Nakahanda na ang hapunan sa mansyon ni James, at umupo silang lahat sa hapag kainan para kumain. Umupo si Helen malapit kay Charles, habang si Penelope naman ay umupo sa tabi ni Elena."Elena, kamusta ang unang pagkakataon mo sa opisina?" Tanong ni Helen pagkatapos ng ilang minutong paghuhukay sa kanilang pagkain.“Sobrang hectic, Ma’am! Binomba ako ng amo ko ng napakaraming trabaho. Pero mabubuhay ako. Mag-a-adjust ako sa lalong madaling panahon." Tugon niya, at lahat sila ay tumalbog maliban kay James.Tumingin siya kay James at napansin niyang wala itong pinapansin kahit kanino. Siya lang at ang pagkain na nasa harapan niya."Pookie, okay ka lang ba?" Tanong niya.Inangat ni James ang ulo niya at tinapunan siya ng nakakamatay na tingin. "Ano ang nagbigay sa iyo ng lakas ng loob na tawagin ako ng ganyan? Sa palagay ko ay nilinaw ko ang aking sarili tungkol doon. Stop calling me that stupid name as if you own me, okay? Ako ay may asawa, may anak." Tugon niya ng may matinding galit.B
Ilang sandali lang ay natapos na si Helen mula sa kusina at tinungo ang silid kung saan sila natulog ni Charles.Pagdating sa kwarto, narinig niya si Charles na naliligo sa banyo. Excited niyang itinaas ang shirt niya sa ulo at ibinaba ang pantalon.Nagulat siya nang hubo't hubad niyang hinila ang pinto. Nakatalikod si Charles sa pintuan, bumukas ang shower sa kanyang ulo, kaya halos hindi niya ito narinig nang pumasok siya.Lumapit ito sa kanya at ipinulupot ang mga braso sa malamig na katawan nito mula sa likuran. Napatalon siya sa takot at humagalpak ng tawa pagkatapos.“Helen! Bakit mo ginawa yun? Tinakot mo ako!" Nagulat siya, at napatawa rin siya."Ako ay humihingi ng paumanhin! Ayaw ko lang na lumabas ka ng banyo nang hindi rin ako naliligo." She pouted.Ngumiti siya ng malawak at tumingin sa mukha niya. Pinulupot niya ang mga braso sa baywang niya at hinila siya palapit sa kanya.Sumandal siya at itinaas ang kanang kamay sa mukha niya, sinisiguradong hindi aalis ang kamay nito
"Anong ginagawa mo sa phone ko?" takot na tanong ni Penelope. Gusto niyang lumapit kay Elena, ngunit itinaas niya ang kanyang kamay at pinigilan siya."Bakit?" Bulong ni Elena.Itinikom ni Penelope ang kanyang mga panga at tinitigan ang mga teleponong nasa kamay niya. Hulaan niya na alam na ni Elena ang sikreto niya."Halika dito." Dali-dali siyang lumapit sa kanya at hinila siya sa kamay, papasok ng kwarto. Isinara niya ang pinto sa likod niya at ni-lock ito.“Bakit mo gagawin iyon sa anak mo, Nanay?! Pati ang anak at apo mo?!” Dismayadong bulalas ni Elena."Pakinggan mo muna ang sasabihin ko?""Walang dapat ipangatwiran ang ginawa mo sa kapatid ko, Mom. Masyadong extreme ito. Hindi dapat magkaroon ng anumang bagay na magtutulak sa iyo na gawin ang gayong kasamaan sa iyong sariling dugo.”“Ang dugo ko? Oo! Tunay na dugo ko siya, ngunit wala rin siyang awa sa sarili niyang dugo! Elena, ipinadala niya ang iyong ama sa Kulungan!"Napaawang ang bibig ni Elena sa pagkamangha, at nanunuya
Umagang-umaga, nagbihis si Amelia, binalot niya ng muffler ang kanyang leeg at bitbit ang kanyang bag. Inilagay niya si Alice sa Walker at lumabas ng kwarto.Nakarating siya sa sala at nakasalubong niya si Fred na naglilinis. Napatingin siya sa kanya at napakunot ang noo niya nang makitang nakabihis na ito."Saan ka pupunta?" Binaba niya ang vacuum cleaner sa kamay niya at tinungo ang kinatatayuan niya."Hahanapin ko siya. Hindi ako makatulog buong gabi dahil doon.""Sino siya? Bakit hindi ka makatulog?"“Clara. Nanay ko. Hindi ako makatulog dahil sa kanya. I saw her at the mall and since I saw her, I've been seeing her face in my head! Hindi ko maiwasang isipin ang katotohanang buhay pa siya."Napabuntong-hininga si Fred at umiling. Dahan-dahan niyang kinuha ang kamay niya at hinimas ang likod nito gamit ang hinlalaki niya.“Hindi ba dapat patay na ang babaeng ito? Halos labinlimang taon na siyang patay, tama ba?"“Iyon ang naisip ko, hanggang sa nakita ko siya kahapon! Paano kung hi
Nakarating sina Amelia, Fred at Alice sa shopping mall pagkaraang ibinaba sila ng taxi."Nandito na tayo. Saan tayo magsisimula?" tanong ni Fred.“Kami o ako? Fred, hindi mo na kailangang lumibot para hanapin ang babaeng ito para sa akin. Ni hindi mo alam kung ano ang hitsura niya. Kapit ka lang kay Alice. Kapag tapos na ako, pupunta ako sa iyo. Mangyaring panatilihing ligtas ang Buhay. May tiwala ako sayo kaya hinahayaan kitang makasama siya."Ngumiti ng malawak si Fred at tumango. “Alam mo kung gaano kita kamahal ni Alice. Hinding-hindi ko hahayaang saktan ka ng sinuman. Iikot kami sa mall, siguro sa Game Center. Ngunit mangyaring huwag magtagal. Kung may nakita o napapansin kang kakaiba, tawagan mo ako. Tatakbo ako."Isang matamis na ngiti ang isinalaysay ni Amelia at tumango rin. Lumapit ito sa kanya at ginawaran siya ng malambot na halik sa pisngi."Salamat."Bahagyang napahawak si Amelia sa kanyang mga panga at lumingon. Luminga-linga siya sa mall at inalala kung saan siya unang
"Uuwi siya sa atin, Fred." sambit ni Amelia at binigyan ng panatag na tango si Susan."Ano? Baliw ka ba? Hindi ko maaaring hayaan ang isang estranghero na sumama sa amin sa bahay. Alam mo kung bakit hindi ko kaya." Galit na tugon niya.“Susan, pwede bang bantayan mo si Alice ng ilang minuto? Kailangan kong makausap ang lalaking ito."Matapos ibigay ang Walker kay Susan, lumapit siya kay Fred at huminga ng mahina habang nagsimula siyang magsalita.“Inagaw mo ako, hindi ba? Hindi lang ako, kundi ang anak ko.""Bakit mo ito sinsabi?" Halos agad niyang sinagot.“At simula nang mangyari ito, pagkatapos kong piliin na makasama ka, nabunggo na ba kita o sinubukang tumakas? Natutulog tayo sa iisang kama, alam ko kung saan mo itinatago ang mga susi ng pinto, kaya kung gusto kong tumakbo ay gagawin ko." Huminto siya saglit at naghintay ng iba pang sasabihin nito, ngunit hindi niya ginawa.“Kung hindi mo ako mapagkakatiwalaan, wala akong nakikitang dahilan kung bakit gusto mong makasama kami ng
“James?!” Tumawag siya, nahuli ang lahat ng hindi alam.Ang mga pulis ay nagmamadaling lumabas sa kanilang mga pinagtataguan, at bago pa napagtanto ni Fred kung ano ang nangyayari, siya ay napapaligiran ng mga pulis na nakatutok sa kanya ng kanilang mga baril."Ang iyong mga kamay sa hangin!" Nagpahayag sila, at itinaas niya ang kanyang mga kamay.Lumabas din si James sa kanyang pinagtataguan at tumakbo papunta kay Amelia, na masaya ring tumatakbo papunta sa kanya habang nakaakbay si Alice.“Alice!” Masayang tawag niya at ibinuka ang kanyang mga braso. Tumakbo si Amelia sa kanyang mga bisig, kahit na medyo conscious siya tungkol kay Alice na dinala niya sa kanyang mga bisig.Ang unang ginawa ni James ay binuhat muna si Alice mula sa kanyang mga braso at saka niyakap si Amelia sa kanyang tagiliran. Si Alice ay tumabi, si Amelia naman ang tumabi."Na-miss kita ng sobra, James." Bulong ni Amelia at nagsimulang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Ipinikit ni James ang kanyang nag-iin
Sa buong impromptu ride papunta sa ospital, tahimik at gulat na gulat si Penelope.Paulit-ulit na tinatanong ni Elena kung bakit niya tinawag ang kakaibang babaeng iyon na Clara, pero parang natigilan siya para magsalita.Nakarating sila sa pinakamalapit na ospital, at si Susan ay isinugod sa emergency ward. Hiniling silang lahat na maghintay sa labas para gawin ng doktor at mga nars ang kanilang trabaho.Tila mas nag-alala si Amelia kaysa sa iba dahil natakot siya na baka may mangyaring masama sa kanya."Magiging maayos din siya, Amelia." Sinubukan siya ni James na aliwin. Umiling si Amelia at bumuntong hininga. “I asked her to come with me, and now this happens? Paano kung may mangyaring masama sa kanya? May guardian siya. Ano ang dapat kong sabihin sa kanya kapag nalaman niya ito?" Nag-aalalang sagot niya.Hindi alam ni James kung ano ang gagawin maliban sa pag-aliw sa kanya hanggang sa marinig nila sa doktor kung ano talaga ang nangyari. Wala pa siyang alam tungkol sa kanya."Hal