"How did you know that I'm doubting myself? I don't remember telling you about that naman ah?" nagtatakang tanong ko kay Eros nang papalabas na kami sa Mikugi Garden. "It's obvious." kumunot ang noo ko at akma na sanang magtatanong pero natigil nang pitikin niya ang noo ko. "Stop overthinking, it's not good."Hinihimas ang noo akong umangkas sa bisikleta at ngumuso. "I'm not overthinking.""Whatever." hinawakan niya ang kamay ko at siya na mismo ang nag-pulupot no'n sa bewang niya. "You might fall.." I heard him smirk. ".. for me."Mahina kong kinurot ang tiyan niya nang tumawa siya. Napadaing ito pero hindi tumigil sa pagtawa. "How can you be so sure that I might fall?""Instinct." napairap ako bago higpitan ang pagkapit sa kaniya dahil nagsimula na siyang mag-pedal. Isinandal ko rin ang pisngi sa likuran niya at ipinikit ang mata. "Are you sleepy? Don't sleep, Aza, baka mahulog ka ng tuluyan.""Saluhin mo na lang ako." wala sa sariling sagot ko. He stiffed. "Ba't parang may mala
"A-Ano! Hindi pa nga kita sinasagot kasal agad!? Inisahan mo nga lang ako tungkol riyan sa panliligaw mo, e!" Namumula't nagpapanic nako't lahat-lahat nakangisi pa rin siya. Ano bang problema ng lalaking 'to? "E'di sagutin mo na 'ko so I can marry you. Pwede rin naman na kasal agad." nagsalubong ang kilay ko at handa na sanang sumagot nang binawi niya ang sinabi. "Just kidding!" he chuckled. "I'll wait for you until the day you'll love me back, and until the day you're finally ready," he then tapped my head at nagpatuloy sa pamimili. Mabilis na nawala ang pagkakasalubong ng aking kilay at napalitan ng isang ngiti. "Wait pala, ah?"Nakauwi na kami ni Eros sa bahay. Kasalukuyan ko siyang tinutunglungan mag-arrange ng groceries na binili namin sa mall kanina. "Naks, galing mamili ah. Sariwa lahat." puri ko na nginitian niya. "Kaya nga magpakasal na tayo." That caught me off-guard. My heart started to race fast like crazy. Pakiramdam ko, umakyat lahat ng dugo ko sa katawan papunt
"Are you really fine?" Napairap ako sa tanong niyang iyon. Paano, ika-sampo niya nang tanong 'yan. Psh! Pa-ulit-ulit sabing okay lang e! This guy.. "Oo nga. How many times do I have to tell you that I am fine. I really do so please, stop asking that question!" naiirita kong saad. "Okay?" patanong na saad nito kaya napakunot ang noo ko. Nagulo ko na lamang ang buhok at pumasok ng cr para maligo. Gusto kong maligo para naman kumalma 'tong ulo ko kay Eros. To be clear, I am not mad at him. I am just irritated because he was teasing me! Kung kailan nag-iisip ako sa mga mangyayari sa oras na makita ako ng mga magulang ko, nang-iinis naman siya! Pagkatapos kong maligo, wala na si Eros sa sala. Marahil ay nasa kwarto niya na para magtrabaho. What a workaholic person! Boring kasi mas prefer ko ang maging chef sa isang resto!Basta talaga kapag may pera na ako, magpapatayo ako ng restaurant rito sa Palawan. Mark my words! "Oh?" tanong ko kay Eros nang pumasok ito sa kwarto ko. Saktong
"Morning," bati niya pagkababa ko. "Mm." lutang na saad ko. Hindi ako maka-get over sa sinabi niya kanina. Dumeretso ako sa banyo para makapaghilamos. Matapos ay kinuha ko ang maliit na tuwalya at pinahiran ang mukha bago lumabas para magluto. "Ako na." agaw ko kay Eros sa asta niyang pagluluto. "No, just rest. I'll do it." agaw niya ulit sa 'kin. "Ako na nga." I fired back. "No, I said, I will do it." he argued. "Eros!" pinanlakihan ko siya ng mata. "Aza!" matalim niya rin akong tinitigan hanggang sa sabay kaming umayos ng tayo. Agad kong binitawan ang kawa at nag-cross arms. "Fine. Ikaw na." saad ko na kinunutan niya ng noo. "You said you'll do it. Ikaw na, I remember I have something to do." nilapag niya ang kawa sa mesa at umastang lalabas ng kusina pero nahawakan ko ang braso niya. "Sabi mo ikaw! Ikaw na!" pakikipagtalo ko. "What? You said—""Bahala ka!" hindi ko siya pinatapos at agad na tumakbo palabas ng kusina para maupo sa sofa. In-open ko ang TV at nanood na l
"Hey," Eros held my chin and made me look at him. "You good?"Hindi agad ako nakasagot dahil naalala ko na naman ang sinabi ni Brian. No! He can't get me! He can't force me! I will not come with him! Not now, not tomorrow, but never! Not now that I already found my comfort zone. I will never leave. I'll stick with Eros. He's my comfort, I can't just leave him like that! I still have a plan to say my 'yes' to him so that we'll be official... and I don't want Brian nor my family to ruined that.. not again. "Aza." I came back to my senses and blink my eyes many times. "H-Huh?" "Are you okay?" napatitig ako sa asul niyang mata bago napatango. "Y-Yeah, I'm okay." nagpilit ako ng ngiti para maniwala siya. Mukha namang naniwala siya dahil sa pagngiti niya sa akin. "Let's eat?" pinakita niya sa akin ang iba't ibang klase ng pagkain na binili niya habang nakangiti. Nang tumango ako ay walang pasabi niya akong hinila papunta roon sa isang bench sa ilalim ng puno. "Saan ka pala galing?""C
"M-Mom." I whispered. Humiwalay si mommy sa pagkakayakap sa akin bago hawakan ang aking pisnge. Tumulo ang luha niya pero hindi niya 'yon inabalang punasan, bagkus ang luha ko ang pinalis niya. "Anak. How I missed you, Zara. I want you to know that mommy is sorry for everything. I'm sorry, anak. I'm really sorry."Tuloy-tuloy na bumagsak ang luha niya habang nakatingin sa akin. "I love you, honey." niyakap niya uli ako. Matagal akong natulala hanggang sa napagtanto ko ang isang bagay. Mabilis ko siyang tinulak palayo sa akin. Gulat siyang napatingin sa akin. "Why are you telling me you love me when you don't?" natulala siya sa sinabi ko. "Don't fool me please, I am so tired to be fool again. I know that you're doing this because you want me back. Kailangan niyo 'ko para ipangbayad sa utang na loob niyo sa pamilya Hernandez! 'Di ba, mommy?" tumulo ang luha niya at umiling. Sinubukan niya akong lapitan pero umatras ako. "Don't go near me, mommy.""Anak, no. You're mistaken.""Ano
Nagising ako, tanghali na, kaya noong bumaba ako ay gising na rin si Eros. Hindi man lang nagawa ang plano kong mag-bake ng cake. "Good morning birthday boy. Ilan taon ka na nga ulit?""27 nga. Ulit-ulit naman." natawa ako at umupo sa tabi niya. "Sa'n mo balak i-celebrate?"Nagkibit balikat siya. "I don't know. Saan mo ba gusto?"Nangunot ang noo ko at marahang hinampas ang balikat niya. "Ako ba magbibirthday?""Wala akong maisip e." nag-dahilan pa! Naupo ako sa tabi niya at inakbayan siya. "Alam mo, ayos rin namang rito mo na lang i-celebrate e. Maganda naman 'yong pool sa likod ng bahay mo. Pwede tayong mag-pool party." ngumisi ako. "Just the two of us?" his forehead creased. Hindi niya alam na uuwi sila Andrei ngayon. Tumawag kasi mga 'yon kagabi at dahil naiwan niya phone niya rito sa salas, ako nakasagot. "That's boring." reklamo nito. "Kaysa naman sa labas tayo tapos andaming makakalat na magjowa. Alam mo naman, February 14 ngayon. Araw ng mga puso." hinaplos ko ang buhok
Buong gabi ko talagang hindi pinansin si Eros. Pano ba naman kasi, hindi ako makalapit sa kaniya dahil kay Xaira. Pa-epal rin ang isang 'to e! Hinahangaan ko pa naman siya nu'ng una, ngayon, inis na! Pwe.Edi siya na maganda! "Are you jealous of Xaira?" umupo sa tabi ko si Keo habang tinitignan ang tinitignan ko. Bibong-bibo na nagsasalita si Xaira habang nakikinig naman sila Andrei, Luke at Eros. Si Yuro naman ay abala sa pagliligpit ng kinainan namin. Sipag din ng isang 'to e! 'Di pa naman tapos birthday party ni Eros pero nagliligpit na! "Hindi," Bakit naman ako magseselos 'di ba? Dzuh! "Pero kung makatingin ka parang minu-murder mo na siya sa isip mo." Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay. Sa totoo lang, nakakapagtaka ang pakikipag-usap ni Keo sa akin. Hindi naman kami close, ni hindi pa nga kami nakakapag-usap noon tapos ngayon bigla siyang nakikipag interact. 'No 'yun? Bumabait? "Ano bang pinagsasabi mo diyan?""I'm just trying to say na don't deny the obvious." ngumisi