“Tatay? Akala ko lumabas ka na,” sambit ni Hudson at mabilis na bumaba kay Amelia.“Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?” Nagalit si Freddie sa kinatatayuan ni Hudson at hinagisan ng sampal ang mukha niya.“Nasisiraan ka na ba ng bait? Siya ang iyong kapatid na babae!" Si Freddie ay sumigaw sa galit, at si Hudson ay nagpahayag ng pagsimangot.“Hindi ko siya kapatid!” Siya ay sumigaw. Naikuyom ni Freddie ang kanyang kamao at tumingin kay Amelia, na nakatakip sa kanyang katawan ng kanyang duvet."Pumunta ka na sa kwarto mo, Amelia," utos ni Freddie sa kanya, at napayuko siya. Binalot niya ang kanyang katawan ng kumot at umiiyak habang tumatakbo sa pinto.“Hoy… ang duvet ko!” Sigaw ni Hudson, at itinaas ni Freddie ang kanyang kamay sa hangin para sampalin siya muli.“Tatay, tama na. Alam mo at ko na hindi ko siya kapatid. Hindi kami magkarelasyon. Bakit ka nagsisinungaling sa kanya?""Tumahimik ka, Hudson! Isara mo yang maruming bibig mo! Si Amelia ay palaging magiging pamilya, okay? Gustuh
“Maraming salamat sa pagtulong mo sa akin sa pag-aayos kahapon, Elena. Kinailangan kong gawin ang lahat ng gawain nang mag-isa kung wala ka. May emergency meeting ang tito ko,” sabi ni Amelia kay Elena habang nakatayo sa harap ng kanyang pintuan.Si Amelia ay nakasuot ng puting plantsadong sando at itim na pantalon sa opisina. May dala siyang itim na tote bag na nakasabit sa kanyang balikat. Nasa bag niya ang mga credential niya. Nakahanda na siyang mag-apply ng trabaho sa kumpanya ni James."Wala yun, Amelia. You are my new neighbor and it's only nice of me to help you out," sagot ni Elena, at tuwang tuwa si Amelia."So... saan ka pupunta? Papasok ka na sa trabaho?" Tanong niya, at napabuntong-hininga si Amelia. “Hindi naman, Elena. Mag-a-apply lang ako ng trabaho. Sana matanggap ako sa kumpanya."Ngumiti si Elena at tumango. “Mukhang matalino ka. Matatanggap ka. I wish you good luck.” Tumango si Amelia at ngumiti ng malawak. "Salamat. At ikaw? Hindi ka ba magtatrabaho?" Tanong niya,
Maingat na dinala ni Amelia ang tasa ng tsaa ni James sa kanyang kamay. Ang mainit na tsaa ay nasa isang tasa ng kape.“Ngayon, I think I obeyed and suway him at the same time. Ang tsaa sa tasa ng kape ay kape."Napangiti siya sa niluto niyang prinsipyo at lumabas ng elevator. Pumunta siya sa opisina ni James at nang makarating siya sa pintuan nito, narinig niya itong nagsasalita.Inilapit niya ang tenga niya sa pinto at sinubukang mag-eavesdrop. Hindi nagtagal, narinig niya ang boses ng ibang tao. Sa pagkakataong ito ay sa isang babae. Halos hindi niya marinig ang pinag-uusapan nila.Nagkibit balikat siya at kumatok sa pinto. Huminga siya ng mahina at hinintay na bigyan siya ng permiso na pumasok.Pagkatapos ng ilang minutong paghihintay, at hindi niya narinig na pinapasok siya nito, muli siyang kumatok sa pinto."Bakit siya patuloy na kumakatok?" Narinig ni Amelia ang boses ng babae, at nagsalubong ang mga kilay niya.‘Hiniling niya sa akin na ipagtimpla siya ng isang tasa ng kape,
"Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan, ma'am. Saan ka pupunta?" Tanong ulit ng driver kay Amelia. “Hindi ko alam! Oh. Aking. Diyos! Hindi niya sinabi sa akin ang lokasyon!"Hinawakan niya ang mga upuan ng kotse at hinila ang sarili pasulong. "Simulan mo nang magmaneho!" Sigaw niya kaya napaatras ang driver."Gusto mo magsimula akong magmaneho nang walang patutunguhan?"“Oo! Iyan ang eksaktong sinasabi ko sa iyo. Magmaneho ka na!" She yelled, at kinaladkad niya ang gamit pabalik.Biglang umabante ang sasakyan kaya mas lalo pang naitulak si Amelia. “Pero saan…”“Isang itim na Mercedes Benz! Nakasakay siya sa itim na Mercedes Benz. Kung napakabilis mo, sasalubungin natin siya at susubaybayan hanggang makarating tayo sa venue.”“Ma’am, higit sa isang Mercedes Benz na sasakyan sa highway. Kailangan mong maging mas tiyak, okay?"“Ituloy mo lang ang pagmamaneho. I can guess it's his car kapag nakita ko. Pumunta ka nang mabilis hangga't kaya mo!"Si Amelia ay hindi kailanman naging napakabali
Nang matapos ang pagsusuka ni Amelia ay naghilamos siya sa mukha at tumakbo palabas ng restroom. Tumakbo siya pabalik sa kung saan niya nasagasaan si James at nakita niyang wala na ito roon.Nakita niya ang isang lalaking nakatayo sa tabi ng entrance, nakasuot ito ng asul at itim na uniporme.“Excuse me, sir. Pakiusap, alam mo ba kung saan nagaganap ang mga pagpupulong kasama ang mga CEO? Dapat nandoon ako pero wala akong ideya kung saan iyon.”Ang mga mata ng security man na nakausap niya ay gumagala sa kanyang katawan mula ulo hanggang paa. Iniisip niya kung ano ang gagawin ng isang mukhang hindi classy sa isang napakagandang event.“Nasa kabila. Nasa unang conference room sila."Tinuro niya paharap, at lumingon naman si Amelia sa direksyon na tinuro niya."Salamat!"Dali-dali siyang tumakbo sa corridor na nasa harapan niya, habang ang kanyang mga mata ay abala sa pagtingin sa mga pintuan.Hindi nagtagal, nakarating siya sa ikaapat na pinto at nakita niya ang isang tag na may nakala
Natapos ang meeting, at sunod-sunod silang lumabas sa conference room. Ang kumpanya ni James, at ang isa pa ay nanalo sa kompetisyon.“Congratulations, Mr. James. Napakahusay ng ginawa ng iyong assistant! I’m so impressed. Sinong mag-aakalang magkakaroon siya ng mga ganoong salita sa kanyang bibig."Binati ng chairman si James, at napangiti ng mahina si James. Si Amelia na nakatayo sa likuran niya ay hindi napigilang mapangiti.“Mas maganda rin sana ang dating secretary ko. Huwag mo siyang masyadong pasayahin. Mas maganda sana ang ginawa niya.”Napatingin siya sa mukha niya, at tumigil siya sa pagtawa. 'Bakit hindi siya masaya? At least nanalo tayo.’"Naiintindihan kita. Ngunit dapat pa rin tayong magdiwang. May party dito ngayong gabi. Ang mga masuwerteng kumpanya ay dapat na nasa paligid upang magdiwang."“Oo naman. Tiyak na dadalo ako,"“Imbitado ka rin, Miss Amelia.”Tumingin ito sa kanya, at tuwang-tuwa itong tumango. "Opo, ginoo. Salamat sir."Umalis ang chairman, at nagsimulang
Umuwi si Amelia at nilagyan ng ointment ang nasunog niyang dibdib, at gumaan ang pakiramdam niya. Nagsimula siyang maghanda para sa hapunan nang wala sa oras.Tawagan niya si Elena para tulungan siyang pumili ng damit, ngunit nang pumunta siya, sinabi ni Elena na abala siya, ngunit makakasama siya sa loob ng ilang minuto.“Amelia, hindi na ako busy ngayon. Pwede ba akong pumasok?” Kumatok si Elena sa pinto ni Amelia at hinintay itong sumagot.“Oo, pasok ka! I didn’t lock the door,” tugon ni Amelia, na naghagis pa ng mga damit mula sa kanyang aparador.Pumasok si Elena sa apartment ni Amelia at hinanap ang sala gamit ang kanyang mga mata. Bumagsak ang mga mata niya sa nakabukas na pinto ng kwarto ni Amelia, at naglakad siya papunta sa pinto.Nalaglag ang panga niya nang makita kung gaano kalat ang kwarto ni Amelia. Napakaraming damit ang nasa sahig, ang iba ay nasa kama, at kahit kakaunti ang nakahanap ng daan patungo sa kanyang nakatayong salamin."Ano sa bastos na pangalan ang nangya
Tinakpan ni Amelia ang kanyang bibig pagkatapos niyang isigaw ang pangalan ni James. Sa sandaling iyon ay alam niyang nag-f**ked up siya."May tao dito." Narinig niyang sabi ng boses ng babae, at nanlaki ang mga mata niya.'Hindi ko hahayaang makita nila ako.'Tumakbo si Amelia palabas ng banyo, tuluyang nakalimutan ang kanyang nasirang makeup. Tumayo siya sa hindi kalayuan sa banyo at bumuntong hininga.'Bakit si Mr. James ay nakikipagtalik sa isang babae sa isang banyo? Maaaring umuwi na lang siya, o dinala siya sa isang hotel. Paano kung may makakita sa kanya?’“Amelia?” Isang pamilyar na boses ang tumawag kay Amelia mula sa kanyang pag-iisip, at tumingala siya. Nakita niya si Mr. Charles Parker na nakatayo sa harapan niya. Bakas sa mukha niya ang pagtataka."Ginoo. Charles, Magandang gabi sir," tugon niya, na nagpahayag ng nerbiyos at pekeng ngiti."Anong nangyari sa'yo?" Takang tanong ni Charles."Wala. Ayos lang ako, sir." Bahagya siyang yumuko habang nagsasalita."Hindi, hindi