Resume “SIR—” “Just bring my cup of coffee, Nessa,” utos nito kay Nessa nang kampante na itong naupo sa swivel chair nito. “Sure, Sir. . . In a minute.” Saka tumingin sa kaniya si Nessa. “Uhm, Sir. Will you please allow me first to introduce my replacement, Ms. Dynee Andrada. She will be your new assis—” “Kindly leave us for a while.” “Sure, Sir. Uhm, Dynee. Sumunod ka na lang sa akin, okay? Or wait for me in our office,” bilin nito sa mahinang tinig na tinanguan lang niya. Tumindi ang pagkabog ng kaniyang dibdib nang tuluyan nang lumabas si Nessa at iniwan siyang mag-isa. “So, you will be my new assistant?” She nodded slowly. “Then introduce yourself to me now.” “N-Nabanggit na ni Ms. Nessa ang pangalan ko—” “Disobeying my order immediately,” he cut her in his baritone voice. “O-of course not. Uhm.” Huminga siya nang malalim habang ikinukuskos ang dalawang palad sa isa’t isa sa kaniyang likuran. “Okay, I’m Dynee Andrada, and I-I will be your new assistant— w-whether you like
Avoiding “THANK you so much sa palibre mong lunch huh, Nessa? Hayaan mo, bukas papasalubungan kita ng Ube Pastillas ng lola ko,” wika niya dito habang palabas na sila sa isang affordable restaurant ng mga empleyado na katulad nila. “Wow. Ube, favorite ko `yun. Talaga, dadalhan mo ako bukas?” Namimilog ang mga mata nito. “Yup. Masarap `yun, gawa ni Lola,” pagbibida ulit niya. “Sige, aasahan ko ’yan bukas sa pagsulpot mo pa lang sa office. Hahanapan agad kita.” “Noted ’yan.” Kumindat siya. “Tara na! Malapit na pala mag-ala-una ng tanghali. Pinakaayaw pa naman ni Sir ay ang late comers,” sabi nito saka sila nagmamadali sa paglalakad. “Anyway, Dynee. I already handed your resume to our boss. Wala naman siyang concern, pero may sinabi siya sa akin.” “Ano’ng sinabi niya?” Agad niya itong nilingon. “Oh, pardon,” Nahihiya niyang hingi ng paumanhin sa mga taong kasabayan nila sa elevator. “Anong sinabi niya?” bulong niya kay Nessa. Hindi pa ito nakakasagot nang bumukas ang elevator. Nau
Seatbelt DUMAAN ang dalawang pang araw na paghahanda ni Dynee bilang pamalit sa puwesto ni Nessa. Maayos naman niyang nagampanan ang lahat na pinapagawa at pinatatandaan nito sa kaniya. Halos lahat na rin ng mga empleyado sa floor na iyon ay nakaharap at napakilala na rin siya ni Nessa bilang bagong assistant ng Acemzade CEO. Lahat ng departments ng Acemzade ay naikutan na rin nila at nakilala na rin siya. Maayos na ang lahat at medyo handa na rin siya sa trabahong gagampanan. Ngunit ang nakakalungkot lang isipin ay ang huling araw na ni Nessa bilang sa pag-upo nito sa puwesto. Simula bukas ay siya na ang opisyal na uupo sa trabahong iiwan nito. Pasimple siyang sumulyap sa connecting window na kahapon lang nag-umpisang bumukas. As Nessa told her, ganoon daw talaga kapag hindi busy ang boss nila. Nakasara lang naman iyon sa tuwing wala ito sa mood. Hindi niya maiwasang sulyapan ang kanilang boss na sa mga oras na iyon ay seryosong nagtatrabaho sa harap ng mga papeles nito. She guess
Strained MALALIM na napabuntonghininga si Dynee bago siya kumatok ng tatlong beses. “Good morning, Sir,” She greeted him first then she moved near him. She slowly puts his coffee beside his table. “Good morning,” bati nito sa seryosong boses. She nodded and cleared her throat. “Uhm, as your new assistant, allow me first to talk and remind you about your schedule before I go outside, Sir.” “Go on, I’m listening,” he said as he slowly sipped his coffee while looking at her. Binuksan niya ang dalang notes saka binasa rito ang mga schedule nito sa araw na iyon, habang ito naman ay kampante nang nagtatrabaho sa harap ng PC nito at habang humihigop ng kape. “That’s all,” sabi niya saka isinara ang notes. He looked at her. “Again, what is the exact time of my meetings?” “So you are not listening while I’m talking here, Sir?” “Hmm?” She rolled her eyes and pouted her lips as she opened her notes again. “Your short discussion meeting with the graphics team is around 9-10 am. The next
Comparing NAPATANGA si Dynee habang nakikinig sa bawat discussion ng nasa graphics department. She was there to take down some important details during the meeting. Nakatingin siya sa kaniyang boss habang nakikinig at ang kamay naman niya ay gumagalaw upang magsulat. She couldn’t help but to peeked at him while confidently talking in front of everyone. Para sa kaniya, ang galing nito sa discussion thing. Napakaswabe rin ng boses nito at ang galing din nitong magsalita ng English. And of course, he knew exactly what he was talking about. Napatulala siya. Namamangha. “Dynee. . .” “Y-Yes, Sir? M-May kailangan ho kayo?” Nagising ang kaniyang diwa dahil sa mariing sambit nito ng pangalan niya. “The meeting is already finished. Get up. There’s another meeting for me to attend to,” sabi nito habang nakatingin sa kaniya.Tumayo naman agad siya saka sinamsam ang mga gamit niya. “Sure, Sir. I’m ready.” Tumango ito at nauna nang lumabas sa conference area. Sumunod naman agad siya dito. Nag
K-Shoes Product Umiling ito ngunit nakita niya pa kung paano umangat ang gilid ng labi nito. Wari’y may ngiting pinipigilang sumungaw roon. “Yeah, you’re right. Sometimes, you are so rude to your words. You have no filter and limitations. You are really different from the others.” Namumula ang pisnging inalis niya dito ang kaniyang paningin at tumanaw na lang sa labas ng bintana. Nakagat niya ang kaniyang hintuturo sa tensyon na kaniyang nararamdaman. “S-sir?” Napatingin siya dito nang huminto ito sa parking area ng labas ng isang mamahaling restaurant. “Come. I am also starving like you,” sabi nito nang maihinto nang tuluyan ang kotse. “K-Kasama ako, Sir? Ahh. . . W-Wala akong pang-ambag diyan. Mahal yata ang serving diyan ng pagkain, eh. Pang karenderia lang ang kaya ko.” Napakurap si Dynee nang ngumisi ito nang bahagya habang napapailing. “Did I told you that you have to pay for your food? No, right?” Tumango siya. “Come, before you chew all your fingertips.” “Hindi ko kaya k
Ex-Girlfriend NAGMAMADALI ang bawat galaw na inayos ni Dynee ang sarili sa harap ng kaniyang tokador sa mga oras na iyon. Hindi niya mapigilan ang mapamura nang tinanghali na siya ng gising. Halos liparin niya na rin ang bawat hakbang pababa sa hagdanan. Bumagal lang siya nang makita ang kaniyang lola sa dulo ng hagdan habang nakapameywang. “Apo, hinay-hinay. Halos liparin mo na ang pagbaba ng hagdanan natin. Saan nga pala ang punta mo? At bakit ka nagmamadali?” Nakakunot siyang sinuri nito. “Bakit butas ’yang pantalon na suot mo, at yang damit mo, bakit nakalitaw ’yang pusod at tiyan mo?” sunud-sunod na tanong ng kaniyang lola. “Lola Piedad.” Inakbayan niya ito. “Bagong uso po ito na pananamit ng mga millennial. Ripped jeans po ito at saka crop-top. Uso po ito at hindi lang ako ang nagsusuot nito. At saka, ngayon mo lang po ba ako nakitang nagsusuot nito?” Napangiti siya. “Ano’ng uso? Ano’ng millennial? Hindi uso ’yan sa akin. Akyat at magpalit ka ng desenteng damit. Akyat.” Pini
His House DAHIL sa nakakabinging katahimikan ay maya’t maya ang pagsilip ni Dynee sa kaniyang cell phone. Minsan, nagsusulat siya ng mensahe ngunit hindi naman niya alam kung kanino ipapadala. Hanggang sa naisipan niyang i-text na lang si Nessa at mangumusta rito. Ilang minuto siyang nag-antay ngunit walang sagot mula kay Nessa kaya isinilid na lang niya ang cell phone sa kaniyang bag. Sinilip niya rin sa dulo ng kaniyang mga mata ang katabi niyang si Oliver na tahimik na nagmamaneho. Naiinip na dinukot muli niya ang kaniyang cell phone mula sa bag. Tiningnan din muli niya si Oliver sa paraan na hindi siya nito mapapansin. “We’re almost near to my house,” wika ni Oliver. “H-huh?” Bigla siyang lumingon dito. “Alam kong nagtataka ka kung bakit hindi pamilyar sa ’yo ang tinatahak natin. So, I am telling you, we’re going to my house.” “A-Ah…” Tumikhim siya. “B-Bakit ho doon? B-Bakit hindi na lang sa office?” Kumunot ang noo nito sa kaniya. “Why? Are you afraid to me?” “H-Hindi na