Share
Chapter 26
MairisianA/n: Stay tuned for more... ☺️
Kaugnay na kabanata
Accidental Bride Chapter 27
Goodbye BUMUNTONG hiningang pinatay ko na ang nagiingay ko na cellphone. It was Ashton. I know it was him even if he used any mobile number to reach me. For me, tapos na ang lahat. I know I am being unfair to him, but my mind keeps saying it's over.Tama nang naniwala ako sa wala.Naikuyom ko ang kamao ko nang biglang naalala ang litratong ipinasa ni Yvette sa akin kamakailang-araw. Yvette is in his place, lying on his bed with him. Saan pa ako banda maniniwala na wala na nga talaga silang ugnayan? He asked me to talk to him for once. I agree, but when I saw their picture– para ano pa at kailangan pa naming magkita at magusap? Do I need to hear his lies again? Ayoko ng dagdagan ang katangahang nagawa ko sa aking buong buhay.Once is enough to suffer.Bumuntong-hininga muli ako at unti-unti ng nilisan ang maliit na hotel kung saan apat na araw rin akong nagmukmok upang iniyakan ang nangyaring kabiguan ko sa unang pag-ibig. Umasa ako at naniniwala sa mga plano nito na nauwi lang sa wala
Accidental Bride Chapter 28
Comeback MABIGAT na pakiramdam, mabigat na mga hakbang nang nilisan ko ang Brooklyn, New York. Ganoon din kabigat ang nararamdaman ko habang pababa ako ng eroplano. I feel strange when I was at NAIA. Hindi katulad ng pagalis ko ng Pilipinas na masaya ako. Now, I feel like I left my heart in new york.When I remember Ashton and our plan that we should be together while going back to the Philippines, naging mas malungkot ako. Ang dami kong plano, ang dami kong naiisip na dapat gawin sa paguwi ko. I also imagine that I will finally introduce him to my three tita. Ang lalaking tanging ipinagmamalaki ko sana sa kanila. But that is only just a plan, a plan that will not happen anymore."Amber... Amber..."Hinanap at namataan agad ng aking mga mata ang bulto ng kaibigan kong si Iris na siya lang ang may alam sa aking pagbabalik. Pilit kong iginuhit ang ngiti sa aking labi at saka lumapit rito."Oh, I missed you so much my best friend." bungad agad nito sabay pagyakap sa akin ng mahigpit."
Accidental Bride Chapter 29
Her Client KATOK sa labas ng akin silid ang siyang gumising sa aking kahimbigan sa pagtulog. "Good morning sa prinsesa ng bahay na ito..." Kinusot-kusot ko ang aking mga mata at natatamad na dumilat. "Good morning, Ma." Nasilaw ako nang hawiin ni Mama Joan ang makapal na kurtina ng aking babasaging bintana. "hija, tinanghali ka na naman ng bangon. Hindi ka ba magbubukas ng shop mo nang maaga?" "A-anong oras na ho, Ma?" Napapahikab ako at naupo't sumandal sa headboard ng kama ko." "It's already 8 o'clock, hija." "What?" biglang nawala ang nararamdaman kong antok at katamaran. "Oh, my god. I have a client around 9 o'clock. Ma, hindi mo ako ginising ng maaga-aga." Bumangon ako at dumiretsyo sa dressing area ko. "Akala ko bumangon ka na nang marinig ko ang alarm mo kanina," aniya na nagtatakang pinagmamasdan ako. "Hindi ko ho napansin ang alarm ko." Nagmamadali kong nilapag ang damit na susuotin ko saka tumungo sa banyo. "Aba, Amber. Napapansin ko late ka nang bumabangon nitong
Accidental Bride Chapter 30
The Result INALALAYAN nga nila akong maupo sa malapit na upuan. Nataranta rin si Karyl at Kayecee nang makita nila ako habang ang mga ito ay nasa bungad ng shop. Dinaluhan nila ako ng tubig ng humingi ang ginang sa mga ito."Hija, may lagnat ka ba? May dinaramdam ka bang sakit?" sinalat ng nababahalang ginang ang aking noo."W-wala ho." ang nakailing na tugon ko rito."Ano ang nararamdaman mo, hija? You want us to bring you to the nearest clinic?" nag-aalalang tanong rin ng ginong sa akin."H-hindi na ho. Wala naman ho akong sakit. Lately, medyo hinahapo at nahihilo lang ho talaga ako. Pero nawawala rin naman agad."Nagkatitigan ang mag-asawa na para bang nangungusap ang mga mata ng mga ito saka tumingin sa akin. As if they are suspiciously eyeing me na hindi ko alam kung ano."Um, sorry to ask this... But aside from dizziness ay nasusuka ka rin ba, hija? Or something you are cravings some food?"Biglang kumunot ang noo ko sa mga naging tanong ng ginang sa akin. "H-hindi ho. Wala nga
Accidental Bride Chapter 31
Biblical Names ITINAYO nila ako at pinaupo sa gilid ng aking kama. Hindi sila nagsasalita pero ramdam ko na ang pagkadismayado nila sa nangyari sa akin. Lalo na si Mama Shirley. Looking at her eyes that time makes me feel down. Sa lahat kasi sa kanya ako mas naiilang at sa kanya ako mas nahihiya. Yumuko ako ng hindi ko na kayang tumingin sa mga mata nilang tatlo. Hindi ko pa rin maampat-ampat ang mga luha ko at patuloy pa rin ako sa aking pag-iyak. "N-nakakasama sa anak mo ang pag-iyak mo, anak." ang basag na boses na wika ni Mama Joan sa akin. Mas lalo akong humikbi at nag-angat ng aking mukha rito. Sa lahat ng mga tiyahin ko dito ako mas kumportable. I didn't speak while looking into her eyes. My tears continued when she approach me and embraced me in her arms. "M-ma... Sorry..." humihikbi ako. "Shh... Tahan na, Amber. Tahan na. Andito naman kami para sa 'yo at sa magiging a-anak mo. H-hindi ka namin hahayaang mag-isa. Andito lang kami, Anak." Napapikit ako ng mariin at mas
Accidental Bride Chapter 32
The Identical Twins (4 YEARS LATER)NAPANGITI ako at biglang nawala ang buong pagod ko sa trabaho ko sa shop nang masilayan ko na ang dalawang maliliit na bata na kasalukuyan ay nasa salas ng bahay.Axel and Astrid were born three years ago. Tatlong taon at tatlong buwan na ang mga ito sa kasalukuyan. Pinanganak ko sila under C.S. delivery. Iyon rin ang gusto ng mga tiyahin ko because my mom died under normal delivery. Takot sila na maghirap ako sa aking panganganak. Also, my doctor suggests C.S. dahil sa kambal ang isisilang ko at talagang mahihirapan ako. Also, my doctor has to protect my baby girl, dahil may nakitaan siya ritong diperensya sa puso.May nakita ang mga ito na maliit na butas sa puso ni, Astrid. That is why we forbid them to play outside with the other kids lalo na ang babaeng anak ko. Bawal kasi sa kanya ang mapagod ng sobra. Sa ngayon ay patuloy sa monthly check-up si Astrid. Hindi pa kasi siya pwedeng operahan dahil sa delikado at masyadong mahal kung ipipilit nami
Accidental Bride Chapter 33
Playground I STILL sing them a lullaby while caressing their chubby cheeks. Masaya ako habang tinititingan ang mga ito. As I looked at them napapaisip ako. Na kung hindi ko nakilala noon ang Ama nila sa pagbabakasyon ko, siguro walang dalawang bata ngayon sa tabi ko at nakayakap sa akin sa pagtulog. Until then, I still did not expect na nagluwal ako ng kambal sa mundong ito. Having a child without their father is not that easy, lalo pa at kambal agad ang biniyaya sa akin ng Diyos at ang isa pa sa kanila ay may diperensya sa puso. But having them in my life is priceless. Hinding hindi mabibili ng kahit na anong yaman sa mundo ang pagdating ng mga ito sa buhay ko. Masaya ako at masaya ang mga taong nakapaligid sa akin na nandiyan ang dalawang ito. "Even if your father is not with us, or even if we are not a complete family like others... Mama will always make sure that I am always here for you. Hinding-hindi ko kayo pababayaan mga Anak ko pati na ng mga Lola ninyo. Promise, we will t
Accidental Bride Chapter 34
Their Questions I JUST watch Rowan and the two kids chatting for a while. Maya-maya rin ay namataan ko na ang personal driver na tinawagan po para sunduin ang bata. He parked the car in front of us."Rowan, nandito na ang susundo sa atin." Rowan's Yaya informed him."Oh, I am really going home now. Bye Axel, Bye Astrid... Hope to see you again," Rowan waves his hands to the kids."Bye, Rowan...""Bye, Rowan..."Paalam rin ng dalawang bata. My eyes were focused on the two children. But when I noticed one of the old women keep staring at me, agad kong inalis ang mga mata ko sa mga bata."Daddy, uuwi na kami ni Yaya." napalingon ako kay Rowan."Yes, buddy. And your mom is waiting for you home." I patted Rowan's head. "Take care of him," utos ko sa Yaya ng bata."Oho, sir.""I'm really going home. Bye my best buddy," huling paalam nito sa batang lalaki. But then nagtataka ako ng bigla itong tumakbo sa direksyon ng mga bata. "Sa 'yo na lang 'to, Axel. I know you like it." he then handed hi
Pinakabagong kabanata
