalis.Wala na akong pakialam if mahuli man ako ng isa sa mga bisita nila. This is also my house, may karapatan akong maglakad-lakad dito. I feel ridiculous hiding earlier just because Athena's visitors suddenly entered the kitchen.I mean, bakit ako nagtago? Bakit ako magtatago? This is also my house!I took my time going up the stairs
The mall's still the same like everyday so I didn't take that much notice of my surroundings. There were a few glances, but I knew it was just because they have eyes and I just entered the mall. There's no overthinking about it.Though, they're not needed naman to make me feel pretty. I already feel gorgeous in my own way now. I can compliment myself and it wouldn't even need a single touch of help from anybody.For some reason, mahaba 'yung pila sa pharmacy kaya matagal akong nakapila. To not waste my waiting in a very long queue, dinamihan ko na 'yung mga pinamili ko. Kahit 'di pa naman ubos 'yung mga skin care products ko, bumili na lang ulit ako just to restock.Maraming tao sa mall ngayon, medyo overcrowded nga. Maraming mga pamilya, couples, and group of friends na gumagala yata 'to.I haven't checked the time ever since I woke up kaya bahagya pang nanlaki 'yung mata ko nang makitang 12 PM na pala sa wall clock ng pharmacy. That explains the
As soon as I got home, itinabi ko na kaagad 'yung mga pinamili kong gamot sa drawer ng salamin ko sa bathroom. Naglagay din ako ng iilang Ibuprofen at Acetaminophen sa drawer ng salamin sa common bathroom namin in case Creed might need to drink one. Dati, sa drawer ng salamin niya sa bathroom niya sa kwarto ko nilalagay 'yung mga ganitong OTC products pero right now, I would not attempt even touching his door's knob. We are no longer the same. Hindi na kami katulad ng dati.Nang maitabi ko na lahat ng kailangan kong itabi, nilipat ko na sa bowl at plato 'yung mga pinamili kong pagkain. I plan on staying at home since mukhang wala talaga sila Creed dito sa bahay. Kahit kaninang umaga, hindi ko sila nakitang dalawa kaya baka nga umalis sila at matagalan pa 'yon bumalik.Naisipan kong since wala naman akong gagawin at hindi naman ako tinawagan ng Complex requesting for a gig, might as well just spend the day binge watching some Medical series.Even before, in
"May work siya nang ganitong oras so I just left him a message. Baka papunta na rin 'yon."I reached up and fixed her hair. Magulo ang pagkaka-bun noon. She sure looked like she's been minding other things and not herself. Hindi naman sa mukhang napababayaan niya 'yung sarili niya pero she's not looking like the best version of her right now. Hindi ko 'yun ku-kuwestyunin because she's got a dying grandma, but I just so wish she'd not forget about herself even at times like this.Nang tumapat kami sa isang pinto, I stopped her hand that was about to open it. Napatingin siya sa akin sa ginawa ko."Pwedeng mag-usap muna tayo, Sas? I want to know everything, if it's not too much to ask. Muntik na akong mabaliw kakaisip kung napaano ka na. Kami ni Riel."Bumuntong-hininga siya bago tumango. Mabuti na lang at malapit ang room ng Lola niya sa waiting area ng mga operating room. Sinakto daw na doon nilagay dahil prone na atakihin ang Lola niya, at para ma
Hindi niya sinagot ang sinabi ko at dire-diretso na akong hinila papunta sa parking lot ng convinience store. Binitawan na din naman niya ang kamay ko nang medyo malayo na kami sa kalsada."You planning to get yourself killed?" iritang tanong niya sa akin nang nasa may entrance na kami ng store.Napayuko ako dahil galit na naman siya. Ito na nga 'yung pinaka-iiwasan kong mangyari tapos ito naman tuloy 'yung nangyayari ngayon dahil lang sa katangahan ko."So, it's you and that Riel, then? Should I congratulate you?" sarcastic niyang sabi at nauna nang pumasok sa loob.I don't know what suddenly got to me pero mabilis ko siyang sinundan and without thinking, I held his hand to stop him. Para bang may kung anong bumulong sa akin na dapat kong itama 'yung iniisip niya at mali niyang paratang. Agad siyang napalingon sa akin sa ginawa ko."M-Magkaibigan lang kami, Creed."Binawi niya 'yung kamay niya mula sa pagkakahawak ko at humaluki
It was the first time I was able to think of a lot of scenarios and consequences on my way home. Kung hindi naman kasi blangko lang ang isipan ko kapag uuwi ako, madalas ay may malalim lang akong iniisip na may sa isang paksa lang. Hindi umaabot sa dalawa o tatlo, at mas lalong hindi sabay-sabay kung iisipin ko mam.Tonight and right now, it felt as if it is a spreading wildfire, completely leaving my mind so full of thoughts I didn't know I could possibly house within my brain. It's like an endless web of turns without breaks. Tuloy-tuloy na kumakalat, lumalago.And to what the subject is? Tungkol lang naman sa napag-usapan naming plano ni Saskia. She tried to suggest some alternatives, but I'm going to completely pull this off without anyone's help. Malaki na ako't hindi na ako maliit na bata na mangangailangan ng gabay sa bawat hakbang na gagawin ko.Sure, I do appreciate her trying to give me better suggestions for my plan, pero ayaw ko nang umasa sa i
I booked a flight ticket to an airport in Tugue. That's the closest airport to the address. Although I'd have to go by land after the landing, doon ko na lang siguro poproblemahin kung saan naman kaya ako makakakuha ng sasakyan pa-Santa Ana.The plane ticket was a bit expensive since it's booked last minute, abruptly catching the next flight to the destination. Wala naman akong magawa kasi if I go by land, it will probably take me a whole day to even get to the halfway point.Mabilis kong ni-print ang mga details bago naman nagbukas ng E-mail para sa may-ari noong private property. Agad ko na din na tinupi't sinilid sa bag ko ang brochure matapo makopya nang maayos ang E-mal address nila. I sent an E-mail regarding my interest of the land and that I'm already on my way to check it. Nanlaki pa nga ang mga mata ko nang 8 minutes ago pa lang ang E-mail ko at nakatanggap na kaagad ako ng response.Sinabi ay magpapadala raw sila ng susundo sa akin sa airport at