“Ano pa ba kasing hinihintay ni Xavier, bakit hindi niya na patayin ang matandang yun na wala namang ambag sa bansang ito. Akala ko mabuti siya dahil sa ginagawa niya sa bansa pero hindi ko akalain na karamihan din naman pala sa mga ibinibigay niya sa taong bayan ay galing sa nakaw sa kaban ng bayan
"Huwag kang mag-alala hindi naman ako mauupo kasama mo, sa ibang upuan ako." Hindi na iyun pinansin ni Athena, mabuti naman kung ganun dahil baka isaboy pa ni Athena ang oorderin niyang pagkain sa mukha ni Nolan. Naupo na si Athena sa isang upuan habang si Nolan naman ay hindi kalayuan sa kaniya. Wa
“Hindi ko masasabi Athena. Pare-pareho lang tayong nasasaktan at kahit pilitin ko na isipin na wala kang kasalanan, naalala ko ang ginawa ng ama mo kapag naririnig ko ang apilido mo.” mapait na ngumiti si Athena, katulad ni Gavin ay ganun din si Damian. Hindi raw nila sinisisi? Pero sa ginagawa nila
Nawalan na tuloy ng gana kumain si Athena kaya lumabas na siya ng restaurant at walang imik na sumakay. Ang lahat ng bodyguard na nakasunod sa kaniya ay matiyagang naghihintay sa kaniya sa labas. Bumalik na sila ng bahay nila Athena at salubong na salubong ang mga kilay niya, malalaki ang bawat hakb
She really can’t believe this. Parang ayaw niyang paniwalaan ang nalaman niya dahil kahit papaano ay minsan silang naging masayang pamilya pero nakikita niya na sa reaksyon ng mukha ng Daddy niya ang sagot. Mabilis na pinalis ni Athena ang mga luha niya, naiiyak na lang siya sa sobrang galit, sa sa
Muli siyang naupo sa gilid ng kama, napangiti na lang siya ng makita niya ang family picture nilang tatlo. Parehong mga nakangiti, bakas na bakas ang saya sa mga mata. Wala siyang magawa kundi ang haplusin na lang iyun at alalahanin ang magagandang ala-ala nila bilang pamilya. Masaya siya na maiklin
“Pwede ba Nolan? Pinakialamanan ko ba ang buhay mong hiram? Huwag mo akong kausapin dahil nawawalan ako ng gana.” Pagsusungit niya kaya napapahiyang umalis si Nolan. Nagiging masungit at matapang na si Athena, tila isang tigre kung magalit na dahil wala na siyang kinikilala. Sa pagdaan ng mga araw
Nasa daan na si Don Rodriguez para sa pagpasok niya ng malacanang nang may biglang sumabog sa harapan nila kung saan nangunguna ang mga tauhan niya. Naging mabilis ang tauhan ng Don sa mga kilos nila para protektahan ito. Maririnig mo na ang palitan ng mga baril sa labas at nagsisitalsikan na ang mg