Kung sa hundred percent, 75 pa lang ang kaniyang naaabot. May puwang pa sa kaniyang puso na hindi pa napupunan. Nais man niyang abutin iyon ngunit wala ng kasiguraduhan kung makukuha pa niya iyon.
Isang linggo na rin ang lumipas nang ma-ospital si Mrs. Harisson. Plano na rin ng mga itong bumalik sa New York para mas mabantayan ang kalusugan.
"Ayaw mo bang tanggapin ang inaalok niya?" Lumapit ang inay Marita niya sa kaniya. Nasa rooftop kasi s'ya nang gabing iyon.
"H-Hindi ko alam 'nay. Ayaw kong iwan kayo dito."
"Hindi mo kami kailangang alalahanin pa ng sobra, malalaki na ang mga kapatid mo at ayos lang ako, ayos lang kami dito."
"P-Pero 'nay--"
"Sumama ka, matagal mo ng gustong makasama ang Mama mo."
Napabuntong-hininga si Sunday. Gustuhin man niyang sumama sa mga ito pero ayaw niyang iwan ang pamilya niya dito.
"Hindi naman ibig sabihin no'n ay hindi ka na babalik, di ba? Isa pa, pal
💔-💔-💔-💔-💔"Do you want to see your Mama happy?" Nakaupo sa lap ni Sebastian ang humihikbing si Lexi ng gabing iyon. Sinubukan kasi ni Sunday na magpaalam sa anak pero umiyak lang ito at pumunta sa tito Seb nito."O-Of courshe, I want her to b-be h-happy...""Then tell her that you want her to be happy. She will not stay there for too long. Your Mama will come back here with your Papa so your Papa will never leave again."Agad na tiningala ni Lexi ang tito Seb nito. "R-Really? W-With my Papa? Hesh not going anywhere a-anymore? A-And I can piggyback ride on him?"Tumango si Sebastian habang nakangiti. "Yes.""R-Really? Mama will be happy too?""Yes, baby."Hindi nagsalita ang bata, humikbi lang ito. "Am I bad to Mama?""No baby, you're not.""B-But I walked out from our room...""Then go back and tell her, okay?"Humihikbi pa rin at namumula ang ilong na tumango si Lexi. "O-Okay..."
💔-💔-💔-💔-💔 Bumangon si Sunday mula sa pagkakahiga. Agad napaikot ang tingin niya sa kwartong inuukupahan niya ngayon. Sobrang ganda at malaki rin. Tiningnan niya ang oras sa cellphone niya at nakitang maghahating-gabi na pala at kumakalam na rin ang sikmura niya sa gutom. Napahaba ang tulog niya na dapat ay idlip lamang. Inayos muna niya ang sarili bago lumabas. Naroon pa rin ang pagkamangha niya kahit ito ang pangalawang beses na makapunta s'ya sa bahay ng mga ito. Dahan-dahan s'yang bumaba ng hagdan at pumunta sa kitchen. "What are you doing here?" Nabitawan niya ang hawak na baso at tumama iyon sa paa niya dahil sa gulat. Natuod din s'ya sa kinatatayuan kahit na nasaktan ang paa niya. That voice. Napapalunok s'yang humarap dito at agad na bumungad sa kaniya ang walang emosyong mukha ni Matteo. "A-Ah... k-kasi..." Hindi niya mahanap ang tamang salita na sasabihin niya. Hindi niya inaasah
Ilang minutong katahimikan hanggang sa basagin na iyon ni Sunday. "H-How are you?" Tiningnan niya si Matteo na focus lang sa pagda-drive."I'm fine as you can see."Natahimik sila ulit kaya nag-isip na naman s'ya ng pwedeng itanong. Blangko talaga s'ya sa mga ganito dahil ngayon pa lang niya ito gagawin sa buong buhay niya."I'm sorry... s-sa nangyari.""Nangyari? May nangyari ba?"Napatingin s'ya ulit kay Matteo, at kahit side profile nito ay walang makikitang kahit na anong emosyon."Sa lahat, mula sa simula. I'm sorry.""Nothing will change.""Matteo--""You're here because your failed wedding, do you know how much insulted I am right now? You're just simply telling me that I am just an option," prangka nitong saad.Napatungo si Sunday. "I'm s-sorry.""Oh, I am much insulted right now. You're saying that you're guilty. Okay, alright. I got it.""H-Hindi naman s-sa gano'n--""Then what
💔-💔-💔-💔-💔Napabuga ng hangin si Sunday habang nakatingin sa passport na hawak niya. Ang Mama niya ang kumuha no'n para sa kaniya. Ito nag nag-ayos ng lahat.Tumayo s'ya at hinila pabukas ang pinto. Nagkasabay pa silang lumabas ni Matteo sa kwarto kaya naman napatitig s'ya dito. Nakatingin din ito sa kaniya at sa hawak niyang maleta.At sa reaksyon nito ay mukhang hindi nito iyon nakuha ng tama. "Alright, take care." Pagkasabi no'n ay agad na itong tumalikod. S'ya naman ay sumunod na."Mag-iingat kayo, okay?""Bye, Ma," saad ni Matteo."Sunday,""Hmm?""Mag-iingat ka."Ngumiti s'ya sa ina pagkatapos ay nilingon niya si Matteo na lumabas na."S-Sige po." Nagpaalam na s'ya dito at sumunod na rin palabas."Matteo."Nilingon naman s'ya nito na papasok na sana ng taxi at malamig na nagsalita. "What now?""N-Nothing. Just see you to the airport.""What for? Tss," pagtataray
Nasa loob pa rin ng kotse si Matteo. Nasa parking lot s'ya ng hotel kung saan naka-check in ang babae.He can't believe himself doing this. He shouldn't be doing this. He was not the one who left.And he should be still mad.Yeah...He's just an option.Matteo gritted his teeth and start manevouring his car and left.💔-💔-💔-💔-💔Matteo on his only boxer shorts, lying flat on his bed that morning when he heard knocks on his door. Hindi niya iyon pinansin, imbis ay hinagilap niya ang unan at itinabon iyon sa kaniyang mukha.Ngunit hindi pa rin tumigil sa pagkatok ng kung sinumang nang-istorbo sa tulog niya. Tumayo s'ya para buksan iyon."What?--" Agad s'yang natigilan.In front of him is gorgeous woman in a maid's cloth."Good morning."Napalunok s'ya nang mapatingin sa mapang-akit nitong labi."What are you doing here?" malamig niyang tanong pero hindi manla
Maghapong hindi nakita ni Sunday si Matteo dahil nasa agency ito. Nalaman niyang isa pala itong sikat na model bago sila magkakilala. At ngayon ay ito na ang CEO ng sariling agency ng mga ito.Kaya pala noong unang kita niya dito ay pansin na agad niya ang maganda at matikas nitong pangangatawan. Naisip pa niya noon na isa itong sikat na artista.Nalaman din niyang kaya ito nagpunta noon sa New York ay dahil sa issue ng mga ito at ni Alessandra na lumabas din na walang katotohanan. Ginawa lamang iyon ni Alessandra dahil sa pagmamahal nito kay Matteo.Hindi pa rin niya ito nakikita hanggang ngayon kahit nasa iisang bubong lamang sila.Lumabas s'ya mula sa kwarto, suot ang isang white satin night dress. Pinatungan niya iyon ng roba. Alas-nuwebe na rin ng gabi kaya naman nasisigurado niyang nasa kwarto na ito maliban na lang kung lumabas ito.Nakita niya si Emma kaya naman tinanong niya ito kung nakita nito si Matteo. Sinabi naman nitong naroon
Hindi talaga niya maintindihan si Matteo. Kagabi lang ay pinapaalis na s'ya nito at ngayon naman ay ayaw nitong ma-bore s'ya sa mansion.Bumaba na s'ya nang matapos niyang ayusin ang sarili. Naabutan niya ang dalawa, si Emma at si Fransesca na naghihintay sa kaniya sa baba.Pormal ang mga itong tumungo."H-Hey, you don't have to do that, okay?""Ah... hehehe," nangiti na lang si Emma gano'n din si Franscesca pero kitang-kita niya ang lungkot sa mga ngiti nito."Ah, pwede bang sa agency nila tayo pumunta?""Yes, Miss Sunday?" hindi naiintindihang tanong ni Emma."A-Ah... Can we just go to their agency?" Pumasok s'ya sa kitchen at kinuha ang niluto niyang Filipino food para sa lalaki. "Sure, Miss Sunday," ani Franscesca. "Ah--- Sunday."Ngumiti naman si Sunday. "Let's go?"Nasa likod niya ang dalawa kaya naman nilingon niya ito at sinabing sumabay sa kaniya sa paglalakad. Nahihiya naman ang
Lumabas na si Sunday matapos ang kalahating oras. Wala ang secretary ni Matteo doon kaya naman mag-isa s'yang pumasok sa elevator. Tumigil iyon nang nasa 4th na s'ya."Grazie a Dio, sei qui," saad ng beki na pumasok. "Dove stai andando?"Itinuro ni Sunday ang sarili. "Excuse me, Am I the one you are talking to?"Inirapan s'ya ng bakla. "Yes, fino a quando non ho capito?""Ahh, I'm sorry but I don't understand you.""So che non ti piace, abbiamo davvero solo bisogno di un modello femminile in questo momento."Naiilang s'yang ngumiti. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito. "I'm sorry but I can't understand Italian.""Are you kidding me?""H-Huh?"Kinapitan s'ya nito sa braso at hinila palabas ng elevator."T-Teka, wait.""It will only take minutes.""W-What are you talking about?"Hindi na ito umimik habang hila-hila pa rin s'ya nito. Hindi niya alam ang nangyayari. Ano bang sinasabi n