ACADEMIAN XXXII: ‘Don’t’

Hannah Nicole Villareal

Nag-iwas ako ng tingin nang sabihin niya iyon. I could still feel his stare locked at mine kaya napapikit ako. Bakit parang kinilig ako sa sinabi niya?

Oh come on. I never felt this before, pero alam ko na kaagad kung ano 'tong nangyayari sa akin.

Hindi na siya nagsalita, kaya ako naman ay tumingin na lang sa aming dinaraanan. Naalala kong late na kaming makakabalik sa classroom. Sana lang maging exemption na kasama ko si President at tinawag niya lang kunwari.

"You must be late. Good luck on getting the punishment." He said. Sinamaan ko siya kaagad ng tingin.

"Bakit kaya ako na-late, ha? Sa tingin mo?" Sarkastikong tanong ko, and then he just laughed.

Kinurot ko siya sa tagiliran dahilan para mapahakbang siya palayo sa akin. Dahil kanina ay nakasabit ang braso ko sa batok niya kaya nahila niya rin ako.

Sa una ay napa