Avenge"Doc, how is she doing? How about the baby?""They are both okay. It's just that your wife must stay away from stress. If it happens again, I can't guarantee the safety of the child and also the safety of your wife."Ito ang bumungad sa akin nang magising ako. Andito na naman ako. Nailagay ko na naman sa kapahamakan ang buhay ng anak ko. Hindi ko alam kung kailan ba ako matututo at titigil sa paghahabol kay Jake. He hurt me already multiple times, not just emotionally but also physically.I don't know how to stop. When I get to know him and my heart started to beat only for him, I knew that it would bring me harm and pain, but still...I continued because I love him. But it's different now. I already learned from my mistakes. He didn't love me. He cheated on me. He doesn't deserve to know my child. "Are you okay?" Napalingon ako kay Atlas nang lumapit siya sa akin upang tanungin iyon.I bit my lips to stop it from trembling. He's just asking me if I am okay but why does it fe
UnsafeI watched how the sun rises in the morning. For the long time in my life, I felt the peace, love and happiness I have been longing for. I don't know where to find it, I tried to find it to my parents but I never found it, I tried to look if it was in a man but it gave me something I didn't expect.But I have realized, I couldn't find it because the person who can and will give me those feelings were not yet born. The person who gave me those feelings is my daughter. I glanced at Snow who is playing on the greengrass with my husband. A smile appeared on my face when I saw Snow pinched the cheeks of Jerkson. Inihakbang ko na ang aking mga paa nang makita iyon dahil alam ko kung bakit iyon ginawa ng anak ko. She likes doing it especially when she misses me. Binuhat siya ni Jerkson at lumingon sa akin. I saw how shock crossed Snow's eyes when she saw me. Nilapitan ko kaagad sila at agad kong kinuha si Snow na sumama naman agad sa akin.She immediately placed her face on my neck w
MoanHindi ko alam kung ano ang dahilan ng pagsabog na iyon ngunit isa lang ang pumapasok sa isip ko ngayon...ang kaligtasan ng aking anak. Agad kong pinuntahan si Snow sa silid kung saan namin siya iniwan kanina. Nang buksan ko ang pinto ay hindi na ako nag-aksaya pa nang anumang oras at agad tinakbo ang distansiya papunta sa kanya."S-Snow, anak, are you okay? Hmm? Is there something wrong?" Hinihingal kong tanong sa kanya habang tarantang tinitingnan kung may masama ba sa kanya."Mommy, I'm okay." Kahit na sinabi na ng anak kong ayos siya ay hindi pa rin napanatag ang loob ko. "What happened there, mommy? Where's daddy?" Pagkatanong niyang iyon ay siya namang pagdating ni Jerkson. Dali-dali nito kaming binalot sa kanyang mga bisig. Ramdam ko ang bilis nang pagtibok ng kanyang puso habang hinihingal."I'm here okay? Don't worry, nobody's going to hurt you both." Pinatakan niya kami ni Snow nang tig-isang halik sa noo bago niya kami pakawalan. Tumayo siya nang maayos."Mary, go tel
Missing"You need to go back to the Philippines." Iyan ang bumungad sa akin kinabukasan.Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Jerkson. "Go back to the Philippines? Why?" I still looked sleepy but his statement woke up my spirit. Sinusuot niya ang kanyang itim na pantalon habang nakaharap sa akin. Nakatingin siya nang seryoso at sa paraan nito ay parang sinasabi nitong kailangan kong gawin ang sinabi niya...sa lalong madaling panahon.His lips are in thin line. Huminga siya nang malalim bago lumapit sa akin. "You and Snow will be more safe there." He massages my forehead, trying ro remove the wrinkle on it, but I refuse to. Hindi ko maintindihan kung bakit niya kami pinapabalik sa Pilipinas at...mas ligtas kami roon? May nangyari ba o mangyayari para hindi kami maging ligtas dito?"We're safe here, Jerkson."Tumayo siya nang maayos. "You don't understand me--""Then make me understand it!" Hindi ko na napigilan ang mapasigaw dahil sa iritasyon na namumutawi sa aking loob. "You cannot j
Revelation"My father called. The Celviuz house is trembling now." Hindi ko magawang iangat ang ulo ko sa kanya. Hindi ko kayang tingnan ang mga mata niya habang unti-unting napupuno ng kalungkutan. Alam kong minsan niya nang sinabi sa akin na hindi niya kailanman ninais ang kapangyarihang mayroon ang pamilya niya pero, alam kong napamahal na rin siya rito.Kasalanan ko 'to. This is all my fault! Iniasa ko ang lahat sa kanya, sa kapangyarihang taglay niya at hindi ko na naisip ang maaaring maging epekto nito sa pamilya niya."I'm s-sorry," my voice broke.I felt him knelt down in front of me but I refuse to look at him. "Look at me, Ash." I tried to look away but then he guided my face on his. "Always remember that you don't have to say sorry to me. I will always be grateful that I met you and Snow."How can he say this? I shake my head to him. "I-I'm grateful I met y-you too," mahina kong saad.He smiled at me then wipe the tears on my face. Isang araw na ang lumipas ngunit wala p
UselessI am in his car right now while he's driving to our house. Iniwan ko ang itim kong kotse sa kanila ngunit ipapadala niya raw ito pagkatapos. Sinabi ko na sa kanyang hindi naman na kailangang pumunta pa siya roon dahil hindi naman iyon makakatulong sa paghahanap sa anak namin ngunit hindi siya nagpatinag. I don't know what he's up to but if this will help to find our daughter faster, then I am willing to sacrifice everything.Kanina pa ako tingin nang tingin sa aking telepono habang hinihintay ang mensahe ni Jerkson. I informed him already about Jake's arrival to our house but he's not yet responding to my message. "Why did you just tell me that now?" Napalingon ako sa kanya nang magsalit siya.Nakakunot ang kanyang noo habang deretsong nakatingin sa harapan. I can see from the veins in his arms, that he's mad right now and just controlling his emotions to show up. Pero wala siyang karapatang magalit. All of the people, he should be the first one to know on why someone would h
RescuedYou should've let him punch me," Dinadampi ko ang ice bag sa kanyang namumulang labi. Hindi ko pinansin ang sinabi niya at pinagpatuloy lamang ang ginagawa. He's sitting on our couch here in the living room while I'm sitting beside him.Kanina pa nakaalis si Jake pero bumabalik pa rin sa akin kung gaano siya kagalit kanina. I should be mad at him, well yeah I was mad at him for a minute, but when everything starts to be polished, I've realized that I should've not said those words, even if I know, in the first place, that he deserves those.I don't know why I'm feeling guilty, sad, and a little bit scared right now. Well, maybe because I'm afraid he would stop helping me in finding our daughter? I don't know why but my heart feels something unfamiliar and I couldn't describe what it is."You're putting so much pressure, Ash." Jerkson said, bringing me back to reality.He's smiling but I can see sadness in his eyes. Tinanggal ko ang pagkakalapat ng ice bag sa kanyang ibabang l
Relieved"Everything is secured. The suspect is already caught and will soon be punished by the Organizaçion." Jerkson then ended the call.Nandito kami ngayon sa loob ng Voltzki House para mapag-usapan ang nangyari at kung anong hakbang ang susunod naming isasagawa. My daughter is already resting on one of the exclusive rooms here in the Voltzki House. Jake initiated it when he saw that Snow is already tired and sleepy.Hindi pa namin napapatingin sa specialista si Snow tungkol sa kalagayan niya ngunit plano namin itong gawin bukas. Right now, I want my daughter to take a rest. I couldn't imagine everything she went through, the suspect has to pay all the damage, pain, and the possible trauma that he has caused to my daughter.Pansin ko ang pamumula at pagtatangis ng bagang ni Jake ng makita ang maliliit na galos at mga pasa sa katawan niya. Naiintindihan ko ang galit na kanyang nararamdaman at alam ko rin na pinipigilan niya lamang ang kanyang sariling kumilos. "What will be our pl