"JEN..." Nagulat ako nang may pumisil sa aking balikat. Paglingon ko ay nakita ko si Dino na naka-formal attire at fresh na fresh ang hitsura."O, akala ko nasa bahay ka," nagtatakang sabi ko habang sinisipat ito ng tingin."Pasensya ka na, hindi ko nasabi. Kahapon kasi ginawan ako ng resumè ng pinsan ko tapos ipinasa niya sa manager nila. Tinawagan ako kaninang umaga para sa initial interview. May dala na nga akong requirements eh, para kung sakaling makapasa, maipasa ko agad," masayang balita nito.Nagalak din ako sa sinabi niya."Buti naman. Sana matanggap ka, Dino.""O, bakit parang late ka na?" Idinaan ko na lang sa ngiti. "Oo nga eh. Tinanghali kasi ako ng gising." Sa sobrang pagmamadali ko kanina ay nalimutan ko na siyang i-chat. Mas binilisan ko pa ang paglalakad. Nasa second floor ang store na pinagtatrabahuhan ko kaya sasakay pa ako ng escalator. "Saan ba 'yang trabahong inaplayan mo?" tanong ko habang naghihintay kami sa pag-akyat."Sa may fast food. Malapit lang sa appli
"KUMUSTA na kayo diyan, iha?" Ang malambing na boses ni Doktora ang bumungad sa akin pag-angat ko ng telepono. Kanina pa kasi iyon ring nang ring. Walang ibang sumasagot dahil wala si Mina at nasa school. Si Jass naman ay parang walang naririnig. Nakaupo at prente lang na nagbabasa ng magazine sa sala. Samantalang ako, pababa pa lang ng hagdan para sana kumain. Day-off ko nang araw na iyon. It's been a month mula nang manirahan ako sa bahay na iyon. Para sa akin, malaking achievement na naka-survive ako ng ganoon katagal. Hindi natuloy ang aking 'nervous breakdown'."A-Ayos naman po," nangingimi pang tugon ko."Buti naman. Ano, iha? Dinatnan ka na ba? Hindi ka ba delayed? 'Pag delayed ka, ha, papa-check up ka kaagad." May halong excitement sa boses nito.Napakunot-noo naman ako. "B-Bakit naman po ako made-delayed? Regular naman po ang menstruation period ko," sabi ko naman. Narinig kong bumuntong-hininga ang matanda. "Nevermind, iha. Pero sana naman hindi matapos ang taong ito na wa
"CONGRATULATIONS, guys! Nakalagpas tayo sa kota," masayang anunsyo ng manager ng appliance store na pinagtatrabahuhan ko. Nagdiriwang lahat dahil tiyak na may bonus na matatanggap sa aming sahod. So far, nae-enjoy ko ang pagtatrabaho rito. Bukod sa magaan naman ang trabaho ay palagi pa kaming nagkikita ni Dino. Kung minsan nagkakasabay pa kami ng breaktime. He's doing great in his job as well. Kapag araw ng sahod ay namamasyal kami. Magkasamang namimili sa mall ng mga kaniya-kaniyang personal na pangangailangan. Kumakain sa medyo sosyal na restaurant. At kung minsan, binibilhan niya ako ng regalo. Nabilhan na niya ako ng isang pares ng sapatos na libo ang halaga. Hindi ko na siya napigilan dahil siya ang kusang bumili. Alam niya kasi ang size ng aking paa.Pambawi niya raw iyon sa lahat ng mga naitulong ko sa kaniyang noong walang-wala siya. Hindi naman ako nanghihingi ng kapalit, ang mahalaga ay batid kong mahal namin ang isa't isa. At ngayon nga, we're celebrating our 23rd month a
Mag-uumaga na. Ngunit pabiling-biling pa rin ako sa higaan. Nakatulog naman ako kagabi pero maaga naman nagising. Mga alas-tres. Paulit-ulit na sumasagi sa isip ko ang nangyari sa sinehan at ang mga napag-usapan namin ni Dino. Hindi ko alam kung bakit parang natatakot na akong makipagkita sa kaniya bukas. Parang nahihiya ako para sa sarili ko.Tama ba na pumayag ako? P-Paano kung magbunga iyon? Paano ko iyon sasabihin kay Tatay? Hay... Ayoko sanang mag-overthink pero parang ganoon na nga ang nangyayari. Ito kasing si Jass, isang buwan na kami mahigit na kasal pero hanggang ngayon wala naman siyang ginagawang aksyon para magkahiwalay na kami. Puro iwasan at sungitan lang ang ginagawa namin. Naalala ko tuloy iyong babaeng tumawag. Tiyak akong kakilala niya iyon at may ugnayan sila sa isa't isa, sana naman ipaglaban niya kung ano mang mayroon sila sa mga magulang niya para mawalan na ng rason para magpatuloy pa ang kasal-kasalang ito. Para wala nang hadlang sa amin ni Dino. Makakapamu
"KUMUSTA na, 'nak?" Si tatay sa kabilang linya. Kauuwi ko lang no'n galing trabaho. Ako ang tumawag para mangamusta. Kahit masama pa rin ang loob ko dahil sa ginawa niya ay hindi ko pa rin siya matiis."Okay naman, 'Tay. Na-cash out n'yo na ba 'yong pinadala ko?" Kapag araw ng sahod ay nagpapadala pa rin ako. Walang nagbago tulad ng kung paano ko siya aabutan ng pam-budget sa bahay noong doon pa ako sa amin nakatira."Oo 'nak, salamat. Pero hindi na naman ako nanghihingi sa 'yo. Dapat nga, hindi ka na rin diyan nagtrabaho. Kaya naman lahat ng asawa mo ang gastusin-""'Tay, ayoko pong umasa ro'n. Tsaka naiinip ako rito. Ang lungkot ko na nga, tapos magpapakaburyong pa ako kakatambay rito. Ayokong tumanda nang maaga, 'Tay." Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya. "Pasensya na talaga, 'nak. Pero hindi ko ginawa 'yan dahil tutol ako sa relasyon n'yo ni Dino. Iniisip ko lang talaga ang kinabukasan mo, anak."Huminga na lang din ako ng malalim. "Para saan pa ang pagtatapos ko ng pag-aaral
ALAM kong nakaidlip na ako no'n nang may maramdamang kamay na dumantay sa aking noo. Napalunok ako dahil sa bigla at napamulat ng mata. Ngunit hindi ako agad nakakilos dahil tumagal ang kamay na iyon nang ilang segundo sa may noo ko. Parang sinasalat maigi kung mainit ba iyon.Then I heard an audible gasp. May nasamyo pa nga akong hangin. I liked the scent. Minty na may nasama pang men's perfume. 'Men's perfume?'"Wala naman eh. Si Mina talaga."Lalo akong hindi nakakilos. S-Si Jass ba 'yon? Hindi ako maaaring magkamali. Kilala ko ang boses niya. Why? Sinabi talaga ni Mina na masama ang pakiramdam ko?Concerned ba siya sa akin? What for? Dahil natatakot siyang malaman ni Tatay kapag nagkasakit ako?But there's a part of me na bigla namang natuwa dahil sa kaniyang ginawa. 'No, Jennifer!'Ngunit bago pa ako nakakilos para sundan sana siya ng tingin ay nakalabas na si Jass. Marahan niyang binuksan at isinara ang pinto.Nasapo ko ang noong hinawakan niya. Kay init ng palad niya. Parang
"SO why don't you two have some honeymoon trip? Kahit mga isang buwan lang," wika ng doktora na sabay na ikinatigil namin ni Jass ng pagkain."My schedule's too hectic for that, Mom," agad na tanggi ni Jass."Eh 'di mag-leave ka. Ano ka ba naman? We are one of the shareholders of that hospital na pinagtatrabahuhan mo, but yet you still act as a mere employee."Napakislot ako dahil sa narinig. Mayaman nga pala sila talaga. "It's my passion that drives me para patuloy na pumasok at magtrabaho. I can't just take a leave, Mom," anito na balik na naman sa pagiging kalmado.Narinig ko ang malakas na pagbagsak ng mga kobyertos. "So mas pinahahalagahan mo iyang trabaho mo kaysa sa kahilingan ko, ha, anak?" medyo tumaas na ang boses ng ginang. Nakita ko pa ang bahagyang panlalaki ng mga mata nito. Masuyo namang hinagod ng biyenan kong lalaki ang likuran nito upang pakalmahin ito kahit na papaano."I'm just asking for a little more time, Mom. You know I'm not yet ready for it," segunda pa ni J
PASALAMAT ako't no'ng hapon ding iyon ay nagpaalam na ang aking mga biyenan. Kunwari pang inihatid namin ang mga ito ni Jass nang nakangiti sa isa't isa. Nakakapit pa siya sa beywang ko. Ewan ko kung bakit kailangan niya pang gawin iyon eh lantaran naman kung itanggi niya sa magulang ang pagkakaroon namin ng anak sa lalong madaling panahon.Nang makaalis na ang sasakyan ng mga ito, at tuluyan nang naisara ang gate ay biglang kalas namin sa isa't isa. Parang diring-diri si Jass sa akin. Hindi na ito nagsalita pa at umalis na ito sa harapan ko. Pumasok na sa loob. Makaraan ng ilang segundo ay sumunod din ako. Nagpang-abutan pa kami sa hagdan. "Get your things now," masungit na utos nito. Walang emosyon at kibong sumunod na lang ako. Tahimik din ako hanggang sa loob ng kuwarto niya at habang kinukuha sa kabinet ang mga damit ko. "E-Excuse me!" napapalunok pang wika ko dahil nakaharang ang malapad niyang katawan sa pinto. Hindi ako makadaan. "About the consequences anyway," anito na