Tuloy lang ang araw ko sa pagtatrabaho. Hindi na rin alintana ang pagod sa akin. Hindi ko naman nakalimutan kumain. Gaya ng dati ay nagpadala na lang ako ng makakain para sa tanghalian dahil madami pa akong tinatapos na trabaho. Natambakan kasi ako simula nu'ng umabsent ako kahapon. Wala naman'g ibang magaasikaso nito.
Pahapon na rin ay agad na akong umalis sa opisina. Madali kong natapos ang trabaho sa ngayon. Nasalubong ko naman si Daddy sa elevator. Siguro ay pupunta na rin sa opisina niya."How are you feeling anak? Mabuti na ba ang pakiramdam mo?" tanong niya sa akin."Okay naman na Dad, as you can see. Dahil kung hindi ay baka hindi naman ako pumasok ngayon sa opisina, di'ba?" "Silly, I know it! I just want to make sure. Ayaw lang namin ng Mommy mo na mapaano ka." napangiti naman ako sa sinabi ni Dad. I know that he's concern and over protective with me. Kahit nama"Dad, kahit 3 days lang." kausap ko si Daddy sa telepono habang kumakain ako ng umagahan."Okay, fine. Basta huwag kang magtatagal do'n. Bakit kasi hindi mo na lang patapusin ang buwan bago ka magbakasyon?""Oo nga noh?""Yes Seferene. Para hindi ka na rin mabitin sa bakasyon mo. I know you want to unwind. Hindi naman kita pinipigilan sa gusto mo.""Okay! Thank you Daddy! Tatapusin ko na lang muna ang trabaho ko.""Okay." iyo'n ang huling usapan namin ni Daddy. Nagpaalam ako sa kaniya kung pe'pwede ay magbakasyon ako ng ilang araw. Ito naman ang matagal ko nang binabalak. Masyado na akong lulong sa trabaho kaya naman I just want to give time to myself.Tinapos ko lang ang pagkain ko at umalis na ng condo. Ganoon pa rin ang takbo ng araw ko. Papasok ng opisina, magtatrabaho, kakain ng lunch, sasayangin ang
Nang tumigil ang kotse sa isang napakalaking bahay ay mas lalong bumilis ang tibok ng dibdib ko. Nandito na ba kami? Bakit parang ang bilis naman? Hindi pa man lang yata ako nakakapag isip ng pwede kong sabihin kung sakaling magkita na kami nina Tito sa loob.Naramdaman kong inalis ni Zadiel ang seatbelt niya. Tumingin siya sa akin at ganoon din ako. Hindi pa ako mapalagay nang akma na siyang lalabas ng sasakyan."Sa-ndali lang Zadiel, dito na ba tayo?" tanong ko sa kaniya kahit obvious naman na."Yeah, ito ang bahay namin. Halika na. Hinihintay na tayo nina Mommy sa loob.""Alam ba nila na may kasama ka? At ako iyon?" kabado ko pa rin'g tanong."Sinabi ko na kasama ka, kaya huwag kang mag-alala. You have me." Kumindat pa siya at tuluyan nang bumaba ng kotse.Pinagbuksan niya ako ng pintuan at bumaba na ako. Wala nang atrasan to'! Naan
Hindi ko na namalayan na dinadala na pala ako ni Zadiel papasok ng condo nang hindi pa rin binibitawan ang halik. Nang maramdaman kong isinandal niya ako sa semento ay lalong nag init ang pakiramdam ko. This is new for me. Noong unang ginawa namin ito ay hindi ko alam ang buong nangyayari at kung ano ang totoong pakiramdam. Pero itong ngayon, hindi ko maintindihan ang mararamdaman. Parang dinadala ako sa langit sa bawat halik niyang dumadampi sa balikat ko.Hindi ko na alam kung anong dapat ko pang gawin sa mga ipinapadama niya sa akin!I moaned when he reach my breast. Parang hirap na hirap akong huminga ng maramdaman ko ang sarap sa ginagawa niya."Ahhhh" hindi ko mapigilang lumabas ang salitang iyon na kanina ko pa pinipigilan. Unti unti niyang kinalas ang pagkakatali ng dress ko at unti-unti rin itong binaba. Hindi niya pa rin inaalis ang halik niya sa katawan ko. Nakapikit lang ako habang hinahayaa
Nakauwi ako sa condo ng lutang. Hindi ko alam kung kakausapin ko si Zadiel tungkol doon. Pero wala naman akong karapatan kung ano ang magiging desisyon niya sa buhay. Hindi naman kami. Sinabi niya lang na gusto niya ako kaya wala pa rin akong pinanghahawakan. At isa pa, aalis na rin siya.Nasasaktan man sa naiisip ay nag'ayos pa rin ako. Mamaya siguro ay dadaan akong mall. Tutal it's Saturday wala akong ibang trabaho ngayon. Mag-re-ready na rin ako ng dadalhin para sa vacation ko. And within Monday pwede na akong umalis. Naayos ko na rin naman ang booking para sa pupuntahan ko.Nakarinig ako ng pagtunog ng door bell. Lumabas ako at binuksan ang pintuan at bumungad sa akin ang pagmumukha ni Zadiel. Abot tenga ang kaniyang ngiti habang nakatingin sa akin. Ginantihan ko naman siya ng ngiting pilit."Hi, anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kaniya habang papasok ka
Maaga akong nag ayos para sa pag alis ko. Hindi na kami nagkita ni Zadiel nitong dumaang linggo dahil may inaasikaso pa siya para sa pag-alis niya. Naging maayos kami sa paguusap sa pamamagitan ng cellphone. Paggising ko naman ng maaga ay text niya ang bumungad sa akin.Zadiel:𝘐'𝘮 𝘴𝘰𝘳𝘳𝘺 𝘪𝘧 𝘪'𝘮 𝘯𝘰𝘵 𝘢𝘣𝘭𝘦 𝘵𝘰 𝘴𝘦𝘦 𝘺𝘰𝘶 𝘵𝘰𝘥𝘢𝘺. 𝘐 𝘯𝘦𝘦𝘥 𝘵𝘰 𝘭𝘦𝘢𝘷𝘦 𝘯𝘰𝘸. 𝘑𝘶𝘴𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘤𝘢𝘳𝘦 𝘰𝘧 𝘺𝘰𝘶𝘳𝘴𝘦𝘭𝘧 𝘢𝘯𝘥 𝘦𝘯𝘫𝘰𝘺 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘷𝘢𝘤𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯.Iyon lang ang nakalagay sa text niya. Hindi na ako nag abala pang replayan siya dahil hindi na rin naman niya iyon mababasa pa. Baka sa mga oras ding ito ay nasa kalagitnaan na siya ng byahe. Napabuntong hininga naman ako bago tuluyang lumabas ng condo.I dialled Sabrina's number. Hindi pa man lang nakakailang ring ay sinagot na niya agad."I'm leaving in my condo na. Nasaan ka na?" tanong ko sa kaniya sa k
Bumalik na ako sa kwarto nang matapos ang session. Gumaan naman ang naging pakiramdam ko. Feeling ko lang talaga ngayon sobrang bigat ng dinadala ko, kahit ang totoo naman ay wala akong dapat problemahin.Nakita ko si Sabrina na mahimbing pa rin ang tulog. Parang hindi man lang siya nagbago ng pwesto simula nang umalis ako. Hindi rin naman kalaunan ay humiga na rin ako sa kama. I usually pray before I sleep, madalas man ay syempre gusto ko pa rin magpasalamat sa Diyos sa araw araw na buhay na binibigay niya sa'kin, especially to us. Karamihan kasi sa tao, hindi na marunong magpasalamat sa nagpahiram sa kanila ng buhay. Tanggap lang nang tanggap at hindi na marunong magbalik kahit simpleng pasasalamat lang.Nakatulog naman ako ng maayos nang gabi din'g iyon. Kaya lang ako nagising dahil sa pagyugyog sa'kin ni Sabrina. Kumain muna kami ng breakfast ng magkagayon."Want to
Hindi ko inaasahang makikita ko siya rito! At hindi ko rin inaasahang uuwi rin agad talaga siya! Akala ko puro salita lang siya ng sabihin niya ang mga katagang sinabi niya sa akin non'g nakaraan. Ngayon ko lang talaga napatunayan na totoo talaga siya sa sinasabi niya. Hindi ko mapigilang maramdaman ang tuwa.Hindi ko namalayan na lumapit na rin pala siya sa may counter. Alam kong pansin at kita na niya ako pero hindi niya muna ako hinarap, bagkus humingi muna siya ng maiinom sa bartender saka laang ako nilingon at nginitian."Hi." simpleng pagbati niya lang sa akin iyon, ngunit parang hihimatayin na ako sa kilig. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na susundan niya ako dito sa Palawan!Hindi naman ako nakasagot agad at nangapa pa ako ng sasabihin! Halatang balisa sa presensya niya. Masyado mo akong pinapahulog sa'yo Zadiel."H-i. Ka-ilan ka pa dumating?" titig ko pa ring tanong sa kaniya.
Kinabukasan ay naging maayos at maganda ang pagkakagising ko. Hinatid lang ako ni Zadiel sa kwarto at saka umalis na rin ng makapasok ako. Hindi ko naman nadatnan si Sabrina doon. Naalimpungatan na lang ako ng bigla siyang sumubsob sa kama niya. Hindi ko na rin naman inurira pa dahil baka lasing na lasing lang. Pero ngayon hindi siya makakaligtas sa akin! Ni hindi man lang tumatak sa utak niya na may mag-aalala sa kanya!"Where did you go last night?" tanong ko sa kaniya habang nagbebreakfast kami. Nakita ko naman ang paglingon niya sak'in. Tila ayaw nalang pag-usapan kung saan nga siya naparoon!"A-h diyan lang sa tabi-tabi." kumunot ang noo ko sa sagot niya. Pakiramdam ko mayroon'g hindi magandang nangyari. May tinatago na naman siya."Sigurado ka ba? Hindi mo ba alam na hinanap kita kung saang lupalop diyan? Tapos sasabihin mo sakin'g sa tabi-tabi ka lang nanggaling? Hindi mo ba naisip na mag-aalala ako sa'yo?" dere-r