Share
Chapter 14
"Babe?" He called behind my back before kissing my cheeks.
Niyakap niya ang braso sa bewang ko at pinanatili ang mukha na nakapatong sa pisnge ko. Ramdam na ramdam ko ang pagnguso niya habang mahigpit na niyayakap ako.Inayos ko ang pagkakahiga sa kama at sinubukang tanggalin ang yakap pero tila mas lalo niya iyong hinihigpitan dahilan para makulong ako sa kanyang mga braso."I'm sorry," he mumbled under his breath and kissed me on my cheeks. He even caress my hair before volunteering himself to be my pillow just using his one arm.Parang biglang nagwala ang mga paru-paro sa tiyan ko nang gawin niya iyon kasabay ng pagbilis ng tibok ng aking puso."Bakit mo ba kasi iyon ginawa?" Nagtatampo kong sinabi at hinayaan siyang yakapin ako."It was a mistake. I'm sorry, it won't happen again." Paghingi niya ulit ng tawad at umuklo sa akin para silipin ang mukha ko.Seeing how his eyes locked into mine and how his lips pouteKaugnay na kabanata
After The Break-Up Chapter 15
"Ma'am, nakaalis na po si Sir James." Nagising ang diwa ko nang pumaibabaw sa tahimik na silid ang tinig ng boses ni Janina. Sabay kaming napaangat ng paningin ni Waylen sa kanya tsaka siya pinakatitigan. Nakita ng gilid ng mga mata ko kung paano biglang magsalubong ang mga kilay ng katabi ko kasunod ang pagkunot ng noo. "Asawa niyo po, Ma'am?" May bahid ng pag-aalangan nitong usisa bago ininguso si Waylen na nakaupo sa tabi ko. Pakiramdam ko'y minsanang tumigil ang pagtibok ng aking puso bago wala sa sariling nilingon si Waylen na kanina pa tahimik. Napalunok ako nang lingunin niya ako dahil sa naramdaman niyang paninitig ko dahilan para mauna akong umiwas ng paningin. "Yes," I hesitated and adjust my seat in a comfortable way. Namilog ang bibig ni Janina kasabay ng panlalaki ng mga mata habang palipat-lipat ang paningin sa amin ni Waylen. "Paano po si Sir James?" Napalabi si Janina matapos niyang banggitin si Ja
After The Break-Up Chapter 16
Waylen then made its way to sit on the driver's seat as his eyes were torn on me. I saw him smiling a bit when he saw how I swift to my chair from one direction to another along with the biting of the tip of my fingers. "Are you sure I'm allowed there?" I anxiously asked and faced the rear view mirror to make sure that I'm looking good. Bahagya siyang natawa sa tanong ko. Sa halip na sagutin ay pinasok niya ang susi sa keyhole tsaka pinaandar ang makina habang ang isang kamay ay kinakabit sa katawan ang seatbelt. "You know what, you should stop worrying. Kasama mo ako," kampanteng tugon niya tsaka ako sinulyapan. Napabuga na lamang ako ng malalim na hininga at umayos sa pagkakaupo habang dumadabog ng kay lakas ang puso sa kaba. "Paano kung hindi nila ako magustuhan? Kung ayaw nila akong kasama? Nakakahiya naman ata iyon, Waylen. H'wag nalang kaya ako sumama?" Pakunot nang pakunot ang noo kasabay ng agresibong pagsasalubong ng mga kil
After The Break-Up Chapter 17
It's been ten years the last time I saw him. So many things had changed. So many memories passed by but one thing stays the same. Our friendship.We parted our ways after graduating in high school. We chose to pursue our dreams which is mine for being a fashion designer and him for being a model but our friendship doesn't stop there. We exchanged our numbers to still keep in touch to each other. I scanned his whole being from head to toe only to laugh at myself. Naaalala ko pa dati sa kwento niya na magiging isang ganap siyang model sa isang bansa. Ngayon, naririto na siya sa harapan ko't suot-suot ang mga damit na gustong-gusto niyang suotin dati pero hindi niya magawa. Ang pinapangarap niyang katawan ngayon ay natupad na niya. Ang mga bagay na gusto niyang gawin ay malaya na niyang nagagawa. Lahat ng kinukwento niya sa akin ay patunay ngayon ng paghaharap namin na isa siyang masipag at may pangarap na tao. Hindi marunong sumuko kahit na ang m
After The Break-Up Chapter 18
It was already five in the afternoon when the meeting adjourned. Sabay silang tumayo sa kanilang mga upuan at kinamayan ang isa't-isa bilang pagtanda ng respeto samantalang ako naman ay pasimpleng inatras ang upuan sa likuran ni Waylen upang itago ang sarili. Nakakahiya naman ito parang hindi ako belong. I was just sitting on Waylen's side hips when the manager of Ace approaches me extending his hand to me. "Nice meeting you, Miss." He smiled and even bowed his head while waiting for me to accept his hand shake. Napatanga ako sa ginawa niya at wala sa sariling napaangat ang paningin kay Waylen na mukhang natigilan rin sa ginawa nito pero sa huli'y napangiti nalang rin bago nagpasalamat sa kausap. "Nice meeting you too, Sir," kagat-labi kong tugon at mabilis na tumayo para tanggapin ang kamay niya. We shared our hand shakes before bidding our good bye's. Ang akala ko ay siya lang ang gagawa no'n sa akin
After The Break-Up Chapter 19
Maghahating-gabi na at gising na gising pa rin ang diwa ko. Nakamulat ang dalawang mata at hindi matigil sa mabilis na pagkalabog ang puso dulot ng kaba. Kanina pa tumatakbo sa isipan ko ang nangyari kanina na tipong libu-libong mga imahinasyon, ideya at iba't-ibang senaryo na ang nagagawa ng aking utak. Hindi ko inaasahang sasabihin iyon ni Waylen. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko inaasahang ipagsasabi niya sa iba ang tungkol sa amin. Pinili kong manahimik na mag-asawa na kaming dalawa dahil ang akala ko ay ayaw niya itong ipaalam sa mga tao pero bakit bigla nalang nitong pinagsabi? At sa harapan pa talaga ni Ace.Sa matagal naming pagsasama ni Ace noong kami'y mga bata pa, sa halos buong araw naming pag-uusap dalawa ay kabisado ko na kung anong magiging reaksyon niya sa mga bagay-bagay. Paniguradong magtatampo iyon dahil hindi ko man lang siya sinabihan na kasal na pala ako. Paniguradong magmamaktol iyon at kukwestiyonin na siya na kaibigan ko simula
After The Break-Up Chapter 20
"I think he's still sleeping," anunsyo ng Manager ni Ace nang tanongin ko ito kung nasaan siya. Kakalabas lang niya mula sa entrada ng hotel room habang hawak sa kabilang kamay ang cellphone. Napahinga na lamang ako ng malalim bago napipilitang tumango. "I'll just talk to him later. Thank you," I smiled before bidding my good bye. Sayang. Ngayon ko pa naman sana balak na sabihin at linawin lahat kay Ace. Alam kong napakamaalagain niya sa akin lalong-lalo na sa mga lalaking pumapaligid sa akin kaya naiintindihan ko ang nararamdaman niya. Bata pa lang naman kami ay parati na siyang ganyan lalo na kapag may sikreto akong nalaman niya pa sa iba ay bigla na lang magtatampo kesyo hindi ko na raw siya pinagkakatiwalaan. Pinaliwanag ko rin naman sa kanya ang side ko kaya alam kong kahit papaano na kapag may sikreto akong sinabi sa iba pero hindi sa kanya ay naiintindihan niya. Ewan ko nga lang kung pati ito ay maiintindihan niya.Na
After The Break-Up Chapter 21
"Wake up, Wife." Inaantok man ay napapaos na sinabi ni Waylen tsaka niyugyog ang balikat ko. Naalimpungatan ako ng dahil doon at iminulat ang isang mata upang tignan siya. His eyes were completely close and the back of his head was comfortably resting on the headboard, upper body was leaning against it while his legs were still stuck on the bed. Malalim siyang humikab habang inaantok na niyugyog ang balikat ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa endearment na binigay niya sa akin. Pagkatapos kasi noong halikan naming noong nakaraang dalawang araw ay napapansin kong tinatawag na niya ako ng ganoon at hindi na pangalan ko. Minsan ko siyang tinanong kung bakit at ang sagot niya lang ay gusto niya raw ipakita sa akin kung gaano siya kaswerte na naging asawa niya ako. Umungot ako bilang tugon at hinawakan ang comforter na nakapatong sa katawan tsaka akmang tatalikod na sana ng paghiga sa kanya para ipagpatuloy ang pagtulog nang b
After The Break-Up Chapter 22
Kanina pa kami nasa loob ng kotse at tahimik na tahimik ang paligid dahil sa walang nagtangkang magsalita sa amin. Simula nang mangyari kanina ay bigla nalang nagbago ang timpla ni Waylen. I glanced at him when I felt him move. I saw how he massage the bridge of his nose while the other hand was gripping tightly at the steering wheel, flexing his veins. His jaw were clenching while gritting his teeth. The redness of his face along with his sharp glare show how upset he is. "Waylen?" Pagbabasag ko sa katahimikan. Kinutkot ko ang aking mga palad nang maramdaman kong natigilan siya at napalunok. Ilang sandali pa ay nilingon niya ako kasabay ng pagkunot ng noo. Dahan-dahan niyang binaba ang kamay na minamasahe ang ilong papunta sa sentido tsaka iyon pinatong sa manobela nang hindi tinatanggal ang mga mata sa akin. Matagal kaming nagkatitigan animo'y tinatantya ang isa't-isa. "Are you okay-" I was cut off when suddenly, he hugged me from
Pinakabagong kabanata
