Share
Chapter 32
Simula no'ng dumating si Blaze ay pinili kong manahimik at hindi sumali sa usapan nilang hindi ko rin naman naiintindihan. Tahimik lang akong nakikinig sa kanilang lahat na paminsan-minsan ay nagnanakaw ng sulyap sa gawi ni Blaze na nakangiting kinakausap sina Tita at Ace.
Nangiwi ako sa nakita at pinagpatuloy na lamang ang pagkain.Napakabait niyang tignan sa tuwing ngumingiti siya pero alam kong taliwas roon ang totoong ugali niya."Iha, this is Blaze. Blaze, this is Scarlett, Ace's childhood friend." Nagising ako sa malamyos na tinig ni Tita tsaka tumingin sa kanya bago tumingin kay Blaze.Kita kong namangha siya sa sinabi ni Tita at bahagyang nakaawang ang mga labing nilingon si Ace na nakaupo sa tabi niya."I already know him, Tita." I replied and didn't bother to extend my hand to accept his hand shake.Tita's lips formed an 'O' as she glance at Blaze to mine from time to time."How? Are you two friends withKaugnay na kabanata
After The Break-Up Chapter 33
"That bastard!" I hissed inside my parked car and whacked the beep of my steering wheel hard as I can. Inis akong napasabunot sa aking sarili at muling hinampas ang pito ng manobela dahilan para umalingawngaw ulit ang nakakarinding tunog nito sa buong parking lot na umuulit-ulit sa pagtunog dahil sa closed area. Rinig kong sinigawan ako ng lalaking dumaan sa harapan ng aking sasakyan dulot ng matinding pagkagulat na muntikan na ring hampasin ang hood kung hindi lang ako ulit pumito. I didn't give him the attention that he wants and slowly lays my back on the chair. I was still holding the steering wheel but gripping it tightly as I could as if imagining that it was Blaze's face that I failed to smash earlier. Hindi ko maintindihan kung bakit galit na galit ako sa sinasabi niya pero wala naman talaga kasi siyang karapatan na pagsabihan ng ganoon si Waylen lalo pa't puro galit lamang ang nararamdaman nito tila hindi na marunong magpatawad.
After The Break-Up Chapter 34
"Let's go," mas lalo niya akong hinila nang nagmatigas ako na itapak ang mga paa sa entrance ng mall. Kanina pa kami tinitignan ni Manong guard at ng mga taong dumadaan sa harapan namin tila baliw kung tratuhin kami. Paano ba naman kasi sa tuwing hinihila ako ni Eva papasok sa mall ay binabawi ko kaagad sarili ko. "Umuwi na tayo, Eva. Sa online shop ka nalang bumili kung may gusto kang bilhin," giit ko at mas lalong nagmatigas. I don't like the people who's watching and secretly judging us. Parang minamaliit nila kami sa mga tingin nila. "Hali ka na. Ngayon nga lang ako magkakaroon ng ganito kahabang break," tukoy niya sa tatlong oras niyang break na ikinwento niya sa akin kanina.Ang sabi niya pa ay marami pa raw inaasikaso si Waylen at kahit magrush sila sa trabaho at mga papers nila ay hinding-hindi pa rin nito aasikasuhin ang dapat niyang pirmahan na papeles sa department nila tsaka hindi rin naman raw iyon gaanong impor
After The Break-Up Chapter 35
Umalingawngaw ang dalawang magkakasunod na tahol ni Chase dahilan para maputol ang pagtitig ko sa mga ngiti niya. Bumabalandra ang kanyang malalalim na dimples at halos sumingkit ang matatalas na mga mata. Tumikhim ako ng ilang beses para klaruhin ang nanunuyong lalamunan tsaka umiwas ng paningin nang makita ang pagkunot ng kanyang noo. "Hey there, Chase!" I greeted his dog instead and kneel my one knee to make an eye contact. Ginulo ko ang makapal niyang balahibo dahilan para magtutumalon siya sa harapan ko at umikot-ikot kasabay ng nasasabik na pagtahol. Lumapit pa siya sa akin at kiniskis ang mukha sa kamay ko para ipagpatuloy ang paggulo sa balahibo niya. I silently laughed at him and hugged him tightly, not minding Waylen's presence who's now frowning."Are you two just become friends without me knowing?" Waylen's forehead creases as he observe how Chase and I were close to each other. Natatawa kong inangat ang paningin
After The Break-Up Chapter 36
"Ma'am, ito na po lahat ng mga kontratang pipirmahan mo." Imporma ni Janina habang inaayos ang isang bundle ng papel na nasa desk. Pinanood ko siya kung paano niya pahiwalayin ang mga iyon sa ekspertong paraan animo'y sanay na sanay na sa ginagawang trabaho bago pinagpag ang mga palad tsaka ako nakangiting hinarap. "Bakit ganito karami?" Wala pa man ay reklamo ko kaagad at hindi makapaniwalang tinignan ang lahat ng papeles sa harapan. Umagang-umaga ay ito agad ang bubungad sa akin sa opisina. Minasahe ko ang aking sentido at sumandal sa swivelling chair habang pinapakinggan siyang sabihin sa akin ang lahat. Hindi lang pala iyon kontrata sa gagawin naming project sa isang magarbong kasal kundi pati mga dapat naming bayaran sa mga inorder kong mga gamit panggawa ng tela at mga accessories na kakailangin para sa tatahiing gowns at tuxedo. "Remind the couple that I'll be needing their presence. I'm not anymore going to entertain their substitute." I said as I sta
After The Break-Up Chapter 37
Author's Pov:It's the night that everyone's been anticipating for, the night that everyone is waiting for. Waves of waves of crowds, series of voices banging the whole place, shinning lights that give life to the event and active hosts that are standing in front of the huge and designed stage. Napakaingay ng buong paligid at napakaraming nakikipagsiksikan sa front stage habang hinihintay na magsimula ang event ng kanilang eskwelahan. Samu't-saring estudyante na dala ang kanilang mga magulang upang ipakita ang kanilang mga talento, hindi lamang sa harapan ng entablado kung hindi pati na rin sa mata ng libu-libong tao. Kinakabahan si Waylen lalo na sa tuwing lumalakas ang ugong ng sigawan ng mga tao sa labas. He was chosen to represent their grade level on the on-going event "Sing Galing." Honestly speaking, this will be the first time he will be sharing his talent in music. Bumalik siya sa kanyang cubicle nang marinig ang opening pray
After The Break-Up Chapter 38
"I'm sorry to hear that," I uttered after the long silence. Nilingon niya ako pero hindi siya sumagot. Ilang sandaling pagtitig sa akin ay ibinalik niya rin ang paningin sa kawalan. He wiped his own tears using the back of his palm and heaved a very deep breath to remain himself calm but everytime he tries to, his tears keeps falling down like a water fall.Nababasa na ng mga luha ang kanyang pisnge at pakiramdam ko'y natitikman na rin niya ang maalat na lasa nito. His eyes were red so as his cheeks. His chest was ragging up and down along with the heavy breathings coming out from his mouth. "Come here," binuksan ko ang mga braso ko at dumukwang papalapit sa kanya upang isalubong ang yakap ko. I thought he won't gonna acknowledge my presense but I was left in an awe when he immediately unlocks his seatbelt and dives himself to my widely open arms. Binaon niya ang kanyang mukha sa leeg ko dahilan para maramdaman ko
After The Break-Up Chapter 39
"Ang sarap!" Puri ko nang matikman ko ang baked mac. Napapikit pa ako dahil naiiwan ang masarap na lasa sa aking dila at nagtatagal ang mabangong aroma sa aking ilong. I took a good spoonful of baked mac and extends my arm to Waylen. "Try it!" sabi ko pa kahit alam ko namang siya ang nagluto nito at panigurado sa panigurado ay mas nauna niya pang natikman ito kaysa sa akin. Natawa siya nang makita ang pamimilit sa aking mukha na tikman iyon bago pinalapit ang bibig sa kutsara upang isubo iyon. Mahaba siyang umungot kagaya ng ginawa ko kanina at pinikit pa ang mga mata habang nilalanghap ang mabangong aroma. "Ang sarap nga!" Bulalas niya pa dahilan para matawa kaming dalawa. Naiiling kong iniwas ang paningin sa kanya at tinikman ang iba niya pang niluto. Sunod kong kinain ay ang niluto niyang sinigang na baboy at nilanlan ang karne niyon bago kinain ang salad. Kinuha ko ang yellow bento box na may laman na sliced apples, gra
After The Break-Up Chapter 40
"Lala, do you still remember the time when you told me to marry the girl that I love, the girl whom I imagine my future with," pagkausap ni Waylen sa buntod ni Lala. Hinaplos niya ang pangalan roon na sa huli ay nauwi sa pagkuyom ng kamay.Elissandra SanchezPagbabasa ko sa pangalang nakaukit rito tsaka wala sa sariling napalingon kay Waylen na nakayuko ang ulo sa sahig habang kagat-labing kinakausap ang nawalay na mahal sa buhay. He took a deep breath and exhales it before forcing himself to finish his story. Kagabi pa lang ay kinakabahan na siyang harapin ang puntod ng Lala niya. Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin ang pagsisisi niya sa pagkawala nito at ang pagsisisi niya sa kanyang sarili kung bakit ito nawala. Halos hindi na nga niya magawang makatulog dahil panay lang ang pag-iyak at pagrereklamo niyang hindi pa siya handang harapin ulit ang kanyang Lala. "Akala ko hindi na mangyayari iyon..." pumiyok pa ang boses niya kasabay ng sunod-sunod na paglun
Pinakabagong kabanata
