Hindi na ako nagtagal sa bahay at sakto naman ang pagdating ni Ethel kasama si Nathan. Mabilis na akong sumakay sa kotse niya saka kami umalis. Wala ng sariwang hangin sa loob ng bahay namin, napakatoxic na and I’m happy that Dad see me at hindi si Nolan na tauhan niya lang. Sadyang mapait lang ang
Habang tumatagal nagiging okay naman kami ni Xavier, siguro minsan ang ibang tao ay ang tanging kailangan nila, pag-intindi. Kailangan mo lang silang intindihin and don’t judge them easily. Kahit minsan hindi ko nakitaan ng masamang pag-uugali si Xavier sa harap ng anak namin. Kapag nagagalit siya,
Napakalupit ng tadhana sa akin but it’s okay. Their being a cheater, they brought Nathan into my life. Nalayo rin ako sa katulad ni Nolan na mangloloko, at least ginawa na nila yun bago kami ikinasal na dalawa. Akala ko ako na ang pinakamasayang bride noong mga panahong yun pero hindi pala, pinakama
“See Mommy? I told you, you’re so gorgeous po.” Dagdag pa ng anak ko kaya nginitian ko na lang siya. Bakit ba ang lakas ng tama sa’kin kapag si Xavier na ang nagsabi? Tssss. Yan na naman ang suot niya, wala na ba siyang ibang damit para sa tuwing nandito siya sa bahay ay ganyan ang suot niya? hindi
Salubong ang mga kilay kong nakatingin sa kaniya. What he is doing here? Paano niya nalaman na dito ako nakatira? “I’m Nathan’s father Mr. Senator and I’m here para hilingin ang kamay ng anak niyo. I want to marry her.” “Nababaliw ka na ba?!” hindi ko maiwasang sigawan siya. Napatayo na rin ako da
Sila na naman ba ang masusunod? Sila na naman lang ang mag-uusap? Paano naman ako? Paano naman yung opinion ko?! “Pero marami siyang pagkakataon para sabihin sa akin ang lahat Mr. Senator. Nagtrabaho siya sa’kin bilang secretary ko pero kung hindi ko pa nalaman ang tungkol sa anak namin, hindi ko p
“No, don’t do that Xavier. Manatili na lang tayo kung saan ang lugar natin. I already told you that we can be a good parents to him. Huwag na nating palalain pa yung sitwasyon, kapag ganito lang tayo, kapag nanatili tayo sa kung ano ng relasyon natin ngayon hindi tayo mahihirapan pagdating ng araw.
Nakatulala lang akong nakatingin sa kung saan, wala akong ginawa kundi ang paikutin ang hawak hawak kong ballpen sa mga daliri ko. Ilang araw ng gumugulo sa isipan ko ang huling sinabi sa’kin ni Xavier nang pumunta siya sa bahay. Seryosong seryoso ang mga mata niya. Dapat ko bang pagkatiwalaan ang