Chapter 70

Tumingala siya rito. “Thank…” Hindi niya na nasabi ang ibang sasabihin niya ng mabilis dumampi ang mga labi ni Manuel sa kanyang mga labi.

Napamata siya. Nakailang beses din siya kumurap-kurap ng kanyang mga mata, ng makabawi na siya sa halik ni Manuel sa kanyang mga labi. Tila pabago-bago siya sa ginagawa nito. ‘Hindi ka pa nasanay.’ Piping sigaw ng isang bahagi ng kanyang isip. Lately, mas lalong naging sweet ito sa kanya at mas lalong naging maalaga ang lalaki sa kanya.

Nang tingnan niya ang binata ay nasa mga labi pa rin nito nakapaskil ang pilyong ngiti nito.

“Huwag mo akong, titigan ng ganyan. Mamaya kamukhang-kamukha ko si Baby.” Abot tenga ang ngiti ng mokong na ‘to.

Sumimangot siya. “As if naman na ikaw ang…”

“Yza,” may pagbabanta ang boses sambot nito. “Napag-usapan na natin ang tungkol diyan.” Nilagyan nito ng pagkain ang plato niya. “Kumain na tayo, bago pa lumamig itong mga pagkain.”

“Salamat.”

“Inumin mo muna ito,” inabot ni Manuel ang baso na may lamang gat